Morgunblaðið - 28.07.1971, Blaðsíða 23

MORGUNBiLAÐIÐ, MEÐVIKUDAGUR 28. JÚLl 1971
23
Þuríður Jakobsdóttir
Minning
ÞURlÐUR J'aikobsdóttir flrá
DediMairtuini.g'U setm ajndiaiaist á
Hnaifináisitiu í Reyikjiarvik 18. júOS.
SíiðteusitMiðiiinini, venðuir jlairösruinigto
tfiná FoBSvogskiimkjiu, í dia|g.
Þurílðuir vair feedd á Hmeðar
viaitini í Noirðurárdal, 17. febirú-
air 1893 otg viair þvi 78 áira að
aiLdini eir húin lézt
Fomefldiriair heininiair voiru hjón-
In Jaflaolb hireippsitjóri Þorsteiinis-
san ættaiðiuir firá Húsiaifieilii, og
Hailila Jónsdóttiir, æfifcuð finá Dedild
airtuinigiui, em viið þá tvo sitiaiða. eaiu
ikemindiair touinnnuisifiu ættiiir Botngair-
íjairðair.
Tvegigja ára -giöimiufl. vair Þurið-
uir telkiin í fóstuir að Dielifldiairtuinigu
em þar var þá eáfit imesta fiyrir-
miymdiairihieiiimiilii í Borgainfiiinðli.
Þuriður var bráðþrosika og
etastiaiklietga viefl. geifito. Bkiki ýfeja
Jlömgu efifiir fiermiinigUi, (kom tifl.
taflis að kosta hiama tfli miáims, í
htouim oýsfiofnaða síkóla á Hvít-
áribalkikai, — fyirsita hénaðisisikóila
flamidistos, umdlir öruggini stjórm
hraiuibryðjiamidiamis, Siiguirðar Þór-
ólfissoniar.
Að Mkmu tveiggja veitira xiámli
á Hvítárbakka oréðst Þuríðux að
bæmdasfkáLamiuim að Hvammeiyri.
Bn órið 1916 fiékk húm þá at-
viminiu, siem emtáist heninii tiifl. ævfr
toka. Húm réð sliig tiil héiimiifliisi-
starfia hjá hjóniumum Guðrúmu
Hammesdóttur og Páfll Zóphóni-
assymli, þá kemmaina á Hvamm-
eiyrii, mieð búrekstrl á Kletti i
Bongainfiiirðlk Þeám fiylgdii húm
oarður að Hófluim í Hjailtaidai,
þetgar PáH fiók þar viið skóia-
sitjórm (1920) og fliolks tii Reykja-
vákur 1927.
Bftir að þau Páll og Guiðrúm
ífiélu firá, dvaldii Guðrúni að
Hrafmiistu.
Páil Zóphónáasson viar í marg-
þættuim störfum sinum æviiamigt,
etam aif rruestiu áhuga- og arthaifma
mönm/um liamdiSimis. Á hedmiilii
þedmra riiktd jaifmiaun mliikið amm-
ríki, í sambamdli við stönf hús-
bándainis. Þuriður var ósérhfldifto
og (kuinmii þvií vel. 1 þjórnusitu
þessa héimifliis lifði húm samm-
hamlimigjiusiömiu liítflL Húm baitzt
ævamamdli tryggðaibanidum fjöl-
sikyidu þedrma Guðrúniam og Páfls,
börmuim þedcnra og barmabörmium.
Þeim öiium reymdlist hún i hiví-
vetma sem hto bezta móðir.
Með firáfaJild Þuriðam Jakobs-
dófitur, þymmast enm maiðir Hvíit-
árbaikkakamdidata. Við höfium
hugsað hiýjum huga tifl. kemmi-
ama, skólasystkima og tflil skól-
Sigurður Hólm
Guðjónsson - Minning
1 GÆR var til moldar borinn
Sigurður Hóflm Guðjónsson, fyrr-
verandi bóndi á Eyjum í Stramda
sýslu.
Hanm var elztur af þrettán
börnum Kaldbaksihjónanna Guð-
jóns Jónssonar og Sigþrúðar Sig
urðardóttur, fæddur 23. apml
1886.
Kaldbalkur er að mörgu leyti
góð jörð og gjöful, en harðsótt
eru þar flest föng bæði tiil lands
og sjávar. Sauðfjáriönd eru
brött og fiorgeng, lending brima-
söm, en oft stiutt á fiskislóð og
trjáreki stundum happasæfll. —
Búsaðdrættir voru því fremur
erfiðir, iöng sjóleið í kaupstað
og torfærir landvegir,
Þar sem Sigurður var elztur
Bysfikinanna hlaut hann fiyrstur
að ganga til þeirra athafna, sem
heimilið þurfti með. Hann fór
ungur til sjóróðra vestur að ísa-
fjarðardjúpi, en sá var þá hátfcur
þeirra Strandamanna, er að
heiman gátu komdzt.
1 mörgum tiflfefllum höfðu
menn þar ekki erindi sem erfiði,
en þó þótti enigum sætt heima
þegar leið að vord. Væri einhver
aflavon og vel áraði, hefði sá
maður þótt mtani, sem hvergi
fór.
Sigurður var karlmenni og
því vei skipað hans rúm bæði á
sjó og landi,
Kona Sigurðar var Guðrún
Benjamiínsdóttir frá Ásmundar-
nesi. Voru þau þar fyrst í hús-
mennsku og síðar í Kaldbak. Eitt
ár bjuggu þau svo í litlu koti
frammi í Bjamarfirðd. Öfll þessi
ár mun hagur þeirra hafa verið
fremur þröngur. Sigurður stund-
aði þó ajó sem aðalatvinnu og
vair oft lanigdvöliutm að heiman.
SjáJlfsagt hefur verið erfltt bú-
andi mönnum, þeim er lítil ábýli
höfðu, að sjá borgið niannmargri
fjölskyfLdu, en öillu erfiðara var
þó hliuifislkipti hinna, sem búlaus-
ir hýrðuist í húsmennsku og leit-
uðu flestra fartga sér og sinu'm
tifl framfærsiu utan heimilis.
Árið 1928 fluttust þau hjón
að Eyjum og hófu þar búskap
á háifri jörðinni, og bjugigu þar
síðan allllan sinn búskap við batn-
andi íiaig.
Á Eyjum eru talsverð hliunn-
inidi, selvéiði, æðarvarp og ferjá-
reki, auk þess gott tifl sjósóknar.
Kom nú Sigurði að góðu að
hanu var ajóvanur og ötull til
atíhafna, því að ekki voru háset-
ar hanis háir í lofti fyrstu árin,
sem hann reri með syni sína
unga.
Þau Sigurður og Guðrún eign-
uðust sjö börn, sem öll komust
til fullorðins ára og eru nú fimm
þeirra á lifl.
Bftir að börnin komust upp
var fast sótt til fanga frá Eyj-
um. ÖIl voru þau dugflieg, syn-
imir sjófaramenn miíklir og af-
burða hraustmenn. Enda urðu
þeir efnamenn og heimili Sigurð-
ar vel bjargálna.
Hann hefur því eins og margir
hans samtíðarmenn, munað
tvenna tirna.
Þeim fækkar stöðugt mönnun-
um, sem brutu sér braut frá
fátækt til bjargálna í skjðli fjall-
anna við brimlúna strönd vestan
Húnaflöa. Þar sem stórar fjöfl-
skyldur litu fyrst dagisins ljós
og uxu til manndóms og menn-
irngar á fyrri helmingi vorrar
aldar eru nú víða kuml ein.
En sjálísagt hafa margir hinir
eldri menn ófúsrr að heiman far-
ið. — Straumur tímans er sterk-
ur og erfifct i móti að andæfa,
jafnvel þeim, sem karlmenni eru.
Síðustu æviárin hefur Sigurð-
ur dvalið í skjóli bama sinna.
(Lengst hefur hann haldið heim-
ili með Sigþrúði dóttur sinni.
Fyrsfi á Eyjum eftir lát konu
sinnair, og síðar á Akranesi og
nú siðast í Keflavík.
Nú er hann allur. Siðasta spöl-
inn fylgja honum böm hans,
vandamenn og fyrri sveitungar
til hinzta hvffilustaðar í kirkju-
garðinum á Kaldrananesi.
Með Sigurði er horfinn einn
þeirra manna, sem fulflorðnir
lifðu umfangsmiikil þáttaskil í lífi
íslenzku þjóðarinnar, og hol-
skefla þeirra breytinga bar hann
að annarlegri strönd, þar sem
hanm aldraður og mæddur af
ásfivinamissi beið þess að fá and-
vana affiur snúið.
Ævistarf erfiðismannsins, sem
liifað hefur fábrotruu liífi og aldr-
ei æblað sér sfiærri hliut en þann,
sem eigin iðja gat á hendur fært,
hefur verið óþarflega lágt met-
ið á tælkniöld,
En ef tii vi’ll leiðréttist þetta
mat þegar lengra er komið á
þraskaleiðinnL
1 guðs friði.
Þorsteinn frá Kaldranainesi.
Minning;
Svava S. Finsen
amis yfliirteiiitt. Hanm vairð okkur
góður lumdlirbúmtnigur fyrir láifs-
banájtfcumia.
Vtoir Þuríðar þatóka Guði fyr-
ir hainia og blesisa minntaigu henm
ar.
Ólafur Ólafsson.
F. 11/9 1909
D. 19/7 1971
VIÐ kveðjum í dag Svövu S.
Firnsen. Við fráfáll hentnar miss-
ir Kvenfélag Laugarniesisókiniar
eirna af sínum bezfiu félagskon,-
um. Við minmumst heminar allar
sem hirmar glöðu, fúsu, sístarf-
amdi félagiskonu, sem alltaf var
gott að leita til. Oft var húm
til aðstoðar við fátaaðgerðimiar
í kirkj ukj allaranum, hlúði að
eldra fólkinu með hlýleika sím-
um og alúð. Við munum eftir
henni á saumafundunum, á kaffi
sölumni, þar tsem hún hafði vak-
andi auga á að ekkert vantaði á
hlaðborðið, seiniast mú á upp-
stigmingardag. Ekki vildi hún
láta sig vanta þótt hún væri þá
þegar orðto sjúk.
Svava var mjög listhneigð og
kom það í ljós á margam hátt.
Minning;
Ottó Guðjónsson
bakarameistari
Fæddur 1. nóvember 1900.
Dáinn 14. júlí 1971.
1 DAG verður jarðsunginn ft-á
Patreflcsifjarðarkirgju Ottó Guð-
jónisson, bakarameistari. Ottó
var fæddur á Isafirði, sonur hjón
anna Sigríðar Halldórsdóttur og
Guðjóns Magnússonar verk-
stjóra, og ólst upp hjá foreldrum
siínum í stórum systkinahópd.
Afevikin höguðu því á þann veg
að þegar ég kom til Patretósf jarð
ar fyrir um 20 árum síðan, var
það Ottó Guðjónsson, sem ég
hafði fyrst kynni af, enda áfiti
ég erindi við hann og bróður
hans Guðjón, þar, sem ég hugð-
ist kaupa brauðgerðarhús þeirra,
sem þeir þá fyrir fáum árum
höfðu byggt og stofnsefit af mikl-
um myndarbrag. Af þessum
(kaupmálla varð, og það hefur ver
ið mér ánægja, að þegar ég svo
seldi það aftur, skyldi það verða
sonur Ottós, Hafliði er varð eiig
andi þess.
Á þessu 20 ára samferðafiíima-
biM okkar Ottós tel ég mig hafa
kynnzt honum mjög vel, og það
að ölu góðu.
Hún tók þátt £ flestum þeim
föndurnáms'keiðum, sem haldin
voru á vegum félagsiiiis og var
mjög afkastamikil og vaindvirk.
Auk þess sótrti hún tíma í mál-
aralist, postulLnsmáiningu og
smelti og sýndi hún okkur
marga fagra hluti sem hún hafði
gert. En henni var fleira til lista
lagt. Hún hafði líka lagt stuind
á framsagnarliist og miðlaði
okkur afi því. Stundum flutitx
hún frumsamið efni m.a. leik-
þætti, þá stundum ein eða með
aðstoð annarra. Eftir ferð til
Evrópu flutti hún eftirminnilega
skemmtilega frásögn með mynd
um.
Þetta rifjast allt upp nú.
Svava var alltaf hin fúsa féliag»-
kona, sem vildi vera til gleðl
og gagns. Hún var sérstæður
persónuleiiki og hún skilur eftir
autt sæti, sem ekki verður auð-
velt að fylla. Við minnumst henn
ar með virðingu og þakklæti
fyrir að hafia kynmzt henni og
notið samfylgdar henrnar um
nokkur ár.
Við vottum eftirlifandi eigin-
manni hennar samúð okkar.
Vivan Svavarsson.
Samiferðamenn þinir hafa ekki
búizt við að þú yrðir kvaddur
svo snöggt til annars lifs, en það
er einn sem ræður, og þegar
kalið kemur hverfum við á fund
feðra vorra.
Þessi fátæklegu orð mín eru
kveðja miin, konu minnar og
bama, fyrir þau góðu kynni er
hófust við komu okkar hingað
til Patreksfjarðar, og héldust
alla tíð.
Þakka innilega öllum, sem
glöddu mig með blömum,
skeytum og góðum gjöfum á
áttræðisafmæli mínu 22. þ.m.
Guð blessi ykkur öll.
Jóhaimes Jónsson.
Ottó Guðjónsson var dugnaðar
maður við öH þau störf, sem
hann tók sér fyrir hendur, hann
var samvizkusaimur, og vildi
(lieysa þau vél af hendi. Eftir að
hann hætti iðnrekstri sínum,
stundaði hann ýmis störf, var
tengi matsveinn á togurum og
vélbátum, en hin síðari ár var
hann ferskfisksmatsmaður, og
gegndi því starfi til æviloka.
Ottó starfaði mikið að féflags-
málum hér á Patreksfirði, bæði
í Iðnaðarmannafélaginu, Sjálf-
stæðisfélaginu Skildi og hann
var einn af stofnendum Lions-
Mú'bbs Patreksfjarðar. Hann var
léttur og gamansamur féflagi, og
skiflur margar minningar eftir,
en mér er hann minnisstæðastur
á leilksviðinu, en þar naut hann
léttteika ains, og meðfæddra
hæfiteilka, enda voru honum oft
ætluð vandasöm hlutverik, sem
hann leysti af hendi mjög eftir-
minnilega vel.
Ottó Guðjónsson var tUfinn-
inganæmur maður, og einstak-
lega umihyggjusamur þeim er
hann fann til með. Hann var
framúrstóarandi bamgóður mað-
ur, þvi veitti ég mikla eftirtekt
við otókar fyrstu kynni, og alla
tíð síðan, enda veit ég að harm-
ur býr í brjósti aflllra þeirra
skyldra og vandalausra er nutu
vináttu hans, sem börn fyrr og
síðar, þá er hann er horfinn
þessu jarðneska lifL
Ég veit að sár harmur er kveð-
inn elstóutegri eiigtófeonu þtóni,
Guðrúnu Magnúsdóttur, bömum
þtoum og fósturdóttur, við brott-
för þdna, en í riM föðurins eru
endurfundir.Endurminningin um
góðan og ástrítóan mann vona ég
að verði þeim leiðarijós á ævi-
braut framtíðarinnar. Ég votta
þeim og öfllum ætttogjum þinum
samúð mtóa og fjölskyldu minn-
ar. Þér flyt ég þölck og kveðju
fyrir samfyflgd þina og vináttu.
Hvll í friði guðs.
Ágúst H. Pétursson.
Trésmiðir — Verknmenn!
Nokkrir trésmiðir og verkamenn óskast.
Upplýsingar í síma 51634, eftir kl, 7 á kvöldin.
Þakka innilega öllum þeim,
sem glöddu mig á sjötugs-
afmælinu.
Guð blessi ykkur.
Þórarinn Jónsson,
Kjaransstöðum.
Toyota Crown 2300
árgerð '67 til sölu. Bíllinn er í góðu lagi,
Upplýsingar í síma 50819,