Morgunblaðið - 28.07.1991, Blaðsíða 33

ar og þakklátur fyrir hvaðeina sem
fyrir hann var gert, enda var stutt
í glensinn, gamansemina og gleðina
hjá honum. En það var jafnlangt í
furiosið ef því var að skipta. Ottó
hafði nokkurn áhuga á dulrænum
efnum og prýða slíkar hugljómanir
nokkrar mynda hans.
Ottó helt alltof fáar sýningar, það
ber öllum saman um. Sannast að
segja finnst mér forsjónin skulda
Ottó það að efnt verði til sýningar á
verkum Ottós Gunnlaugssonar með
haustinu til minningar um hinn
mæta listamann. Ottó málaði ekki
mjög margar myndir um dagana og
á síðustu árum málaði hann enga
mynd, að skiljanlegum ástæðum, því
miður.
Ottó bjó áfram á Lynghaganum
hjá Karli bróður sínum og naut um-
hyggju hans á meðan hann lifði, en
Karl lést fyrir örfáum árum. Heilsu-
fari Ottós hafði hrakað á undanförn-
um árum og fór vemsandi. Hann var
hættur allri vinnu fyrir nokkru. Við
fráfall Karls leystist heimilið við
Lynghagann upp. Við tók öryggis-
leysið og óvissan um hvað framundan
væri. Ottó mátti muna tímana
tvenna. Allt heimilislíf, umhyggja og
viðurværi fyrri ára var nú óðum að
hverfa, ef ekki horfið. Hann bjó við
aðstæður sem hann hafði ekki þekkt
áður. í raun voru þær honum ekki
samboðnar á nokkum hátt. Það bar
á vonleysi, einsemd og særðu stolti.
Við sólarlag lífs sín þann 20. maí sl.
á fegursta vordegi sem komið hafði
á þessu vori hafði Ottó farið óvenju
langa og stranga gönguferð, alla leið
úr Garðabænum og sennilega ofgert
sér á þessari göngu. Honum varð
litið til himins út um gluggann þar
sem hann bjó og mælti: Mikið em
litirnir fallegir í náttúmnni og himin-
inn blár og veðrir svo gott. Ég held
að ég fái mér annan göngutúr. Þetta
voru síðustu orð Ottós í þessu lífi.
Himinbláman sá Ottó oft fyrir sér í
hillingum, þegar mynd var í sköpun,
en að þessu sinni lagði hann upp í
gönguna miklu, úr móðu lífsins yfir
í blámann fagra þar sem lausn jarð-
arlífsins er að fínna og þar sem lita-
dýrðin er mest, þar sem stóri kórinn
syngur með öllum stórsöngvumnum
miklu og kunnugu, og allir mega
vera með.
Ég vil að lokum þakka Ottó alla
vinsemd hans og tryggð við okkur
Maddý og fjölskyldu okkar fyrr og
síðar, bæði í gleði og sorg. Einnig
þær ógleymanlegu skemmtilegu
stundir þegar allt lék í lyndi við hin
ólíklegustu tækifæri. Ég vildi einnig
með þessari síðbúnu kveðju minnast
með þakklæti og virðingu þeirra sem
sáu um hina fögm útför Ottós, og
þá ekki minnst hin stórgóða ræða
Sr. Franks M. Halldórssonar sem
kom á óvart. Hann þekkti Ottó og
hafði unnið með honum í byggingar-
vinnu á ámm áður, þegar hann var
við nám í Háskólanum. Hann lýsti
þessum kynnum sínum skemmtilega.
Hin hrífandi fagra músik Sigvalda
Kaldalóns var flutt af frábæm lista-
fólki, Elísabet Fr. Erlingsdóttir
ópemsöngkona, Reynir Jónasson
orgelleikari og kór. „Steinninn" vísur
eða texti sem Jón Gunnlaugsson
læknir, bróðir Ottós orti, var prýddur
gullfallegri melodíu Selmu Kalda-
lóns, eiginkonu Jóns og mágkonu
Ottós, var fagurlega sungin af Elísa-
betu Fr. Erlingsdóttur ópemsöng-
konu.
Okkur er mikil söknuður að Ottó.
Minningin lifir um þennan góða
dreng, sem öllum var svo kær.
Marius Blomstcrberg
BLOM
SEGJA AILT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.
Opið alla daga frá kl. 9-22.
Síini 689070.
'ÍÖRlGtSlBÍlðÍÖ ’ IVIHM N

33
Guðmundur Krist- m
jánsson, Amarbætí
Fæddur 5. mars 1903
Dáinn 15. júní 1991
Guðmundur Kristjánsson bóndi í
Arnarbæli í Grímsnesi fæddist í
Suðurkoti í sömu sveit, 5. mars
1903. Foreldrar hans voru Kristján
Sigurðsson bóndi, bróðir Þórðar
Sigurðssonar hins fróða á Tanna-
stöðum í Ölfusi og kona hans Guð-
rún Jónsdóttir. Kristján flutti að
Arnarbæli 1909 ogbjóþartil 1932.
Guðmundur stundaði sjó-
mennsku á vertíðinni nokkuð áður
en hann settist um kyrrt og hóf
búskap. Var hann sjálfur þátttak-
andi í útgerð við Faxaflóa. Útgerð-
in gekk vel þrátt fyrir kreppu og
lágt fískverð og högnuðust þeir sem
áttu. Guðmundur tók við búi í Arn-
arbæli 1932 og bjó þar meðan heils-
an entist.
Kona Guðmundar var Sigríður
Árnadóttir frá Oddgeirshólum í
Hraungerðishreppi. Börn þeirra eru
4.
Guðmundur var góður búmaður,
sérstaklega var til þess tekið hvað
hann hafði góðar nytjar af kúnum.
Guðmundur var ekki neinn sérstak-
ur þrekmaður en eigi að síður var
hann jneð allra afkastamestu mönn-
um til verka og öll verk léku í hönd-
um hans. í viðræðum var hann
bæði rökfastur og málsnjall, og
flutti mál sitt þannig að eftirminni-
legt var þeim sem á hlýddu. Barn-
góður var Guðmundur, og fjölmörg
börn dvöldust í Arnarbæli hjá hon-
um í hans löngu búskapartíð. Skap-
aðist oft ævilöng vinátta milli Guð-
mundar og þeirra sem hann hafði
mikla ánægju af.
Kynni okkar Guðmundar voru
eingöngu í sambandi við veiðimál.
í Árnessýslu eru margir staðir fagr-
Svala S. Auðbjörns-
dóttir - Minning'
Fædd 17. desember 1939
Dáin 5. júli 1991
Hún amma, Svala Sigríður Auð-
björnsdóttir, er dáin. Það er varla
hægt að trúa því enn. Hún sem var
svo sterk og dugleg og ákveðin í
því að koma aftur heim til okkar.
Amma Svala var búin að vera í
fjórtán mánuði á Brompton-sjúkra-
húsinu í London að bíða eftir nýjum
lungum og hjarta. Aldrei missti hún
amma vonina um að það kæmi nú
að henni og æðruleysi hennar var
aðdáunarvert. Við barnabörnin vor-
um svo heppin að fá tækifæri til
þess að heimsækja hana meðan á
þessari löngu bið stóð. Við viljum
kveðja hana ömmu með þessum
fátæklegu orðum og biðjum algóðan
guð að styrkja afa Snorra, því
harmur hans er mikill og hennar
ömmu verður sárt saknað.
Gegnum Jesú helgast hjarta
í himin upp jeg líta má,
Guðs míns ástar birtu bjarta
bæði fæ ég að reyna og sjá,
hryggðarmyrkrið sorgar svarta
sálu minni hverfur þá.
(H.P.)
Kveðja frá barnabörnum.
+
Útför frœnku okkar,
KRISTBJARGAR PÁLSDÓTTUR
frá Húsavik,
Bólstaðarhlíð 45,
Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 29. júlí kl. 13.30.
Blóm og kransar er vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vildu
minnast hennar, er bent á líknarstofnanir.
Ásdís Aðalsteinsdóttir,
Helga Sigurgeirsdóttir,
Höskuldur Sigurgeirsson,
Aðalsteinn Hallgrímsson.
Innilegar þakkir sendum við ölllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför sambýliskonu minnar, móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
JÓHÖNNU MARGRÉTAR ÓSKARSDÓTTUR,
Eskihvammi 4,
Kópavogi.
Pétur Stefánsson,
Sigurveig Viðisdóttir, Jóhann Jónsson,
Sigríður Rósa Víðisdóttir, Gunnar R. Kristinsson,
Anna Aldís Víðisdóttir, l'var Sigurgíslason,
Ósk Viðisdóttir, Kristján S. F. Jónsson
og barnabörn.
+
Hjartanlegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát
og útför systur okkar,
JÓHÖNNU EINARSDÓTTUR
frá Drangsnesi,
Torfufelli 23,
Reykjavik.
Sérstakar þakkir eru færðar hjúkrunarfólki á deild 13D á Lands-
spítalanum.
Ingunn, Bjarnfríður
og Guðbjörg Einarsdætur.
ir en þó finnst mér þar hvergi eins
fagurt og víða með Hvítá. Þessa
fegurð kunni Guðmundur að meta.
Hann bjó á einni bestu laxveiðijörð-
inni og var bundinn henni óijúfandi
böndum.
Hvítá rennur skammt fyrir fram-
an bæinn í Arnarbæli og er aðstaða
til netaveiði þar ágæt. Þessa að-
stöðu kunni Guðmundur að nýta.
Þegar sótt var að laxveiðihlunnind-
um bænda var enginn skeleggari
en Guðmundur að veija rétt þeirra.
Hann átti til að vera allhvassyrtur
og virtist hijúfur á yfirborðinu, en
eigi að síður var hann viðkvæmur
og sáttfús.
Kynni mín af Guðmundi hófust
um 1950 er ég fór að sækja aðal-
fund Veiðiféiags Árnesinga reglu-
lega. Þá voru mikil átök meðal fé-
lagsmanna veiðifélagsins. Þessi
átök leiddu til þess að nýir menn
komu í stjórn félagsins. Einn þeirra
manna sem þá komu í stjórnina var
Guðmundur í Arnarbæli og var í
henni meðan heilsan leyfði. Á efri
árum bagaði Guðmund að honum
dapraðist sýn svo að hann varð að
hætta að aka bíl. Um margra ára
skeið sá Guðmundur um klakveiði
fyrir veiðifélagið, og um dreifingu
seiðanna á vorin.
Þó Guðmundur væri veiðimaður
var hann fyrst og fremst ræktunar-
maður. Hann vissi að ræktunin er
undirstaða búskaparins og ræktun
+
Elskulegur sonur okkar og bróðir,
HILMAR ÓLAFSSON,
Safamýri 44,
áður Bólstaðarhlíð 12,
lést af slysförum 24. júlí sl.
Halldóra Hilmarsdóttir, Ólafur Jónsson
og systkini hins látna.
+
Móðir mín,
HELGA JACOBSEN,
Bólstaðarhlíð 9,
verður jarðsett frá Háteigskirkju þriðjudaginn 30. júlí kl. 15.
Ólafur Eyjólfsson.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
GUNNLAUGUR KRISTJÁNSSON
aðstoðarbankastjóri,
Kaplaskjólsvegi 67,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn 30.
júlí kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vildu
minnast hans, er bent á Heilavernd.
Hallgerður Sigurgeirsdóttir,
Jón Bragi Gunnlaugsson, Björgvin Gunnlaugsson,
Heiða Dögg Jónsdóttir.
+
Sendum öllum ættingjum og vinum
hjartans þakkir fyrir hlýhug og vináttu
við andlát og útför
GUÐNÝJAR JÓNSDÓTTUR,
Hverfisgötu 39,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Björn O. Þorleifsson,
börn, barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts
og útfarar eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
ARTHURS SIGURBERGSSONAR,
Markarflöt 55,
Garðabæ.
Lára J. Karlsdóttir,
Karl Arthursson, Hafdís Sigurbjörnsdóttir,
Oddný Arthursdóttir, Ásgeir Christiansen,
Bergur Þór Arthursson, Guðrún Gunnarsdóttir,
Ástvaldur J. Arthursson, Elín Viðarsdóttir,
Pálmi Arthursson
og barnabörn.
gripanna, sem breyta gróðri jarðar
í afurðir varð að fara saman, sama
lögmál hlaut að gilda með laxinn.
Hann sá að ef jafnvægi ætti að
haldast í laxastofni árinnar yrði
ræktin að koma til.
Við sem starfað höfum með Guð-
mundi í Arnarbæli að veiðimálum
urn áratuga skeið munum minnast
hans sem hins skelegga baráttu-
manns og þökkum honum langt og
ánægjulegt samstarf.
Jón Guðmundsson, Fjalli.