Morgunblaðið - 20.11.1994, Blaðsíða 26

26 SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 1994
Ljósmynd/Michel Linssen
AÐ ER ekki tekið
út með sældinni
að vera í hljóm-
sveit á íslandi,
þ.e. ef menn vilja
íifa á tónlistinni,
því yfirleitt þarf
að spila tónlist
eftir aðra til að hafa efni á að spila
eigin tónlist. Það freistar því eðlilega
margra að verða frægir í útlöndum,
eða að minnsta kosti ná því stigi að
þurfa ekki að gera annað en semja
og spila tónlist. Það er þó hægara
um að tala en í að komast, því hundr-
uð hljómsveita eru kölluð, en fáar
útvaldar. Um þessar mundir er svo
íslensk hljómsveit komin á fremsta
hlunn með að slá í gegn, í það
minnsta ef marka má viðtökur í
ýmsum Evrópulöndum.
Fyrir réttri viku sneri heim frá
útlöndum hafnfírska hljómsveitin Jet
Black Joe, eftir að hafa verið á við-
tala- og tónleikaferð um Þýskaland
og Holland, til að fylgja eftir breið-
skífu sveitarinnar, You Ain’t Here,
sem kom út þar í landi síðsumars.
Sú ferð er afrakstur margra mánaða
vinnu við að kynna hljómsveitina og
koma henni á framfæri; eftir þrot-
lausa vinnu eru menn að uppskera,
því Jet Black Joe er komin með
annan fótinn inn fyrir dyrastafínn
og sætir-iags að komast inn.
Afmarkaður markaður
Hljómsveitirnar Mezzoforte og
Sykurmolamir fóru inn á heims-
markað um Bretland; lag Mezzoforte
Garden Party sló í gegn og Birthday
Sykurmolanna, og Björk Guðmunds-
dóttir hefur höfuðstöðvar sínar í
Lundúnum. Aðstandendur Jet Black
Joe ákváðu það hins vegar á sínum
tíma að stefna frekar inn á markað
annars staðar í Evrópu, þ.e. að reyna
að ná fótfestu í Skandinavíu, Þýska-
landi, Hollandi og Belgíu. Markaður
fyrir tónlist er þar og vænlegur,
enda er Þýskalandsmarkaður sá
þriðji stærsti í heimi, á eftir Banda-
ríkjamarkaði og Japansmarkaði, Því
Hafnfírska rokksveitin Jet Black Joe var á ferð
í Þýskalandi og Hollandi fyrir rúmri viku við
tónleikahald og viðtalastúss. Árni Matthíasson
sá hljómsveitina á tónleikum í Amsterdam og
segir Jet Black Joe komna með annan fótinn
inn fyrir dyrastaf frægðarinnar.
var samið við fyrirtæki í Hollandi,
CNR, um útgáfu á geisladiskum Jet
Black Joe og annað fyrirtæki í
Þýskalandi, ZYX, sem hefur meðal
annars á sínum snærum þá eðlu
rokksveit Motorhead. Í kjölfar þeirra
samninga hafa plötur Jet Black Joe
verið gefnar út ytra og sveitin hefur
leikið á tónleikum víða í Evrópu og
á tónlistarhátíðum; var til að mynda
á Miðfjónshátíðinni í sumar. Smá-
skífum sveitarinnar hefur líka geng-
ið ákjósanlega á listum ytra; meðal
annars náð inn á vinsældalista í
Hollandi, en lag sveitarinnar er ein-
mitt mikið spilað í hollensku útvarpi
þessa dagana. Helsta tónlistartíma-
rit Hollands, Ooor, sendi svo hingað
til lands blaðamann fyrir stuttu til
að hitta piltana í Jet Black Joe að
máli og kynna sér íslenskt rokklíf.
Samhentari en nokkru sinni
Eins og áður segir var Jet Black
Joe á ferð um Þýskaland og Holland
fyrir rúmri viku og Iék þá meðal
annars í þeim fræga tónleikastað
Melkveg. Fyrir tónleika voru liðs-
menn sveitarinnar afslappaðir og
létu vel af ferðinni, enda hafði þeim
gefist gott næði til að slappa af eft-
ir að þrennir tónleikar í Belgíu voru
felldir niður með engum fyrirvara.
Það fer ekki á milli mála að sveitin
er samhentari en nokkru sinni; það
virðast allir vera vel með á nótunum
um að þetta sé einmitt það sem
þeir helst vilja gera; flækjast um
útlönd og fá að spiia sem oftast.
Þeir hentu gaman af því að fyrsta
spurningin í öllum viðtölum væri
„þekkið þið Björk?“, og segja að við-
töl snúist mjög mikið um Island.
Tónleikaferðir eru litlar skemmti-
ferðir og allur „glarnúr" fljótur að
fara af því að vera á ferðalagi í út-
löndum, því tónleikastöðum svipar
öllum saman og þeir félagar hlæja
mikið að því að allir rótarar séu eins;
það sé bara ein manngerð sem sæki
í rótarastarfið og myndi með sér
einskonar bræðralag.
Af meiri alvöru segja þeir að þó
gaman sé að tala við áhugasama
blaðamenn, skipti ekki minna máli
að hitta starfsmenn fyrirtækjanna
sem vinna fyrir þá ytra, fulltrúa
útgáfunnar, tónleikaskipuleggjend-
ur og fleiri. „Við finnum það að fólk
er áhugasamt og það er gott að finna
fyrir áhuganum hjá fyrirtækinu sem
við erum að vinna með
Og það hvað allir eru
virkir. Það er samt
erfitt fyrir okkur að
átta okkur á hvað er
í gangi, en við fínn-
um að það er eitt-
hvað orðspor í
gangi,“ segja þeir
félagar og vilja
ekki gera of mikið
úr því að þeir séu
að verða heims-
frægir, það taki
langan tíma að
koma sér framfæri
ytra og þó vel
gangi núna sé
engu hægt að spá
um framtíðina.
„Við sjáum til
hvað verður úr
þessu," segir Páll
Rósinkrans
söngvari sveitar-
innar, „það er í
lagi að gera
þetta í einhver
ár í viðbót og
þá er bara
hægt að fara í
Flensborg eða
í vinnuskólann," segir hann, en
Starri Sigurðarson bassaleikari segir
að bragði og kímir: „Þú verður þá
nógu gamall til að verða flokkstjóri."
Viljuin bara spila
Eins og áður segir koma margir
að því að koma hljómsveit á fram-
færi og Steinar Berg frá Spori hf.
MORGUNBLAÐIÐ
er staddur ytra til að leggja á ráðin
með sveitinni og hitta frammámenn
í ZYX og fleiri. Þeir félagar segja
og að þeir láti Steinar og þá sem
þekkja inn á markaðssetningu sjá
um alla skipulagningu; þeir vilji bara
semja tónlist og flytja hana. „Við
pælum ekkert í því hvernig á að
selja þessar plötur okkar, við viljum
bara hugsa um tónlistina," segja
þeir og bæta við að sem stendur sé
þetta stúss í raun ekki svo frábrugð-
ið því að vera bara heima, „það er
ekki fyrr en þetta verður stærra um
sig að við förum að finna fyrir ein-
hveijum mun.“
Eins og áður segir virðist andinn
í hljómsveitinni mjög góður, reyndar
hefur hljómsveitin yfirleitt virst sam-
heldin, og þeir félagar segj'a að þó
komið geti til handalögmála og oft
sé rifist en menn eru famir að þekkja
hvern annan mjög vel og allt gleym-
ist undir. „Samkomulagið verður
ekki vandamál á meðan menn talast
við,“ segja þeir glaðbeittir.
Breytileg stemmning
Lagaval fyrir tónleikana tekur
ekki langan tíma, þó úr nógu sé að
velja, en þeir félagar segjast einmitt
mjög ánægðir með plötuna Fuzz,
sem kom út á íslandi sama dag og
tónleikarnir voru í Melkveg; það sé
svo gama að spila lögin af henni á
tónleikum og þau gefí skemmtilega
breidd í tónleikadagskrána.
Eftir að þeir félagar fregna að
þeim sé frjálst að spila nánast eins
lengi og þeir vilja ákveða þeir að
bæta lögum á dagskrána og alls
velja þeir fímmtán lög, sem eiga þó
eftir að verða fleiri eins og síðar
verður rakið. Sjö laganna eru af plöt-
unni nýju, en hin eldri, þar á meðal
eitt af fyrstu plötunni og gamla
Deep Purple lagið Into the Fire'.
Eftir hljóðprufu, sem tekur drykk-
langa stund, fara piltamir út að
borða og síðan gefst stutt hlé áður
en tónleikarnir eiga að hefjast.
Skemmtilega hrá keyrsla
Aðsókn að Melkveg er frekar ró-
leg til að byrja með. Fólk tínist þó
inn jafnt og þétt og þegar hljómsveit-
in fer á svið kl. 22.30, er salurinn
orðinn vel skipaður. Henni er og
fagnað vel og byijar tónleikana með
miklum látum. Keyrslan er skemmti-
lega hrá á sveitarmönnum alla tón-
leikana og þó spilamennska sé á
stundum kæruleysislega, bætir lífleg
sviðsframkoma það vel upp. Hol-
lensku áheyrendurnir virðast þekkja
til nokkurra laga af dagskránni, en
best þekkja þeir vitanlega Purple-
lagið og þar verður viss vendipunkt-
ur á tónleikunum; eftir það hafa Jet
Black Joe-liðar áheyrendur í hendi
sér. Páll Rósinkrans syngur eins og
hann eigi lífíð að leysa, Gunnar
Bjarni er á harðahlaupum um sviðið
á milli þess sem hann bregður sér
í allra kvikinda líki á gítarnum,
Starri og Jón Örn Arnarson trommu-
leikari pijóna grunninn saman með
liprum bassaleik og frábærum
trommuleik og Hrafn Thoroddsen
kryddar blönduna með gríðarlega
skemmtilegurn orgelhljómum, á milli
þess sem hann sannar að hann sé
liðtækur og lipur gítarleikari.
Þegar dagskráin er tæmd með
magnaðri útgáfu á Muscle Maniac,
vilja áheyrendur alls ekki sleppa
sveitinni og klappa hana upp með
látum. Tvö lög fá þeir í viðbót, ann-
að bítlalagið Come Together, en
mikið vill meira og enn er sveitin
klöppuð upp. Að þessu sinni taka
þeir sveitarmenn annað bítlalag,
Lucy in tiie Sky with Diamonds, og
nú breytist harðsnúið liða hollenskra
rokkara í íslenska sveitarballlimi og
syngja hástöfum með.
Ekkert fyllerí
Eftir tónleikana eru allir þreyttir,
en sælir og ekki er að merkja annað
en sveitarmenn hafi skemmt sér
ekki síður en viðstaddir. Klassísk
slökunaraðferð rokksveita er að fara
á ærlegt fyllerí eftir tónleika, en Jet
Black Joe-Iiðar eru ekki á þeim bux-
unum. Þeir eiga erfiðan dag fyrir
höndum; eiga að leika á tónleikum
í Rotterdam daginn eftir og fara
síðan til Hilversum að leika í einum
vinsælasta útvarpsþætti Hollands.
Að því loknu þurfa þeir svo að keyra
aftur til Amsterdam og því affara-
sælast að fara snemma í háttinn.