Morgunblaðið - 11.06.1995, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 11.06.1995, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 11. JÚNÍ 1995 B 13 Morðingjar og aðrir vinir Breski ríthöfundurínn John Mortimer, segir í grein Amalds Indriðasonar, er ánægður með að vera kallaður kampavínssósíalisti og segist standa einhver staðar mitt á milli Jeffreys Archers og Salmans Rushdies í bókmenntaheiminum. MENN hafa kannski horft meira á verk breska rit- höfundarins Johns Mortimers á íslandi en lesið þau. Hann samdi rómaða sjón- varpsútgáfu sögunnar „Brideshead Revisited" eftir Evelyn Waugh, sögur hans, „Paradise Lost“ og „Titmus Regained“, voru færðar í sjónvarps- búning með eftirminnilegum hætti, leikrit eins og „A Voyage Round My Father" var sýnt hér í sjónvarpinu og allar sögur hans um lögmanninn Horace Rumpole eru samstundis gerðar að sjónvarpsþáttum með Leo McKem í titilhlutverkinu og hafa sumir ratað hingað í sjónvarpið. Mortimer sendi nýlega frá sér nýja endurminningabók sem ber heitið Morðingjar og aðrir vinir eða „Murd- erers and Other Friends", þar sem hann skyggnist á bak við tjöldin og rekur raunveruleg glæpamál, sem urðu kveikjan að sögum hans, og kynnin af litríkum persónum. Mortimer er sérlega fjölhæfur penni. Eftir hann liggja skáldsögur, sjónvarpsþættir, leikrit og endur- minningabækur. Hann er löglærður og stundaði lögfræðina af kappi en þaðan er Horace Rumpole upprunn- inn. Um leið og ný saga er kominn í bókabúðir fer Mortimer að vinna sjónvarpsþætti uppúr henni. Margt af því sem hann skrifar, Rumpole t.d. en líka leikrit eins og „A Voyage Round My Father", á sér rætur í föður hans sem var landsþekktur skilnaðarlögfræðingur, Clifford Mortimer að nafni, er lést árið 1959. I nýju endurminningabókinn segir Mortimer að erfítt reynist að kveða draug hans niður. Ein ástæðan gæti verið sú að hann býr í húsi föður síns, ásamt eiginkonu, í Oxfordskíri. Mortimer er sælkeri og forðast af alhug hverskyns líkamsæfíngar því þær gætu stefnt heilsu hans í voða eins og hann sagði í nýlegu viðtali í The New York Times. Hann gerir sig ánægðan með að vera kallaður kampavínssósíalisti í Bretlandi þótt margir aðrir sem hafa sömu stjóm- málaskoðanir og hann álíti það skammaryrði. Honum finnstþað„ekki sanngjamt að íhaldsmenn einir megi drekka kampavín en sósíalistar verði að gera sér að góðu múslí og drekka öl með samlokunum". Hann segist vera sósíalisti en jafn- VEIT ekki hvernig glæp ég mundi drýgja; breski rithöfundurinn John Mortimer. framt meðmæltur refaveiðum. „Ég hef ekki sérstaklega mikinn áhuga á því sem fólk gerir dýmm en ég hef miklar áhyggjur af því hvað það ger- ir hvert öðru,“ segir hann til skýring- ar þessari pólitísku ranghugsun. Mortimer er vinnuhestur og vaknar klukkan sex á hvetjum morgni hvar sem hann er staddur. Hann hand- skrifar fram til hádegis og hefur þá lokið þeim 1000 orðum sem hann einsetur sér að skrifa á hveijum degi. Flest það sem hann semur má rekja beint til ævi hans. í lok fyrstu endur- minningabókarinnar, „Clinging to the Wreckage", skrifaði hann: „Þetta eru þeir hlutir sem lifðu með mér áður en þeir fóru í bókin“a. Um síðir end- ar allt í bók eða leikriti. Þegar talið berst að hans eigin stöðu í bók- menntaheiminum segist hann vera einhvers staðar miðja vegu á milli Jeffreys Archers og Salmans Rushdi- es. Þegar Mortimer er spurður að því hvað hefði verið mest einkennandi fyrir feril hans sem rithöfundar segir hann að líklega sé best að líkja hon- um við blindan mann er reynir að komast leiðar sinnar hugrakkur en gætinn. Það er enn ein tilvitnunin í föður hans, sem stundaði áfram lög- fræðistörf þótt hann væri orðinn blindur. „Þessi líking gæti átt við hvaða rithöfund sem er,“ segir hann, „vegna þess að sem rithöfundur reyn- irðu að.fínna leið út úr leyndardómum sem þú skilur í rauninni ekki sjálfur." Mortimer hefur m.a. starfað við blaðamennsku og er sérfræðingur í að yfirheyra frægðarfólkið. Hann spurði sakamálahöfundinn Ruth Ren- dell t.d. einu sinni hvort hana hafí nokkurn tímann langað til að drýgja glæp. Þegar spurningunni er beint að honum segir hann: „Ég held að allir fremji nokkra glæpi á hveijum degi. Ég keyri ekki lengur en þegar cg gciui pau Lfiauu eg sannariega hveija einustu umferðarreglu sem þekkist." Um alvarlegri glæpi svarar hann: „Ég er ekki viss um hverskon- ar glæpi ég gæti drýgt. Ég er alveg hræðileg veimiltíta og gæti því aldrei framið blóðugan glæp. Ég held ég mundi örugglega hjálpa öllum sem ég þekkti að sleppa undan lögregl- unni. Allt mitt líf hef ég verið að koma fólki undan réttlátum örlög- um.“ Hann segir kaldhæðnislega að glæpamenn séu ómissandi í lífí okk- ar. „Níutíu og fimm prósent fólks situr í sófanum, drekkur bjór, maular snakk og dottar fyrir framan sjón- varpið. Það treystir á að þau fímm prósent sem eftir eru komist í kland- ur og haldi skemmtanaiðnaðinum gangandi." Sem lögmaður barðist hann m.a. gegn ritskoðun og fræg er herferð hans fyrir því að hleypa konum inn í Garrick einkaklúbbinn. Einn af fé- lögum hans í þeirri baráttu hélt ræðu af því tilefni ogsagði: „Um aldamótin voru flórir hópar fólks sem ekki fengU inngöngu í Garrick klúbbinn, dæmdir sakamenn, geðsjúklingar, hommar og konur. Við höfum þegar tekið inh fyrstu þijá hópana. Tökum þann íjórða inn líka.“ Um lögmannsstörfin segir Mortimer: „Það koma alltaif þeir tímar að það verður að standh upp í réttarsalnum og halda ræðu og þá þýðir ekkert að segjast vera haldinn lögmannastíflu. Þannig lít ég á rithöfundarstarfíð, maður verður að standa sig.“ Hann segist kunnh vel við allar sínar sögupersónur, jafn- vel erkiíhaldið Leslie Titmuss í „Para|- dise Postponed". „Ég er haldinn þeim hræðilega veikleika að kunna við fólk. Ástæðan fyrir því að ég kann vel við Titmus er sú að hann er hann sjálf- ur; hann fellir ekki seglin.“ Að lokum spuming sem Mortimer sjálfur hefði getað spurt viðmælanda sinn: Hugsar hann meira um dauðann eftir því sem hann eldist? „Ekki svo mikið. Eitt af því sem maður finnur með aldrinum er að hver dagur skiptf ir meira máli en áður. Hann er lýstur upp með endanleikanum." Meira en steinhúðuð utanhússklæðning! Kynntu þér sumarverðið núna! Komdu til okkar eða hringdu og fáðu nýjan vörulista og góð ráð varðandi §érljannaða íslenska múrkerfið. ÍMXJR múrkerfið er tilvalið jafnt á ný hús sem gömul. ÍMÚR múrkerfið er viðurkennt af Brunamálastofnun. 70.000 fermetrar á 10 árum. ÍMÚR múrkerfið er semetitsbundin útvéggjaklæðning sem er hönnuð og þróuð ryrir íslenskar aðstæður í sam- vinnu við Rannsóknarstofnun bygg- ingariðnaðarins. Fjölmargar úttektir og góð reynsla staðfestir að kerfið er veðurþolið og sterkt. Það hentar því mjög vel vjð í^lenskar aðstæður og veðurfar. IMÚR múrkerfið er án samskeyta, gjaman sléttpússað og málað með sama útliti og múrhúðaðir útveggir. Einnig er hægt að hafa kerfið með nraunaðri áferð, setja á það perlu- múr eða nota steiningu með marmara, kvartsi, basalti og fleiri tegundum í ýmsum litum. í takt við tímann: 1, 2 og 3ju verdlaun í samkeppni Rey kj a víkurbor gar! Cxert er ráð fyrir ÍMÚR múrkerfinu í tillögum hönnuða sem unnu 1. og 2. verðlaun í samkeppni Reykjavíkur- borgar um hönnun skóla í Engja- hverfi. Kerfið er valkostur hjá þeim sem unnu 3. verðlaun. Við óskum verðlaunahöfum til hamingju með góðan árangur. Steinað múrkerfi frá ÍMÚR. imuR IL tk & ÍSLENSKAR MÚRVÖRUR HF. VlDARHÖFÖI 1,112 KEYKJAVÍK. 8ÍM1: B67 35 56. MVNDSENDIK: 5Ö7 35 42

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.