Morgunblaðið - 15.03.1994, Blaðsíða 5
h+
MORGUNBLAÐIÐ IÞROTTIR ÞRIÐJUDAGUR 15. MARZ 1994
B 5
Hefð Þróttar rík
Gríðarleg dramatík
- þegar ÍS-stúlkur urðu bikarmeistarar. Unnu Víking í oddahrinu
ÞAÐ þurfti fimm hrinur og 115 leikmínútur, eina æsilegustu og
dramatískustu úrslitahrinu sem leikin hefur verið í hérlendu kvenna-
blaki til að fá fram úrslit. Bæði lið voru komin með aðra höndina
á bikarinn á tímabili, allt þar til Stúdínur hristu Víkingsliðið af sér
og unnu oddahrinuna 20:18.
að nötraði svo sannarlega
íþróttahúsið í Digranesi á laug-
ardaginn þegar Stúdínur og Víking-
ur mættust í úrslit-
Guðmundur H. um bikarkeppninn-
Þorsteinsson ar- Liðin hafa oft
skrifar barist hatrammlega
síðustu árin og svo
var einnig nú þegar tvö bestu
kvennaliðin mættust.
Fyrsta hrinan var í járnum allan
tímann og stigin voru ekki auðfeng-
in en Víkingur vann 17:16. Stúdínur
svöruðu með því að vinna þá næstu
15:7 og þar spiluðu sterkar uppgjaf-
ir Mettu Helgadóttur aðalhiutverkið
en hún gaf upp sjö sinnum í röð.
Stúdínur náðu forystu með því að
vinna þriðju hrinuna 16:14 en Vík-
ingsstúlkur gáfu ekkert eftir og
Oddný Erlendsdóttir lét Stúdínur
finna fyrir hnitmiðuðum.skellum sín-
um í fjórðu hrinunni sem Víkingur
vann 15:6.
Dramatískur endir
Spennan í úrslitahrinunni var
hrikaleg. Liðin skiptust á um að
hafa frumkvæðið en í iokin var þetta
spurningin um heppni. Allt hjálpað-
ist að til að gera þessa hrinu eftir-
minnilega, dómarar gerðu sín mi-
stök, leikmenn líka og þjálfararnir
voru ekki í rónni.
Línuvörður treysti sér ekki til að
segja til um hvort einn skellur Vík-
ingsstúlkna var inni eða úti en Gunn-
ar Árnason aðaldómarinn dæmdi
boltann úti. Víkingar hefðu sigrað,
16:14, hefði boltinn verið inni en
þess í stað var jtaðan orðin 15:15.
Gífurleg barátta tók við næstu mín-
útur og jafnt var á öllum tölum'þar
til Stúdínur náðu að höggva á hnút-
inn eftir gífurlegt reiptog og ódrep-
andi keppnisskap leikmanna beggja
liða.
Leikurinn var ágætlega ieikinn á
köflum en hjá Stúdínum var Robin
Enciso frábær í afturlínunni og
hreinlega hirti allt sem kom yfir
netið á köflum en Berglind Þórhalls-
dóttir kom skemmtilega á óvart hjá
Víkingi með ágætum rispum.
Erfiður leikur
Þórey Haraldsdóttir fyrirliði Stúd-
ína hafði ástæðu til að fagna inni-
lega eftir að bikarmeistaratitilinn
var í höfn. „Þetta var erfíðasti leikur
sem að við höfðum spilað og það
sýndi sig að liðsheildin var sterk
þegar á reyndi og ég hafði trú á
þessum allan tímann. Þjálfarinn
okkar Zdravko Demirev er góður
og var gífurlega yfirvegaður og það
skiptir miklu máli í erfiðum leik eins
og þessum að leikhléin nýtist vel“.
BIKARMEISTARAHEFÐIN sagði tii sín þegar Reykjavíkur Þróttar-
ar skelltu liði HK 3:2 og félagið hampaði hinum stórglæsilega
Ljómabikar ftíunda sinn. Þetta var f síðasta skipti sem keppt
var um bikarinn og stóð til að fela Þrótti hann til varðveislu svo
það var við hæfi að Þróttarar tryggðu sér bikarinn.
með góðum endaspretti sem leik-
menn HK áttu ekkert svar við. Kraft-
urinn og frískleikamerkið sem var á
leik liðsins í upphafi hvarf snögglega
og sigurviljinn var ekki til staðar á
meðan Þróttarar léku við hvern sinn
fmgur þegar þeir innsigluðu sigurinn
í hrinunni, 15:8 og Ljómabikarnum
var komið í öruggt skjól.
Gumundur Elís Pálsson þjálfari
Þróttar var hinn ánægðasti eftir leik-
inn enda annað ekki hægt. Hann var
í bikarmeistaraliði Þróttar sem vann
Ljómabikarinn í fyrsta skipti þegar
um bikarinn var leikið og kom gripn-
um núna örugglega í hús sem þjálf-
ari þegar um hann var leikið í síð-
asta skiptið. „Ég hafði alltaf trú á
að við myndum vinna. Þetta gekk
upp þegar við fórum að einbeita okk-
ur að okkar eigin leik og hættum
að spá í andstæðingana. Jón Ámason
átti mjög góðan dag en hann átti
einna jafnastan leik og Leifur skilaði
einnig sínu vel. Ungu strákana þyrsti
í bikarinn eftir því sem lengra leið á
leikinn og það var ánægjulegt að
skila Ljómabikarnum í hús í dag.“
Ekki ánægður
Guðbergur Egill Eyjólfsson fyrir-
liði og uppspilari HK var allt annað
en ánægður eftir leikinn og þegar
hann var spurður að því af hvetju
þessi kaflaskipti hefðu orðið í leikn-
um þá sagði hann „að meiðsli hefðu
háð liðinu iliilega. Andrew Hancock
er með álagsbrot á leggnum og hann
gat ekki meira og Einar Ásgeirsson
var sprautaður fyrir leikinn en hann
snéri sig illilega á síðustu æfingu
fyrir leikinn og þetta háði okkur
verulega þegar leið á leikinn. Einnig
var ég verulega ósáttur við dómar-
ann þegar hann dæmdi snertinguna
í síðustu hrinunni. Það var hreint
fáránlegur dómur og gerði úrslita-
hrinuna mun erfiðari fyrir okkur sem
og að línuverðirnir voru Þróttarar".
sannfærandi, 15:11 og 15:10, en leik-
ur liðsins gekk eins og vel smurð vél
sem ekki sló feilpúst.
Fyrsta hrinan bar þess merki að
leikmenn beggja liða reyndu að skora
stig úr uppgjöfum en Þróttarar áttu
sex misheppnaðar sendingar og það
var einfaldlega of mikið. Leikmenn
HK áttu sinn besta kafla í annarri
hrinunni og þrumuskellir Andrews
Hancocks voru lítt árennilegir fyrir
hávöm Þróttara. Þegar Stefán Þ.
Sigurðsson innsiglaði srgur HK í
annaixi hrinunni með frábæmm
skelli eftir glæsilegt uppspil Guð-
bergs Eyjólfssonar var farið að fara
um stuðningsmenn Þróttar.
Kaflaskipti í leiknum
Eftir frábæra byijun HK var eins
og eitthvað gæfí sig og leikmenn liðs-
ins hafí ætlað að hlutirnir myndu
klára sig sjálfír. Þróttaramaskínan
vissi betur með þá Leif Harðarson
uppspilara og Jón Árnason í fara-
broddi, leikmenn sem þekkja bikar-
hefðina hjá Þrótti út í ystu æsar.
Þróttarar unnu auðveldlega 15:8 í
þriðju hrinunni og í einu vetfangi
snerist leikurinn gjörsamlega.
Leikmenn HK gáfu höggstað á sér
og „reynsluhundurinn“ Leifur Harð-
arson, uppspilari Þróttar, var fljótur
að þefa veikleikana uppi og stýra
sóknaraðgerðum liðsins í samræmi
við niðursveifluna hinum megin nets-
ins. Þróttarar unnu fjórðu hrinuna
15:7. Leikmenn liðsins færðust allir
í aukana og virtust eiga svar við flest
öllum brellum HK liðsins, en úrslita-
hrinan endurspeglaði þetta.
Leikur Þróttara lá upp á við frá
þriðju hrinunni og hámarki var náð
arka í hávörn dugar ekki
Morgunblaðið/Bjami
)að ekki til sigurs í bikarnum gegn Stúdínum. Hér er það Ursula Junemann sem skellir í
ddný Erlendsdóttir til hægri og Snjólaug Bjarnadóttir.
HK-ingar byijuðu leikinn þó mun
betur og leikmenn liðsins virt-
ust hungraðir. Fyrirfram var búist
við liðinu sterkara á
Guðmundur H. pappírunum og svo
Þorsteinsson var raunin að
skrifar minnsta kosti fram-
an af leiknum. HK
vann fyrstu tvær hrinurnar nokkuð
rðu bikarmeistarar
fínning er að verða bikarmeistari. Er
þetta alltaf jafn gaman?
„Nei, þetta verður alltaf skemmtilegra
og skemmtilegra," segja þau. „Eftir því
sem árin líða hefur þetta orðið erfíðara
og um leið skemmtilegra," segir Jón og
Metta tekur undir: „Eftir því sem maður
verður eldri og þarf að hafa meira fyrir
hlutunum verða sigrarnir sætari.“
Svo einkennilega vildi til að þau hjóna-
korn áttu síðustu uppgjöfina í úrslita-
leikjunum. Jón var afslappaður þegar
hann gaf upp fyrir Þrótt en hann var
ekki eins afslappaður þegar Metta 'gaf
upp fyrir ÍS. „Mér leið frekar illa. Ann-
ars hafði ég trú á að þær myndu hafa
þetta eftir að þær náðu að jafna í fimmtu
hrinunni, þær eru heldur sterkari á taug-
inni.“ Metta sá ekki karlaleikinn. „Við
fengum ekki að fylgjast með karlaleikn-
um þannig að ég vissi eþkert hvernig
þeim gekk. Ég var búinn að misnota
eina uppgjöf í oddahrinunni en var samt
ótrúlega róleg í síðustu uppgjöfinni,“
segir Metta.
Fyrir bikarúrslitaleikina bjuggust þau
bæði við að koma heim með silfurpening-
ana og því var gaman að koma heim
með tvo bikara og gullpeninga. „Það er
ekkert víst að við látum bikarana af
hendi fyrst þeir eru.komnir hingað heim.
Það hlýtur að vera hægt að finna pláss
fyrir þá,“ segja þau bæði.
Er blakið betra núna en fyrir nokkrum
árum og er framtíðin björt?
„Það er ekki nokkur vafi á að blakið
er betra. Mestu munar að nú eru fleiri
lið sem eru álíka sterk, bæði hjá körlun-
um og konunum. Hins vegar er framtíð-
in ekki allt of björt. Það verður að viður-
kenna að unglingastarf félaganna er ekki
nægilega öflugt,“ segir Jón. „Ég held að
kvennablakið sé miklu betra nú en það
var fyrir nokkrum árum og erlendu þjálf-
aramir eiga þar stóran þátt, þeir hafa
verið að gera góða hluti. Vandamálið er
að endumýjunin er of lítil," segir Metta.
Morgunblaðið/Sverrir
Bikarhjónln Jón og Metta láta fara vel um sig uppi í rúmi með bikarana og
rauðu rottuna. Þau eru ekkert á því að láta bikarana af hendi aftur.
t-