Morgunblaðið - 13.12.1975, Blaðsíða 30
30
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. DESEMBER 1975
Minning:
Sigurður Þór-
irÁgústsson
Minning:
Oddný Guðmundsdóttir fyrr-
um lœknisfrú á Stórólfshvoli
F. 7. desember 1922.
D. 2. maf 1975.
Með fráfalli vinar míns og sam
starfsmanns, Sigurðar Þóris Ag-
ústssonar, flugvirkja, á siðast-
liðnu vori hvarf af sjónarsviðinu
einn reyndasti og ágætasti full-
trúi flugvirkjastéttarinnar hér á
landi, öllum harmdauði er hann
þekktu. Óvænt og án fyrirboða
hafði maðurinn með ljáinn gengið
um garða, einsog svo oft áður, og
hrifið með sér góðan dreng og
mannkostamann í blóma lífsins,
langt fyrir aldur fram.
Kynni okkar Sigurðar hófust
haustið 1944, er hann kom til
náms í flugvirkjun við skólann,
þar sem ég stundaði nám i sama
fagi, í Buffalo, N.Y. í Bandarfkj-
unum. Hafði ég verið árlangt eini
Islendingurinn í þessari stórborg,
og má nærri geta hver fengur mér
var í þvf að fá annan íslending til
skólaverunnar með mér þar
vestra svo fjarri heimahögum.
Urðum við Sigurður mjög sam-
rýndir og fór ávallt vel á með
okkur, enda fann ég fljótt, að með
Sigurði hafði ég eignast góðan
félaga og vin. Við vorum ungir að
árum, fullir bjartsýni og þrótti
æskumannsins, glaðir og reifir og
með brennandi áhuga á að nema
þau fræði, sem hugur okkar
beggja stóð til fyrir framtíðar-
starfið í lífsins stranga skóla. Sig-
urði sóttist námið vel og duldist
engum, að þar fór mikill hæfi-
leikamaður. Kom þar allt til, góð-
ar gáfur, einstök samvizkusemi og
afburða verklagni. Svo hagur var
Sigurður, að heita mátti að allt
léki í höndum hans, og kom það
sér nú vei, að hann hafði áður
starfað í vélsmiðju í heimabæ sfn-
um, Vestmannaeyjum. Til marks
um það álit, sem Sigurður naut
hjá kennurum skólans, má geta
þess, að honum var falið að að-
stoða viðkennslunaþegarfram í
sótti, og veita öðrum nemendum
tilsögn við námið í því er Iaut að
flugvélahreyflum og búnaði
þeirra.
I Buffalo áttum við Sigurður
því láni aðfagnaaðkynnast Vest
ur-íslendingum, sem þar höfðu
setzt að, aðfluttir frá Norður-
Dakota, einhverju bezta og gest-
risnasta fólki, sem maður getur
fyrirhitt. Voru heimili þeirra
jafnan opin okkur Sigurði sem
væru þau okkar eigin heimili, og
áttum við Sigurður ótaldar gleði-
og hamingjustundir með þessu
góða fólki, sem allt vildi fyrir
okkur gera. Vinátta þess og góð-
vild í okkar garð verður aldrei
fullþökkuð. Því nefni ég þetta
hér, að okkur Sigurði fannst báð-
um við hafa öðlast sérstaka lffs-
reynslu við að eignast vináttu og
trúnað þessara landa okkar vest-
anhafs, sem töluðu næstum lýta-
lausa íslenzku, en höfðu þó aldrei
Island augum litið.
Sigurður lauk námi og prófi á
flugvélahreyfla sumarið 1945 og
hélt síðan heim til tslands. Einnig
hafði hann hafið flugnám og lokið
einliða-flugprófi, sem heimilaði
honum að fljúga einn síns liðs.
Eftir heimkomuna hóf Sigurður
flugvirkjastörf hjá Flugfélagi Is-
lands h.f, þar sem hann starfaði
lengst af. Þó brá hann því starfi
um nokkurra ára skeið, er hann
rak flugskólann Þyt h.f. sem einn
af þremur eigendum hans. Sig-
urður kom sfðar aftur til Flugfé-
lagsins, þar sem hann starfaði til
dauðadags. Jafnframt rak hann
ásamt þremur félögum sínum
Flugstöðina h.f. og var einn af
fimm eigendum hennar, er hann
féll frá. Af þessu má sjá, að Sig-
urður sat ekki auðum höndum um
dagana, hann var sístarfandi og
iðjusamur svo af bar, frábær mað-
ur í starfi og flugvirkjastéttinni
og iðngrein sinni til sóma. Hann
var einn af stofnendum Flug-
virkjafélags Islands árið 1947 og
kosinn í fyrstu varastjórn þess, og
auk þess gegndi hann fleiri trún-
aðarstörfum fyrir félagið um ár-
in. Sigurður lauk einnig flugnámi
og flugprófi hér heima.
ÖII vinnubrögð Sigurðar báru
vott um útsjónarsemi, smekkvfsi
og snyrtimennsku, og reglusemi
var honum f blóð borin. Hin siðari
ár hafði Sigurður umsjón með
deild innan Flugfélagsins, sem
annast klössun og endurnýjun
ýmissa flugvélahluta, og hafði
hann til umráða bjartan og hrein-
Iegan vinnusal búnum nauðsyn-
legum tækjum og verkfærum.
Allt fór þetta forgörðum eins g
fleira í eldsvoðanum mikla sfðast-
liðinn janúar. Sigurður var dag-
farsprúður maður og að eðlisfari
hægur og alvörugefinn og bar
ekki tilfinningar sínar á torg. En
hann hafði ekki síður til að bera
mikla kímnigáfu og létta lund, og
manna skemmtilegastur 'og orð-
heppnastur var hann, þegar því
var að skipta. Hann var óáreitinn
í garð annarra manna, en ávallt
reiðubúinn til hjálpar, þar sem
þess var þörf. Vinsæll var hann
meðal samstarfsmanna og yfir-
boðara sinna og naut virðingar
þeirra og trausts. Saknaði þar
margur vinar í stað við hið svip-
lega fráfall hans. Sjálfur átti ég
Sigurði mikið upp að unna og
þakka honum tryggð hans og vin-
áttu f minn garð, sem ekki gleym-
ist.
Sigurður var kvæntur hinni
ágætustu konu, Oddrúnu Páls-
dóttur, og eignuðust þau hjón
fimm mannvænleg börn. Foreldr-
ar Sigurðar eru báðir á lffi og búa
f Vestmannaeyjum. Ég veit, að ég
mæli fyrir munn okkar allra vina
og samstarfsmanna Sigurðar hjá
Flugfélagi Islands, er ég nú sendi
ástvinum hans og aðstandendum
síðbúna samúðarkveðju í minn-
ingu góðs vinar og bið þeim allrar
blessunar.
Jón N. Pálsson.
Brezkir tog-
araeigendur
vilja áfram-
haldandi styrki
Hull 11. desember — frá Mike Smartt
fréttaritara Morgunblaðsins.
BREZKIR togaraeigendur hafa
farið fram á það við brezku
stjórnina að hún haldi áfram að
styrkja útgerðina. Rekstrarstyrk-
ir voru fyrst greiddir f byrjun
þessa árs og áttu að falla niður
þann 31. desember. Þessa tólf
mánuði hefur brezka rfkið greitt
togaraeigendum 9,5 milljónir
sterlingspunda eða 3,3 milljarði
króna.
1 tilkynningu frá samtökum
togaraeigenda, sem gefin var út I
dag, segir að hækkað olfuverð
muni bæta 5 milljónum punda
við rekstrarkostnað togaranna á
ári. Þar kom einnig fram að sam-
tökin hafa skrifað Peart, sjávarút-
vegsmðlaráðherra, og beðið hann
um að halda með þeim fund um
ástandið fyrir jól.
Þegar rfkisstjórnin ákvað að
binda enda á styrkveitingar, sagði
hún, að togaraeigendur væru
orðnir færir um að sjá um sig
sjálfa. En það var fyrir síðustu
hækkanir á olíu.
Þann 1. þ.m. lést f hárri elli frú
Oddný Guðmundsdóttir, fyrrum
læknisfrú á Stórólfshvoli f
Rangárvallasýslu, sfðar húsfreyja
á Bollagötu 7 hér í borg. Langar
mig að minnast hennar með
nokkrum orðum þar eð ég á henni
ærið gott upp að unna frá
bernsku- og æskuárum mfnum og
raunar alla tfð.
Oddný Guðmundsdóttir var
fædd hinn 20. maí 1889 að Bakka í
Austur-Landeyjum. Faðir hannar
var Guðmundur Diðriksson
sjómaður, bróðir Þórðar þess
Diðrikssonar er stofnaði
Mormónanýlendu i Utah i Banda-
ríkjunum og frægt er orðið.
Guðmundur andaðist árið 1893 og
sá ég hann því aldrei.
Móðir Oddnýjar var Kristín
Jónsdóttir er andaðist tæplega
níræð að heimili hennar á Stór-
ólfshvoli árið 1942 og man ég að
sjálfsögðu vel eftir henni, enda
þótti mér i þann tfð eigi önnur
kona skemmtilegri viðtals í
Rangárþingi.
Oddný Guðmundsdóttir lauk
hjúkrunarnámi við Kommune-
hospitalet í Kaupmannahöfn í
októbermánuði 1914, en starfaði
talsvert erlendis eftir það alveg
fram til ársins 1920 en hjá Berkla-
varnarstöð Reykjavíkur vann hún
erfitt og mikið starf frá
1920—1922.
Þá verða þáttaskil i lffi hennar
er hún giftist Helga lækni Jónas-
syni frá Reynifelli á Rangárvöll-
um
Þau Oddný og Helgi eignuðust
fjóra syni, en þeir eru:
Jónas, bifreiðarstjóri, f. 5. okt.
1924 kvæntur Guðrúnu Árna-
dóttur, Helgi, lögfræðingur, f. 26.
sept. 1926, ókv., Hrafnkell, yfir-
læknir, f. 23. mars 1928, kvæntur
Helgu Lovísu Kemp, Sigurður,
B.A., skrifstofustjóri, kvæntur
Stefaníu Kemp.
Helgi læknir var móðurbróðir
minn og Jeiðir þvi að líkum að ég
kom oft að Stórólfshvoli eftir að
ég flutti í Hvolhreppinn, en faðir
minn var á þessum árum kaup-
félagsstjóri þar.
Á Stórólfshvoli átti ég jafnan
vinum og frændum að mæta og
margt kvöldið leitaði ég þangað
þótt talsverðir erfiðleikar væru á
leiðinni, þar sem var kirkju-
garðurinn, en gesturinn var úr
hófi fram myrkfælinn á þessum
árum og raunar lengi síðan.
Minningar mínar frá heimsókn-
unum að Hvoli standa mér fyrir
hugskotssjónum f einhvers konar
dýrðarljóma sem mér er ekki
unnt að lýsa, enda skiptir það án
efa minnsta máli hvernig hálf-
vöxnum unglingi geðjuðust slíkar
vitjanir. Hitt skipti Rangæinga
afar miklu, já stundum öllu, að
geta jafnan á hvaða tíma sólar-
hrings sem var virka daga jafnt
sem helga, eigi aðeins sótt læknis-
fræðileg ráð til frú Oddnýjar
heldur einnig þann andlega styrk
sem er alveg sérstaklega nauðsyn-
Iegur á rauna- og áhyggjustund-
um.
Ég fullyrði, að ég hef enga konu
þekkt, hvorki lífs né liðna, sem
deildi kjörum með manni sfnum
jafn fullkomlega og Oddný gerði
með Helga og fyrir það held ég að
allir Rangæingar séu henni að
eilffu þakklátir enda stóð enginn
einn sem hafði Oddnýju
Guðmundsdóttur að samverka-
manni.
Fyrir utan sitt annasama em-
bætti hafði Helgi Jónsson þeim
skyldustörfum að gegna að vera
alþingismaður Rangæinga í 19 ár.
Af því leiddu fjarvistir frá
heimili og þá þurfti Oddny bæði
að vera húsbóndinn og
húsfreyjan. Var því vinnudagur
hennar oft langur en því tók hún
sem sjálfsögðum hlut og virtist
svo sem hún hefði ævinlega
nægan tfma til allra hluta.
Ég hef ekki f þessum fáu línum
gert tilraun til að lýsa útliti eða
eiginleikum frú Oddnýjar, enda
er mér það eflaust um megn. Þó
vil ég segja að í mfnum augum var
hún ávallt falleg kona. Hygg ég að
þar komi til hvort tveggja ytra
útlit og andlegt atgervi og þó
kannski öllu fremur hið síðar
nefnda, þvf að það þori ég að
fullyrða að gáfur hennar og and-
legur styrkur voru langt umfram
það sem almennt gerist.
Ég vil enda þessi fátæklegu
kveðjuorð með því að segja við
hana eins og hún sagði við mig
einu sinni endur fyrir löngu,
þegar ég fór að heiman til svo-
kallaðs langskólanáms.
Vertu sæl, guð fylgi þér.
Einar Ágústsson
tæki í Siglu-
fjarðarkirkju
MIKLAR og góðar gjafir hafa
borizt Siglufjarðarkirkju á þessu
ári. Ber þar hæst minningargjöf,
er þau hjónin Guðrún og Oddur
Thorarensen gáfu til minningar
um son sinn, krónur 200 þúsund.
Þá hafa bæði einstaklingar og
fyrirtæki gefið kirkjunni góðar
gjafir, I sumum tilfellum miklar
upphæðir. Þetta gerði söfnuðin-
um kleift að festa kaup á hljóm-
burðartækjum I kirkjuna, en það
hefur verið langþráður draumur.
Þar sem Siglufjarðarkirkja er
mjög stór, hefur nokkuð borið á
þvf að talað mðl hafi ekki flutzt
nógu vel og á það einkum við um
fjölmennar athafnir.
Hin nýju tæki eru af mjög full-
kominni gerð. Til viðbótar því að
bæta hljómburð verulega gera
þau kleift að taka upp á
segulband allt það, er fram fer í
kirkjunni, fyrirhafnarlítið. Þá er
ótalin gjöf systrafélags
kirkjunnar, plötuspilari, sem þær
systur gáfu af sfnum alkunna
myndarskap. Gefur tilvist hans
ýmsa möguleika varðandi tón-
listarflutning, hefur t.d. komið til
mála að hafa plötukynningar-
kvöld á vandaðri kirkjulegri og
klassiskri tónlist.
Á fyrsta sunnudegi í aðventu
voru hin nýju tæki tekin í notkun
við messu. Sungin var hámessa,
þar sem sóknarprestur þjónaði
fyrir altari og predikaði, en
kirkjukór Siglufjarðarkirkju
söng undir stjórn Páls Helga-
sonar, organista. Athöfnin var
fjölsótt. I lok messu var leikið
orgelverk af plötu og komu þá vel
f ljós góðir hljómflutningseigin-
leikar hinna nýju tækja.
Sóknarnefnd þakkar af alúð
hinar rausnalegu gjafir og þann
hlýhug til kirkjunnar, sem þeim
fylgir.
(Frá Siglufjarðarkirkju).
t
Systir okkar
PÁLÍNA J. SCHEVING,
Norðurbrún 1,
lést að kvöldi 10 desember.
Fyrir hönd systkina
Vigfús Scheving Jónsson.
t
Útför föður míns,
SIGMUNDAR SIGTRYGGSSONAR
verður gerð frá Siglufjarðarkirkju kl. 2 mánudaginn 1 5. des
Fyrir hönd vandamanna,
Erlendur Sigmundsson.
t
Þökkum samúð og vinarhug við andlát og útför
GUÐLAUGAR JÓNSDÓTTUR
Sigrún Lárusdóttir
Elin Guðmundsdóttir
Guðrún Guðmundsdóttir
Þórunn Guðmundsdóttir
Óskar Guðmundsson
Guðmundur Guðmundsson
Þórdis Sigurðardóttir
og barnabörn
Bjami Bjarnason
Stefán Ögmundsson
Kristján Bjarnason
Haraldur Gislason
Sigriður Benjaminsdóttir
Marga Guðmundsson
Hreiðar Jónsson
t
Móðir okkar
JÓHANNA HJELM.
sem andaðist 8 desember, verður jarðsungin frá Eskifjarðarkirkju
mánudaginn 1 5 desember kl. 2. e.h.
Börn hinnar látnu.
t
Útför eiginmanns mlns og föður okkar
k SIGURÐAR GUÐNASONAR,
f. form. verkf. Dagsbrúnar,
Hringbraut 88,
fer framfrá Dómkirkjunni mánudaginn 1 5. desember kl 1 3.30
Þeir, sem vilja minnast hins látna, vinsamlegast láti líknarstofnanir
njóta þess Kristin Guðmundsdóttir
og dætur.