Morgunblaðið - 27.10.1973, Blaðsíða 22

22
MUKUUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. OKTÓBER 1973
Minnina:
Sigmundur Guðna-
son frá Hœlavík
SIGMUNDUR Guðnason frá
Hælavík er látinn. Hann lést I
sjúkrhúsi Keflavíkur 6. október
s.l. eftir margra mánaða lasleika
og sjúkrahúslegu.
Það er talið eitt af lögmálum
náttúrunnar að fólk yfirgefi
þennan heim, þegar það hefur
náð háum aldri og gegn því lög-
máli verður sennilega erfitt að
rísa. Ég undirritaður heyrði Sig-
mund sjálfan hafa þau orð um
þetta s.l. sumar þegar ég heim-
sótti hann á Isafirði að sjúkleiki
hans fór vaxandi. Það verður víst
hver og einn að taka þvf sem að
höndum ber, það lifir enginn
eilíflega. Þessi orð hans vöktu hjá
mér hugboð um að nú teldi hann
sjálfur lífsleið sína senn á enda. I
haust kom ég svo aftur til hans á
sjúkrahúsið hér syðra og þá sagði
hann mér m.a. að nú væri hann
oft f draumum sínum með gömlu
mönnunum á Ströndum, eigin-
lega fyndist sér, annað veifið,
hann vera staddur milli tveggja
heima, og væri sá þeirra sem fram
undan lægi að verða skýrari en
hinn.
Sigmundur var fæddur 13.
desember 1893 I Hælavík á Horn-
ströndum, sonur Guðna Kjartans
sonur bónda þar og Hjálmfríðar
Isleifsdóttur. Hann ólst upp f for-
eldrahúsum og bjó þar sfðan
bestu ár ævi sinnar.
2. október 1920 kvæntist Sig-
mundur eftirlifandi konu sinni,
Bjargeyju Pétursdóttur
Jóhannessonar úr Látravík, hinn
mestu myndar- og dugnaðarkonu.
Þau eignuðust 8 börn, 4 stúlkur
og 4 drengi, sem öll eru á lífi og
vel af Guði gerð, greind og dug-
mikil.
Sigmundur var mikill og sér-
stæður persónuleiki, prýðilega
greindur og mjög vel máli farinn.
Það gleymir honum enginn, sem á
annað borð hafði af honum nokk-
ur kynni. Skáldmæltur var hann
eins og fleiri i þeirri ætt og lið-
lega sextugur að aldri gaf hann út
ljóðabókina, Brimhljóð, eins kon-
ar útdrátt úr miklu safni kvæða
og kviðlinga frá ýmsum skeiðum
ævinnar.
Það var heil upplifun að heyra
Sigmund fara með kvæði, hvort
sem hann las upp eftir sjálfan sig
eða aðra. Rödd hans, djúp og
hljómmikil féll svo vel við að efn
inu að unun var á að hlýða.
Fróðleiksfýsn hans var honum f
blóð borin og minni hans mjög
gott.Meðan hann var upp á sitt
besta gat hann þulið upp úr
Islendingasögunum t.d. heilu
samtölin orðrétt og fann maður
þá oft, að það var ekki fyrst og
fremst efnið, sem honum var hug-
leikið, heldur og miklu fremur
töfrar málsins, hrynjandi tung
unnar. Á uppvaxtarárum mín-
um kom Sigmundur stundum á
heimili foreldra minna og ein-
hvern veginn ósjálfrátt, dróst
maður að þessum hægláta en
dimmraddaða manni. Málfar hans
var eitthvað svo traust, rök hans
svo skýr og sannfærandi.
Kynni okkar Sigmundar hófust
þó ekki að fullu fyrr en eftir að
þau hjónin fluttust í Hornavfkma,
en þar bjuggu þau í nokkur ár,
bæði í Rekavík og Höfn. Einnig
var Sigmundur um hrfð vita-
vörður á Hornbjargsvita.
En hvernig sem stóð var alltaf
jafn upplífgandi að koma á
heimili þeirra, börninaðlaðandiog
þau hjónin félagslynd og
gestrisnin. Skorti þá aldrei um-
ræðuefni og oft hvarf tíminn frá
manni eins og dögg fyrir sólu.
Sigmundur var alla ævi einlæg-
ur stuðningsmaður þeirra, sem
t Elskulegur eiginmaður minn t Faðir minn, tengdafaðir og afi \
SVANUR EYLAND TÓMAS ELÍAS
AÐALSTEINSSON, BÆRINGSSON
Ferjubakka 16, Reykjavlk, andaðist að Landakotsspítala 25 þ.m.
lézt af slysförum 24 október Sóley Tómasdóttir,
Fyrir hönd barna okkar Hjördís Jónasdóttir. Halldór Guðmundsson og börn.
t
Fóstra mín,
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Frá Melgraseyri,
lézt 18. þ.m Jarðarför hennar hefur farið fram
Bárður Halldórsson.
— . —...... . i
Faðir okkar t GUÐBRANDUR MAGNÚSSON. bóndi.
Álftá, Hraunhreppi
lézt á sjúkrahúsinu á Akranesi miðvikudaginn 24 okt. sl. Jarðarförin
auglýst síðar Börn hins látna
t
Þökkum hjartanlega fyrir auðsýnda samúð og vinarhug vegna andláts
og jarðarfarar
HALLGRÍMS GUÐMUNDSSONAR,
járnsmiðs frá Patreksfirði.
Börn og tengdabörn.
minnst máttu sfn í þjóðfélaginu
og varði af fullri einurð þeirra
málstað hvar og hvenær sem var,
og hver sem í hlut átti. Hóf hann
þá stundum andmæli sín með góð-
látlegri gamansemi og til marks
um málflutninginn má geta þess,
að tilheyrendum fannst oftast
orðaval, hans einmitt vera það,
sem þeir vildu sagt hafa.
Arið 1947 fluttist Sigmundur
ásamt fjölskyldu sinni til ísa-
fjarðar og bjó þar síðan til ævi-
loka. En aldrei gleymdi hann
samt litlu víkinni sinni við jaðar
Hæiavíkurbjargs. Þangað sótti
hugur hans löngum til fanga í
andyri elliáranna og þessum
norðlægu slóðum tileinkaði hann
mörg sín bestu kvæði. Þar fann
hann sjálfan sig f tengslum við
uppruna sinn og „náttlausa vor-
aldar veröld“. Og þar, fjfnnst mér,
að hann hefði helst kosið að bera
beinin. En lífið fer sínar leiðir
með okkur öll. Þann 13. þessa
mánaðar var hann lagður til
hinstu hvíldar í Isaf jarðarkirkju-
garði en andi hans er floginn í
faðm þeirrar forsjónar, sem hann
trúði á og tilbað alla ævi.
Ég mun ætið minnast Sig-
mundar með hjartans þökk í huga
fyrir ótal margar ánægjustundir,
sem ég átti í návist hans unda-
farna áratugi.
Eftirlifandi konu hans og börn-
um votta ég mfna dýpstu samúð.
Haraldur Stfgsson.
Minnina:
Asgrímur Sigurðsson
Fæddur 26. jan. 1944.
Dáinn 21. okt. 1973.
í DAG fer fram frá Dómkirkjunni
útför vinar okkar Ásgríms
Sigurðssonar. Ási, eins og hann
var kallaður af okkur félögunum,
var fæddur í Reykjavík 26. jan.
1944 og lézt á Borgarspítalanum
sunnudaginn 21. okt. sl.
Það vissu reyndar flestir, að
hverju stefndi, en kemur
það alltaf jafn mikið á óvart,
þegar kallið kemur. Hann
var búinn að berjast hetju-
legri baráttu siðatliðið ár við
sjúkdóm þann, sem síðan tók
þennan unga mann frá sjónum
okkar. Það er höggvið stórt skarð
í vinahópinn við fráfall Ása.
Kæri vinur, á þessari stundu
finnum við til nálægðar þinnar,
og þau vinarbönd, sem við vorum
tengdir, verða ekki slitin með
sfðasta andvarpi þínu, og þegar
ferð okkar, sem eftir lifum, lýkur,
munum við öll hittast þar, sem
engin sorg eða sársauki munu
fyrirfinnast. Á meðan mun
minningin lifa um góðan og
lífsglaðan dreng, traustan vin og
félaga. Okkur verður hugsað til
eftirlifandi eiginkonu, Kristínar
Árnadóttur, og litlu dætr-
anna, Aðalheiðar og Ragn-
heiðar, foreldra hans, Ragnheiöar
Asgrimsdóttur og Sigurðar Sig-
urðssonar og systkina, Sævars og
Bjargar, svo og annarra vanda-
manna. ÖIl hafa þau borið þá
sorg, sem á þau er lögð, með ein-
stakri hugprýði.
— Ólafur á að biðjast
lausnar fyrir Lúðvík
Framhald af bls. 5
lausn á þeim atriðum, sem voru
ekki rædd.“ Ríkisstjórnin sam-
þykkti sem sagt að vinna að
samningsuppkasti „á grundvelli
skýrslu forsætisráðherra". Þetta
þýðir, að á fundi ríkisstjórnarinn-
ar hefur Lúðvík fallizt á skilning
Olafs Jóhannessonar á gildistíma
samkomulags. En hann var ekki
fyrr kominn af fundinum, en
hann sneri við blaðinu, I viðtali
við Þjóðviljann sl. miðvikudag
sagði hann, að unnið skyldi að
því, að gildistími samkomulags
yrði u.þ.b. 1V4 ár.
Fœkkun skipanna
Eitt atriði ísamþykktþingflokks
Alþýðubandalagsins, hafa þeir
étið ofan í sig með húð og hári og
nefna ekki meir. Það varðar
fækkun skipanna. I tillögum
þeim, sem Ölafur Jóhannesson
lagði fram f London, lagði hann
til, að allir frysti- og verksmiðju-
togarar yrðu útilokaðir frá veið-
um innan 50 ipílna, ennfremur 15
stærstutogararog 15 aðrir togarar.
I samþykkt þingflokks Alþýðu-
bandalagsins er þessi tillaga
íslenzka forsætisráðherrans að
sjálfsögðu stimpluð „tillaga
Breta" og sagt, að sú breyting,
sem í þessu felist frá fyrri afstöðu
Islendinga, „gefi Bretum mögu-
leika á að afla hér 15-20 þúsund
tonnum meira á ársgrundvelli en
skv. tillögum Islendinga". Þessari
fullyrðingu hefur Lúðvík Jóseps-
son sporðrennt hljóðlaust og ekki
haft orð á henni síðan.
Þörf lexía
Atburðir síðustu daga hafa
áreiðanlega verið framsóknar-
mönnum þörf lexía. Þeir hafa
vitni að eftirfarandi:
★ Alþýðubandalagið reyndi á
fyrsta degi að fara aftan að
þeim með hótunum.
★ Lúðvík Jósepsson braut trún-
að, sem allir stjórnmálaflokk-
ar voru bundnir af.
ir Þjóðviljinn reyndi með
blekkingum og fölsun að af-
skræma tillögur, sem for-
sætisráðherra lagði sjálfur
fram
ir Kommúnistar hafa reynt að
koma landráðastimpli á Ölaf
Jóhannesson með því að
nefna tillögur hans aldrei
annað en „brezkar tillögur".
Hvert einasta skref, sem
kommúnistar hafa stigið eftir
heimkomu Ölafs Jóhannessonar
hefur einkennzt af ódrengskap og
óheilindum. Maður á borð við
Björn Jónsson þekkti þessi vinnu-
brögð. Þau hafa því áreiðanlega
ekki komið honum á óvart, vegna
þess, að hann hafði lengi áður
sfarfað með núverandi forystu-
mönnum Alþýðubandalagsins, í
Sósíalistaflokknum og Alþýðu-
bandalaginu gamla og að lokum
fengið sig fullsaddan af því. Eftir
þessa lexíu geta framsóknarmenn
ekki borið það fyrir sig, að þeir
þekki ekki vinnubrögð
kommúnista. Þeim er líka hollt að
hafa í huga, að ef ekki hefði kom-
ið til heilsteypt og drengileg af-
staða stjórnarandstöðuflokkanna
og stuðningur þeirra bak við
tjöldin, hefði Ölafur Jóhannesson
þegar orðið að segja af sér. Á
blaðamannafundinum lýsti Ólaf-
ur Jóhannesson yfir því, að hann
féllist á samkomulagsgrundvöll-
inn og í sjónvarpsviðtali um
kvöldið kom það berlega fram, að
hann mundi segja af sér yrði
landhelgisdeilan ekki leyst á
grundvelli hans. Ekkert er auð-
veldara fyrir Sjálfstæðisflokkinn
og Alþýðuflokkinn en að grípa
neikvæða afstöðu kommúnista á
lofti, lýsa yfir stuðningi við hana
og knýja þar með afsögn forsætis-
ráðherra. En stjórnarandstöðu-
flokkarnir og forystumenn þeirra
vinna ekki þannig. Það hafa
framsóknarmenn og Ólafur
Jóhannesson þegar sannreynt.
Framsóknarmenn hafa líka
komizt að raun um það, þessa
dagana, að þeir geta beygt
kommúnista. Eftir þvi verður
tekið, hvort þeir sýna af sér sömu
einurð, þegar varnarmálin
komast alvarlega á dagskrá. Ber-
sýnilegt er, að kommúnistar hafa
ákveðið að sitja áfram í
stjórninni, hvað sem það kostaði.
Það er þeirra mál, hvað þeir eru
reiðubúnir að éta mikið ofan í sig
af fyrri yfirlýsingum. En fram-
koma Lúðviks Jósepssonar hefur
verið slík í þessu máli, að geri
hann sér sjálfur ekki grein fyrir
því að hann á að segja af sér, á
Ölafur Jóhannesson að biðjast
lausnar fyrir hans hönd. Það
hefur annar forsætisráðherra
Framsóknarflokksins verið
kominn á fremsta hlunn með að
gera vegna sams konar óheilinda
og Lúðvik Jósepsson hefur nú
sýnt.
StG.
Fyrir okkur eru framundan
tímar sorgar og trega, en þar við
blandast ljúfar minningar um
liðna tið. Það er nú svo, að þegar
mest reynir á, er eins og okkur sé
gefinn aukinn styrkur til að mæta
þvi sem sem að höndum ber.
Kæri vinur, nú skiljast leiðir að
sinni, en minningin um þig er
efst í hugum okkar.
Hvíl þú í friði.
Kunningjarnir.
Prestskosning í
Bolungarvík
SUNNUDAGINN 28. okt. n.k.
ganga Bolvikingar að kjörborði
til að kjósa sér sóknarprest. Um-
sækjandi er séra Gunnar Björns-
son settur sóknarprestur.
Séra Gunnar Björnsson fæddist
í Reykjavík 15. október 1944. For-
eldrar hans eru hjónin Ingibjörg
Gunnarsdóttir og Björn R. Einars-
son, hljóðfæraleikari.
Hann Iauk stúdentsprófi frá
Verzlunarskóla Islands 1965 og
einleiksprófi frá Tónlistarskólan-
um í Reykjavík 1967. Hóf nám f
guðfræðideild Háskóla Islands
1966 og lauk kandidatsprófi í guð-
fræði f september 1972.
15. október 1972 var hann vígð-
ur til Blungarvíkurprestakalls í
Isafjarðarprófastsdæmi, þar sem
hann hefur þjónað síðan sem sett-
ur sóknarprestur.
Kona séra Gunnars er frú
Veronica Margaret Jarsz frá
Blackpool á Englandi. Börn
þeirra eru tvö: Ingibjörg, 5 ára og
Björn Ólafur, 3 ára.
BÍLL OG BÖRN
ÚTí TJÖRN
BIFREIÐ án ökumanns en með
börnum innanborðs lenti út i
Tjörn i fyrradag og stóð í nokkru
stímabraki við að ná henni upp
aftur. Börnunum varð aftur á
móti ekki meint af volkinu.
Þetta gerðist nálægt barna-
heimilinu Tjarnarborg, en þar
hafði ökumaðurinn lagt bifreið-
inni og skroppið frá. Af ein-
hverjum ástæðum hrökk bifreiðin
úr handbremsu og rann aftur á
bak út í Tjörnina, eins og fyrr
segir. Fljótlega tókst þó að ná
börnunum heilu og höldnu til
lands og nokkru sfðar tókst að
draga bílinn upp á þurrt.