Tíminn - 28.10.1965, Blaðsíða 9
FIMMTUDAGUR 28. október 1965
Glæsile
heimBli i
Kefiavík 23.10 1965.
Síðastliðinn Jaugardag var vígt
nýtt félagsheimili í Ytri-Njarðvík
um. Minnast Njarðvíkingar þessa
merka áfanga í félagsmálasögu
byggðarlagsins með miklum glæsi
orag og fjölþættum skemmtunum
uæstu vikuna.
Að viðstöddu miklu fjölmenni
hófst vígsluhátíðin kl. 4, með
einleik Rögnvaldar Sigurjónsson-
ar á píanó. Lék hann þrjú verk
eftir Schubert við mjög góðar und
irtektir.
Ölafur Sigurjónsson, oddviti og
framkvæmdastjóri byggingarnefnd
ar rakti byggingarsögu hússins og
sagði meðal annars:
Það munu vera um tíu ár liðin
síðan fyrst var hreyft byggingu
þessa húss, við þáverandi ráða
menn fjárfestingarmála. Fengum
við neitun fyrst framan af. Já-
kvætt svar um byrjunarfram-
kvæmd fékkst 1957, og þótti mér
það skemmtileg tilviljun þá, að
byggingarleyfið fékkst daginn fyr
ir vigslu grasvallar okkar. Þá var
strax hafizt handa um að láta
teikna hús það, er þið sjáið hér,
og til þess verks var valinn Sig-
valdi heitinn Thordarson arkitekt
og lauk hann verkinu að mestu
fyrir andlát sitt, utan smærri inn
réttinga, er Þorvaldur Krist-
mundsson, arkitekt, hefur að
mestu annazt. í félagsheimilinu
er stór samkomusalur, sem tekur
um fimm hundruð manns í sæti,
með leiksviði, búníngsherbergjum,
áhorfendasvölum, stóru eldhúsi,
fatageymslu, snyrtiherbergjum og
tilheyrandi forstofum. Auk þessa
fundarsalur, þrjú félagsherbergi
bókasafn og íbúð húsvarðar.
Fyrirhugað er að í framhaldi
af því, sem þegar er komið verði
byggð kapella í tengslum við fé-
lagsheímilið, er jafnframt yrði
notuð sem húsnæði fyrir tónlistar
skóla. Nýtur heimilið sín ekki að
ytra útliti fyrr en sú bygging rís
af grunni og á það væntanlega
ekki langt í land.
Smíði félagshe’imilisins hófst
| haustið 1958. Það tók því sjö ár
■að gera þennan draum að veru-
leika. Húsið er um 1220 ferm. og
6500 rúmm. Kostnaðarverð Þess í
dag er um 9,1 milljón utan hús-
| gagna og annars húsbúnaðar. Eig
| endafélög um húsið mynda þessi
félög:
Ungmennafélög Njarðvíkur,
Kvenfélagið Njarðvík, Skátafélag
ið Víkverjar og hreppsfélagið. í
upphafi vega hlaut heimilið stór
höfðinglega gjöf um 17000 ferm.
land undir bygginguna og umhverf
is, gefið af landeigendum Ytri-
Njarðvíkur og Vatnsness.
Þakkaði Ólafur að endingu gef
endum svo og öllum þeim, er
lögðu hönd á plóginn, til þess að
gera félagsheimilið sem glæsileg
ast úr garði. Þá afhenti hann
húsið og jafnskjótt var nafn þess
afhjúpað.
Oddbergur Eiríksson form. hús
stjórnar veitti félagsheimilinu
Stapa, viðtöku með stuttu ávarpi.
Þakkaði hann sérstaklega Ólafi
Sigurjónssyni þátt hans að til-
veru hússins, ennfremur þakkaði
hann þeim, er standa að hátíðar-
vikunni, sem framundan er
Margir gestanna kvöddu sér
hljóðs, og var það samdóma álit
þeirra, að húsið væri glæsilegast
sinnar tegundar hérlendis.
Einnig kom það fram, hverju
hin einstöku félög fái áorkað, ef
Þeim ber gæfa til að starfa saman
i einingu. Er þessi eining Njarð
víkinga, áreiðanlega öðrum byggð
arlögum til eftirbreytni, þó stærri
séu.
Um kvöldið var gestum boðið
til hófs. Komu fram hinir ágæt
ustu skemmtikraftar og stiginn
var dans fram eftir nóttu.
Hvern dag í komandi viku er
Suðurnesjamönnum boðið sitthvað
til skemmtunar. Leikritin, Ævin
| týri á gönguför, Síðasta segulband
Krapps, Jóðlíf og Ævintýri úr (
i dýragarðinum verða sýnd. Enn-
í fremur verða sýndar íslenzkar
i kvikmyndir eftir Ósvald Knudsen
I og efnt verður til dansleikja.
| Myndlistarmennirnir Magnús Á.
Á4rnason og Hafsteinn Austmann
! sýna verk sín þar í vikunni.
Þess ber að geta, að Ólafi Sigur
jónssyni bárust góðar gjafir þenn
an hátíðisdag. Vildu félögin, sem
að byggingunni standa, sýna hon-
um þannig þakklæti sitt, en engum
einum manni ber að þakka tilveru
fjféla.íglíeiinilisiitSj-r sem Ólafi.
Ólafur Sigurjónsson flytur ræðu.
Handbók um íslenzk
frímerki 1944-1964
Félag frímerkjasafnara hefur
sent á markaðinn handbók um
íslenzk. frímerki 1944—1964. Hef
ur sérstök handþókarnefnd unnið
að þessu verki, og eiga sæti í
henni Jón Aðalsteinn Jónsson,
sem er formaður nefndarinnar,
Sverrir Einarsson og Þórður Guð
johnsen.
í handbók þessari sem er prent
uð í Hólapretni á bezta fáanlegan
myndapappír, eru myndir af öll
um þeim frímerkjategundum,
sem komið hafa út frá stofnun ís-
lenzka lýðveldisins 17. júní 1944 og
til ársloka 1964.
Jafnframt því, sem hins helzta
er getið um einstakar útgáfur, þ.
e. útgáfudags, prentunaraðferðar
j o. s. frv. er upplag merkjanna til
greint og eins, ef þau hafa verið
: endurprentuð.
Þá eru öll þau afbrigði rakin,
sem handbókarnefndin hefur haft
spurnir af, og birtar myndir til
skýringar.
Þetta er fyrsti hluti handbók-
at um íslenzk frímerki, og er ætl
unin að fikra sig aftur á bak
til upphafs íslenzkrar frímerkja
útgáfu 1873. Má búast við hand
bók um frímerki íslenzk konungs
ríkisins i áföngum á næstu árum.
Handbókin er gefin út í 500 ein
: tökum og verður til sölu í frí
merkjaverzlunum borgarinnar.
60 þúsund í námssjóð
Hluti félagsheimilisins.
I. C. Möller, forstjóri í Kaup-
i mannahöfn gaf nýlega d. kr. 10.000!
| til aukningar á námssjóði sínum j
; er hann stofnaði á fimmtugsaf- j
■ mæli sínu 6. október 1938 til;
i styrktar íslenzkum verkfræðinem-;
• um á Norðurlöndum, einkum í j
; rafmagnsverkfræði, og einkum við j
tækniháskólann í Kaupmanna-i
í höfn. Sjóðurinn er nú orðinn rúm
lega 300.000 ísl. kr. og má veita
I allt að % vaxta hans ístyrk ár-
lega. Verkfræðingafélag íslands
hefur á hendi vörzlu sjóðsins og
fara styrkveitingar fram um 6.
október.
I. C. Möller ei mörgum héi að
góðu kunnur frá tíðum ferðum
hingað til lands í verzlunarerind-
um frá því fyrir 1920 og allt
fram á síðustu ár, þó ferðirnar
hafi orðið strjálli eftir að síðari
heimsstyrjöld hófst. Hann náði
Fr-Hmhald á ois 14
I HLJÓMLEIKASAL
Kammer-tónlist
Þeir Erling Blöndal Bengts
son og Árni Kr}stjánsson fluttu
á tvennum tónleíkum Kammer-
músik-klúbbsins 5 sónötur Beet
hovens f. celló og píanó ásamt
nokkrum tilbrigðum sama höf.
— Á seinni tónleikunum, sem
undirrituð hlýddi á, fluttu þeir
sónöturnar op. 102 No. 1—2
ásamt þeirri í A-dúr op. 69. All
ar eru þessar sónötur gjörólík
ir einstaklingar, dýrðleg tón-
list, sem þeir félagar túlbuðu,
og fengu áheyrendur til að
skynja, sem sterkan persónu-
leika, enda hver um sig gædd
töfrum í meðferð þeirra. Sam-
leikur þeirra í A-dúr sónötunni,
bar vott svo miklum skilningi
að segja má að Þar væri hvorki
of né van í neinu. — Það er
óvenjulegt að heyra tvo lista-
menn sameina á svo hárfínan
hátt hin djúpstæðu og í senn
veigamiklu atriði, sem höf. tjá
ir í báðum þessum hljóðfærum.
— Það var ekki mikill ytri
úlfaþytur kring um þessa tón
leika, en það er það sjaldnast,
þar sem sönn list er á ferð-
inni. Áhrifa og endurminninga
þessa samspils, mun lengi
minnst. Hafi listamennirnir, og
aðrir aðilar margfaldar þakkir.
Fiðluleikur
Á 9. tónleikum Tónl. fél. lék
svissneski fiðluleikarinn Blaise
Calame, einleik á fiðlu, en
undirleik annaðist Jean Claude
Ambrosini. Fyrir fiðluleik hef
ir Calame hlotið ýms verðlaun
enda telsið þátt í margvísleg-
um samkeppnum, Þar að lút-
andi.
Calame sýndi í leik sínum
breytílegar hliðar, en þar
reyndist ekki allt jafn haldgott
og við hefði mátt búast. Þrátt
fyrir gott minni, blaðalausan
leik, og ágæta tækni var tónn
hins mikla kjörgrips hans,
Stradivariusar-fiðlunnar á
tíðum gruggugur og óstöðugur
og náði listamaðurinn því
naumlega þeim tökum á verk
efni og hlustanda, sem öll skil-
yrði hefðu þó átt að vera til.
Á efnisskrá voru verk eftir Vi
valdi — Debussy — og Beethov
en sónatan í D-dúr, sem af bar
í samleík þeirra Calame og Am
brosini, en aðstoð hans var i
heild prýðileg. Þá útheimtir
Paganini alltaf skilyrðislaust
sitt, en einnig hann varð held
ur útundan.
Þótt margt mætti gott um
þessa tónleika segja voru þeir
í heild með daufara móti.
Unnur Arnórsdóttir.