Morgunblaðið - 11.02.1982, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, FUV
,UR 11. FEBRÚAR 1982
13
hefur fengið bréf frá fyrrverandi
ástmanni sínum í Frakklandi og
Þorleifur hefur opnað bréfið. Það
kostar rifrildi sem fljótlega leiðir
áheyrandann í allan sannleik um
samband þeirra hjóna. Þorleifur
var einu sinni skemmtilegur,
frumstæður og ekta og Anna
hreifst af honum þess vegna. Nú
er hann orðinn hálfgerður ómagi,
upp á hana kominn og vafamál
hve spennandi hann er. „Þú ert
svo skáldlegur elskan mín,“ segir
hún, og hæðist að honum. Það
kemur á daginn að Þorleifur hefur
átt við áfengisvandamál að glíma
og Anna hefur drifið hann út á
land með sér í þeirri von að allt
tæki betri stefnu.
Dapurlegasti þáttur leikritsins
er sá sem greinir frá því hve
einskisnýtur Þorleifur er. Hlut-
verkaskiptin hafa ekki orkað vel á
hann . Bókin sem hann ætlaði að
skrifa, Flóttinn, er óskrifuð. Sjálf-
ur segir hann: „Ég er einmana, ég
er að tryllast af einmanakennd."
Eftir deilur þeirra hjóna flýr Þor-
leifur út í nóttina og snjóinn.
Anna eltir hann. Myrkrið fer inn í
Þorleif. Anna vill þrátt fyrir allt
halda sambandinu áfram þótt
áheyrandinn sé þeirrar skoðunar
að svona hjónaband sé vonlaust.
Hér var á ferð efniviður sem
meira hefði verið hægt að gera úr
þótt sumt tækist laglega. Olga
Guðrún Arnadóttir hefur margt
til mála að leggja, en útvarpsleik-
rit dugði henni ekki til þess að
koma sjónarmiðum sínum á fram-
færi á nógu eftirminnilegan hátt.
Leikstjórn Arnars Jónssonar var
enginn styrkur. Edda Björgvins-
dóttir í hlutverki Önnu var slark-
fær. Guðmundur Ólafsson aftur á
móti ómögulegur í hlutverki Þor-
leifs. Sólveigu Arnardóttur heyrði
ég ekki. Leikritið var auglýst á
dagskrá kl. 20.30, en hófst fyrr.
stundað nám þar í landi. En ef ég
veit rétt, eru n'orskir skólar á
listasviðinu nokkuð fast mótaðir,
og má jafnvel rekja slóð þeirrar
myndlistar til manns eins og Sör-
ensens. Væri sanngjarnara að
nefna þetta fyrirbæri Norska
skólann, með með þeirri skilgrein-
ingu skulum við skilja við þetta
fyrirbæri.
Að mínum dómi eru hæfileikar
fyrir hendi hjá Kristjáni Jóni, og
það er ekki víst, að hann hafi þeg-
ar gert sér grein fyrir, hvernig
þeir nýtast best. Það er alltaf erf-
itt að fikra sig eftir þeirri braut,
sem listin leggur fólki, og oft á
tíðum tekur það drjúgan tíma að
komast á leiðarenda. Það er
hressilegur blær, alvörukenndur
og yfirvegaður á þeim verkum,
sem Kristján Jón Guðnason sýnir
í Gallerí 32. Ég óska Kristjáni
Jóni til hamingju með þann áf-
anga, er markast af þessari sýn-
ingu hans og vonast til að fá fram-
hald við tækifæri. Þótt hér séu •
misjöfn verk á ferð, er meirihlut-
inn listamanninum til sóma.
aðeins nokkur verk, sem mér eru
sérlega minnisstæð eftir að hafa
heimsótt þessa sýningu: No. 5, 8,
16 og 20. Én það er erfitt að gera
mun á þessum verkum, þar sem
þessar múrristur eru afskaplega
líkar að myndrænum gæðum.
Vönduð sýningarskrá er með
þessari sýningu, þar sem bæði
listamaðurinn og Baltasar gera
grein fyrir þessari aðferð, og getur
fólk lesið sér til um múrristur í
þeim texta. Það er því alger óþarfi
að endursegja það hér, og vísa ég
til sýningarskrár Gunnsteins.
Persónulega hafði ég ánægju af
að sjá þessa sýningu, og það er
mitt álit, að hér komi fram efni-
legur listamaður, sem færir okkur
nýjung í veggmyndagerð, sem ég
vonast til, að arkitektar okkar sjái
sér fært að gefa gaum og hagnýti
sér kunnáttu og listfengi þessa
nýgræðings í myndlist okkar. Svo
þakka ég fyrir ánægjuna og enda
þessar línur.
Hljómlistarmennirnir sem koma fram á háskólatónleikunum í Norræna hús-
inu: Richard Korn, Isidor Weiser, Einar Jóhannesson, Sesselja Halldórsdóttir,
Helga Þórarinsdóttir — og í fremri röð: Jean Hamilton, Júlíana Elín Kjart-
ansdóttir og Joseph Ognibene.
Look GT. Verö kr. 492.
Look Junior. Verö kr. 460.
Fjölmargar
gerðir
ÚTíLÍF
Glæsibæ, sími 82922.