*. _2 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. JANÚAR 1(970 Ný krabbameinskenning: Arfborin „kveikja" til í öllu fólki WASHINGTON 9. jan. - AP. Mikils metinií bandariskur visindamaður hefur skýrt frá nýrri kenningu sinni um upp- haf og tilurð krabbameins, sem er mjög frábrugðin kenningum annarra, er fram hafa komið í þessu efni hingað til. Vísindamaðurinn, Robert J. Huebner, sem starf- ar við krabbameinsstofnun ráðuneytisins, heldur því fram að reynist þessi kenning rétt, kunni þar að hafa opnazt leið til þess að ráða við þenn- an ógnvænlegasta sjukdóm mannkynsins. Þessi kemning er á þá ledið, að hiugsamflegUir kralbbamieinis- hvati eða „kveikjari" sé mieð- fæddrur í ölluim einstakliiig- uim, ein tU afllrar gæfru haJdisit „aiakfctiur" í fflesbu fólká geigin- uim lífið, Kerantagin gerir ráð fyrir krabbaimieinsveiruim, en á allt aninain hátt en gert 'berf- ur verið til þessa. Meginatriði kenndi^arinmar má snindurr'greima þaranig: 1. Hið raiuoverulega sáð- korn krabbameinsdms — í mynd erfðafraeðilegna efnis- parta fyrir sérstaka teguind aí veiru — er til staðar í okkur öllumx frá því að getnaður fer fram í móðtalífi, en í fliestu fólki verður efcki af ifllkynrja fjöliguin henmar vegma erfðafræðilegra þáfcta. 2. Þegar krabbamnein affcur á móti kemiuir upp, þá á það rót sínia að rekja til líffræði- legrar starnfsemi, seim áður befur verið halddð í skefjumi, en loks er „kveikt á" af göll- uiðum genuim, sem fyrir hendi eru í suanru fólki — eða slík- uro umh,verfis þáttuim sem geisilMn eða af vissuim efnium. Hjá suimu fólki kamn saim- krvæmt þessairi kienininigu það eifct að eldast að vaflda „kiveilkjuinini". 3. Þott síkrítið sé, þá kanm kiraibibaimieiins „sáðkörnið" — hvort sem það aíðar veldur illkynjuðuim sjúkdlóimi eða ekfci að barfa jákvætt hfliut- verk fyrir þróuin föstuirsdms, þ. e. a, s. það kanin að vera naruðsynlegt fyrir lífið sjállft. Huiebner, sem er höfumdiur þessairar kerminigar ásamt George Todiaro, er ejnwiig starfar við krabbameinissitoifm- um banidarískia heilbrigðdis- málaráðwnieytisiins, 'hiefur lát- ið í ljós þá sfcoðum, að þessi kemmimig, sem fram er kornim eftár roaingvíslliegar tilraumir og ranmsóknir jiaÆnt á mönirauim sem dýrum, nái hugsairáega til hvaða tegondiar af knalbba- meimi sem er. „Við eruim þeiirrar skoðun- ar, að í fyrsta simmi á sviði veirurannisokiraa, höfium við fundið leið að krabbamieim- inu", var baft eftir Huebner, sem er 54 ára að aldri. Hamm lét eniniremiur í ljós þá skoð- un að ef ummit verður að sýnia óvefenigjanlega fram á, að þær veirutegundir, sem umdir grum ligjgjia, séu svo fullvíst er, temgdar æxliismryndrum í mönnumi — en ekki aðeims tffl sfcaðar sem samfylgdarfyriir- brigðd — þá kuminá Iteiðim að vera ruidd tifl. Þess að beita sérstöfcurm lækninigaiaðferðuim gegn þessum veirum ög jafm- vel unnit að búia til bóflluefmi gegn þeim. Herrahúsið kaupir Herrabúðina Karlmannafataverlunin Herra húsið í Aðalstræti hefur keypt Herrabúðia og mun a.m.k. fyrst um sinn reka báðar verzlanir Herrabúðarinnar, í Austurstræti Og Vesturveri, undir óbreyttu nafni. Guðgeir Þórarinsson, einn af eigendum Herrahússdns sagði Mbl. að Herrahúsið hefðí lagt út í þessi kaup til þess að fcryggja Misheppnaður skemmtiþáttur NÝR sjónvarpsskemrmtiþáttur Svavars Gests sem upphaflega átti að vera á dagskrá sjónvarps ins í kvöld var ekki settur inn á dagskrá vegna þegs að hanm þótti misheppnaður að sögn Jóns Þórarinssonar dagskrárstjóra. góða útsölustaði fyrir Kóróna- fataframleiðsiu Sportvers h-f., fataverksmiðju Herralhúissinis. — Vildu eigendurnir þannig bæta aðstöðu sína í samikeppninni við EFTA-löndin, aem þeir reyndar teldu ekki ástæðu til að óttast. Herrahúsið hefur verið starf- rækt í rúm 5 ár en tæp 6 ár eru sáðan rekstur verksmiðjunnar hófst. Undanfarið hefur verk- smiðjan verið að fá nýjar og betri vélar og stækkað nokkuð. en þar starfa nú 30—34 stúlkur. Á veguim Herrahússins, þ.e. í verzluninni verksmiðjunni og báðum verzlunum HerTabúðar- innar starfa því nú rrrilli 40 og 50 manns. Eigendur Herrahússins hyggja ekki á útflutning, en auk þess að selja framleiðslu sína í verzlun- unum þremur í Reykjavík eru þeir með útsölustaði k Akureyri, Vestmannaeyjum og ísafirði. — Frakkland Framhald af bls. 1 vélasölunnar, en slkýrt frá henni í tveggja dálka frétt frá frönsku fréttastofunmi, Agence Prance- Presse. Le Pigaro, 3em oft tjáix álit heldri stéttanna í Frakklandi, segir: „Fimmtíu Mirageþotur. — Það virðist vera fremur hóflaus f jöldi af herflugvélum fyrir laed sem hefur aðeins 1,3 millj. íbúa. Það eru að sjálfsögðu talomörkunar- ákvæði, sem ættu í orði að tak- marka notkun þessara flugvéla og ef þessi skilmálar eru rofnir, myndi Frakkland hætta tækni- legri aðstoð og koma á sölubanni á varahlutum til flugvélanna. En flugvélarnar myndu þá hafa haft tíma til þess að hefja sig til flugs og ljúka ætlunarverkl sínu". L'Aurore, sem er íhaldssrnnað og oft lætur í ljós andúð gagn- vart Aröbum, segir: „Röksemdir þær, sem beitt hef ur verið til þess að réttlæta sölu Mirage-þotairmia, eiru meira en vandræðalegar og fá fó'lk til þess að láta sér detta í hug lélegan brandara. í fyrsta lagi er það slkilyrði, að ekM megi láta flug vélarnar af hendi við þriðja að- ila. En hvar er tryggingin fyrir því?" „Guð forði því, að frönsk vopn verði nokkru sinni notuð í árás, sem verið er að undirbúa hægt og hægt á lítið land, sem mun berjast til sigurs á nýjan leik eða til síðasta manns. En ef það gerðist? Hversu hræðileg værí þá ekki sú ábyrgð, sem við höf um einmitt verið að baka okkiur" segir L'Aurore. Islenzkar þurrsúpur í* * iiiiiii i inmii ii MiiH'n tramleiddar W í Kópavogi 1 HAUST hóf nýstárlegt fyr- irtæki framleiðslu sina, eftir 8 mánaða undirbúning og til- raunastarfsemi. Jón Ingi- marsson, lögfræðingur, tók þá að framleiða og selja þurr- súpur í pökkum með islenzkri áletrun undir nafninu Vilko. En íslenzkar þurrsúpur eru nýjung á okkar markaði. Fréttamaður Mbl. Ieit inn í Vilko í Kópavogi, og ræddi við Jón um framleiðsluna, og ýmiss konar tilraunir, sem hann er að byrja á, svo sem fjallagrasasúpu úr þurrefn- um, og súpur fyrir erlendan markað með þurnnjólk o. fl. En allt slíkt er á afchugunar- og tilraunastigi. Nafnið Vilko er giamallt hér. Lárus, bróðir Jóns, kieypti fyrir 20 áirunn eínaigerð, sem framileiddi uindir því niafni. Em aðdragandi þesg að Jón fór að framieiðia þurrsúpur, er sá að bamm fliufcti imm norslkar súpur og graiuita, Bergene, sem liíkiuðu mTJög vel. Voru það fyrsfcu ávaxtasúpumiar, sem hér selriiust. í upptafi voru þó sumdr vamtrúaðlir á að húam,æður hér rniundu komiasit svo fijótt uipp á laigið með að niota tilibúnar siúpur og grauta, en það geira þær í sívaíeaindli miæii, eimg og hiús mæður erlendis. — Með öll- um okkar genigisbreytimigiuim, urðu norslkiu súpurnar svo dýrar,' að hjá miér valknaði forvibnd að vita, hivort eklki miætti framleiða sllkar súpur ódýrari hér, segir Jón. í uipp- haifi var þó aðeins bugimynd- in að fá að fnamiLeiða norsku súpurnar hér umdir þeirra merki. Em það fékfcst ekfci, þegar til kom. Við leibuiðuim því anmiað, aðiafliliegia til Sisool í Svíþjóð og fengwm þar upp- lýsfagar ag byriiuniaraðstoð. Jón kvaðist þó ffljótt hafa séð, að þær súpur félllu ekki alveg að ísllenelkium smiekfk. Svo að bamm for að gera til- raunir með að breyta þeim, þó byggt væiri á uippiýsimigMm að utam. Gg eftir tallisiveirt mikla vimmiu, urðu til þessiar sex ávax;tasúipur, seim eru allveg biandaðar hér. Það er blöndiuð ávaxtasúpa, apri- kósusúpa, svesikiiusiúpa, ávaxitia graiuibur, sweskjugraiuibur og sætsúpa. Þurrkaðdr ávextir em fluttir imm í súpurnar, þ. e. epili aprilkósur, sveskjur, rúisíniur og ferskjur, og einmig öhmiur efnd. En allg eru notuð 10—12 efkii í bfllöndiuðu súp- urnar. Síðiam er þetta saxað í verksmiðnuinmi, blamdað og pakkað í íslenzkar uimlbúðir. Mfeð þessfu móti næst það, að súpupakikimm verður 5 króm- um ódýrari em samibæriíleigar erfandlar súpur. Paíklkarnir eru fallegir og gerðir í Kassagerð Reykjavíkiur, en súpiudiuiftið er látið í plast- polca frá ReykjiaQiumidd. Og eimmig eru til srtaarri pakmiinlg- ar fyrir hótel og 'aðra. Dreitf- imtguma 'ainnaigt svo fyrirtæifcin Johnsoin & Kaalber, SÍS öig Ragmar Gulðimiuindsson. Kraiftsiúpiurinar, þ. e. u»a- hala-, kjúikliniga, heensna og tómatsiúpur, eru framlteiddiar á anmam hátt. Þær tana full- uminar, en er pakkað bér. — Það er okkar osftdhygigja að gieba líka fnaimfleitt þær hér. Em þar horfir málið allt öðru- vísi við, segir Jón. Það by@g- ist á því, að afflur kjöbkraift- urinm þarf að vera í diufiti. Em til að breyta kjötkraifti í diuiflt þarf áMka miilklla verksmiðju eima og olíulhreinsumarstiöð. Þess háttar verksnmiðljiu þýðir eklki að setja upp fyrir okkar litla markaið. Þess vegna flyt- ur Jón Vifllko súpudlurtið inm frá þeim löndluim, sem mest framiilieiða og ódýrast, aðallaga frá frlaradi og Póllamdi. Hjé Vilko vinina miú sjö mammis. — Er þetta vaníamidi fyrirtæki? — Efldki eins og er, svarar Jón. Markaðurinm verðiur að ráða. Við getumi framHeilbt 2000 palklkia á diag Og hiöfuim uindlan. Hinis vegar kemur fleina til. Rrezfcur maður, sem giiftur er ís- lenzlkri stúífcu og er aiuigfliýs- inigaráðlgjiafi fyrir miatvæla- hrdmigimin Sanslbuiry's, hefur t d. haft siambamd við okflour og beðSið um sýniislhiorn af súipumium, verðitilboð og þess háibbar og vdM fá þetta rnúina stnax eftir áramót. Hvað'kamm að 'fcomia úit úr því, veilt ég ekfci. En á ofclkar mœlifcvarða eru miífciir möguflie'ifcar í söiu Þurrkuðum ávöxtum blandað í ávaxtasúpuna. á erlendum markaði í gegnium slikt fyrirtæki Eims befur amerískt fyrirtæki haft sam- bamd við okflour um mýja fraimleiiðisilu, sem m. a. notar þurrmjóflfc. Ég er ekfci farinn að gera tilraiufnir imeð hana, en býst við að heegit sé að framfleiiða það, sem þeir hafa ábuiga á. — Við höfum miilkimn á- huiga á súpum, sem nota þurrmaólk, atf 'því það er imm- lenit efini, segir Jón emintfirem- ur ag erum að gera tilraunrir með slíltaar þurrsúpur. Eimmiiig erum við að gera tilrarunir nneð gmös í grasiamjólfc. Bn svo er óífcanmað hrviort miaður fær grösdm í frarniileiðisarume og á hjvalða verðTi það yrðl Em ég býst við að flóllk rrnumdi kaupa grrtasamjóllk. Fnaimilleiðsl- am yrðfi. aflldrei svo imilkdl vegna hráefnisdmis. — Þið voruð með álform urm Wálberrjasúfpiu, var það ekki? —' Jú, en uppsfceran varð svo lítil 'í Evropu ntúnia, að ómiögruiiegt ar að fiá blálberim. En um Menzk biábar er ekfci að ræða af sörmi ástæðu og urm krarftsiupurnar. Það þarf heiia verflcsfmdiðdru tiil að breyta berj'umrum í þurrdlurft. Framhald á bli. 31