Morgunblaðið - 16.11.1980, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. NÓVEMBER 1980
Hjónaminning:
Anna Eiríksdóttir og
Björn Sigurbjarnarson
Anna fa'dd 28. mars 1904.
Dáin 22. sept. 1980.
Björn fæddur 8. maí 1891.
Dáinn 3. mars 1969.
Það voru rúmlega þrír tugir ára
af þessari öld, er svo hafði um
samist, að ég málaði nýtt hús á
Selfossi, er skólabróðir minn úr
Iðnskólanum hafði nýlokið smíði á
fyrir bróður sinn. Hausthúmið
breiddi blæju sína yfir þau fáu
hús, er þá voru á Selfossi, er við
hjón komum þar svo síðla kvölds,
að aðeins í einu húsi sást ljós í
glugga, einmitt næsta húsi við hið
nýja þar sem ég var að leita að
láslyklinum á umtöluðum stað, en
fann ekki. Inn urðum við að
komast og því líklegast til ráða, að
leita þar hjálpartækja, sem ekki
þyrfti að vekja upp.
Höfðinglegur maður kom þar til
dyra og öll fyrirgreiðsla talin
sjálfsögð.
Til fullnustu þess, fylgdi hann
okkur sjálfur til hússins og þar
sem þar var Ijóss vant, taldi hann
það ekki þungt til úrlausnar, til
þess ætt? hann allt sem til þyrfti.
Það leyndi sér ekki að úr skugga
vildi hann ganga með það, að
ekkert skorti til þess að við gætum
vel komið okkur fyrir til nætur-
hvíldar fyrir það fyrsta.
Er allt okkar hafurtask var inn
komið og fyrir öllum þörfum séð,
bað hann okkur að koma með sér
heim, hressing biði okkar á borði.
Kona hans reyndist ekki hafa
vaknað illa til að sýna alókunnugu
fólki sama bróðurhugan. Er annað
fólk hittist svo síðar, undraðist
þetta enginn, Fagurgerðis hjón
væru kunnug af stórhöfðings-
hætti, húsbóndann Björn Sigur-
bjarnarson bankagjaldkera og frú
Önnu Eiríksdóttur þekktu allir að
slíku.
Hvorutveggja var, að stutt var
þarna milli húsanna, og sem
bróðir og systir væru, gerðist
tíðgengt þar í milli og þar sem við
vorum með bíl en þau ekki, varð
frú Anna leiðbeinandi og þátttak-
andi í berjaferðum.
Ekki gat ég orðið við óskum
þeirra hjóna, að byrja að mála hús
þeirra er hitt væri búið, en eftir
umtali gekk það allt samkvæmt
áætlun er um hægðist á vetrar-
tímanum og fyrir slíkt fólk er gott
og gleðilegt að vinna, og ekki
aðeins gleði stundarinnar, heldur
geymd hennar eins og ávallt um
samskipti við gott fólk.
Það fór að vonum ekki lengi
framhjá konu minni, að Björn
hafði ekki af neinni einstakri
tilviljun þetta kvöld setið að
fræðistörfum fram um og yfir
háttatíma við ættfræðiskýrslur og
önnur fræðistörf. Það og slík
hugðarefni beggja, dró fljótt fram
í dagsljósið skyldleikabönd þeirra
milli. Og frá honum fékk hún
síðan fagurlega frágengna ættar-
skrá, hans eigið form og fegurð
handskriftar og frágangs.
I Fagurgerði var gaman að
koma. Ljóma á alla gestrisni sló
þar eðlishæfni frú Önnu til tón-
listarinnar. Orgelið á sinn undra
mátt, þar sem listahugur og
-hendur eru að verki. Nú varð ekki
farið svo um Selfoss, að ekki væri
komið í Fagurgerði.
Víst höfðu þau góðu hjón orðað
það, að við flyttum til Selfoss, þar
sem þar var enginn málari í
héraðinu, sem ekki kom þó til
RAUNVERULEGUR
VÖRUMARKAÐUR:
Nýtt fynrgamalt!
Ef þú ert að leita þér að nýjum tækjum í eld-
húsið eða þvottahúsið, er mjög sennilegt
að Vörumarkaðurinn geti boðið þér einmitt
það sem þig vantar, - heimsþekktar gæða-
vörur frá Electrolux eða Gaggenau.
Þar að auki tökum við gamla ísskápinn,
frystikistuna, eldavélina eða þvottavélina
upp í kaupin, orðalaust! Hafðu samband
við heimilistækjadeildina okkar og bjóddu
þeim upp á vöruskipti. Síminn er: 86117.
alvöru fyrr en stríðsárin breyttu
okkar aðstöðu sem margra, vorum
á götunni við húsdyrnar sem
forðum á Selfossi, komumst ekki
inn í okkar eigið hús, þar sem
leigjendur gátu samkvæmt lögum
setið kyrrir, þótt eigendaskipti
yrðu. Þá voru sem fyrr hugur og
hendur til fyrirgreiðslu á Selfossi
og minn vinnuvettvangur um
skeið á Kaldaðarnesi. Sjálf rýmdu
þau hjón húspláss fyrir okkur og
að þeirra tilstuðlan urðum við
brátt undir eigin þaki.
Þar sem þessi sómahjón hafa nú
bæði kvatt, Björn lést 3. mars 1969
og Anna 22. september 1980 og
aidrei fór frá mér nein lína um
Björn, sem ég þó dáði mjög, hlaut
ég nú að minnast beggja, enda þau
ávallt sem eining í huga okkar.
Mikla samvinnu áttum við með
þeim hjónum á mörgum sviðum, í
endurreisn stúkunnar Brúin o.fl.
félagsmálum. Félagsskap hesta-
manna, og þar var Björn hinn
mikli dýravinur með lífi og sál,
enda hugðist hann um skeið leggja
útá braut dýralæknisnáms. Einnig
með Önnu í kirkjukórnum og við
fjölmargar kveðjuathafnir o.fl.
Töluvert bú höfðu þau í Fagur-
gerði og nutu skepnur allar alhugs
umhyggju Bjarnar og jörðin sjálf
og blóma- og trjáræktin ekki síður
hjá Önnu.
Fyrir þá, sem vilja kynna sér
sögu Selfoss frá upphafi, hefur
Björn lagt grunninn og þar mun
undirstaðan örugg og gott á að
byKKÍa °K mun safnið þar vafalítið
geyma þær heimildaskrár hans.
Ekki verður slík saga heldur
rakin, án þess að í ljós komi
hlutverk frú Önnu, er var lífið og
sálin í hljómlistinni við allar
athafnir, stofnaði kirkjukórinn og
lék þar undir söng sem annars-
staðar á heimilum og hjá félaga-
samtökum.
Ef maður þurfti að leita að orði,
eða setningum úr norrænu, var
ólíklega annað betra til ráðs, en
fara til Bjarnar, eða úr annálum.
Hann var sem opin bók. Stóráföll
slysa báru þau með sannri reisn
og hið sviplega fráfall Valtýs
sonar síns, er svo snögglega var
burt kallaður á blómaskeiði æsk-
unnar. Hin fimm er eftir lifa eru:
Björn, Aldís, Sturla, Anna, Guð-
rún og Baldur. Það er mikill
missir að svo mikilhæfum og
góðum foreldrum, en mýkja hann
má, að vermandi minningu eiga
þau, og minningu þeirra blessum
við og svo mun um flesta er til
þekktu.
Allt sem þessi hjón beittu sér
fyrir, var þjónusta við líf og
menningu síns umhverfis. í Morg-
unbl. nú 7. september sl. skrifar
Gestur Sturluson greinargóða lýs-
ingu á uppruna og lífsferli þessara
merku hjóna beggja og læt ég því
duga að vísa til þess, en samfylgd-
arinnar, ógleymanlegra samveru-
stunda, er ljúft að minnast og
þakka.
Ingþór Sigurbjs.
Nýja línan
frá HAFA
Baðskápasýning í dag.
Opið frá 1—6.
Nýtísku HAFA baðinnréttingar í baöherbergiö
yöar.
Mjög fjölbreytt úrval. Afgreiöum samdægurs.
VALD. POULSEN!
Suðurlandsbraut 10. Sími 86499.
Innréttingadeild 2. hæö.