Morgunblaðið - 15.09.1971, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. SEPTEMBER 1971
Ludvig Kemp^bóndi og
verkstjóri — Minning
Þann 30. jtáll s.L andaðist að
heimili sínu, Karlagötu 20 í
Reykjavlk, Ludvig Kemp fyrr-
um vegaverkstjóri og bóndi á
Illugastöðum í Laxárdal í Skaga
fjarðarsýslu, þá nær 82 ára að
aldri.
Ludvin Rudolf Stefánsson
Kemp var fæddur að Víkurgerði
í Fáskrúðsfirði 8. ágúst 1889.
Foreldrar hans voru þau hjón-
in Stefán Árnason, sem bjó
lengst á Ástmarsstöðum í Breið-
dal og Helga Ludvigsdóttir
Kemp. Ársgamall var Ludvig
tekinn í fóstur að Hlíð í Breið-
dal til þeirra Júlíusar Isleifsson-
ar og Guðfinnu Eyjólfsdóttur,
sem þar bjuggu þá. Ólu þau
Ludvig upp sem væri hann son-
uir þeirra, og síðar dvöldust
þessir fósturforeldrar hans hjá
honum og konu hans til æviloka
á Ulugastöðum.
Ludvig Kemp stundaði náim
við Flensborgarskóla í Hafnar-
firði og var gagnfræðingur það
an árið 1909. Tveimur árum sáð-
ar lauk hann prófi frá Verzlun-
arskóia íslands, og að því námi
loknu réðst hann tii verzlunar-
t
Eiginkona mín og móðir
okkar,
Árný Hulda Júlíusdóttir,
Nökkvavogi 9, Reykjavík,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju fimmtudaginn 16.
september kl. 13,30.
Sæmundur Kr. Jónsson,
Kristjana Sæmundsdóttir,
Maria Sæmundsdóttir.
t
Kveðjuathöfn um móður okk-
ar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
Ingunni ólafsdóttur,
Knarrarhöfn, Dalasýslu,
fer fram í Fossvogskirkju
fimmtudaginn 16. sept. kl.
10,30. Jarðsett verður að
Hvammi í Dölum laugardag-
inn 18. sept. Athöfnin hefst
að heimili hinnar látnu ki.
1 e. h.
Börn, tengdabörn, barna-
börn og barnabarnabörn.
starfa hjá Christian Popp kaup-
manni á Sauðárkróki.
Þann 30. maí 1912 gekk Lud-
vig að eiga eftirlifandi konu
sina Elisabetu Stefánsdóttur
bónda og pósts í Jórvík í Breið-
dal. Það sama ár hófu þau bú-
skap að Hafragili í Laxárdal og
bjuggu þar í tvö ár. Árið 1915
keyptu þau hjón jörðina Illuga-
staði og bjuggu þar við miklar
athafnir í full 30 ár. 1 búskapar
tíð þeirra breyttu Illugastaðir
mjög um svip. Þar voru stór-
virki unnin í húsabótum og
ræktun og máttu þær fram-
kvæmdir raunar þrekvirki telj-
ast á þeim tírna, sem þær voru
unnar, svo erfitt sem var þá um
aðdrætti alla og engra þeirra
tækja kostur þá, sem nú gera
auðvelt að breyta blautum og
grýttum mýraflákum í töðuvöil.
En með þrotlausu starfi, fyrir-
hyggju og orkusemi vinnast
margir sigrar. Svo varð á Illuga
stöðum í búskapartíð Ludvigs,
og fyrir framfarir og fram-
kvæmdir á jörð sinni vcwu hon-
um veitt heiðursverðlaun úr
sjóði Kristjáns konungs niunda.
Jafnframt búnaði sínum á 111-
ugastöðum sótti Ludvig Kemp
sér atvinnu utan heimilis. Um
30 ára skeið var hann verkstjóri
við ýmsar vegagerðir, og voru
honum á þeim vettvangi falin
hin erfiðustu og vandasömustu
verkefni svo sem brúarsmíð yfir
t
Þökkum ykkur öllum, sem
auðsýndu samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför,
Jóns Á. Stefánssonar,
i Möðrudal.
Ennfremur þökkum við lækn-
um og hjúkrunarliði Land-
spítalans alla umhyggju
þeirra, sem stunduðu hann í
veikindum hans sl. vetur.
Aðstandendur.
t
Þökkum auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför,
Kristínar S.
Þorleifsdóttur,
Bergstaðastræti 46.
Vandamenn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi
AMDRÉS S. JÓNSSON.
vélstjóri, Ásgarði 77,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 17. septem-
ber kl. 10,30 f.h.
Þeir, sem vildu minnast hans eru vinsamlegast beðnir að láta
líknarstofnanir njóta þess.
Björg Pálsdóttir
Kristín P. Andrésdóttir, Björgúlfur Andrésson,
Sigurður Jóhannesson, Harald S. Andrésson,
__________________ Anna Björg Sigurðardóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir
JOHAN REYNDAL,
bakarameistari, Nönnugötu 16,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 16. þ.m.
kl. 2.
Guðrún Reyndal,
böm og tengdabörn.
vesturós Héraðsvatna og vega-
gerðin yfir Sigliufjarðarskarð.
Kom glöggiega fram í verk-
stjórn Ludvigs, hversu lagvirk-
ur og verkhygginn hann var, og
hversu sýnt honum var um að
segja fyrir verkum og stjórna
þeim til farsælla lykta. Þá var
honuim falin smiði ýmissa ann-
arra mannvirkja svo sem hafna
og húsa, og árið 1938 voru hon-
um veitt mieistararéttindi í
húsa- og múrsmíði, enda þótt
hann hefði ekki stundað iðn-
nám. Litlu siðar en þau Ludvig
og EMsabet brugðu búi fLuttu
þau til Skagastrandar og áttu
þar heima til ársins 1968 en
ffluttu þá til Reykjavikur. Á
Skagaströnd annaðist Ludvig
rekstur Sjúkrasamlags Höfða-
hrepps.
Mikilli starfsævi er lokið. En
það er hyggja mtn, að Ludvig
Kemp hefði aldrei komizt yfir
að vinna öll þau margvislegu
störf sem hann vann um dagana,
hefði honum ekki hlotnazt sú
gifta, sem hann hlaut í lifsPöru
naut sínurn, Eiísabetu Stefláns-
dóttur. Elísabet er frábær kona
að allri gerð. Skörungsskapur
hennar, glæsimennska og dugn-
aður er viðkunnur. Það ræður
líkum, að það kom í hennar
hiut í löngum fjarvistum bónda
sins að veita forsjá búskap
þeirra og stjórna mannmörgu
heimili, naut hún þó vissulega
góðra verka fósturforeldra Lud-
vigs og síðar barna sinna er þau
komust á legg. Illugastaðaheimil
ið var í tíð þeirra Ludvigs og
Elisabetar mörgum kunnugt. 111
ugastaðir lágu I fjölfarinni þjóð
braut milli Skagafjarðar og
Húnaþings og margur ferðamað-
urinn og gangnamaðurinn naut
þar hvildar og aðblynningar.
Þau Ludvig og Elisabet eign-
uðust níu börn og lifa sjö
þeirra. Elzti sonurinn, Július
skipstjóri og sá næstyngsti,
Aðils byggingamieistari, létust
báðir á sl. ári löngu fyrir ald-
ur fram. Þau Hluigastaðahjón
áttu miklu bamaláni að fagna,
því að öll eru böm þeirra búin
miklum mannkostum, gjörfuleik
og dugnaði. Bamabömin eru nú
28 að tölu og börn þeirra 15.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarð-
arför bróður okkar,
Péturs Árnasonar,
prentara.
Svavar Ámason
og systkin.
Við, sem kynntumst Ludvig
Kemp eigum um hann margar
og góðar og skemmti-legar minn
ingar. Hann var prýðilega
greindur maður, fjölfróður og
frásagnaglaður. Hann hafði mik
ið yndi af allri persónusögu og
ættfræði og kunni skil á fjöl-
miörgum mönnum og ættum
þeirra. Allur íslenzkur fróðleik
ur var honum hugleikinn. Grein
ar þess efnis hafa nokkrar
birzt eftir hann á prenti og út
hefur kornið frá hans hendi bók
in Sl-ysfarir I Skefilisstaða-
hreppi. Mest mun þó af fróðleik
þeim, sem Ludvig safnaði liggja
í handritum og hafði hann
ánafnað og afhent Sögufélagi
Skagfirðinga syrpur sínar.
Hann hafði mikinn áhuga á
störfum þess félags og góðan
h-ug bar hann í hverju einu til
héraðs ökkar, enda var starfs-
vettvangur hans hér lengstur
og hér heima í Skagafirði kaus
hann að bera beinin að ævidegi
liðnum.
Ludvig Kernp var maður hag-
mæltur og orti allmikið, og hafa
sumar lausavísur hans orðið
landfleygar, og nokkuð af kveð
skap hans hefur verið prentað
svo sem í Austfirzkium ljóðum,
sem út komu fyrir nókkrum ár-
um.
Minningar þær, sem ég á um
Ludvig Kemp eru mér allar góð
ar. Hann kom oft á bemsku-
heimili mitt og var þar aufúsu-
gestur. 1 kringum hann rikti
glaðværð og á umræðuefnum
varð ekki þrot. Ég minnist með
þakklæti þess vinarþels og
tryggðar, sem ríkti mi-lli heimil-
isins i Hvammi og Illugasitaða-
heimilisins og með enn meira
þakklæti minnist ég þess, þeg-
ar Ludvig Kemp greiddi götu
mina á skólaárum mínum og tók
mig í vinnu, sem enganveginn
lá þá á lausu. Ludvig var trygg
ur vinur vina sinna. Honum
fylgja margar og hlýjar kveðj-
ur og blessunaróskir yfir skil
heimanna tveggja.
Ég bið þessum aldna vini min
um fararheilla. Kon-u hans og
börnum sendi ég kveðjur mínar
með bæn um blessun Guðs þeim
til handa.
Gunnar Gíslason.
Ludvig R. Kemp andaðist að
heimili sínu í Reykjavik hinn
30. júli s.l. Hann var jarðsett-
ur á Sauðárkróki 7. ágúst.
Ludvik R. Kemp var fædd-
ur I Víkurgerði í Fáskrúðs-
fjarðarheppi 8. ágúst 1889.
Foreldrar hans voru Stefán
Árnason, síðar bóndi á Ásunn-
arstöðum i Breiðdalshreppi,
og kona hans Helga Ludvigs-
dóttir Kemp, en ætt sína rakti
hún til Þýzkalands og er nafnið
Kemp þaðan komið.
Hann stundaði nám við Flens
borgarskólann og lauk gagn
fræðaprófi þaðan 1909. Þá sett-
ist hann í Verzlunarskóla Is-
lands og lauk þaðan prófi 1911.
Hann kvæntist 30. maí 1912,
Elísabetu Stefánsdóttur frá Jór
vik í Breiðdalshreppi. Þau
bjuggu um skeið að Hafragili i
Laxárdal í Skagafjarðarsýslu
en fluttu 1916 að Illugastöðum í
sömu sveit og bjuggu þar í 31
ár, þar ti-1 þau fiuttu til Akur-
eyrar.
Á Skagaströnd bjuggu þau
frá 1949 til 1969 og veitti Kemp
þar sjúkrasamlagi byggðarlags-
ins forstöðu.
Árið 1969 fluttust þau til
Reykjaví-kur, en þar voru þá
þrjú af börnum þeirra búsett.
Ludvig Kemp var auk þess
verkstjóri á sumrum við vega-
Innilegar þakkir til alra sem auðsýndu samúð og vináttu
við andlát og útför eiginkonu minnar og móður
GRÓU MAGNÚSSÍNU MAGNÚSDÓTTUR
frá Múla, Grindavik.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki sjúkra-
húss Keflavíkur.
Þorsteinn Sæmundsson og börn.
og hafnargerð um þrigigja ára-
tuga skeið, þar til hann flutt-
ist til Skagastrandar.
Með Ludvig Rudollf Kemp,
eða „Kemp", eins og hann var
ávallt kallaður á uppvaxtarár-
u-m mínum í Skagafirði, er horf
inn af sjónarsviðinu fágætur
maður, sem varð minnisstæður
öllum þei-m stóra hópi, sem
kynntist honum eitthvað, mikið
eða lítið.
Sem vegavinnuverkstjóri
hafði hann allnáin tengsl við
stóran hóp manna af ólikustu
manngerðum. Skopskyn og smit
andi islenzk gamansemi ásamt
einstæðum tökum hans á ís-
lenzku máli, gerðu vistina í vega
vinnubú ðumum skemimtilega og
fræðandi fyrir þá, sem yndi
höfðu af ístlenzku visunni og
hnyttilega sagðri sögu, en
Kemip var ótrúlega fjölfróður
um sögu þj'óðarinnar og bók-
menntir, auk þess sem hann
hafði á reiðum höndum gnægð
af kenningum forns kveðskap-
ar. Það var þvi eðlilegt, að
sjálfsgagnrýnin florðaði fflestum
frá því að láta eigin kveðskap
heyrast, ef einhver var, en til
voru þeir, sem ótrauðir stund-
uðu sína visnasmíð og það aí
auknum krafti.
Við hirð Kemps, en svo var
vinnutflokkurinn stundum
neflndur í gamni, vildu stundum
„horn skella á nösurn og hnút-
ur flijúga um borð,“ eins og forð
um hjá Goðmiundi á Glæsivöll-
um, en sá var þó munurinn, að
hirðmenn Kemps komust efkki
hjá því að finna góðvildina og
umhyggjuna, sem hann bar fyr-
ir öllum undir hinu glettna yf-
irborði, og þvi muin enginn hafa
sikilið við hirð hans „kalinn á
hjarta“, eins og Grimiur Thom-
sen lætur menn sleppa úr höll
Goðmundar.
Svipað var þessu farið i hér-
aðinu. Visur hans og kvæði
flugu með vindinum og vöktu
bæði hrifningu og hneykslun í
senn, eins og kvæði Þorsteins
Erlingssonar gerðu á sínum
tima.
En þessi kvæði og vísiur, sem
á gamansaman hátit tóku til
meðferðar viðburði samtíðarinn
ar innan héraðs og utan og
stundum ýmsa þá, sem viðkvæm
astir voru fyrir, öfluðu hon-
um þá ekki óvinsælda svo ég
viti, og segir það meira en löng
lýsing um hans mannlega og
hlýja hugarþed, sem engum gat
leynzt, er einhver samskipti
hafði við hann.
Aldrei gat ég merkt, að
Kemp liti á sig sem skáld og þó
hefðu mörg af fremstu ljóð-
skáldum samtiðar hans mátt öf-
unda hann af því hve létt hon
um var um að tjá sig skýrt og
óþvingað og það meira að segja
í dýrt kveðnum vísum.
Það var heldur aldrei hægt
að merkja, að Kemp teldi sig
boðbera eins eða neins, og allt
sem kala má prédiíbun var hon-
um víðs fjarri. En af honum
skein flordómaleysi, sjálfstæði
gagnvart venjubundnu verð
mætamati samtiðarinnar, hug
rekki til að skera siig úr í
hverju sem var og skemmtileg
tilhneiging til að hneyksla þá,
sem fastir sátu í hræsni tíðar-
andans. Það er eins og hann
hafi verið fyrirboði þeirra hrær
inga, sem nú gera vart við sig
meðal ungs flól'ks og hafa fyrir
aðalsmerki einkenni þau, sem ég
var að nefna.
Því ber að fagna, að blöð
Kemps með kvæðum hans skuli
vera á visum stað og varðveit-
ast frá eyðileggingu, þó þau
komi ekki fyrir almenningssjón
ir i bráð, skv. hauns eigin ákvörð
un.
Kemp var dugmikill afkasta-
maður við allt, sem hann tók
sér fyrir hendur og búnaðist
vel.
Hann tók við jörð sinni 111-
ugastöðum svo til húsalausri og
óræktaðri, en byggði þar þegar
hús að þeirra tíma visu. Síðar,
eftir að nýjungar í húsagerð
ruddu sér til rúms húsaði hann
Illugastaði að nýju. Hann lagði
einnig i miklar ræktumarfram-
kvæmdir, rak stórt og myndar-