Morgunblaðið - 31.10.1987, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 31. OKTÓBER 1987
53
Minning:
Ólína Bergsveins-
dóttir, Siglufirði
Fædd 30. júlí 1907
Dáin 24. október 1987
Ólína Bergsveinsdóttir var kvödd
hinstu kveðju í Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 24. október sl. Þótti
öllum viðstöddum við þá athöfn veð-
urblíðan og hin norðlenska stilla
hæfa henni vel síðasta spölinn. Lína,
eins og ég jafnan kallaði hana, var
fædd 30. júlí 1907 á Litlu Eyri við
Bíldudal. Hún var elst þriggja bama
hjónanna Ingveldar Benónýsdóttur
og Bergsveins Amasonar, jámsmiðs
frá Sauðeyjum á Breiðafirði. Næstur
henni var bróðirinn Viggó, sem bú-
settur er í Reykjavík, yngst var
systir hennar Björg, sem andaðist
1958. Einnig ólst hún upp að hluta
til með þeim Gunnari Klængssyni,
kennara í Reykjavík, nú látinn. Var
hann henni afar kær, enda kallaði
hún hann ávallt Gunnar bróður.
Eg undirrituð minnist þess þegar
hún riflaði upp fyrir okkur uppvaxt-
arárin á Ísafírði, en þar ólst hún upp
á miklu myndarheimili, sem Ingveld-
ur og Bergsveinn reistu sér í Fjarðar-
strætinu. Var á henni að skilja að
hún hafi verið mjög hænd að föður
sínum og þótti oft gaman að snúast
í kringum hann í smiðjunni, en hann
rak vélsmiðju í Fjarðarstrætinu til
margra ára, rómaður athafnamaður
sinnar samtíðar á Isafirði.
í Bergsveinshúsi, en það var hús
þeirra jafnan nefnt, dvaldi hún svo
unglingsárin og hlaut almenna
menntun og auk þess fór hún í Hús-
mæðraskólann Ósk.
Arið 1933 kynntist hún svo ungum
manni frá Siglufirði, sem þá sótti
sjóinn frá Isafirði. Með þeim tókst
strax mikill kærleikur. Þessi ungi
maður var Sigurður Sveinsson og
þau giftu sig 1935. Strax kom fram
dugnaður þeirra og myndarskapur.
Þau reistu sér myndarlegt hús ásamt
Rögnvaldi, bróður Sigurðar, á Suður-
götu 51 á Siglufírði. Þetta þótti
reisulegt hús í þá daga. í þessu húsi
bjó Lína öll árin sem hún bjó á Siglu-
fírði.
Lína hafði vanist því í uppvextin-
um að hafa mikinn fjölda í kringum
sig og þetta endurtók sig á Siglu-
firði því fljótlega varð jafn gest-
kvæmt á Suðurgötu 51 og verið hafði
í Bergsveinshúsi forðum. Nú tók við
mikill athafnatími í lífí hennar. Eins
og þá var þótti sjálfsagt að allir
væru í síldarvinnu. Sigurður gerðist
fljótt athafnasamur í þeirri grein,
lengst af var hann verkstjóri við
síldarsöltun á sumrin og í frystihús-
um á vetuma. Síðustu árin rak hann
síldarsöltunarstöð Óla Ragnars í
samvinnu við Daníel Þórhallsson.
Lína sagði mér oft hve gaman hefði
verið á þeim árum, sem mest hefði
verið að snúast í síldinni. Þá þótti
ekkert tiltökumál að flytja búferlum
með alla fjölskylduna úr húsinu á
Suðurgötunni í braggapláss sem var
á söltunarstöðinni. Þá gat Sigurður
verið úti á plani mestallan sólar-
hringinn og Lína sá um matseldina
og að jafnaði voru 6—8 aðkomumenn
af söltunarstöðinni í fæði og þjón-
ustu hjá henni. Þá fannst henni gott
að vera í nánum tengslum við söltun-
arstúlkumar sem dvöldu einnig í
bragganum því oft vom það gamlar
vinkonur frá ísafirði sem komu til
Siglufjarðar til að afla tekna eins og
þá var algengt.
Árið 1940 lést faðir hennar á
Isafirði og þá var það sem móðir
hennar og móðursystir, Valgerður
Jóna, sem alltaf dvaldist á heimili
Ingveldar, fluttust til Siglufjarðar,
ásamt elsta syni Bjargar, Halldóri.
Þau þijú fengu öll inni hjá Línu á
Suðurgötunni í lítilli íbúð sem er í
kjallara hússins. Oft hef ég heyrt
um það rætt hve gott samband var
á milli allra í húsinu.
Með mjög skjótum hætti varð
breyting á högum Línu, þegar óveð-
ursdag í desember árið 1949 Sigurð-
ur lést af slysförum. Ástkær
eiginmaður tekinn frá henni svo
snöggt og hún stóð ein uppi með fjög-
ur böm, en þau eru: Lillý Jóna, gift
Helmunt Homer, þau búa í Banda-
ríkjunum og eiga einn son; Gunn-
hildur, gift Kristni Jónssyni, búsett
í Hafnarfirði, þau eiga tvær dætur;
Nanna Björg, gift Garðari Jóhanns-
syni, búsett á Ásmundarstöðum í
Rangárvallasýslu og eiga þrjú börn;
og einnig fóstursonurinn Bergsveinn,
giftur undirritaðri, búsett í Hafnar-
firði, þau eiga fimm böm. Nú reyndi
á Línu og mér hefur verið tjáð og
einnig minnist ég þess sem unglingur
á Siglufirði hvernig hún vann myrk-
ranna á milli. Á daginn vann hún
t
Eiginmaöur minn,
SIGURJÓN HALLVARÐSSON,
lést í Borgarspítalanum í gærmorgun, 30. október.
Jarðarförin tilkynnt síðar.
Fyrir hönd barna, tengdabarna, barnabarna og barnabarnabarna,
Gerd Hallvarðsson.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og systir,
JÓNA SVEINSDÓTTIR,
Marargötu 4,
Reykjavík,
lóst í Landspítalanum 17. október. Útför hennar verður gerð frá
Fossvogskirkju mánudaginn 2. nóvember kl. 13.30.
Sveinn Þorkelsson,
Dóra Diego Þorkelsdóttir,
Hjálmar Diego Þorkelsson,
Þorkell Diego Þorkelsson,
Jón Þorkelsson,
Arnheiður Sveinsdóttir.
Brynhildur Sigurðardóttir,
Kristján Þorgeirsson,
Dagbjört Bergmann,
Halldóra Björk Ragnarsdóttir,
Linda Ágústsdóttir,
Pórunn Sveinsdóttir.
+
Eiginkona mín, móðir okkar og amma,
LÁRA BERGSDÓTTIR,
Meðalholti 7,
veröur jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 2. nóvember j
kl. 3 e.h. I
Óskar Jóhannsson,
Bergur Óskarsson, Gróta Óskarsdóttir,
Þorbjörg Helga Óskarsdóttir, Sveinn Ingvarsson
og barnabörn.
lengst af á netaverkstæði en á kvöld-
in og um helgar vann hún við veislu-
undirbúning og kökubakstur fyrir
einstaklinga og félagasamtök og
einnig vann hún mikið á hótelinu,
þess minnist ég sem unglingur er
ég vann með henni á Hótel Hvann-
eyri og naut tilsagnar hennar. Af
frábærum dugnaði barðist hún við
tilveruna og reyndi þá á samheldnina
í flölskyldunni. Móðir hennar og
móðursystir reyndust henni mikil
stoð við allt heimilishald og uppeldi
bamanna, sem ávallt minnast systr-
anna með hlýhug.
Undirrituð kom fyrst inn á þetta
heimili 18 ára gömul og kynntist ég
af eigin raun samheldni allra.
Lína var alla tíð vinamörg, öllum
þótti vænt um hana, hún var ein af
þeim sem ekki gat sagt nei. Þegar
bömin fóru að tínast í burtu og held-
ur fór að hægjast um hjá henni réð
hún sig sem hótelstýru á Kirkjubæ-
jarklaustri og kunnugir segja mér
að þar hafí hún stjómað öllu af mikl-
um myndarskap. Þar starfaði hún
allmörg sumur og enn bættist í vina-
hópjnn.
Árið 1962 flutti Lína ásamt móður
sinni og móðursystur hingað til
Hafnarfjarðar og áttu þær systur
athvarf hjá henni þar til þær létust.
Lína keypti sér vinalega íbúð á
Hverfísgötu 17, þar sem hún bjó til
dauðadags. Um þetta leyti var Lína
beðin að taka að sér mötuneyti ríkis-
starfsmanna í Borgartúni 7 í
Reykjavík og þar starfaði hún í 13
ár. Á þessum árum var mikið að
gera hjá henni, nú gat hún heimsótt
og haldið vinskap við alla gömlu
Minning:
Sigrún Guðmunds-
dóttirfrá Skarði
Fædd 7. desember 1897
Dáin 24. október 1987
Sigrún Guðmundsdóttir frá Skarði
í Dalsmynni er borin til moldar í dag
að Laufási við Eyjafjörð.
Hún átti fáa daga í nírætt þegar
hún lést. Hún stóð áratugum saman
fyrir höfðingsheimili með manni
sínum Jóni Jóhannssyni. Hann lést
fyrir hálfum öðrum áratug.
Mér er skylt að minnast þessarar
góðu konu.
Þegar ég var að alast upp í næsta
nágrenni var mikill samgangur milli
Qölskyldu minnar og heimilisins á
Skarði, enda skyldleiki náinn og vin-
átta. Móðir min var systir Sigrúnar.
Jón á Skarði var móðurbróðir föður
míns. Minningar um hjónin á Skarði
eru mér mikið verðmæti.
Á Skarði var allur bragur á
mannlífi skemmtilegur, heimilið jafn-
an mannmargt og fólkið þróttmikið.
Búskapur var þar rekinn með fá-
gætum myndarbrag.
Skarð stendur í Dalsmynninu þar
sem Fnjóská fellur vestur til Eyja-
fjarðar. Þar eru birkiskógar um allar
hlíðar, niður árinnar fyllti dalinn.
Mannlífið fór vel í því landi. Svo
hafði lengi verið. Á Skarði bjuggu
áður foreldrar Jóns, Sigurlaug Ein-
arsdóttir og Jóhann Bessason,
þekktur fyrir smíðar sínar og at-
gervi. Það heldur áfram á Skarði
skemmtilegt mannlíf og myndarlegur
búrekstur. Þar búa nú Skímir Jóns-
son og Hjördís Sigurbjömsdóttir.
Sigrún á Skarði ólst upp með for-
eldrum sínum á Lómatjöm í Höfða-
hverfi. Þau áttu ellefu börn, og var
Sigrún næstelst. Ættir hennar vom:
Móðir, Valgerður, dóttir Jóhannesar
Reykjalín (Jónssonar) og Guðrúnar
Hallgrímsdóttur; Jóhannes og Guð-
rún bjuggu á Þönglabakka í Fjörðum,
síðar á Kussungsstöðum í austari
firði. Faðir Sigrúnar var Guðmundur
Sæmundsson hreppstjóra í Gröf í
Eyjafirði Jónassonar, móðir Guð-
mundar Ingileif Jónsdóttir úr Svarf-
aðardal.
Foreldrar Sigrúnar komust vel af
á Lómatjöm. Margir hafa vitnað um
það heimili. Bamahópurinn var stór,
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HANNES KRISTINSSON,
sem andaðist 25. þ.m. verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu
mánudaginn 2. nóv. kl. 10.30.
Kristinn Hannesson,
Sigrfður Hannesdóttir, Ólafur Magnússon,
Þorvaldur Hannesson, Guðmunda Oddsdóttir,
Sigurlaug Hannesdóttir, Jóhann Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginkona mín,
ALBERTÍNA ELÍASDÓTTIR,
Grnnagarði,
ísafirði,
lést í sjúkrahúsi ísafjarðar aðfaranótt 28. október. Jarðarförin fer
fram frá kapellunni í Hnífsdal miðvikudaginn 4. nóvember kl. 14.00.
Fyrir mína hönd, barna, tengdabarna og annarra vandamanna,
PóturTryggvl Pétursson, Grænagarðl, ísafirði.
+
Þökkum auðsýnda samuð við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
LIUU INGVELDAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Vegamótum 2,
Seltjarnarnesi.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
kunningjana sem voru fluttir hingað
suður, bæði frá ísafirði og Siglu-
firði, og einnig var hún alltaf í góðu 1
sambandi við öll böm sín, bamaböm
og bamabamaböm. Mér eru minnis-
stæð öll jólaboðin á jóladag þar sem
öll ijölskyldan hittist og við munum
öll eiga eftir að sakna þeirra. Ég
held að ég þekki ekki frændræknari
manneskju en Línu, hún varð að
vera í reglubundnu sambandi helst
við öll skyldmenni og var dugleg að
bjóða heim vinum, kunningjum,
frændfólki og ættingjum.
Lína starfaði af áhuga að félags-
málum og má þar nefna slysavama-
félög og kvenfélög, bæði á Siglufírði
og í Hafnarfirði. Lína hafði mjög
gaman af öllum ferðalögum og gam-
an var að heyra hana segja frá
ferðum sínum vestur til Banda-
ríkjanna til að heimsækja elstu dóttur
sína. Þar búa einnig tveir systursyn-
ir hennar, þeir Halldór og Sigurður, v
sem sakna Línu frænku, því hún var
þeim og fjölskyldum þeirra alltaf svo
kær.
Að lokum vil ég kveðja ástkæra
tengdamóður mína og þakka henni
allt sem hún hefur fyrir mig gert.
Blessuð sé minning hennar.
Ruth Jónsdóttir
tápmikið fólk, hópurinn söngelskur.
Enn standa grónar hleðslur á grund
fyrir ofan Lómatjöm. Þar stóð kór
ungs fólks, heimiliskennarinn á
Lómatjöm stjórnaði, Ingimundur
Ámason. Lómatjamarhjónin keyptu
sér orgel skömmu upp úr aldamótun-
um. Kerruna fyrst, sagði þá einn af
nágrönnum.
Sigrún giftist ung Jóni á Skarði.
Jón var vörpulegur maður, mun hafa
kippt í kyn föður síns, manna
skemmtilegastur. Fimm böm þeirra
Jóns og Sigrúnar komust til fullorð-
insára. Skímir var áður nefndur.
Elstur var Einar, vann lengi við verk-
fræðistörf í Los Angeles, g. Hildi
Barðadóttur, þau eru bæði látin.
Guðmundur Sveinn, verkfræðingur,
látinn, var giftur Elínu Finnboga-
dóttur, Dætur eru tvær yngstar:
Sigurlaug, g. ísleifi Sumarliðasyni,
skógarverði á Vöglum, Valgerður,
býr á Grenivík, hennar maður var
Daði Eiðsson, skipstjóri, iátinn.
Systkin Sigrúnar lifa fjögur, Jó-
hanna, kennari í Reykjavík, Guðrún,
húsmóðir í Reykjavík, Sigríður, kór-
stjóri, nú á Akureyri, og Sverrir, fv.
oddviti á Lómatjöm; einnig fóstur-
systir, Ingileif, dóttir Sæmundar
skipstjóra, bróður Guðmundur á
Lómatjöm, og Sigríðar systur Val-
gerðar.
Fallin eru úr hópnum: Guðbjörg,
lést ung, Lára, húsmóðir í Reykjavík,
Sæmundur, bóndi í Fagrabæ, Sigur-
björg, húsmóðir í Hléskógum, Valtýr,
sýslumaður á Eskifirði, og Ingólfúr,
sjómaður, nýlátinn S Reykjavík.
Sigrún á Skarði var falleg kona
og hélt reisn sinni lengi. Elli sótti
hana hin síðustu ár. Meðan þær lifðu
systur, móðir mín og Sigrún, var
vinátta þeirra náin. Þær sinntu í
sameiningu ýmsum áhugamálum
sínum, áttu dtjúgan hlut að söfnun
gamalla muna í Laufásbæ, þar sem
nú er minjasafn; raddir þeirra hljóm-
uðu í kómum; báðum var hugleikin
ræktun í garði sínum. 3amabömin
þeirra vissu stundum varla hvora
ömmuna þau áttu.
Ég flyt þakkir okkar systkina þeg-
ar Sigrún á Skarði er kvödd.
Valgarður Egílsson