Morgunblaðið - 10.09.1980, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 10.09.1980, Blaðsíða 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. SEPTEMBER 1980 t Eiginkona mín og móöir okkar, GUDLAUG MAGDALENA GUOJÓNSDÓTTIR, Langholtsvegi 55, andaöist 8. september. Kristjón Ólafsson, Jóhanna Kristjónsdóttir, Hilmar Kristjónsson t Móöir mín, SIGRÍÐUR UNNUR GUDJONSDOTTIR, lézt aö Elliheimilinu Grund föstudaginn 5. september. Kristjón Steinason. t Úttör mannsins mtns, fööur og tengdafööur, ÞÓRIS H. BERGSTEINSSONAR, múrarameistara, fer fram frá Dómkirkjunni, fimmtudaginn 11. september kl. 1.30. Blóm vinsamlegast afbeöin. Þuríóur Sigmundsdóttir, Svava Þórisdóttir, Norman Eatough, Sigmundur Þórisson, Minnie Eggertsdóttir, Örn Þórisson. t Maöurinn minn, faðir okkar, tengdafaöir, afi og langafi, ELOF WESSMAN, klæóskerameistari, Bræöraborgarstíg 4, veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni, föstudaginn 12. september kl- 3 e h- Dagný Wessman, Ib Wessman, Inga Wessman Ina Patarsen, Christian Petersen, Lis Kjærnested, Harry Kjærnested, Wilhelm Wessman, Ólöf Wessman, Ragnar Wessman, Alda Weasman, Anna Wessman, Helgi Hólfdánarson og barnabörn. t Móöir okkar, tengdamóðir og amma, FANNEY HALLDÓRSDÓTTIR, Laugarnesvegi 65, verður jarösungin frá Laugarneskirkju fimmtudaginn 11. septem- ber klukkan 13.30. Erla Hannesdóttir, Óttar Þorgilsson, Sigrún Hannesdóttir, Jón Gunnar Hannesson, Rósa Óskarsdóttir, Ásgeir Bjarnason, Ragnhildur Erla Bjarnadóttir, Hannes Bjarnason, Jóhannes Jóhannesson, Lárus Jóhannesson, Elsa Jónsdóttir. t Hjartkær eiginkona mín, móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma, BRYNDÍS HELGADÓTTIR, Ljósheímum 6, veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 11. sept. kl. 4.30 e.h. Halldór Ágúst Gunnarsson, Svavar Örn Höskuldsson, Auóur Halldórsdóttir, Helga Halldórsdóttir, Hugrún Halldórsdóttir, Halla Halldórsdóttir, Sigrún Halldórsdóttir, Gunnar Halldórsson, Sævar Halldórsson barnabörn og barnabarnabörn. t Þökkum öllum þeim fjölmörgu einstaklingum og félagasamtökum, sem á margvíslegan hátt hafa sýnt okkur samúö og vinarhug viö andlát og jaröarför eiginmanns míns, fööur okkar, bróður, mágs og tengdasonar, BJÖRGVINS SÆMUNDSSONAR, bæjarstjóra. Sérstakar þakkir færum við Skólahljómsveit Kópavogs og bæjaryfirvöldum Kópavogs fyrir þá viröingu er þau sýndu minningu hans meö því aö láta útför hans fara fram á vegum Kópavogsbæjar. Guö blessi ykkur ölt. Ásbjörg Guögeirsdóttir, Hildisif Björgvinsdóttir, Kjartan Björgvinsson, Guórún Norófjöró, Wilhelm Norófjöró, Guörún Sigurðardóttir, Guögeir Jónsson. Kristrún Ása Kristjénsdóttir, Halldór Guömundsson, Auöunn S. Hinriksson, Andrés Garöarsson, Óskar Valgeirsson, Halldór Kristjénsson, Jón Sveinn Jóns- son — minning Fæddur 8. september 1900. Dáinn 29. júlí 1980. Jón Sveinn Jónsson, bóndi að Sæbóli í Ingjaldssandi, andaðist á sjúkrahúsinu á ísafirði 29. júlí sl. Hann var fæddur að Sæbóli 8. sept. 1900 og hefði orðið áttræður 8. sept. n.k. hefði hann lifað. Foreldrar hans voru hjónin Sveinfríður Sigmundsdóttir, frá Hrauni og forfaðirinn Mála- Snæbjörn er bjó á Álfadal og Sæbóli, en formóðir hans var Kristín Nikulásdóttir, frá Orra- hóli, Fellsströnd, Dalasýslu, en varð húsfreyja í Hrauni um 1830, þá gift Eiríki Tómassyni, frá Hrauni á Ingjaldssandi. Jón var einn af elstu og bestu bændum á Ingjaldssandi um 40 ára skeið á þessari öld, og virkur starfsmaður og félagi allra þeirra góðu mála, sem litu dagsins ljós, á þeim nýbreytinga tímum þessarar framfaraaldar, sem aldamótasyn- ir íslensku þjóðarinnar mótuðu með hugsjónum sínum og áhuga, að vilja „Islandi allt“. Menn vildu láta „verkin tala“. Jón var einn af þessum vor- mönnum, enda fæddur aldamóta- árið. Sæból er ysta býli við sunnanverðan Önundarfjörð, og þaðan má líta alla umferð skipa um fjörðinn og langt út til hafs. Þarna úr bæjardyrum húss for- eldra hans, leit hann fyrstu togara ^ landsins flýta för sinni út fjörðinn til úthafsmiða, að leit að meiri fiskiafla en árabátar gátu aflað, frá Sæbólsvörinni hans heima. Utlendu seglskipin, frönsku og dönsku, virti hann fyrir sér og þekkti íslensku kútterana og skonnorturnar er um fjörðinn sigldu, í það minnsta þau sem faðir hans var stýrimaður á. Jón átti alla tíð heima á Sæbóli, utan 2 ár á Brekku, í sama dal, og nokkur síðustu ár sín á Flateyri, við Önundarfjörð. Skal nú minnst nokkurra atriða er skýra lífsstefnu hans og mótun, er fylgdu honum giftusamlega alla tíð. Árið 1911 veikist kennarinn við barnaskólann okkar um miðj- an vetur. Síðla vetrar kom Björn Guðmundsson kennari og síðar skólastjóri að Núpi, og kenndi okkur nokkurn tíma, einnig söng- lög t.d. lag og texta, Ég vil elska mitt land, o.s.frv. Hann vildi kenna okkur sumum bassa lags- ins, þetta var nýjung í okkar hópi. Leiðin heim úr skólanum lá yfir trébrú á á dalsins. Á brúnni mælti Jón, þennan fyrsta söngdag okkar hjá Birni: „Nú skulum við öll reyna að syngja lagið, sem Björn kenndi okkur áðan.“ Það var gert og fórst honum best. Þá stund fann ég, að hann var stjórnandinn í þessari námsgrein okkar í skól- anum, og eflaust í framtíðinni. Já, hann söng á brúnni, brú tímans, öll sín æviár. Hvar sem hann kom því við í hópi félaga og félags- manna sveitarinnar, eða á hest- baki á heiði uppi, og einnig við stýri á bát sínum Ingjaldi um fjörðinn í verslunarferðum með okkur nágrannana, sem hann gerði í mörg til að létta okkur róðurinn í verslunarstað að Flat- eyri. Sem formaður á bát sínum var hann ötull og gætinn í sjó- sókninni, og gæfa fylgdi hverri för hans að landi, þó bryti oft úr bárubaldi að skut Ingjalds. Um sterkustu og mestu þætti í lífi hans má segja í fáum áföng- um. Hann var söngelskur, félags- hyggjumaður, oddhagur, hagleiks- maður, smiður ágætur, þó ólærð- ur, mjög hjálpsamur, þegar ná- búabændur hans voru í byggingar- framkvæmdum, einnig í öðrum byggðalögum. Þá lagði hann gjörva hönd að verki. Kom hann oft óbeðinn og vann af alúð og iðjusemi. Get ég vel um þetta dæmt, því einna mest mun ég.hafa notið þessa eiginleika hans á landnámsárum mínum um 1930. Ýmis verk í húsum mínum minna á handverk hans hjá mér, nú 50 ára gömul. Honum sé ævarandi þökk. Ungmennafélagshreyfingunni unni hann og skildi vel, þann manndóm og þroska, er hún bauð hverjum, sem hennar vildi njóta. — Á hverjum fundi U.M.F. Vor- blóms stjórnaði hann söng félags- Gunnlaugur Jóhannesson þingvörður - Minning Kall dauðans kemur oftast á óvart, kalt og miskunnarlaust. Fyrir fáeinum dögum hafði ég hitt Gunnlaug í þinginu, handtak- ið hlýtt og traust sem jafnan, framkoman sem ætíð áður einlæg og í engu varð séð að neitt amaði að. Þó vissi ég, að Gunnlaugur hafði verið sjúkur í sumar og eins hitt, að skæður sjúkdómur hafði nær lagt hann að velli, áður en hann kom til starfa í Alþingi. Og svo kom helfregnin, óvægin en sönn. Gunnlaug sæi ég ekki aftur. Ekki var viðkynning okkar löng, en hún var einstaklega góð. Fáein Móöir mín, t KLARA GUDJÓNSDÓTTIR, Neshaga 5, sem lést 30. ágúst, veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 11. september kl. 10.30. Sverrir Sveinsson. t Viö þökkum auösýnda samúö viö andlát og útför bróöur okkar og fósturbróöur, KRISTINS SVEINBJÖRNSSONAR. Systkini og fóstursystir. Innilegar þakkir fyrir alla hjálp, auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jaröarför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa, SNORRA E. GÍSLASONAR, Torfastööum, Grafningi. Guö blessi ykkur. Valgeröur Hannesdóttir, Elín Snorradóttir, Sveinn Kristinsson, Björg Snorradóttir, Guðmundur Hjartarson og barnabörn. N manna, svo vel að lífskraftur þess varð meiri aflgjafi en ella, meðan hans naut við. — Eflaust njóta félagsmenn enn þess söngþróttar hans, þó hann sé nú allur. Á jólatrésskemmtunum fyrir börnin, sem Vorblómsfélagar höfðu (og hafa) árlega, þá var hann hrókur fagnaðar, við söng og dansleiki fyrir börnin, og jafn- framt vökull um nýja texta í anda barnanna. — Slík aðstoð við ung- mennin er ómetanleg í litlu af- skekktu byggðarlagi. — Yfir 40 ár hafði hann á hendi ritarastörf fyrir U.M.F. Vorblóm og í 20 ár fyrir bændafélagið Einingu. — Fyrir margæfð ritarastörf skrif- aði hann góðar fundargerðir, sem sýna rithæfni hans og málfar. í fundargerðabókum hans má finna mörg góð skil ýmissa athafna og starfa nefndra félaga. Eftir að Sæbólssókn varð kirkj- ulaus, eftir að kirkjan fauk í ofviðri árið 1924, — og 1929, þegar áhugi manna í kirkjusókninni, var vaxandi fyrir nýrri kirkju, var Jón ötull og mjög fylgjandi þeirri tillögu að byggja nýja kirkju, sem varð samsumars, og var hún vígð 29. sept. 1929. Jón unni kirkjumálum og krist- indómi. Hann var lengi í sóknar- nefnd og formaður í áratugi. — Lagði hendi og vilja að bygg- ingarmálum hennar, t.d. að hafa smiði hennar í mat og húsnæði, ásamt hinni góðu konu sinni, Halldóru Guðmundsdóttur frá Brekku. — Fylgdist Jón glöggt með því, hversu miðaði áfram smíðinni, hjá kirkjusmiðnum fátækleg kveðju- og þakkarorð skulu því flutt nú að leiðarlokum. Gunnlaugur hafði ekki starfað lengi í þinginu, þegar ljóst var að þar fór mannkostamaður, fasið var hæglátt, en lipurðin frábær. Aukvisi var hann enginn, augljóst var það, greind og gamansöm íhygli fóru saman og gerðu Gunn- laug að hinum bezta viðmælanda, sem ævinlega var jafngott að hitta. Lífssögu hans þekkti ég aðeins af fáeinum brotum úr frásögn hans af liðinni tíð. Ungur hafði hann tekið til hendi og lífsbaráttan ekki leikur, en aðal- starf hans mun hafa verið við fiskmat og þar veit ég að hvergi hefur verið kastað til hendi og ósviknir hafa allir verið af starfi hans, slíkur sem hann var að skapferli og samvizkusemi. Hann var hinn góði verkmaður, traustur og áreiðanlegur í hvívetna, maður sem í engu brást. Nú þegar Gunnlaugur er allur, er margt sem þakka ber: hlýtt viðmótið, einlægnina, sem ein- kenndi þennan prúða og grand- vara þegn og síðast en ekki sízt marga góða stund, þegar greint var frá atburðum og tilvikum ýmsum með ívafi þess góðlátlega gamans, sem honum var svo eigin- legt. Þar fór drengur góður í raunsannri merkingu þeirra orða. Minningin um þennan mæta góðkunningja minn snertir hjá mér viðkvæman streng, því slíkum er gott að hafa mátt kynnast. Það verður tómlegra á göngum þings- ins nú þegar Gunnlaugur er allur. Undir það munu margir taka. Eiginkonu hans og öllum ástvin- um sendi ég innilegar samúðar- kveðjur. Góð minning er gulli betri. Sú góða minning sé blessuð. Helgi Seljan.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.