Morgunblaðið - 23.03.1978, Blaðsíða 10
74
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. MARZ 1978
Æ
Utvarp og sjónvarp
Páskaefni fyrir börn
EINS OG undanfarin ár er tals-
vert af efni fyrir börn í útvarpi og
hljóðvarpi yfir hátíðarnar. Klukk-
an 11.10 á laugardagsmorgun er í
útvarpi barnatími sem Jónína
Hafsteinsdóttir stjórnar. Þáttur
sá er helgaður hestinum og hefst
hann á því að sagt er frá
hestavígum til forna. Þá eru lesnir
kaflar úr bókinni „Fákar á ferð“
eftir Þórarin Helgason og úr
safnriti Pálma Hannessonar og
Jóns Eyþórssonar, „Hrakningar og
heiðavegir". Lesari er Þorbjörn
Sigurðsson.
Seinna um daginn er framhalds-
leikrit barna og unglinga og
verður þá fluttur fjórði hluti
Davíðs Copperfields eftir Charles
Diekens.
Á páskadag er barnatími í
útvarpi sem Þórir S. Guðbergsson
stjórnar. Þar koma fram fimm
unglingar úr Langholtsskóla og
flytja stuttar hugleiðingar um
páskahátíðina, staldrað er við í
forskóladeild Mýrarhúsaskóla,
Rúna Gísladóttir les frumsamda
sögu, „Sögulegir atburðir", og séra
Arngrímur Jónsson flytur páska-
hugvekju. Barnatíminn hefst
klukkan 17.05 og er klukkustundar
langur.
Annan páskadag klukkan 17.00
er þriðji barnatíminn og sér
Jónína H. Jónsdóttir um hann.
Fjölskylda nokkur í Garðabæ er
heimsótt, sagt er frá stofnanda
KFUM, Friðriki Friðrikssyni, og
rætt við Hildi Þóru Hallbjörns-
dóttur, sveitarstjóra KFUK í
Garðabæ. Að síðustu les Halla
Margrét Jóhannesdóttir frásögu.
í stundinni okkar á páskadag
hefst nýr framhaldsmyndaflokkur,
en það er kvikmyndin „Síðasti
bærinn í dalnum". Kvikmyndin,
sem er komin nokkuð til ára sinna,
er eftir Óskar Gíslason og verður
hún sýnd næstu sunnudaga.
Þá koma nokkrir krakkar úr
Þjóðdansafélaginu í heimsókn og
sýna innlenda og erlenda dansa.
Sýndur verður annar hluti fram-
haldsmyndarinnar „Strigaskór"
eftir Sigrúnu Eldjárn og nefnist
þátturinn sem sýndur verður
„Tapazt hefur virðulegur hundur á
rauðum strigaskóm".
Sýnd verður teiknimynd um
ævintýri Kubbs og Klunna, en
teiknimyndir þessar eru sænskar.
Ennfremur verðqr í stundinni
okkar kannaður bókaáhugi barna.
Litið er inn í Bústaðaútibú Borgar-
bókasafnsins, og krakkar teknir
tali og spurðir um hvað þeir lesi.
I Bústaðaútibúinu er einnig hægt
að hlusta á plötur og þar er
sérstök „sögustund" einu sínni í
viku. Er þá lesin saga fyrir ólæsu
börnin.
Páskaboðskapurinn er hugleidd-
ur og loks sýna nemendur úr
Menntáskólanum við Hamrahlíð,
Menntaskólanum í Reykjavík og
Langholtsskóla helgileik.
Umsjón með stundinni okkar
hefur Ásdís Emilsdóttir en auk
hennar er kynnir Jóhanna Kristín
Jónsdóttir.
Laugardaginn 25. marz klukkan 20.30 verður sýndur þáttur með prúðuleikurunum f sjónvarpi og er
gestur þeirra í það skiptið dansarinn Rudolf Nurejev. Hér á myndinni sjást Svína og Nurejev dansa
saman atriði úr „Svínavatninu“.
Tónleikar Fóstbrædra
í Háskólabíói
KLUKKAN 20.00 að kvöldi annars
dags páska er kórsöngur í sjón-
varpi. Karlakórinn Fóstbræður
syngur á samsöng í Háskólabíói
síðastliðinn mánudag, en tón-
leikarnir voru fyrir Styrktarfélaga
kórsins. Söngstjóri er Jónas Ingi-
mundarson og einsöngvarar Há-
kon Oddgeirsson og Hjalti Guð-
mundsson, en píanóleikari er Lára
Rafnsdóttir.
Á efnisskránni eru fjölmörg lög
bæði innlend og erlend, en fyrst
syngur kórinn tvö lög eftir Árna
Björnsson, „Víkingana" og „Kvöld-
vísu“. Þá eru fimm þjóðlög, íslenzk
stemma í útsetningu Jóns G.
Ásgeirssonar, „Nótt“, slavneskt
þjóðlag í útsetningu Jónasar
Ingimundarsonar, „Floginn burt“,
japanskt þjóðlag í útsetningu
Jónasar Ingimundarsonar, „Pétur
svínahirðir", sænskt þjóðlag og
loks slavneskur dans. Þá syngur
karlakórinn lag Ole Bulls, „Sunnu-
dagur selstúlkunnar", og þar næst
„Tónana" eftir Emil Sjöberg, en
fyrri hluta tónleikanna lýkur með
því, að sungin eru tvö lög eftir
Selim Palmgreen, „íkorninn" og
„Sæfarinn við kolgröfina".
Kai'fas, æðsti prestur (Karl Guðmundsson) og Elíel, trúnaðarmaður
(Sigurður Skúlason), bera saman ráð sfn.
Nýtt íslenzkt leikrit frumsýnf:
Fyrsta íslenzka sjón-
varpsleikritið sem
tekið er upp í lit
KLUKKAN 20.20 á föstudaginn
langa verður frumsýnt í sjónvarpi
nýtt íslenzkt leikrit, „Maðurinn
sem sveik Barrabas", eftir dr.
Jakob Jónsson. Leikstjóri er Sig-
urður Karlsson en alls koma fram
í leikritunu sjö leikarar. Þetta er
fyrsta íslenzka leikritið sem tekið
er upp í lit í stúdíói.
í viðtali við Mbl. sagði dr. Jakob
að leikritið ætti að gerast um
svipað leyti og þegar Kristur er
handtekinn og fjallaði um Barra-
bas og skæruliðaflokk hans. Dr.
Jakob sagði að leikritið fylgdi því
sögulega umhverfi sem var er
Barrabas var uppi, en þá var
„Gyðingaland hluti af skattlandi
Rómverja. Yfirmaður skattlands-
ins var skattlandsstjórinn á Sýr-
landi, en'Pílatus var umboðsmaður
hans. Pílatus var í dálítið óþægi-
Iegri stöðu, hann vildi vera varkár,
en honum gekk illa sem heiðnum
Rómverja að skilja æðstaprestinn
Kaífas. Þá skildi Pílatus ekki
heldur hvað átt var við með
konungur, er talað var um Jesús.
Kaífas á hinn bóginn leit á Jesú
sem guðlastara, en æðstuprestarn-
ir voru voldugustu innlendu ein-
staklingarnir í Gyðingalandi.
Alþýða manna vænti komu
konungsins Krists, en alþýðan
hafði margvíslegar hugmyndir um
hann og skiptist í marga flokka.
Einn flokkurinn voru skæruliðar,
en þeir eru að vísu kallaðir
vandlætarar í Biblíunni, en það
orð getur átt við um margt. í
mínum leik er Barrabas foringi
skæruliðanna, en um það er hvergi
nokkuð sagt í Biblíunni. Þar er
ekki heldur neitt sagt um að
Barrabas hafi verið svikinn, held-
ur er það einnig mín hugmynd að
til hafi verið maður er sveik hann.
Mér finnst íslendingum oft
hætta til að blanda saman sagn-
fræði og sögulegum skáldskap. í
sögulegum skáldskap tekur höf-
undur persónunnar ög rrtótar þær
eftir sinni hugmynd og það er það
sem ég geri í þessu leikriti.
„Maðurinn sem sveik Barrabas"
var upprunalega skrifað sem
útvarpsleikrit, og hafa verið gerð-
ar töluverðar breytingar á því
síðan. Við samningu útvarpsleik-
rits hyggur maður að því sem
varðar heyrn, en í sjónvarpi
verður það sem áhorfandinn sér
aðalatriðið. Það er skammt síðan
leikritið var tekið upp og tel mér
Dr. Jakob Jónsson, höfundur hinsi
nýja leikrits. -
mikinn heiður sýndan með því að
taka leikrit mitt fyrst allra
íslenzkra leikrita upp í litum í
stúdíói. Þegar leikrit er tekið upp
í lit þá eru margir möguleikar á
fjölbreytni í túlkun þess. Hitt er
svo annað mál að sum leikrit koma
betur út í svört-hvítu, en hvað um
það, ég tel litvæðinguna stórkost-
legt spor í framfaraátt.
Þegar ég ber saman tímana í
leikhúblífinu eins og þeir voru
þegar ég var ungur og eins og þeir
eru nú þá sér maður hvað breyt-
ingarnar hafa orðið miklar á þeim
tíma. Áhugasamur maður gat
fylgzt með öllu því markverðasta
í leikhúslífi Reykjavíkur er ég var
ungur, en nú er komin svo mikil
gróska í þetta, leikstarfsemin
orðin svo mikil að það er orðinn
ógjörningur að fylgjast með. Við
ættum að vera glöð yfir því. Þegar
við ræðum og ritum um leikhús og
leikhúsmál verðum við að hafa í
huga að við eigum ekki margra
alda hefð að baki eins og ná-
grannaþjóðir okkar," sagði dr.
Jakob að lokum.