Morgunblaðið - 21.04.1976, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. APRÍL 1976
+
Hjartkær sonur minn og bróðir okkar,
SVERRIR JÚLÍUSSON,
Miklubraut 60,
verður jarðsunginn miðvikudaginn 21. apríl frá Fossvogskirkju, kl
10 30f h
Júlíus Kristjánsson,
Svana R. Júliusdóttir,
Katrín H. Júlíusdóttir.
+
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
SESSELJA SIGRÍÐUR ÞÓRÐARDÓTTIR,
húsfreyja að Drumboddsstöðum,
Biskupstungum,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni, föstudaginn 23 apríl kl 1 30 e h
Þorgrímur Þorsteinsson,
Einar Guðmundsson,
Ormar Þorgrímsson,
tengdadætur og barnabörn.
+
Systir okkar,
JÓRUNN JÓNSDÓTTIR,
frá Nautabúi
fyrrum ráðskona á Vífilsstöðum
lézt í Borgarspítalanum 10 apríl
Jarðsett verður frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 21 apríl kl 3
Pálmi Jónsson,
Steinunn Jónsdóttir,
Bjöm Jónsson,
Herdís Jónsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu samúð og hlýhug við
andlát og útför,
GUÐMUNDAR GUÐMUNDSSONAR,
frá Löndum.
Guðríður Sveinsdóttir
og systkini hins látna.
+
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
FLÓRENT TH. BJARGMUNDSSON,
vörubifreiðastjóri,
Skúlagötu 80, Reykjavik.
lézt í Landspítalanum miðvikudaginn 14 þ m Jarðarförin auglýst
síðar
Ágústa Thomassen,
Hafsteinn Flórentsson, Þóra Runólfsdóttir,
Ásgeir Flórentsson, Sigurrós Eðvarðsdóttir,
Dagbjört Flórentsdóttir, Sæmundur Alfreðsson,
Borghildur Flórentsdóttir.
+
Okkar beztu þakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur vináttu og
samúð við fráfall eiginmanns míns, og föður okkar,
VAGNS E. JÓNSSONAR,
hæstaréttarlögmanns,
Laufey Hólm Sigurgarðsdóttir,
Esther Britta Vagnsdóttir,
Atli Vagnsson.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og jarðarför.
VALTÝS BRANDSSONAR,
Strembugótu 10,
Vestmannaeyjum,
Ásta Guðjónsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Alúðarþakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur samúð, vináttu
og virðingu við andlát og jarðarför eiginkonu minnar, móður okkar,
fósturmóður, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNAR EINARSDÓTTUR.
Hringbraut 1 03.
Sérstakar þakkír færum við læknunum Ragnari Arinbjarnar, heimilis-
lækni og Guðjóni Lárussyni, sjúkrahússlækni, systrum og starfsfólkinu
öllu á A-deild II Landakotsspitala fyrir frábæra hjúkrun og vináttu
Sigurjón Sigurbjörnsson, Kristin Sigurjónsdóttir,
Einar Sigurjónsson. Sigriður Guðjohnsen,
Svanhildur Snæbjörnsdóttir, Kristófer Snæbjörnsson,
og barnaböm.
Þuríður Þorsteinsdóttir
Mávahlíð—Minningarorð
Fædd 10/7 1899
Dáin 9/4 1976.
Hún var dóttir hjónanna Her-
dísar Bjarnadóttur og Þorsteins
Þorleifssonar er bjuggu að
Sjávargötu í Innri-Njarðvík.
Þorsteinn faðir hennar var al-
kunnur formaður og sjósóknari á
Suðurnesjum. En i Innri-
Njarðvík fæddist Þuríður og ólst
hún þar upp í miklu ástríki með
bræðrum sínum Ársæli og Þor-
leifi.
10 ára gömul flyzt hún með for-
eldrum og bræðrum að Búðum á
Snæfellsnesi. Hefur Þorsteinn
faðir hennar vafalaust starfað þar
hjá Finnboga Lárussyni er þar
hafði allmikil umsvif að þeirrar
tiðar hætti, rak verzlun, útgerð og
landbúskap. Þaðan flytur fjöl-
skyldan að Hólkoti sem er
skammt frá Búðum,
Þar dvelur Þuríður áfram hjá
foreldrum sínum unz hún giftist
1921 Ágústi Ólasyni frá Stakk-
hamri i Miklaholtshreppi, Flytj-
ast þau það ár að Ingjaldshóli í
Neshreppi og búa þar i eitt ár og
flytja þá að Mávahlið í Fróðár-
hreppi vorið 1922 og búa þar
síðan.
Ágúst lézt 13. sept. sl. og var því
skammt milli þeirra hjóna.
Þau eignuðust 6 börn, 3 stúlkur
og 3 drengi. Dæturnar: Elinborg
býr í Reykjavík, Jóna býr á Hellis-
sandi og Hólmfriður býr í Reykja-
vík.
Synirnir: Ragnar býr í Ólafsvik,
Þorsteinn og Leifur búa í Máva-
hlíð. Sonarson sinn ólu þau upp,
Jóhannes Ragnarsson, og dóttur-
dóttur sína, Þuríði Gísladóttur.
Mávahlíð mun fyrr á öldum
hafa talizt til höfuóbóla, þar
höfðu valdsmenn aðsetur og þar
var einnig hálfkirkja. Að visu
munu þá hafa fylgt jörðinni meiri
jarðeignir en síðar varð.
Fagurt hefur mörgum þótt þar,
einkum á sólrikum sumardegi.
Grasigróin hlíð ofan við bæinn
upp að dökku hamrabelti. Rennur
allmikill lækur ofan af fjallinu og
fellur hvítfyssandi niður bergið í
ótal smáfossum. Til vesturáttar
sér til ássins hvíta — Snæfells-
jökuls — yfir skyggðan fiöt
vaðalsins sem liggur að grænu
túninu. Um flóð fellur sjór þar
inn og verður þó stórt svæði undir
vatni. Rif er milli vatns og sjávar,
þar á krian sinn varpstað, en í
hömrunum í fjallinu býr fýllinn
sér hreiður.
Hvergi hefir mér sýnzt Snæ-
fellsjökull svo formfagur sem
þaðan þó mikilúðlegur sýnist
hann úr meiri fjarlægð.
Er þau hjón flytja þangað var
að litlu leyti farið að gæta þeirra
framfara í búnaðarháttum er
síðar varð. Jörðin mun hafa verið
heldur illa setin og í eigu tveggja
aðila og lítið verið að jarðarbótum
unnið. Verkefnið var stórt og
fyrir hin ungu hjón og þau reynd-
ust líka manneskjur til að valda
því.
Með þeim flytja foreldrar
Þuríðar og móðir Agústs og
dvöldu þar í skjóli þeirra til
dauðadags.
Þuriður var sterkur og eftir-
tektarverður persónuleiki. Hún
var glæsileg kona, yfir henni var
mikil reisn, stælt og fjaður-
mögnuð sem íþróttakona, frjáls-
mannleg og hressiieg í framkomu.
Hún sagði sina meiningu af-
dráttarlaust og þurfti enginn sem
hún átti orðastað við að vera í
vafa um hennar skoðun. Enda var
manneskjan afar viljasterk og þá
einnig hörð við sjálfa sig, ein af
þeim sem frekar gjörðu kröfu til
sjálfrar sín en annarra. Þó var
hún svo hjartahlý og samúð
hennar vakandi með mönnum og
málleysingjum að fáar manneskj-
ur hef ég þekkt eins fljótar til
hjálpar en hana og ætíð sterkust
er mikinn vanda bar að höndum.
Ótalin eru þau spor er hún fór
til nágrannanna í slikum erind-
um, og þær stundir er hún varði
til þeirra hluta, þó hún vildi helzt
ekki að um slíkt væri rætt á eftir.
Hún var greind kona en þó í
eðli sínu frekar hlédræg og fjarri
því að vilja láta vekja á sér at-
hygli, hin hljóðláta hjálpsama
koná sem „þekkti ei hik né efa“ ef
hjálpar var þörf. Hún vann virð-
ingu og traust sinna nágranna og
allra þeirra sem hana þekktu. Var
ein af þeim manneskjum sem
stækka þegar nær er komið og því
+
Ástkær eiginkona mín,
SVAVA SIGURÐARDÓTTIR.
Drekavogi 18,
andaðist á Landspltalanum 1 7 þ m
Ágúst Jónsson.
+
Þökkum auðsýnda samúð, marvíslega hjálp og vinarhug í sambandi við
andlát og útför litlu drengjanna okkar,
GEIRS JÓHANNSSONAR og
KRISTJÁNS GEIRS ÞORSTEINSSONAR,
Þórshamri,
Seltjarnarnesi
Erna Þorkelsdóttir og Jóhann Geirsson,
Jóna Kristjánsdóttir og Þorsteinn Geirsson.
+
Faðir okkar og tengdafaðir,
GUÐMUNDUR KRISTJÁN BJARNASON,
málarameistari,
lést þann 1 7. apríl
Stella og Ray Poteet
Lillý og Ingólfur Bender
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
mannsins mins og föður okkar,
GEIRS ÓLAFSSONAR,
loftskeytamanns.
Aðalbjörg Jóakimsdóttir,
Ólafur Geirsson,
Gunnar J. Geirsson,
Aðalsteinn Geirsson.
mest virt af þeim sem þekktu
hana bezt.
Ágúst hafði landpóstferðir þar
um áratuga skeið yfir vetrar-
mánuðina. Mun því oft hafa
komið í hlut húsmóðurinnar að
sjá um bústörfin úti við sem
innanbæjar. Öll sín störf leysti
hún af hendi með dugnaði og hélt
ávallt myndarheimili. Gestrisni
var þar mikil enda staðurinn i
þjóðbraut og vafalaust hefur hús-
bóndinn oft þurft að fara frá
verki til að fylgja gestum yfir
hinn illræmda Búlandshöfða, sem
er þar skammt frá og mörgum
vegfaranda stóð ógn af áður en
vegur var ruddur þar yfir með
tækni nútimans. En Ágúst var
vaskur maður, þekktur af
dugnaði á ferðalögum, sérstak-
lega greiðvikinn og drengur
góður.
Ég var uppalinn í næsta ná-
grenni við Mávahlíð og var því
þar heimagangur. Eftir að ég
flutti úr héraðinu kom ég að sjálf-
sögðu í Mávahlíð á ferðum minum
um fornar slóðir. Þangað var ætíð
gott að koma, sama eðlislæga gest-
risnin og tryggðin sem maður
mætti þar. Á sl. vori kom ég þar
einnig og átti indæla stund á
heimili þeirra, þó að Ágúst væri
þá helsjúkur en rólfær. Þessi
stund, er mér mikils virði því
þær verða ekki fleiri. Sú kyn-
slóð sem var fædd vyrir alda-
mótin er nú óðum að hverfa
sjónum vorum. í hennar
ungdæmi voru lífskjörin harla
ólik þvi sem þau- eru nú í
dag, lífsviðhorf og hugsunarhátt-
ur var þá öðruvísi. Sjálfsagt er
unga fólkið i eðli sinu eins, en
þessi kynslóð mótaðist á annan
hátt. Það fólk þurfti að heyja
harða lifsbaráttu og varð dug-
mikið og nægjusamt. Það trúði
því einnig að heiðarlegt og heil-
brigt líferni væri það sem legði
grundvöll að hamingju fólks
þessa heims og annars — varð-
veitti það bezta í sinni barnatrú,
trúna á guð sinn og trúna á land
sitt og gildi heiðarlegs starfs.
Þuriður var góður fulltrúi
þeirrar kynslóðar og víst finnum
við vinir hennar og venzlamenn
að mikill sjónarsviptir er að
þessari stórbrotnu, trölltryggu
konu er hún nú eftir langan
starfsdag hefur lagt á móðuna
miklu. Þaðan sem enginn aftur
snýr.
Þuríður í Mávahlið setti svip
sinn á staðinn og mun nafn
hennar vera í hugum okkar lengi
tengt með lífi og starfi í meira en
hálfa öld.
Börnum hennar sendi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Ólafur Brandsson.
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á þvi, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig veró-
ur grein, sem birtast á i mið-
vikudagsblaði, að berast f síð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag oi nliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera í sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
linubili.