Morgunblaðið - 02.06.1985, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. JtJNÍ 1986
B 11
Frá höfninni á Suðureyri.
dagurinn eins og ríflegur róður
og vel það.
Hvað brýnast er að gera, hvai
skal segja? Það er búið að drepa
niður öll fyrirtæki í sjávarútvegi
eða svo gott sem og þau geta
ekkert hreyft sig af neinu viti
nema grundvöllur sé skapaður
fyrir þau. Væri t.d. ekki ráð að
gefa gjaldeyrisverslunina
frjálsa, leyfa fiskvinnslunni að
selja sinn gjaldeyri á frjálsum
markaði, láta bjóða hana út, láta
. bjóða í hann og svo verður að
| vera hægt að endurnýja skipa-
j kostinn. Þetta gengur auðvitað
j ekki að láta hann úreldast, það
' sem á að leggja kjölinn undir
j þjóðarbúskapinn. Meginvanda-
' málið að mínu mati er það að
i grundvöllurinn í sjávarútvegi í
heild er ekki fyrir hendi.
Vaxtahækkunin ein þýddi
samsvarandi og launahækkun
um 100% hjá fyrirtækinu sem
| gerir út okkar bát. Og svo eru
þeir að sjá eftir 10% launahækk-
un í kjaftinn á fólkinu. Það er
eitthvað bogið við þetta. Það
þarf að vekja fólk til vitundar,
fólk almennt í þjóðfélaginu, um
það á hverju það lifir. Við erum
á rangri leið í dag að mínu mati.
Það má gjarnan koma fram að
■
-
ekki heldur að ég var hálftimbr-
aður frá kvöldinu áður. Þetta
var 4—5 kg þorskur, fullur af
loðnu, úttroðinn.
Nei, ég er ekkert í fiskverkun,
læt duga að húkka þetta upp úr
sjónum, alveg fullsaddur af því.
Jú, menn hafa það sæmilegt
hér á þessum litlu bátum ef tíðin
er sæmileg. Þetta var t.d. með
skárri sumrum sl. sumar. Nú er
steinbíturinn að klárast. Við
sækjum svona 1—1'Æ tíma á
steinbítsmiðin, en á sumrin eru
auðvitað 20—30 mílur norður í
Kantinn á skakinu.
Nei, ég held að fiskurinn sé
ekkert að gefa sig í sjónum hvað
sem fræðingarnir segja.
Jú, jú, ég hef lent í sjóslysum,
ekki farið varhluta af því. Þegar
ég var 16 ára var báturinn sem
ég var á, Súgfirðingur, 70 tonna
bátur, keyrður niður af breskum
togara. Þetta var tveggja mán-
aða gamall bátur frá Lands-
smiðjunni. Við vorum 5 á, það
fórust tveir, stýrimaðurinn og
bróðir minn. Það voru engir
gúmmíbátar komnir þá í bátana
hér og björgunarflekanum sem
hafði fylgt bátnum hafði verið
hent í land nokkrum dögum áð-
ur. Við höfðum ekkert til að
bjarga okkur á en ef við hefðum
haft fleka eða bát hefðum við
allir bjargast. En togarinn náði
okkur þremur upp, ég náði taki á
lensporti togarans og hékk þar.
Eftir það var ég tvo mánuði í
landi í beitingu, en fór síðan aft-
ur á sjóinn og hef verið á sjónum
síðan.
þeir reiknuðu það út tveir hér í
plássinu, að þegar togarinn var
5. aflahæsta skipið á landinu þá
var tímakaupið hjá háseta sam-
bærilegt við tímakaupið hjá
kennurum sem þó telja sig vera
þá lægst launuðu í landinu. Það
er víða pottur brotinn í þessum
efnum. Fólk veit ekki sitt rjúk-
andi ráð í efnahagsóstjórn und-
anfarinna ára og þess vegna
skiptir máli að tekið sé á þannig
að það sé skapaður grundvöllur,
í fyrsta lagi fyrir undirstöðuat-
vinnuveginn.
Við höfum kostnaðarsama
þætti í okkar þjóðfélagi. Heil-
brigðiskerfið er dýrt og það er
gott og það skilar sér, en í
menntakerfinu tel ég að við sé-
um með alltof mikið af eilífð-
arstúdentum, sem við komum
aldrei til með að þurfa að nota.
Við þurfum að vinsa úr í störf
sem borga sig, beina fólki inn í
störf sem vantar fólk í og ég held
að það væri ekki svo galið að
hafa þetta eins og í Stýrimanna-
skólanum að fólk þurfi að vera
búið að vinna í ákveðinn tíma í
því starfi sem það ætlar að
mennta sig í í stað þess að vaða í
menntunina í eitt eða fleiri ár og
sjá svo að námslokum að það vill
vinna eitthvað allt annað en það
hefur menntað sig í og kannske
enginn möguleiki að fá starf í
því fagi sem það hefur menntað
sig í. Þá fara margir í eitt námið
enn og svona getur þetta gengið
koll af kolli og kostar með ólík-
indum mikið fyrir þjóðfélagið.
Þetta er hvorki skynsamlegt
fyrirkomulag né skynsamleg
fjárfesting.
Þannig var þetta með Lána-
sjóðinn hjá námsmönnum um
árabil að menn sem voru að leita
að sjálfum sér, stefndu ekki að
neinu ákveðnu verkefni, en voru
að leita að sjálfum sér eins og
kallað var, þeir fengu lán ár eftir
ár, en þeir sem höfðu unnið eins
og menn, haft tekjur og stefndu
síðan markvisst í námi, þeir
fengu ekkert af því að þeir
sprengdu einhvern tilbúinn
skala. Ég tel að menn eigi að
geta fengið lánað eins og þeir
þurfa í námi og slíku, en það sé
jafnframt tryggt að þei'r verða
að borga það aftur til þess að fá
lánað, þá fá menn það aðhald
sem þeir þurfa."
Grein og myndir:
Árni Johnsen
Við hittum Ævar Einarsson á aðalgötunni á Suðureyri, kögraðan harðfiski.
Hann kvaðst hafa verið að koma úr hjöllunum og harðfískurinn var lostæti.
Ævar sagðist vera beitumaður, en jafnframt væri hann með nokkrar rollur
og svo kvaðst hann vera kominn með vísi að andarækt. Handan við fjörðinn
hefur hann komið andabúinu upp, kvaðst hafa verið með hundrað endur
daginn áður, en minkur hefði banað 25 fuglum á einum degi. Reyndar væri
nú búið að aflífa minkinn og fímm félaga hans, svo vonandi horfði betur í
andaræktinni.
Allir geta veitt með
ABUMATIC
í ABUMATIC-fjölskyldunni Tinna allir hjól við sitt
hæfi. Til dæmis ABUMATIC 360, sem er mjög
auðveld í notkun. Allir hlutar þess eru framleiddir úr
sterku og endingargóðu efni. Hjólið vegur aðeins
215 g en er þó mjög fullkomið tæknilega og með
því er leikur einn að þreyta fiskinn.
Komið við í Hafnarstræti 5 og kynnið ykkur
fleiri gerðir úr ABUMATIC-fjölskyldunni,
t.d. ABUMATIC 460 og ABUMATIC 260.

^ ^
1940-1985
Hafnarstræti 5, Reykjavík. Sími (91)-16760.
Benz 2301978
Sjálfskiptur, vökvastýri, sóllúga,
velúrsæti og ýmsir aörir auka-
hlutir. Verö 550 þús.
BMW 645 CSI m/öllu
Verö 880 þús.
Benz 280 SE
árg. 1982. Verö 1350 þús. Vel
útbúinn bíll.
Opið 1—5 í dag
og aðra daga 5—7
Uppl. í síma 81588
Benz 280 E m/öllu
Verö 680 þús.
Benz 190 E m/öllu
árg. 1983. Verö 980 þús.
Subaru 1984 4x4
Vökvastýri, rafmagnsrúöur og Hl
holder. Verö 500 þús.