Morgunblaðið - 16.04.1969, Blaðsíða 12

' 12
MORG-UNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. APRÍL 1»6»
Leikfélag Kópavogs:
Höll í Svíþjóð
— eftir Francoise Sagan
Þýðandi: Unnur Eiríksdóttir
Leikstjóri: Brynja Benediktsdóttir
Leikmyndir: Baltasar
Ljósameistari: Halldór Þórhallsson
og Gísli Ágústsson
FRANCOISE SAGAN hefur feng
ig verðs-kuldað lof fyrir skáld-
sögur sínar, en fáir munu álíta
að leikrit hennar komist í sam-
jöfnuð við þær. Leikritin njóta
að sjálfsögðu vinsælda skáldkon-
unnar, vekja forvitni vegna þess
að þau eru eftir Sagan. Ef til vill
"hefur slíkt mat ráðið þVÍ að
Leikfélag Kópavogs tekur nú
Höll í Svíþjóð til sýningar.
Þeir, sem vilja sjá leikrit, sem
fyrst og fremst byggir á fyndn-
um tilsvörum og fjallar ekki
um neitt, munu skemmta sér
bærilega á þessari sýningu. En
geri þeir sér vonir um að hitta
þá Sagan, sem skrifáði Sumarást
eða Dáið þér Brahms, eins og
skáldsögur hennar heita á ís-
lensku, verða þeir ábyggilega
fyrir vonbrigðum. Einnig þeir,
sem vænta þess að sjá athyglis-
vert fránskt leikrit eiga ekki
erindi í sænsku höllina. Ég verð
að játa, að ég hafði búist við að
metnaður Leikfélags Kópavogs
væri meiri. Starfsemi Leikfélags-
ins er mjög virðingarverð og
ólíkt heppilegra að reyna að ýta
undir íslenska leikritagerð þótt
ekki sé hún rishá en eltast við
sviplítil erlend leikrit. Ég er viss
um að skáldin í Kópavogi hefðu
ekki verið lengi að setja saman
"íorvitnilegra leikrit en Höll í
Svíþjóð. Eða leikendurnir sjálfir,
hefðu þeir farið að dæmi Leik-
smiðjunnar.
Höll í Svíþjóð er þess konar
leikrit, sem er einhvers staðar
utan við þann tíma, sem við lif-
um. í því er d.aðráð við sérvisku
Mfsþreytts fólks á mörkum geð-
bilunar og úr þessu daðri verður
ekkert eftimiinnilegt, enda má
það ekki gerast. Þá gæti leikritið
farið að fjalla um eitthvað. Frú
Sagan virðist forðast að láta það
um sig spyrjast að hún meini
eitthvað með verki sínu. Tilraun
hennar til áð minna á nafn sitt
í leikhúsum álfunnar nær aðeins
þeim eina tilgangi að fólk segir
hvort við annað: Nú er Francoise
Sagan farin að semja leikrit.
Síðan er það gleymt. Að minnsta
kosti er henni sjálfri mestur
greiði gerður með slíkri afstöðu.
Ef til vill hefur einhvers stað-
ar tekist að gera Höll í Svíþjóð
skemmtilega sýningu. Til þess að
svo veröi þarf mikla kunnáttu-
menn, meiri en Leikfélag Kópa-
vogs hefur yfir að ráða. Aftur
á móti þykir mér gegna furðu
hve vel hinum áhugasama leik-
stjóra og leikendum tekst að
gæða jafn daufan samsetning
lífi. Sýningin er þokkaleg.
Brynja Benediktsdóttir er ekki
öfundsverð af því að setja Höll
í Svíþjóð á svið. Hún nýtur þess
að hafa lið, sem leggur líf og sál
í leikinn. Það er alltaf einhver
heillandi blær yfir áhugamanna-
leikhúsi og mættu stóru leikhús-
in taka sér til fyrirmyndar þann
fögnuð, sem löngum ríkir hjá
fólki, sem sjaldan fær tækifæri
til að koma á svið. Ætli sá fögn-
uður eigi ekki skylt vi’ð frásagn
argleði þeirra, sem penni og
pappír hafa ekki gert að þrælum
sínum?
Arnhildur Jónsdóttir og
Theódór Halldórsson leika syst-
kinin Agötu og Húgó. Leikur
Arnhildar er heillegur og alveg
laus við þartn viðvaningsbrag,
ína Gissurardóttir (Ófelía) og Erlendur Svavarsson (Fredrik).

- • ''t/Á
Sigurður Karlsson (Sebastian), Erlendur Svavarsson (Fredrik), Tbeódór Halldórsson (Hugó) og
Sigrún Bjömsdóttir (Elenóra).
sem er á leik Theódórs. Hlut-
verk Theódórs er erfitt, en hon-
um tekst á köflum vel að lýsa
því hjákátlega í fari Húgós.
Sigurður Karlsson leikur Seba-
stien af miklu fjöri. Sebastien er
best gerða persónan í leikritinu.
Hann er sannkölluð skopfígúra,
en ekki allur þar sem hann er
séður. Leikfélagi Kópavogs er að
því ávinningur að fá þennan
efnilega leikara til liðs við sig.
Sigrún Björnsdóttir leikur
Elenóru þokkalega og sama er
að segja um ínu Gissurardóttur
í hlutverki Ófelíu. Aftur á móti
virðist Erlendur Svavarsson í
vandræ'ðum með Fredrik þrátt
fyrir góða spretti. Björn Einars-
son fer laglega með hlutverk
Gunters og ekki má gleyma
Guðrúnu Þór í hlutverki móður-
innar gömlu.
Leikararnir áttu stundum í
töluverðum erfiðléikum með text
ann, sem ef til vill stafar af
æfingaleysi. Fleiri gallar komu
fram í sýningunni. Ljósameistar
arnir voru til dæmis miður sín
og spillti það nokkuð svip sýn-
ingarinnar.
Þýðing Unnar Eiríksdóttur lét
vel í munni. Skrautleg leikmynd
Baltasars minnti á suðrænan upp
runa leikritsins.
Höll í Svíþjóð var fagnað af
áhorfendum. En bágt á ég með
að trúa því, að einhver hafi
„staðið á öndinni af hrifningu
eða hneykslun" svo gripið sé til
orðalags úr leikskránni.
Jóhann Hjálmarsson.
Haukur Ingibergsson skrifar um:
HLJÓMPLÖTUR
ÖNNUR PLATA FRÁ ERLU
Flestir hafa einhverntíma heyrt
minnst á Póló og Erlu, Póló og
Bjarka eða Póló, Erlu og Bjarka
og almennt er það vitað, að
þetta er akureyrzk hljómsveit
og söngvarar, enda hafa þau
heyrzt mikið í óskalagaþáttum
útvarpsins sl. eitt og hálft ár,
og hafa á þeim tíma komið tvær
plötur með Póló og Bjarka og
ein með Póló og Erlu. Kom
hún út síðla árs 1967. Nú er
komin á markað önnur plata
þeir Póló-menn þó neitt við-
riðnir þessa nýju plötu, því að
þar sér um undirleik heill tug-
ur manna, og eru þar á meðal
Gunnar Jökull og Karl Sighvats
son úr Flowers, úrvals hljóð-
færa’leikarar, svo og Garðar
bassaleikari í örnum og Krist-
inn, sá sem spilar á gítarinn
í Pónik. Auk þess koma nokkrir
fiðlarar við sögu. Útsetninguna
sá Sigurður Rúnar T. Jónsson um,
en hann sá einnig um að út-
setja handa svipuðu liði, sem
lék undir á plötu Kristínar Ól-
afsdóttur, og hefur honum ekki
tekizt síður upp í þetta skiptið,
en útsetningar hans einkenn-
ast af öflugum rythma hjá bassa
og trommum, en fiðlur sjá um
skrautverkið, svo og er píanóið
dregið meira fram í dagsljósið
á þessari plötu Erlu.
Þegar hin nýja plata er sett
á fóninn, kemur manni í hug
orðið værðarlag, og leggst þar
allt á eitt. Þrjú af fjórum lög-
um láta mjög mjúklega í eyrum,
útsetning og upptaka er góð,
pressunin fyrirtak og síðast en
ekki sízt söngurinn, en hann er
tekinn þannig upp, að hann virk
ar m jög þykkur og breiður.
„Við arineld“ heitir fyrsta lag
ið. Er það eftir Magnús Eiríks-
son, en hann er einn okkar mikil
virkasti höfundur og í stöðugri
framför, því að þetta fremur
rólega lag er hiklaust meðal
hans beztu verka. Textinn er
eftir Kristján frá Djúpalæk,og
er hann mjög í sama einmana-
leika-anda og lagið sjálft. Þetta
lag syngur Erla vel, og er
tvítöku á hluta söngsins beitt
á hinn snyrtilegasta hátt.
„Óskalag“ nefnist næsta við-
fang’sefni, og er þvílíkt heiti
ekki mjög heppilegt í óskalaga-
þáttum útvarpsins. Þetta lag er
nokkuð þekkt hér frá því í
haust, er Cilla Black söng það
undir nafninu I only live to love
you. Útsendingin er mikið snið-
in eftir þeirri ensku, enda er
annað vart mögulegt, en Erla
túlkar lagið á mildari hátt en
Cilla, þannig að ekki er hægt
að tála um stælingu í þvi sam-
bandi. Textinn er eftir Birgi
Marinósson.
,,Æskuást“ nefnist lag eftir
Grétar Ingvarsson fyrrum gítar-
leikara hjá Ingimar Eydal nú
með Löxum á Akureyri, en text-
inn er eftir Rafn Sveinsson
(trommara í sömu hljómsveit. Þetta
er fyrsta lag Grétars, sem kem-
ur út opínberlega og er gletti-
lega gott, því að þrátt fyrir
einfaldleikann er lagið ekki til-
takanlega væmið, en sú hætta
vorfir alltaf yfir lögum í þess-
um dúr. Þarna kemur líka til
greina prýðis söngur, með ann-
arri smekklegri tvítöku.
Geturðu nokkuð gert að
því“ (erl. lag) er seinasta á
dagskrá og fellur alls ekki að
áður kominni heildarmynd. Er
þar að verki bæði takturinn,
útsetningin (gítarinn) svo og
annar hljómur í söngnum. Við
sem Birgir Marinósson er höf-
undur að, á sennilega að vera
sniðugur, en gegnir því hlut-
verki ekki betur en svo, að úr
verður hreinn afkáraskapur.
Hins vegar er þessi hrein-
ræktaða dægurlagaplata góð á
heildina litið, og er varla hægt
að taka eitt fram yfir annað.
Þó vil ég geta um tvennt. Það
er hinn góði söngur Erlu Ste-
fánsdóttur, sem hefði þó ekki
orðið það, sem hann hér er,
nema vegna góðarar tæknilegr-
ar aðstoðar Péturs Steingríms-
sonar upptökumanns. Er fram-
för Erlu greinileg frá fyrri plötu
Einnig skal athygli vakin á
tveim góðum ísl. lögum, sem
bætzt hafa í flota þeirra, sem
fyrir eru.
Loks skal getið um vel út-
lítandi plötuhulstur, þó að mynd
in á framhliðinni minni um sumt
á mynd þá, sem skreytti plötu-
hulstur Sigrúnar Harðardóttiur
forðum daga.
Haukur Ingibergsson.