Morgunblaðið - 18.09.1987, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. SEPTEMBER 1987
31
Vilborg Torfa-
dóttir — Minning
Fædd 5. júní 1896
Dáin 12. september 1987
Hinn 12. september sl. andaðist
að Elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund Vilborg Torfadóttir, fædd í
Kollsvík í Rauðasandshreppi 5. júní
1896. Foreldrar hennar voru hjónin
Guðbjörg Ólína Guðbjartsdóttir og
Torfí Jónsson útvegsbóndi. Þeim
Guðbjörgu og Torfa varð 13 barna
auðið og komust 11 þeirra upp.
Dæturnar voru: Halldóra, Guðrún,
Lovísa, María, Anna, Vilborg og
Dagbjört en synimir Jón, Guðbjart-
ur, Guðmundur og Samúel. Þegar
yngsta bamið var enn í bemsku
fórst Torfi í lendingu. Guðbjörg og
böm hennar héldu áfram búskap
og fiskveiðum eftir lát Torfa og
voru því þungar byrðar lagðar á
herðar þeirra en þau öxluðu þær
af fullri ábyrgðartilfinningu og
tókst að sjá sér farborða þótt róður-
inn væri stundum þungur. Þau
komust öll vel áfram í lífinu og
urðu mikið sómafólk.
Vilborg fór ung stúlka til
Reykjavíkur og var um tíma í vist
hjá Vigfúsi Guðbrandssyni klæð-
skera og fjölskyldu hans. Sú fjöl-
skylda starfaði mikið í KFUM og
KFUK. Vilborg hafði vanist kristi-
legu lífi á heimili sínu, bænum
kvölds og morgna og húslestrum,
og þá var aldrei farið svo á sjó að
formaður bátsins bæði ekki sjó-
ferðabæn þegar komið var á flot
og fæli sig og skipshöfn sína Guði
á hendur. Við aðstæðumar í
Reykjavík óx því og styrktist trú-
arlíf Vilborgar sem varð svo bjarg-
fast að það bilaði aldrei, hvað sem
á dundi.
Halldóra systir Vilborgar hafði
gifst Ólafi Sveinssyni á Lambavatni
á Rauðasandi og eignuðust þau
þijú böm: Magnús Torfa, Svein og
Halldóru Sigrúnu. Þar á heimilinu
voru þá einnig bræður Ólafs, Magn-
ús og Eyjólfur og auk þeirra faðir
þeirra aldraður, Sveinn Magnússon.
Eyjólfur hafði stundað nám einn
vetur í Flensborgarskóla og eftir
það eitt ár við Kleppe-lýðháskólann
á Jaðri í Noregi. Þau Vilborg og
Eyjólfur gengu í hjónband 1926 og
fluttist Vilborg þá að Lambavatni.
En tveimur árum síðar andaðist
Halldóra og tók Vilborg þá við hús-
móðurstörfum á öllu heimilinu og
gekk bömum Halldóru í móður stað.
Eyjólfur stundaði sjómennsku
fyrstu árin og auk þess farkennslu
í Rauðasandshreppi til dauðadags.
Þau Vilborg og hann eignuðust
þijá syni: Tryggva bónda á Lamba-
vatni sem kvæntur er Erlu Þor-
steinsdóttur og á með henni tvo
syni og eina dóttur af fyrra hjóna-
bandi; Valtý, vélstjóra, sem kvænt-
ur er Amdísi Kristjánsdóttur og
eiga þau tvo syni og eina dóttur
og Gunnar, sem kvæntur er Lám
Hraunfjörð og eiga þau einn son
og þijár dætur. Valtýr og Gunnar
vinna nú í álverinu í Straumsvík.
Bamaböm Vilborgar vom því 10
og bamabamabömin em orðin 5.
Vilborg og Eyjólfur tóku einnig
að sér Ólaf Guðmundsson, sem nú
er framkvæmdastjóri dótturfyrir-
tækis Sölumiðstöðvar hraðfrysti-
húsanna í Grimsby. Hann er sonur
Maríu, systur Vilborgar, sem misst
hafði mann sinn frá sonum þeirra
tveimur í bemsku og dó sjálf frá
þeim meðan þeir vom enn á barns-
aldri. Það vom því sjö böm í umsjá
Vilborgar á húsmóðurámm hennar
á Lambavatni og reyndist hún þeim
öllum hin ágætasta móðir. Sveinn
tengdafaðir hennar var þar einnig
meðan honum entist aldur. Auk
þess var um tíma Elín Benónýs-
dóttir, frænka Eyjólfs, gömul kona.
Magnús bróðir hans var þar einnig
til dauðadags og Ólafur þangað til
heilsa hans brast og hann fluttist
til bama sinna í Reykjavík.
Þá kom Guðbjörg, móðir Vilborg-
ar, til dvalar hjá henni þegar heilsu
hennar var farið að hraka og var
þar síðustu 8 ár ævi sinnar. Hún
þurfti mikla umönnun þegar árin
færðust yfir hana, bæði nætur og
daga. Alla þá umönnun lét Vilborg
fúslega í té og kvartaði ekki, jafn-
vel þótt hún fengi aldrei samfelldan
nætursvefn síðustu árin sem gamla
konan lifði. Tryggð Vilborgar og
trúmennska brást aldrei. Það var
eins og orð Opinbemnarbókarinnar:
„Vertu trúr allt til dauða og ég
mun gefa þér lífsins kórónu" væm
greypt í hjarta hennar enda hygg
ég að hún hafi ekki þurft að bíða
lengi eftir þeirri viðurkenningu þeg-
ar hún kom í hið nýja ljós.
Anna móðir mín var ein af systr-
um Vilborgar. Hún var húsmóðir í
Stakkadal á Rauðasandi og var því
að sjálfsögðu mikið samband milli
heimila okkar. Þegar mamma átti
þau börn sín sem fæddust eftir að
Vilborg kom að Lambavatni, hjálp-
aði hún mömmu ævinlega ásamt
ljósmóðurinni. Við systkinin vomm
líka tíðir gestir hjá Vilborgu á
Lambavatni, eins og bömin þaðan
hjá okkur, svo tengsl heimilanna
vom mjög náin. Áttum við Vilborgu
því mikla þakklætisskuld að gjalda.
Eyjólfur dó 1941. Þau Vilborg
og Ólafur mágur hennar héldu
áfram búskap þangað til Tryggvi,
sonur Vilborgar, tók við búinu. Var
hún alllengi hjá honum eftir það
en flutti síðan til Reykjavíkur, þá
kringum áttrætt.
Fyrst bjó hún hjá Samúel bróður
sínum, en eftir það ein, meðan hún
gat í litlu húsi við Njálsgötu, sem
var eign þeirra Guðmundar og
Samúels bræðra hennar. Guðmund-
ur er hinn eini af systkinunum sem
enn er á lífi. Þaðan var skammt
upp í Hallgrímskirkju sem hún sótti
af kostgæfni og auk þess tók hún
þátt í safnaðarlífinu þar meðan
henni entist heilsa.
Þegar hún var komin á mijðan
níræðisaldur var heilsu hennar farið
að hraka það mikið að hún gat
ekki lengur búið ein. Fékk hún þá
inni á Elli- og hjúkrunarheimilinu
Gmnd og var þar til dauðadags. Á
sumrinu sem nú er að kveðja var
hún flutt á sjúkradeild en hafði fóta-
vist þangað til viku áður en hún
andaðist.
Líkami hennar verður fluttur
vestur á Rauðasand og lagður til
hinstu hvíldar við hlið eiginmanns
hennar sem hvílir í Bæjarkirkju-
garði, en kveðjuathöfn fer fram í
Hallgrímskirkju í dag, föstudag, kl.
13.30.
Vitrir menn hafa sagt að hver
og ein manneskja sem við eigum
eitthvað saman við að sælda á
lífsleiðinni hafi einhver áhrif á okk-
ur, ýmist til uppbyggingar eða
niðurrifs, og hafí þó sumir sterkari
áhrif en aðrir. Sú er einnig mín
reynsla. Nokkrar persónur sem ég
hef átt samleið með á æviferli
mínum hafa haft meiri áhrif á mig
en aðrar og meðal þeirra er Vil-
borg. Bjargföst trú hennar, tryggð
og drengskapur urðu þættir í þeirri
mynd hins dygga og trúa þjóns sem
smám saman þróaðist í huga
mínum, þess manns sem líklegur
væri til að hafa áhrif til uppbygg-
ingar á reikula samferðamenn. Eg
skal fúslega viðurkenna að meðan
ég var enn ungur fannst mér alveg
nóg um þennan dæmalausa trúar-
áhuga Vilborgar, en síðar, þegar
ég fór að gera mér grein fyrir því
hversu ríkur þáttur þessi sterka trú
hennar var í tryggð hennar, þolin-
mæði og drengskap, lá mér við að
öfunda hana. Þetta sterka traust á
Kristi, þessi sannfæring sem ég
vissi aldrei til að efaðist og ekki
spurði neinna spuminga, var eins
og traust bamsins sem heldur í
hönd föður síns eða móður og fetar
hiklaust og óhrætt áfram við hlið
foreldrisins því það veit að meðan
pabbi og mamma vemda það getur
enginn gert því mein.
Þegar svona fólk, þessar vörður
mínar í villugjömum heimi, kveðja
er mér ríkast í huga þakklæti enda
hygg ég að þeim mörgu, sem nutu
góðs af hendi Vilborgar, sé hið sama
í huga. Nú er of seint að þakka
henni sjálfri en fyrir hönd okkar
allra, ættingja hennar og vina,
þakka ég Guði fyrir þau ár sem
hann leyfði henni að lifa á meðal
okkar og benda okkur með fordæmi
sínu á hvemig hinum góða og trúa
þjóni ber að lifa.
Friður sé með sál hennar.
Torfi Ólafsson
Lambakjötið er Ijúffengur matur. Það er á mjög góðu verði
í KRON verslunum núna. Úrval af lambakjöti í allskonar rétti.
Frampartar Marinerað kjöt
Læri Úrbeinað kjöt
Lærissneiðar London lamb
Hryggur Hangikjöt
Kótilettur Saltkjöt
Svið
Kauptu inn hjá KRON, það er hagstætt.
v/Norðurfell v/Stakkahlíð Stórmarkaður,
v/Tunguveg v/Dunhaga Skemmuvegi
s v/Langholtsveg v/Furugrund, Kóp. Kaupstaður í Mjódd.