Morgunblaðið - 20.10.1977, Blaðsíða 26
26
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. OKTÓBER 1977
UmHORP
Umsjón: Erna RaRnarsdóttir.
Svart á twítu
1. tbl. 1. árg. 1977 — Haust
Það er stefnt að því að koma
blaðinu út ársfjórðungslega og
vera skuldlausir áður en við
byrjum á því næsta. Við vorum
svo bjartsýnir að upplagið er
1500 og er álitlegur hluti þess
reyndar þegar seldur.
Samtökin Suðurgötu 7:
Nýtt listatímarit hefur séð
dagsins Ijós, Svart á hvítu. Ut-
gefendur eru Samtökin Suður-
götu 7.
Umhorfsíðan hitti að máli
iiokkra af aðstandendum
blaðsins, þá Örn Jónsson, Arna
Óskarsson, Friðrik Þ. Friðriks-
son, Gunnar Harðarson og Þór-
leif V. Friðriksson og ræddum
við þá um markmið með út-
gáfu hlaðsins, hvernig það
varð til, ýmsan vettvang lista
og útgáfumál.
IIVERJIR STANDA
HVAÐ ER
A DÖFINNI
HJA GALLERÍ
SUÐURGÖTU 7?
Vetraráætlun er í undirbún-
ingi og eru þegar hafnar til-
raunakvikmyndasýningar á
hverju kvöldi um óákveðinn
tíma. Hér er um að ræóa um
einnar klukkustundar pró-
gramm frá okkur og væntan-
lega eitthvað til viðbótar, sem
fer eftir þvi hvað okkur berst
af kvikmyndum frá áhugafólki
úti i bæ. Auk þess er uppi
sölusýning á efri hæð hússins
á verkum eftir listamenn í
samtokunum og fleiri aðilja.
Það má segja að galleríið sé
fullbókað fram að áramótum.
HVAÐ UM
EFNI BLAÐSINS? *-
AÐ SAMTÖKUM
SUÐURGÖTU 7?
Við erum myndlistarfólk,
áhugafólk um bókmenntir,
kvikmyndir, félagsfræði, úr
ýmsum stéttum og félagshóp-
um og að mestu leyti ungt fólk.
Galleríið Suóurgötu 7 er fasti
punkturinn í starfi okkar og
forsenda fyrir því að þetta
komist allt í gagnið, þ.e. þessi
tvíþætta starfsemi — gallerí
og timarit. Við erum aðstand-
endum hússins mjög þakklátir
fyrir þá velvild sem þeir hafa
sýnt okkur en við höfum afnot
af húsinu leigulaust.
HVAÐ VAKIR
FYRIR YKKIJR
1YIEÐ UTGAFU
BLAÐSINS?
Okkur hefur þótt umræða
um list stöðnuð hér á landi og
eins og kemur fram í fyrstu
grein blaðsins, sem ber heitið
,,Að mála, sýna og selja." Þá er
listaumræða, listsköpun og
listneysla í alltof föstu formi.
Ef við tökum myndlistarmenn,
þá er þeim ætlað að sýna verk
sín með ákveðnu millibili, verk
sem eru unnin í ákveðin efni,
— skýr greinarmunur er gerð-
ur milli málara og myndhöggv-
ara, milli afstrakt og figúra-
tífs.
Áhorfandinn hefur sitt hlut-
verk, hann þarf að þekkja
helstu listamenn þjóðarinnar,
kunna kjaftasögur um þá
gömlu góðu.
Gagnrýnendur gefa verkum
einkunnir út frá eigin fegurð-
arsmekk, listfræðingar glima
við listasöguna og listunnend-
ur fara í frítímum sínum og
njóta sýninga og kaupa mynd
ef pláss er á stofuveggnum.
Sem sagt allt er á sínum bás —
listin er einangraður heimur
alveg út af fyrir sig.
Við trúum heldur ekki á
þessi glöggu skil milli hámenn-
ingar og fjölmiðlamenningar,
milli kvikmyndar og tónlistar,
milli umhverfis, híbýla og
vinnustaða. Hvareru mörkin?
Það má segja að markmiðið
hjá okkur sé fyrst og fremst að
skapa vettvang fyrir list og
málefnalega umræðu um listir,
opna möguleikana fyrir fólk til
að skiptast á skoðunum um
þau efni.
ER ÞESSU RITI
STEFNT TIL HÖFUÐS
ÖÐRUM
LlSTATlMARITUM?
Nei, það er alls ekki um sam-
keppni að ræða af okkar hálfu.
Við teljum okkur höfða til
breiðari hóps en önnur slík rit,
m.a. þar sem við munum fjalla
um fleiri greinar en gert er í
öðrum ritum, og við tökum
ekki afstöðu sem hópur, held-
ur reynúm að fjalla um efni
frá fleiru en einu sjónarhorni.
Við teljum ýmislegt benda
til þess að grundvöllur sé fyrir
blaði af þessu tagi. Áhugi á
listum hefur aukist mjög, eink-
um meðal ungs fólks. Fjala-
kötturinn er gott dæmi um
þetta, sem sýnir að fleiri hafa
áhuga á góðum kvikmyndum
en áður. Stofnendur hans voru
námsfólk sem vantaði aðrar
kvikmyndir en kúrekamyndir
og fór sjálft á stúfana til þess
að auka framboðið.
Klofningurinn i timariti
Máls og menningar, stofnun
Gagns og gamans, mun vand-
aðri íslensk tónlist á markaðn-
um en nokkurn tima áður, —
þetta og ýmislegt fleira finnst
okkur benda til þess að fólk sé
móttækilegt fyrir fjölbreytni á
sviði lista og um leið kröfu-
harðara.
Þrátt fyrir aó hafa gert ýmis
mistök í þessu fyrsta blaði,
sem við teljum vera til þess að
læra af, vonumst við eftir að fá
góðar viðtökur og að okkur
takist að opna eitthvað þá ein-
angrun sem hefur verið á Iista-
sviðinu og koma af stað um-
ræðu.
Við viljum fjölbreytt efni,
sem höfðar tíl breiðs hóps og
munum við fjalla um myndlist,
kvikmyndir, tónlist, bók-
menntir og fl. Þaó mun að
jafnaði verða myndverkasýn-
ing i blaðinu og líklega eitt
viðtal við listamann eða aðila
sem vinnur að einhverju tján-
Nokkrir af aðstandendum blaðsins, frá vinstri: Arni Öskarsson, Friðrik Þ. Friðriksson, Örn Jónsson, Gunnar Harðarson, Þórle't-
ur V. Friðriksson.
ingarformi. Við höfum einnig
mikinn áhuga á leiklist og
arkitektúr og munum reyna að
gera þeim greinum einhver
skil. Húsfriðun er t.d. mál sem
vaxandi áhugi er á á íslandi og
ætti auðvitað að miða að þvi aö
gömul hús séu notuð — gædd
lífi — frekar en þau séu fyrst
sem safngripir, rifin úr tengsl-
um við upprunaleg umhverfi
sitt. Þetta rit gæti einnig verið
vettvangur fyrir fræðilegri
greinar heldur en dagblöðin
geta birt. Það ætlar ekki að
verða hörgull á efni i blaðið,
framboð virðist nóg og vonum
við að svo verði áfram.
Én við getum ekki greitt rit-
laun að svo stöddu, þar sem við
höfum enn ekkert fjármagn,
og engra opinberra styrkja
notið. Það er erfitt að fá aug-
lýsingar í fyrsta tölublað rits,
sem enginn veit hvað verður
úr.
Öll vinnsla er í sjálfboða-
vinnu og kostnaði haldið í al-
geru lágmarki, en einnig það
stendur til bóta.
HVAÐ MEÐ
RITSTJÓRN
OG VAL EFNIS?
Reglulegir fundir eru haldn-
ir hjá samtökunum, þar sem
m.a. öll ákvarðanataka fer
fram varðandi reksturinn á
galleríinu og ritstjórnin er kos-
in, ný fyrir hvert nýtt blað.
HVAÐ HAFIÐ ÞIÐ
HUGSAÐ YKKUR
MEÐ SÖLU,
DREIFINGUOG
UPPLAG BLAÐSINS?
Við munum sjálf, hvert okk-
ar, kaupa 20 eintök, síðan fer
þetta í allar bókaverslanir úti
um allt land og m.a.s. út um
heim, einkum til íslendinga er-
lendis. Við munum einnig
selja blaðið í Suðurgötu 7.
rjúfa
Listatímaritið Svart á hvftu
menningareinangrunina
} Við trúum ekki á þessi giöggu skii miiii *
\ hámenningar og fjöimióiamenningar, milli \
l kvikmyndar og tóniistar, milli umhverfis
l og híbýla — hvar eru mörkin?