Morgunblaðið - 10.02.1983, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. FEBRÚAR 1983
t
F.iginmaöur minn,
SIGUROUR ÞÓRARINSSON,
jarðlræðingur,
lést i Borgarspítalanum aö kvöldi þriöjudagsins 8. febrúar.
Inga Þórarinsson.
t
ÞORLEIFUR K. BJARNASON,
Litla-Mel.
lést í Landspítalanum 4. febrúar. Jarðarförin fer fram laugardaginn
12. febrúar kl. 2 frá Leirárkirkju.
Sigrtður Þóra Sigurjónsdóttir,
Helga Rúna Þorleifsdóttir,
Björgvin Þorleifsson,
Sigríður Lárusdóttir
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faöir okkar og sonur,
EGGERT Þ. BRIEM,
læknir,
veröur jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 11. febrúar kl.
13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuð.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á Krabbameinsfélag
íslands eöa aörar líknarstofnanir.
Halldóra Briem
og börn,
Þóra og Gunnlaugur E. Briem.
t
AOALSTEINN JÓNSSON,
frá Vaöbrekku,
verður jarösunginn frá Egilsstaöakirkju laugardaginn 12. febrúar
kl. 14.00.
Guörún Aöalsteinsdóttir,
Jóhanna Aðalsteinsdóttir,
Guölaug Ingíbjörg
Aöalsteinsdóttir,
Jón Hnefill Aöalsteinsson,
Stefán Aöalsteinsson,
Sigrún Aöalsteinsdóttir,
Aðalsteinn Aðalsteinsson,
Hákon Aöalsteinsson,
Ragnar Ingi Aöalsteinsson,
Birgir Þór Ásgeirsson,
Kristján Jóhann Jónsson,
barnabörn og
Ingibjörg Jónsdóttir,
Jón Jónsson,
Helgi Bjarnason,
Ari Bergþórsson,
Svava Jakobsdóttir,
Ellen Sætre,
Sigríöur Siguröardóttir,
Sirrý Laufdal,
Sigurlína Davíösdóttir,
Ragnheiöur Ragnarsdóttir,
Dagný Kristjánsdóttir,
barnabarnabörn.
t
Þökkum af alhug auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför
eiginmanns míns og fööur okkar,
BJÖRNS GUÐMUNDSSONAR,
Boöagranda 7.
Sérstakar þakkir til starfsfólks lyflækningadeildar 7A Borgarspítal-
anum.
Sigríöur Hansdóttir
og börn.
t
Þökkum innilega samúö og vinarhug viö andlát og útför móöur
okkar, tengdamóður og ömmu,
DÓROTHEU ERLENDSDÓTTUR,
Sunnubraut 14,
Akranesí.
Hilmar Hálfdánarson,
Rannveig Edda Hálfdánardóttir, Kristján Frióriksson,
Sveinn G. Hálfdánarson, Ása Baldursdóttir,
Helgi Hálfdánarson, Ágústa Garöarsdóttir
og barnabörn.
Nanna Hallgríms-
dóttir - Minningarorð
Fædd 24. mars 1913
Dáin 30. janúar 1983.
Þann 30. janúar andaðist vin-
kona mín, Nanna Hallgrímsdóttir,
í Landakotsspítalanum, á sjötug-
asta aldursári.
Hún hafði gengið þar undir upp-
skurð fyrir rúmu ári, vegna sjúk-
dóms sem líktist gallsteinum, en
reyndist vera illkynja og ólækn-
andi.
Nanna komst aftur á fætur eftir
aðgerðina og dvaldi á heimili sínu
þar til hún var aftur lögð inn, tæp-
um tveim vikum fyrir andlátið.
í sjúkdómi sínum bar hún sig
eins og hetja, æðrulaus og létt í
lund, eins og hún raunar hafði
alltaf verið frá því að ég kynntist
henni fyrst, fyrir röskum fimmtú
árum. Hún var einkar geðþekk
kona, stillt og glaðlynd.
Nanna fæddist á Þórarinsstað-
areyrum við Seyðisfjörð þann 24.
mars 1913, dóttir hjónanna Ha-
llgríms Metúsalemssonar, bónda
þar, og konu hans Kristjönu Vigf-
úsdóttur.
Henni var komið í fóstur hjá
hjónunum Sturlu Vilhjálmssyni,
sjómanni og Guðlaugu Guð-
mundsdóttur á Seyðisfirði, en þá
var hún aðeins nokkurra vikna
gömul. Ástæðan var sú, að for-
eldrar hennar voru þá að flytjast
búferlum til Kanada ásamt mörg-
um öðrum. Þau fóru með sex börn
sín af átta, en tvö höfðu þau misst.
Eftir urðu Nanna og systir hennar
Björg, sem var elst systranna og
býr nú á Akureyri.
Hallgrímur faðir þeirra dó 1918
í Vancouver í Kanada, en af móður
sinni og systkinum hafa þær syst-
ur lítið sem ekkert frétt eftir
dauða hans.
Hjá fósturforeldrunum ólst
Nanna upp í átta barna hópi, og
við tvö þeirra hélt hún sambandi
alla ævi, en það eru þau Unnur
Jónsdóttir, búsett á Seyðisfirði og
Ragnar Bóason, sem býr i Kali-
forniu, en hefur alloft komið til
íslands og þá jafnan heimsótt
hana.
Fjórtán ára gömul fluttist
Nanna ásamt fósturforeldrunum
til Reykjavíkur og fékk vinnu hjá
St. Jósefssystrum á Landakots-
spítalanum, og vann hjá þeim við
ýmis störf til átján ára aldurs, en
þá fór hún til Kaupmannahafnar
og vann þar í rúmt ár á St. Jós-
efsspítala.
Ekki alllöngu eftir heimkomuna
þaðan giftist Nanna Filippusi
Bjarnasyni, síðar brunaverði. Hún
var þá tvítug og höfðu þau verið í
farsælu hjónabandi í fjörtíu og
fimm ár, er hann lést árið 1978.
Þau eignuðust tvö börn, Eddu,
sem giftist Magnúsi Sigurðssyni
brunaverði, en hann dó árið 1980,
og Sturlaug Grétar, sem nú er
gjaldkeri hjá Bæjarútgerð
Reykjavíkur og er kvæntur Svan-
hildi Gunnarsdóttur, kennara.
Barnabörn þeirra Nönnu og Fil-
ippusar eru nú orðin sjö, og barna-
barnabörnin sex.
Ég og fjölskyida mín söknum
frú Nönnu mikið. Við höfum í ára-
tugi haft náin samskipti við hana
og fjölskyldu hennar. Börn okkar
voru mjög hænd að henni og
manni hennar. Oftast stungu þau
einhverju að þeim, er þau hittu
þau.
Nanna var vel af Guði gerð, fríð,
gáfuð, bjartsýn og létt í lund. Hún
hafði fastmótaðar skoöanir m.a. á
þjóðmálum og hélt þeim fram af
hreinskilni.
Rögnvaldur Guðbrands-
son — Minningarorð
Fæddur 27. september 1900
Dáinn 28. janúar 1983
„Margs er að minnasi,
margl er hér ad þakka.
(iuAi sé lof fyrir liðna líð.
Margs er að minnast,
marj»s er að sakna.
(iuð þerri Iregalárin slríð.“
(Yald. Briem.)
Föstudaginn 4. febrúar var afi
okkar, Rögnvaldur Guðbrandsson,
til moldar borinn. Hann lést eftir
stutta sjúkralegu og var jarðaður í
kyrrþey að eigin ósk. Okkur systk-
inunum er bæði ljúft og skylt að
kveðja hann með fáeinum orðum,
og þakka honum samfylgdina þeg-
ar leiðir skilur.
Við áttum því láni að fagna að
alast upp í návist hans, fyrstu
æviár okkar, í húsinu hans á
Haðarstígnum. Þá, og ætíð síðan
nutum við alls þess besta sem góð-
ur afi getur veitt sínum barna-
börnum. Hann var traustur og
einlægur vinur í raun og sýndi öll-
um sem honum kynntust fagurt
fordæmi með stillingu sinni og
reglusemi, geðprýði og óþrjótandi
glaðværð.
Þegar ástvinir falla frá verða
hversdagslegustu samverustundir
í fortíðinni að dýrmætum endur-
t
Innilegustu þakkir fyrir auösýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginmanns míns, fööur okkar og afa,
ÓSKARS GÍSLASONAR,
Sólhlíö 3.
Lára Ágústsdóttir,
Erna Óskars, Kári Óskarsson,
Heiöar, Óskar, Ágúst.
Hrefna Óskars, John Minner,
Lára Sigríöur, Tómas Óskar, Inga.
Ágústa Oskars, Ernst Kettler,
Erna Ósk, Linda Karen, Óskar
og barnabarnabörn.
t Innilegar þakkir færum við öllum þeim fjölmörgu er auösýndu t Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúö og vinarhug við andlát og
okkur samúö og hlýhug við andlát og útför mannsins míns, föður útför.
okkar, tengdafööur, afa og langafa, MAGNUSARANDRÉSSONAR,
FRIÐRIKS ÞORVALDSSONAR Hvolsvegi 17, Hvolsvelli.
frá Borgarnesi, Sérstaklega viljum við þakka báðum hjónunum í Skaröi, Land-
Austurbrún 27. sveit, einkum þeim eldri, fyrir ómetanlega hjálp í veikindum hans
Helga Ólafsdóttir, og útför. Guð blessi ykkur öll.
Edward Friðriksson, Barbara Frióriksson, Guðmundur Friðriksson, Guörún Jónsdóttir, Þorvaldur Friðriksson, Joan Friöriksson, Haflíðína Guörún Hafliöadóttir,
Elsa Friðriksdóttir, Óskar Jóhannsson, Guörún Ingunn Magnúsdóttir,
Ólafur Friðriksson, María Hálfdánardóttir Viborg, Bjarney Guðrún Björgvinsdóttir, Steindór Sóphaníasson,
Jónas Friðriksson, Valgerður Gunnarsdóttir, Þuríður Einarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn. og barnabörn.
Skömmu áður en hún dó talaði
ég við hana í síma og var hún þá
full bjartsýni og vongóð um bata.
Hún var ástrík móðir, fyrir-
myndar húsmóðir, góð amma og
langamma og stráði alltaf um sig
gleði, birtu og ánægju hvar sem
hún fór. Það eru því margir sem
sakna hennar þegar hún er fallin
frá.
Hún vann á Grillinu í Hótel
Sögu síðustu tuttugu árin, og ég er
viss um að samstarfsfólk hennar
þar og yfirboðarar sakna hennar
mikið, því dugnaði hennar og
myndarskap var við brugðið.
Nanna var höfðingi heim að
sækja og stórgjöful. Það er sagt að
hver sé gjöfum sínum líkur. Hún
var elskuleg kona og mikill vinur
vina sinna. Blessuð sé minning
hennar.
Við Þórdís, kona mín, og fjöl-
skylda okkar vottum börnum
Nönnu og fjölskyldum þeirra inni-
lega samúð okkar vegna fráfalls
hennar og þökkum góða og trausta
vináttu á liðnum árum.
Útförin fer fram í dag frá Nes-
kirkju.
Erlingur Þorsteinsson
minningum. Minningarnar um afa
eru okkur ómetanlegt veganesti.
Þegar við syrgjum hann er gott að
geta látið hugann reika til
bernskuáranna þega við trítluð-
um, til hans og ömmu uppábúin á
sunnudögum. Heimilið þeirra á
Haðarstígnum var ungum hjört-
um óendanleg uppspretta ævin-
týra, og eftirvæntingin var alltaf
söm við sig fyrir hverja sunnu-
dagsheimsókn. Nú er afi ekki leng-
ur til að taka á móti okkur, en
minningin um fölskvalausa um-
hyggju hans er huggun harmi
gegn.
Elsku amma, við sendum þér
okkar innilegustu samúðarkveðju.
Raggý, Marta, Steinar og Hilmar
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
vcrða að berast blaðinu með góð-
um fvrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í siðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
cinnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíöum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.