Morgunblaðið - 27.10.1982, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. OKTÓBER 1982
49
Byggdasafnid í Gördum.

í/Acéjfat* V
ri'**y^ ^ ^4». i í ■
/WY/'i /1 ef Ajf
/V// 4^ > y^!t>
s&ÍUj tó. t v
JtstecC*/* c///f £$*(,*'*/ 'f
+t*o / '
Js// / V/y»« . -»
| tápjjs /# lAO'? -C"t r /fi& /*/y
1 /?£ /# *
á!á ,
■< <y* *
/A <£<
Á/. cÆt+' V /■ iftfíjjf t/rZ/b*HA. C& •* **r<C'4'9
/ít/ s*** Jb'/Aý /1',
Í^--K /,<
//'< {/> * í -*-/

X /,
*• /4<4 <//jyj >t<.
/Ly*/fA>
S// -----------J/ -»rt /C/
Áx.4* 'Jy/.; j4»/<4. <*vÆ ,l5>.///
~>/yJ/**A* \ý? /&£*%*+**& Átt jír*c/**~r* /
f' ** J***. | ^ ÁJ+As'T /f/. trr//4
/v,/.
tfu. 4S* *■/-*&< y ,
Sigurfari um 1930. Innfellda myndin er af Sigmund Mikkelsen skipstjóra,
sem var með skipið er það lenti í miklum hrakningum á leið frá íslandi til
Færeyja. Fyrir ofan er mynd af flöskuskeytinu, sem hann sendi er hann taldi
að dagar þeirra væru taldir.
Greiðslur má inna af hendi í öllum
bönkum, sparisjóðum og pósthús-
um og er reikningsnúmer Sigur-
farasjóðs 2255 (ávr. í Samvinnu-
bankanum á Akranesi).
Brot úr sögu Sigurfara
1885: Þetta ár er byggður 85,10 tn.
kútter í skipasmíðastöð John
Wray & Sons í bænum Burton-
on-Stather (nálægt Hull) á Eng-
landi. Skipinu er þá trúlega strax
gefið nafnið „Bacchante", og mun
hafa verið gert út á togveiðar frá
Hull næstu 12 árin.
1897: Jón Jónsson skipstjóri og út-
gerðarmaður í Melshúsum á Sel-
tjarnarnesi fer til Hull til kaupa á
kútterum. Hinn 16. júlí gengur
hann frá kaupum á „Bacchante“ af
skútueigandanum George William
Gook og greiðir fyrir skipið 325 £.
Hinn 17. september sama ár sel-
ur Jón kútterinn Magnúsi Th.S.
Blöndahl, trésmið í Hafnarfirði,
með rá og reiða. Magnús gerði út
skipið í rúmt ár og gaf því nafnið
„Guðrún Blöndahl", en svo hét
kona hans.
1898: Magnús Th.S. Blöndahl selur
skipið hinn 28. sept. þeim Pétri
Sigurðssyni útvegsmanni í
Hrólfsskála á Seltjarnarnesi og
Gunnsteini Einarssyni skipstjóra
í Skildinganesi. Átti Pétur % í
skipinu, en Gunnsteinn 'Á. Þeir
gáfu kútternum nafnið „Sigur-
fari“, en það nafn hafði verið not-
að um langan aldur á opnum bát-
um frá Hrólfsskála. Nafnbreyt-
ingin átti sér stað í maí árið 1900.
Pétur og Gunnsteinn gerðu út Sig-
urfara til ársins 1908 og var
Gunnsteinn skipstjóri öll árin.
Sigurfari bar þá einkennisstafina
GK 17.
1908: Hinn 30. janúar það ár selja
Pétur Sigurðsson og Gunnsteinn
Einarsson Sigurfara verslunar- og
útgerðarfyrirtækinu H.P. Duus í
Reykjavík. Duus-verslun var um
langt árabil stærsti útgerðaraðili
þilskipa hér á landi. Sigurfari var
gerður út frá Reykjavík næstu 12
árin og bar nú einkennisstafina
RE 136. Skipstjórar á Sigurfara
voru margir á þessu tímabili, en
síðastur þeirra var Jóhannes Guð-
mundsson frá Hamri á Barða-
strönd, kunnur aflamaður og góð-
ur sjómaður. Sigurfari þótti ágætt
sjóskip, happasælt og mörg ár
meðal aflahæstu þilskipa á Faxa-
flóasvæðinu. Aðeins er vitað um
einn mannskaða á Sigurfara, en
það var 21. apríl 1909, þegar báru-
hnútur kom á skipið, sem statt var
út af Selvogi, og skipstjórinn Ein-
ar Einarsson kastaðist útbyrðis og
i.josmynd H.Bj. I.íkan af kútter Haraldi, þeim sögufræga kútter, sem fórst 1926. Líkanið
smíðaði Runólfur Ólafsson. Um þetta skip orti Geir Sigurðsson skipstjóri á
Haraldi „þjóðsöng" Akurnesinga, „Kátir voru karlar".
Elzti bátur Byggðasafnsins, Sæunn, byggður i Engey 1874 með sérstöku Engeyjarlagi. Bátinn átti alla tíð Jón
Gunnlaugsson.
Sigurfari við bryggju í Aberdeen 1921, þá í eigu Færeyinga.
drukknaði.
1919: Þá um haustið seldi Duus-
verslunin Sigurfara Sörin Sören-
sen á Viðareiði í Færeyjum. í nóv-
ember komu 6 Færeyingar hingað
til lands til að að sækja skipið, en
þegar það var loks ferðbúið um
miðjan janúar höfðu fjórir þeirra
haldið til síns heima. í stað þeirra
réðust 4 íslendingar á skipið.
Haldið var úr höfn 19. janúar
1920. Skipstjórinn var Sigmund
Mikkelsen og stýrimaður Ziska
Jacobsen. Skömmu eftir að skipið
lagði úr höfn gerði aftakaveður,
sem hélst látlaust um mánaðar-
skeið. Hraktist Sigurfari um hafið
milli íslands og Færeyja vikum
saman. Stórbóman brotnaði og
seglbúnaður skemmdist, vistir
þraut og eldivið. Til að bjarga sér
frá sulti, gengu skipverjar í farm-
inn, en hann var m.a. kjöt, mjöl-
vara og rúsínur. Til eldunar not-
uðu þeir bómuna og klæðninguna
innan úr lúkarnum.
Hinn 4. febrúar taldi Sigmund
skipstjóri vonlítið að þeir næðu
lifandi landi og kastaði því út
flöskuskeyti er greindi frá hrakn-
ingum þeirra og beðið var fyrir
boð til unnustu hans í Færeyjum.
Var Sigurfari talinn af og birtist
um það frétt í Morgunblaðinu 17.
febrúar.
Réttum 10 dögum síðar náði
Sigurfari inn til Seyðisfjarðar. Þá
geisaði spánska veikin í kaup-
staðnum, en þrátt fyrir það fengu
skipverjar hinar bestu móttökur.
Eftir 12 daga viðdvöl og viðgerð á
skipinu var haldið til hafs á ný, og
höfðu nú 5 Norðmenn bæst í hóp-
inn. Tók ferðin til Færeyja aðeins
5 daga og hinn 16. mars létti Sig-
urfari akkerum í Klakksvík.
Skipverjar urðu þó vegna hættu á
smiti af spönsku veikinni að hír-
ast í 10 daga til viðbótar um borð í
skipinu. Voru þá liðnir rúmir 2
mánuðir frá því að Sigurfarinn lét
úr höfn í Reykjavík.
Flöskuna með skeyti Sigmunds
rak á fjörur í Skipsfjord á eynni
Vannoy í Noregi og fannst í ágúst
sama ár.
1921—1971: Sigurfari KG 378 var
gerður út frá Viðareiði í eitt ár, én
síðan í rétt 50 ár frá Klakksvík.
Þann tíma var hann í eigu nokk-
urra aðila, en lengst og síðast í
eigu Pf. Joensen & Olsen. Á þeim
tíma voru gerðar ýmsar breyt-
ingar og endurbætur á skipinu,
dekk og hluti byrðings endurnýj-
aður, vél sett í bátinn 1929, stýr-
ishús, beitningarskýli o.m.fl. Sig-
urfara var síðast haldið út til
fiskjar sumarið 1970 og var Ur-
banus Olsen í Klakksvík skipstjóri
á honum mörg síðustu árin. Af
honum var Sigurfari keyptur til
íslands 1974.