Morgunblaðið - 07.05.1978, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 07.05.1978, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. MAÍ 1978 listamaðurinn væri viðstaddur alla daga og hamaðist við að brjóta glerplötur með kollinum fyrir hvern og einn, er af tilviljun rekst inn ... Kristinn G. Harðarson sýnir nokkrar ljósmyndir úr náttúrunnar riki og er ein þeirra græn í lit, þeirra hrifmest að mínum dómi. Eg veit ekki, hverju nafni ég á að nefna verk Birgis Andréssonar, en það er vel unnið. En best þykir mér Hollendingurinn Kees Visser koma frá þessari sýningu, enda virðist hann gera sér gleggsta grein fyrir því hvert hann er að fara og hvar á vegi hann er staddur. Ég verð að lýsa mig einlægan aðdáanda margvíslegra uppátækja ungs fólks (á öllum aldri) og vona staðfastlega, að þau beri ávöxt í tímans rás — en hér verður einnig lifandi áhugi og þrotlaus vinna að koma til — það er hið eina, er uppsker árangur, — öll listasagan er lifandi dæmi þess. Ahugi er einnig skilyrði árangurs, — jafnvel þótt menn eltist við tízkudillur, er steinríkir gallerí- eigendur og listapáfar lyfta undir í eiginhagsmunaskyni og auglýsa grimmt í alþjóðlegum listtímaritum — því að svo getur æxlast, að menn misskilji hlutina, svo að úr verði nýtt og ínarkvert afbrigði listar — slíkt hefur komið fyrir! — Aðal- atriðið er, að menn leggi ekki árar í bát og láti sér nægja að gerast lítilsigldir miðlarar erlendra viðhorfa — hér þarf að koma til viðbót og sennilega er hér falin krómósóm listarinnar — frumukjarninn. I heild virðist sýningin frekar dauf fyrir augað, — ekki hefur verið haft fyrir því að tölusetja eða merkja myndir, og sýningarskrá er engin — hins vegar var boðskort sýningar- innar stórt og vandað og af þeirri gerð, er augað gleður. Bragi Asgeirsson. þessu hjálparstarfi í Vest- mannaeyjagosinu, þá er einkum RK félög á Norðurlöndum söfn- uðu miklum fjárhæðum til að rétta okkur hjálparhönd yfir hafið, „Hándslag til Island" hét verkefnið. Síðasta beiðnin sem RKÍ barst var vegna flóða í Mosam- bique. Aðrar nýlegar beiðnir hafa m.a. borist vegna flótta- fólks í Ogaden, jarðskjálfta í Rúmeníu og fleira. RKI hefur 'reynt að verða við einhverjum þessara beiðna, en ekki haft bolmagn til að sinna öllum. Nú er unnið að því að efla sérstaklega viðlagasjóð félags- ins, Hjálparsjóð, til að geta brugðist betur við, og þá auðvit- að ekki síður innanlands. Verður þessa fyrsta átaks getið sérstaklega. Önnur verkefni Alþjóðasam- bands RK félaga eru blóðsöfn- unarmál og skyndihjálp, sam- ræming hennar og kennslukerfi. Skipulag neyðarvarna og við- bragðsstöðu gagnvart neyðar- ástandi eru ofarlega á baugi. Hefur nýlega verið gefin út sérstök handbók um þau efni, þar sem ýmislegt kemur fram, er byggist á reynslu okkar. RKI kostaði útgáfu þessarar bókar. Alþjóðasambandið er að beina athygli sinni æ meira að félags- legu hjálparstarfi í ýmsum myndum. Tekur það sérlega mið af aðstæðum á hverjum stað. Starf beinist í vaxandi mæli að þessum málum. Mikið er kvatt til aukins unglingastarfs á vegum landsfé- laga. Felst í því viss von um að betur kunni að ganga að inn- ræta mannfóllfi þá hugsun, sem forðum skaut upp kollinum á viðburðaríkum degi, Tutti frat- el-li. Ungt fólk er virkjað til starfs RK. Talið er, að um 40 milljónir manns sé RK fólk í heimi, þar sem líklega helming- ur fær ekki nægilega fæðu. Því er sannarlega verk að vinna. Henri Dunant gekk um með stórar hugmyndir í koilinum, en íbúar á Ogaden-eyðimörkinni í Eþíópíu. Sólveig Eggerz sýnir í Háhól Henri Dunants þær urðu að veruleika í raun- verulegu starfi við að aðstoða náungann. Starf RK byggist enn fyrst og fremst á sjálfboðastarfi aðstoð eins til annars. En um leið er hlutverk RK stórt í sniðum, alheimsmál. Vandamál nútímans, vannæring, mengun, þurrð náttúruauðlínda eru ekki vandamál vanþróaðra ríkja eða þróaðra eftir atvikum, heldur haldast í hendur í vaxandi mæli. Það er því í anda Dunants, að RK starf, hvert á sínu sviði, hver eining þess, taki mið af slíkri alheimsstefnu og RK láti þessi vandamál til sín taka nú og í framtíð og þar sem hann er megnugur utan þeirra hefða og þeirra starfshátta sem hannhef- ur tileinkað sér frá fyrstu tíð. SOLVEIG Eggerz Pétursdóttir sýnir vatnslftamyndir. krítar- myndir og olíumyndir á rekavið í Gallerí Háhól á Akureyri dagana 6. til 15. maí. Sólveig er fædd 1925 í Reykjavík. Ilún stundaði listnám í Reykjavík og London. Nokkrar fyrri sýningar: Reykjavík 1960, Akranes 1961, Akureyri 1961, Reykjavík 1963, Akureyri 1964, Hafnarfjörður 1964, Thorshavn í Færeyjum 1965, Reykjavík 1966, Vest- mannaeyjum 1966, samsýning í Reykjavík 1967, Hafnarfjörður 1968, Gallery M. í Kaupmanna- höfn 1969, Kunst Anderer í Hannover 1970, London Hilton Art Gallery 1970, Nordic Art Festival í Seattle 1971, Gallery to í Stavanger 1971, Athenæum í Kaupmannahöfn 1972, Slagelse 1972, Borgarnes 1973, Haus Lauschan í Baden-Baden 1973, Gallerie Gammel Strand í Kaup- mannahöfn 1974 og samsýning í Gallerie Gammel Strand 1977. Sjónvarpið í Berlín lét gera 15 mínútna þátt í lit frá sýningunni í Hannover 1970. Þættinum var sjónvarpað frá Berlín ári síðar og þótti góð landkynning fyrir Island. Sýningin í Baden-Baden var einnig sýnd í sjónvarpi. í Seattle var sýndur 25 mínútna þáttur 1971. London BBC flutti viðtal við Sólveigu 1970, sem var svo endurtekið í sömu viku í þættinum ,,„Woman‘s Hour“. Á sýningunni í Gallerí Háhól verða 18 vatnslitamyndir, 5 krítarmyndir og 29 olímyndir á rekavið. Sétlveig Eggerz við tvö verka sinna. Sýning Ragnars Páls Að Kjarvalsstöðum sýnir um þessar mundir Ragnar Páll Einarsson og mun sýningunni ljúka í dag sunnudag. Ragnar Páll er einn þeirra manna er oftar en einu sinni hefur verið „hafnað“ að sýna á þessum stað, og reyndar einnig í sýningar- sölum Norræna hússins. Slíkir virðast hafa tamið sér að auglýsa það fast í fjölmiðlum í sambandi við sýningar annars staðar og einhverra hluta vegna hljóta þeir samúð almennings með þeim hætti og fá jafnvel aukna sölu verka sinna. Þá rekja þeir einnig slælegar undirtektir listrýna dagblaða til öfundar vegna söluvelgengni og eru það næsta fjarstæðar fullyrðingar. Veit ég ekki t.d. dæmi þess að starfandi listrýnar þessa blaðs hafi þurft að kvarta yfir sölu- tregðu mynda á sýnihgum um langt árabil og málar þó hvorug- ur þeirra eftir markaðslögmál- inu. Slíkur framsláttur missir því marks. — Nú vil ég ekki veita einum manni þann vafa- sama heiður að útskýra gaum- gæfilega af hvaða ástæðum myndum hans hafi verið hafnað til sýninga í nefndum sýningar- sölum, enda gæti slíkt talist persónuleg ádeila. Hins vegar langar mig til að varpa fram þeirri áleitnu spurningu hvort nokkrum komi til hugar að sjá samsafn slíkra mynda á Lousi- ana-safninu í Humlebæk? — í Listahöll Malmöborgar? — Kunstnerenes Hus í Ósló? — Liljevalchs listahöllinni í Stokk- hólmi? — eða Listahöll Helsing- forsborgar? Hver einasti, er þekkingu hefur á þessum hlut- um, myndi svara hér hiklaust neitandi, — en ef fyrir kemur að •*> Ragnar Páll við tvö verk sín að Kjarvalsstöðum. Mynflllst eftir BRAGA ÁSGEIRSSON samsafn slíkra mynda er sýnt þar, af einhverjum ástæðum, bregður svo við að fólk mætir ekki, einfaldlega vegna þess að slíkar myndir eru til sýnis og sölu í búðargluggum á hverju götuhorni, og fólk fer því ekki að borga dýran aðgang að sýningarsölum til að sjá slíka tegund listar — þá má geta þess að stórverzlanir um allan heim hafa slíka vöru á boðstólum í sérstökum deildum. — Hér er, sem sagt, um eðlismun að ræða í þá veru, að þeir sem vinna fyrir markaðslögmálið fyrst og fremst, koma myndum sínum yfirleitt frá sér líkt og aðrir þeir er framleiða girnilegan neyzlu- varning fyrir almenning. — Sýningarhallir eru hins vegar reknar sem útbreiðslustöðvar þekkingar. — kynning og miðlun listar. Bregðist Kjarvalsstaðir slíkri sjálfsagðri og viðtekinni grundvallarreglu, bregst einnig hver sá sannur myndlistarmaður eigin sam- visku er þar sýndi eftir að Listráð hefði vikið af leið. Svo ég víki að myndunum á sýningu Ragnars Páls þá hef ég áður ritað um og krufið list hans hér í blaðinu svo að óþarft væri að endurtaka þau ummæli hér, a.m.k. hvað málverkin áhrærir, þau eru mjög svipuð þeim á fyrri sýningum og sum þeirra hefur hann sýnt áður. Þó virðist mér sem hann hafi öðlast meiri tilfinningu fyrir meðhöndlan olíulitarins. Þá tel ég að vatns- lita- og pastelmyndir Ragnars á sýningunni veki áhuga. Hér sjást þau átök við efniviðinn sem sjaldnast er. að finna í olíumálverkunum og vil ég í því efni nefna mýndirnar nr. 50 „Bátar á þurru landi“ (vatnslit- ir) og 73 „Kvöld í Borgarfirði Eystra", 77 „Kvöld á Siglufirði“ og 78 „Nótt“ (vatnslitir). Þetta eru að minni hyggju svo miklu betri myndir en málverk- in, að ég get vissulega óskað eftir að sjá fleiri slík verk frá hendi listamannsins. En að sjálfsögðu ræður hver og einn þeirri stefnu er hann tekur á listasviði og verður þá einnig að marka sér þann bás, og myndum sínum þann markaðsramma, er þeim hæfir.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.