Morgunblaðið - 19.02.1995, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 19.02.1995, Blaðsíða 28
28 SUNNUDAGUR 19. FEBRÚAR 1995 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ t Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, LIUA HANSDÓTTIR, Naustabúð 6, Hellíssandi, lést á heimili sínu 17. febrúar. Guðbjartur Þorvarðarson, börn, tengdabörn og barnabörn. t Móðursystir mín, GUÐRÚN MARÍA GUÐMUNDSDÓTTIR, vistheimilinu Seljahlið, áðurtil heimilis á Lindargötu 21, verður jarðsungin frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 21. febrúar kl. 15.00. Fyrir hönd ættingja, Erla Gústafsdóttir. t Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð við andlát og útför SIGRÍÐAR ZOÉGA. » Hanna S. Zoega, Guðmundur Ágúst Jónsson, Jón Gunnar Zoéga, Guðrún Björnsdóttir, Anna Sigríður Zoéga, Nanna Guðrún Zoéga, Lárus Atlason, barnabörn og barnabarnabörn. Elínborg Brynjólfsdóttir var fædd á Gelti í Grímsnesi 2. ágúst 1919. Hún lést á hjúkrunarheimil- inu í Kumbaravogi 16. janúar síðast- liðinn. Foreldrar hennar voru Sig- ríður Guðmunds- dóttir ljósmóðir og Brynjólfur Þórðar- son bóndi á Gelti. Elín var yngst af fjórum börnum þeirra hjóna. Elst- ur var Guðmundur, lögreglu- þjónn í Reykjavík (látinn), Kristinn, Borghildur og Elín- borg, bændur á Gelti. Elínborg eignaðist fjögur börn. Þau eru: Stefán Gunnar Kragh, búsettur í Noregi, Brynjólfur Sævar Kragh, bú- settur í Reykjavík, Guðmund- ur Pálmi Kragh, verktaki á Borg í Grímsnesi, og Sigríður Kragh, dagmóðir og húsmóðir í Reykjavík. Utför Elínborgar fór fram frá Stóruborgarkirkju í Grímsnesi 26. janúar. VINKONa mín frá æskudögum, Elínborg Brynjólfsdóttir, hafði átt við langvarandi veikindi að stríða, en fékk heilablóðfall fyrir tveimur árum og lést af völdum þess. Ég var erlendis þegar hún lést og gat því ekki fylgt henni til grafar og vil því senda hér nokkur kveðju- orð. Ég kynntist Ebbu, en svo var hún kölluð, á sauma- námskeiði sem kven- félag Grímsneshrepps hélt fyrir okkur ung- píur sveitarinnar í Skrúðvengi haustið 1941. Ebba var elst af okkur og búin að vera tvo vetur í Hér- aðsskólanum á Laugarvatni og því töluvert forfrömuð fram yfir okkur, sem allar vorum rétt ný- fermdar. Hún var mjög skáldmælt og ritfær í besta lagi og áður en varði var hún komin með magnaðar vísur um okkur allar og kennslukonuna, sem við sung- um svo á kvöldvöku og var mikið grín og gaman út úr þessu. Hún var oft fengin til þess að yrkja tækifærisvísur fyrir kvenfélagið og fleiri. í þá daga var Göltur mjög af- skekktur, hvorki sími né vegasam- band og hesturinn því þarfasti þjónninn. í þessari einangrun hafði hún mjög mikla þörf fyrir bré- fasambönd og kom sér upp penna- vinum bæði hér á landi og erlend- is. Við skrifuðumst á allar götur síðan við vorum á þessu nám- skeiði. Ég hafði gaman af bréfa- skriftum framan af ævi, en nú í seinni tíð var það stundum símtal á móti tíu síðna bréfí frá henni. Ég ætti mikla innansveitarkrón- ikku um Grímsnesinga sl. 50 ár ef ég hefði haldið öllum bréfunum til haga. Ebba var alla ævi á Gelti fyrir utan þessa tvo vetur á Laugar- vatni og vann búi foreldra sinna. En eftir að þau létust var hún ráðskona hjá bróður sínum Kristni. Borghildur eldri systir hennar vann lengi við saumaskap í Reykjavík, en fluttist svo austur og bjuggu þau saman systkinin. Ebba giftist ekki en eignaðist fjög- ur böm eins og áður segir og eru barnabörnin 11. Börnin hennar ólust öll upp á Gelti og eftir að Kristinn veiktist og lést, hvíldi búskapurinn mest á Pálma syni hennar með hjálp Brynjólfs og Sigríðar. Haustið 1992 fluttu þær systur til Sigríðar dóttur hennar í Reykjavík og er Göltur ekki í ábúð nú. Ebba þjáðist mjög af liðagigt um margra ára skeið. Hún var svo illa farin að hún þurfti mörg síð- ustu árin að ganga við hækjur. En Ebba átti áhugamál sem fleytti henni yfir marga erfiðleika, það var brennandi áhugi á blóma- og trjárækt. Hafði hún sannarlega það sem kallað er grænir fingur. Hún skrifaðist á við blómakonur og klúbba á Norðurlöndum, sem sendu henni fræ, og ein þeirra kom fyrir nokkrum árum í heimsókn til hennar. Það var merkilegt, hvað þær Borghildur systir hennar gátu áorkað í blómarækt eins heilsu- lausar og þær voru. Marga sjald- gæfa plöntuna sendi Ebba mín mér, en þrátt fyrir áhuga á garð- rækt skorti mig græna fíngur og tíndu þær því tölunni. Ebba hefði sannarlega verið á réttum stað sem blómauppalandi í gróðrarstöð. Kannski er hún þegar orðin það nú. Alla vega vona ég það. Ég sendi Borghildi systur henn- ar, bömum og bamabörnum inni- legar samúðarkveðjur. Ég þakka Ebbu órofatryggð og bið henni guðs blessunar. Ingunn Erla Stefánsdóttir. ELÍNBORG BR YNJÓLFSDÓTTIR t Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, SKARPHÉÐINS NJÁLSSONAR, Hlif, Isafirði. Soffía M. Skarphéðinsdóttir, Þórleif Skarphéðinsdóttir, Grétar N. Skarphéðinsson, Gísli S. Skarphéðinsson, Rósmundur Skarphéðinsson, Valdís Skarphéðinsdóttir, Kristmundur M. Skarphéðinsson, Gissur Skarphéðinsson, Gfsli Jónsson, Konráð Jakobsson, Ruth Árnadóttir, Ingibjörg Sveinsdóttir, Kamiila Thorarensen, Valgarð Valgarðsson, Jóhanna I. Sigmarsdóttir, Erna Eliasdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. t Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og vináttu við andlát og útför elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu, dóttur og systur, MARÍU VESTMANN, Brekkustíg 33B, Njarðvfk. Einar Möller, börn og barnabörn, Ásta Vestmann, Bjarni Jónsson og systkini hinnar látnu. t Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu, GUÐRÚNAR EYJÓLFSDÓTTUR, Birkihæð 6, Garöabæ. Sigurður J. Helgason, Maria Sigurðardóttir, Helga Sigurðardóttir, Maríus Ólafsson, Jóhann Þór Sigurðsson, Júlíana Gunnarsdóttir og barnabörn. HENRÝ KRISTINN MATTHÍASSON + Henrý Kristinn Matthías- * son fæddist í Reykjavík 21.6. 1961. Hann lést á heimili sínu 6. febrúar síðastliðinn og fór útför hans fram frá Foss- vogskirkju 13. febrúar síðast- liðinn. HUGURINN leitar aftur til þess tíma er við vomm að alast upp, stór systkinahópur. Margt var brallað saman og lífíð var áhyggju- laust í þá daga, og minningarnar eru gleði og skemmtun. Ég minn- ist Henrýs þegar hann keypti sína fyrstu íbúð, sem var örstutt frá mér. Hann bað mig um að velja með sér íbúð, allt var svo snyrti- legt og fínt heima hjá honum. Hann leigði íbúðina út í tvö ár og bjó áfram hjá mömmu því að hún var orðin ein. Svo seinna meir þegar hann flutti og tók sér sum- arfrí, bað hann mig að líta eftir íbúðinni fyrir sig og vökva blómin. Mér er minnisstætt spauglegt at- vik, er hann átti að vera farinn í ferðalagið, þá fór ég yfír og sá að einhver hafði verið þar. ímynd- unaraflið fór af stað og ég hugs- aði að þetta væri nú eitthvað dul- arfullt, en svo kom skýringin seinna er hann hringdi í mig er- lendis frá og tjáði mér að ferðinni hefði seinkað um einn dag. Ég minnist er ég opnaði skápana heima hjá honum. Mér brá, ég varð orðlaus, flottara hafði ég ekki séð, þetta var eins og í fínni verslun, algjör snyrtimennska réð ríkjum. Henrý hafði glæsilega rithönd og sérstæða, svo að eftir var tek- ið. Hann var reglulegur blóðgjafi og haft var á orði, að það hlyti að vera gott, því að afslappaðri mann hefðu þeir ekki haft. Ég þakka þér, Henrý minn, hvað þú reyndist mér og bömum mínum vel, fyrir tæpum tveimur árum þegar Oli Okkar fór. Matthí- as minnist ferðalagsins er þú bauðst honum með þér til Fær- eyja, þið fóruð hringveginn og út með Norrænu. Hann segir þá ferð þá skemmtilegustu sem hann hafí farið. Auður minnist þín sem góðs frænda þegar hún var að passa Andra litla son þinn. Helgi minnist þess hve þú tókst mikinn þátt í hans áhugamáli, fótboltanum. Þín er sárt saknað, kæri bróðir, ég sendi eiginkonu þinni, Sam, og syninum unga, Andra litla, inni- legustu samúðarkveðjur, svo og allri fjölskyldunni. Far þú í friði, friður Guðs þig biessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Þín systir, Marin Henný Matthíasdóttir. KARL ÞÓRÓLFUR BERNDSEN + KarI Þórólfur Berndsen var fæddur í Karlsskála á Skagaströnd 12. október 1933. Hann lést á Akureyri 12. febr- úar síðastliðinn og fór útför hans fram frá Hólaneskirkju á Skagaströnd 18. febúar. VINUR er fallinn frá langt fyrir aldur fram. Eftir stendur minning um góðan dreng, dreng sem ávallt stóð uppréttur hvað sem á bját- aði. Okkur munu seint líða úr minni fyrstu árin okkar á Skaga- strönd. Þangað fluttum við haustið 1974, ókunnug öllum á staðnum. Þá hófust kynni okkar af Kalla og Fríðu. Það er frá mörgu að segja og margs að minnast af öll- um þeim góðu samverustundum sem við áttum saman og öllum þeim ferðalögum sem við fórum um landið okkar. En það verður ekki rakið hér, þær minningar geymum við fyrir okkur. Kalli, eins og hann var alltaf kallaður, var einstaklega bamgóð- ur og hændust böm fljótlega að honum enda gat hann leikið sér tímunum saman með þeim. Hann var einstaklega greiðvikinn og var alveg sama hvort það þurfti að laga bílinn okkar eða passa krakk- ana, alltaf var Kalli reiðubúinn að hjálpa. Við vorum á Skagaströnd í 16 ár og reyndist hann okkur ákaflega vel. Eftir að við fluttum suður hafa samvemstundirnar því miður orðið færri. Félögum sínum var hann traustur vinur og bömum og barnabömum góður faðir og afí. Elsku Fríða, Laufey, Ensi, Kalli og fjölskyldur, við vottum ykkur dýpstu samúð og biðjum Guð að styrkja ykkur. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríö. (V. Briem.) Vertu sæll, kæri vinur. Charlotta, Magnús, Arnar, Svava, Sigríður Olga og Trausti.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.