Morgunblaðið - 25.04.1996, Blaðsíða 52

52 FIMMTUDAGUR 25. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
SIGVALDI
KRISTJÁNSSON
+ Sigvaldi Krist-
jánsson var
fæddur á Ósi í Stein-
grímsfirði 13. nóv-
ember 1909. Hann
andaðist í Landspít-
alanum 22. janúar
síðastliðinn.
Foreldrar Sig-
valda voru hjónin
Hinrik Kristján
Þórðarson, f. 1874,
d. 1920, og Sigur-
lína Kolbeinsdóttir,
f. 1880, d.,1970, bú-
endur á Ósi. Þeim
fæddust einnig dæt-
urnar Guðmundína Þórunn, f.
1903, d. 1983, Ása Guðrún, f.
1917, og Hinrika Kristjana, f.
1920. Frá níu ára aldri fram um
unglingsár ólst Sigvaldi upp á
Kálfanesi hjá hjónunum Magn-
úsi Lýðssyni og Elínu Jónsdótt-
ur._
Utför Sigvalda var gerð í
kyrrþey 31. janúar.
Fráfall Sigvalda mágs míns kom
ekki á óvart, svo lengi hafði hann
fengist af þolgæði og yfirvegun við
hjartakvillann sem varð
honum að áldurtila.
Natni hans við að fylgja
ráðum góðra lækna um
lifnaðarhætti og lyfja-
tökur lengdi tvímæla-
laust lífdagana og gerði
honum fært að búa á
eigin heimili allt fram
til þess að hann lagðist
síðustu leguna, sem
aðeins stóð hálfan
fjórða sólarhring og
lauk með andláti í
svefni.
En þótt vita mætti
að hverju fór, er sökn-
uður jafn að manni sem fengur var
að kynnast og eiga við samneyti.
Sigvaldi vandist frá unglingsaldri
fjölbreyttum störfum til lands og
sjávar að fyrri tíðar hætti. Snemma
tók hann að stunda vegavinnu á
sumrum en ýmislegt sem til féll á
vetrum. Eftir miðjan aldur tók hann
upp vetrarstarf hjá Grænmetisversl-
uninni, og þar vann hann árið um
kring síðustu starfsárin, þá löngu
alfluttur til Reykjavíkur.
Á starfsferli þar sem víða var
komið við öðlaðist Sigvaldi staðgóða
MINNIIMGAR
þjóðlífsþekkingu, og það því fremur
sem hann var athugull og minnið
traust. Frásagnir hans af mönnum
og atvikum eru eftirminnilegar, ein-
att kryddaðar tækifæriskviðlingum,
sem hann hafði mætur á hittu þeir
í mark.
Sigvaldi var einhleypur en átti
trausta vini meðal óvandabundinna.
Sérstaklega var hann kunnugur
hestamönnum af sinni kynslóð, og
reyndar sumum þeim yngri líka, því
meðan hann hélt heilsu var hesta-
mennskan líf hans og yndi. Frá því
á yngri árum átti hann að staðaldri
góða hesta, og síðasta trippið lét
hann úr eigu sinni á lokaári ævinnar.
Þótt líkamsþrek Sigvalda væri
mjög þorrið allra síðustu árin, hélt
hann andlegum þrótti til loka, fylgd-
ist af áhuga og gerhygli með fram-
vindu mála í samfélaginu, lét sér
annt um viðgang yngri kynslóða í
fjölskyldu og vinahópi og gat ævina
út stytt sér stundir við bóklestur.
Þar var hann fundvís á það sem
veigur er í á kjörsviði sínu, minning-
um og fróðleik frá liðnum tíma, sem
hann þekkti af eigin raun eða af-
spurn eftir sér eldra fólki.
Sigvalda var lítt gefið um að láta
á sér bera eða til sín taka umfram
það sem hann taldi nauðsyn og
skyldu, en hlaut þó að verða eftir-
minnilegur hverjum sem honum
kynntist.
Magnús T. Ólafsson.
BENGTA KRISTÍN
GRÍMSSON
+ Bengta Kristín
Grímsson
fæddist í Reykja-
vík 2. ágúst 1903.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu
Skjóli 19. apríl síð-
astliðinn. Foreldr-
ar hennar voru
hjónin Gróa
Björnsdóttir og
Reinhold Anders-
son, klæðskeri í
Reykjavík. Móðir
Bengtu var af Zo-
egaætt, móðu-
ramma hennar var
Jóhanna Tómasdóttir Zoéga, en
Tómas var hálfbróðir
Geirs Zoéga kaup-
manns. Faðir Bengtu
var ættaður frá Trelle-
borg í Svíþjóð. Hann
ólst þar upp, lærði
klæðskeraiðn og flutt-
ist til Kaupmannahafn-
ar 1885 og þaðan til
íslands. Systur Bengtu
voru Jóhanna Hilma, f.
10.3. 1896, dáin 1967,
hún var ógift og barn-
laus, og Elín Charlotta,
f. 23.12. 1900, dáin
1969, einnig ógift og
barnlaus.
Hinn 17. júní 1935 giftist
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför
JÓNS ÞORLÁKSSONAR,
Skútustöðum,
Mývatnssveit,
Sérstakar þakkir til Dagbjartar og Sigrúnar fyrir aðstoð við heima-
hjúkrun og til lækna og annars starfsfólks Sjúkrahúss Húsavíkur
fyrir góða umönnun.
Gerður Benediktsdóttir,
Arnfríður Anna Jónsdóttir,
Þoriákur Páll Jónsson, Ingunn Guðbjörnsdóttir,
Ingólfur Ásgeir Jóhannesson.
og aðrir aðstandendur.
t
Innilegar þakkir til ykkar allra er sýnduð okkur samúð og hlýju
við andlát og útför,
RAGNARS JÓNSSONAR,
Stórhólsvegi 1,
Dalvík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Lyflækningadeildar F.S.A.
Guð blessi ykkur öll.
Steinunn Sigurðardóttir,
Sigurður Ragnarsson, Guðrún Siglaugsdóttir,
Elín Rósa Ragnarsdóttir, Sigurpáll Kristinsson,
Berglind Sigurpálsdóttir, Jónas Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Bengta Kristjáni Grímssyni
skurðlækni. Han lést 1940. For-
eldrar hans voru Grímur Sig-
urðsson bóndi á Nikhóli í Mýrdal
og kona hans Vilborg Sigurðar-
dóttir ljósmóðir. Börn Bengtu og
Kristjáns eru: 1) Birna Gróa, f.
1936, gift Leiv Ryste, fv. lektor
við Bergenháskóla, þau eiga tvö
börn, Kristján og Bengtu. 2)
Reinhold, f. 1939, forstöðumaður
lögfræðideildar Landsbanka ís-
lands, kvæntur Elínu Þórðardótt-
ur deildarfulltrúa hjá Reylqavík-
urborg, þau eiga þijú börn, Kol-
brúnu, Kristján Jóhann og Kjart-
an Þór.
Bengta bjó allt frá 1940 til
1995 á Hringbraut 77 í Reykja-
vík. Hún rak um árabil hannyrða-
verslun í Þingholtsstræti 24 með
systrum sínum og ein í tíu ár
eftir lát þeirra.
Útför Bengtu verður gerð frá
Hallgrímskirkju á morgun föstu-
daginn 26. apríl, og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Elsku amma.
Nú ertu farin frá okkur og sökn-
uðurinn er mikill. Eina huggun
okkar er sú, að hann afi hefur tek-
ið á móti þér hinum megin og það
hafa verið fagnaðarfundir.
Mikið var alltaf gaman að heim-
sækja þig á Hringbrautina, aldrei
var komið að tómum kofanum hjá
þér, og ísinn þinn var sá allra besti
í heimi. Þú varst alltaf svo kát og
skemmtileg og þú elskaðir að fara
í „gilli“.
I kjallaranum hjá þér hafa
margir átt góðar stundir. Þar hófu
foreldrar okkar sambúð sína, Kolla
og Meddi gerðu slíkt hið sama og
Kristján og Valborg bjuggu þar
einnig. Þetta var ómetanlegur tími
með þér.
Við viljum með þessum fátæk-
legu orðum þakka þér samveru-
stundirnar. Hvíl þú í friði, elsku
amma.
Elsku pabbi, missir þinn og
Birnu Gróu er mikill. Guð styrki
ykkur í þessari miklu sorg.
Kolbrún, Kristján
og Kjartan.

LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 - sími 587 1960
^JOU
f/A$

I
SYNUM SAMUÐ
Bcrum sorgar- og samúöarmerkin viö minningar-
alhaíiiir og jaröarfarir og almcnnl þegar
sorg bcr að höndum.
Söluslaðir: KirkjuhúsiöLðugavcgi, bensln-
slöövar og blómabúöir um allt land.
iHikkum sluöninginn.
<st-
'Q£J
m
DANÍEL
ÁGÚSTÍNUSSON
+ Daníel Ágústínusson fædd-
ist á Eyrarbakka 18. mars
1913. Hann lést á Kanaríeyjum
11. apríl síðastliðinn og fór út-
för hans fram frá Akranes-
kirkju 24. apríl.
Kveðja frá Rótarýklúbbi
Akraness
Við kveðjum nú Daníel Ágústín-
usson, góðan félaga í Rótarýklúbbi
Akraness. Daníel hefur lengi verið
einn af tryggustu félögunum, hann
var elstur að árum en var ávallt í
hópi þeirra sem mættu best. Daní-
el setti svip sinn á fundi klúbbsins
og lagði sitt af mörkum til þess
að þeir væru í senn fróðlegir og
skemmtilegir.
Daníel var litríkur persónuleiki,
hafði ákveðnar skoðanir og lá aldr-
ei á þeim. Sérstaklega hafði hann
lifandi áhuga fyrir stjómmálum og
fylgdist grannt með á þeim vett-
vangi. Þegar stjómmálamenn
komu í heimsókn þurftu þeir oft
að svara hvössum spurningum
hans um framgang mála en jafn-
framt var alltaf stutt í gamansem-
ina hjá honum. Daníel var einnig
mjög fróður og minnugur, hann
flutti oft skemmtilegar frásagnir
af mönnum og málefnum frá löng-
um lífsferli.
Daníel lét sér afskaplega annt
um klúbbinn og sögu hans, hluti
af því var að hann gaf okkur í
stjórn gjarnan holl ráð. Daníel var
mjög stoltur yfir því að Rótarý-
klúbbur Akraness var fyrsti Rót-
arýklúbburinn á íslandi til þess að
taka konur inn sem félaga. í þau
skipti sem umdæmisstjóri Rótarý
kom í heimsókn, spurði hann ávallt
um fjölda kvenna í Rótarý og sagði
frá góðri reynslu klúbbsins okkar.
Hann tók okkur konunum sem
vorum fyrstar til þess að ganga
til liðs við Rótarýklúbb Akraness
sérstaklega vel.
Daníels verður saknað á fundum
hjá Rótarýklúbbi Akraness.
Við vottum Önnu, eiginkonu
Daníels, börnum þeirra og öðrum
aðstandendum, samúð okkar.
Sigrún Pálsdóttir.
Góður og tryggur vinur hefur
lokið ævigöngu sinni. Margar
minningar sækja á hugann enda
unnum við um skeið mjög náið
saman og milli okkar myndaðist
vinátta sem entist eins lengi og
hann lifði.
Við hjónin kynntumst Daníel og
hans ágætu konu, Önnu Erlends-
dóttur, fljótlega eftir að við fluttum
til Akraness. Bæði störfuðu þau
ötullega að bæjar- og félagsmál-
um, voru gestrisin og gott til þeirra
að leita.
Ég minnist þess þegar Daníel,
sem forseti bæjarstjómar Akra-
ness, leitaði til mín á árinu 1974
og fór fram á að ég tæki að mér
starf bæjarstjóra á Akranesi. Þótt
ég tæki því ekki líklega í fyrstu
varð það úr og mjög gott samstarf
og trygg vinátta myndaðist milli
okkar. Á næstu árum þurfti að
sinna margháttuðum verkefnum
sem hafa mótað kaupstaðinn.
Feijubryggja Akraborgarinnar var
tekin í notkun árið 1975. íþrótta-
húsið við Vesturgötu var tekið í
notkun árið 1976. Dvalarheimilið
Höfði var tekið í notkun snemma
árs 1977 og Fjölbrautaskólinn tók
til starfa þá um haustið. Unnið var
að stækkun sjúkrahússins og hafin
var bygging gijótvarnargarðs, sem
gjörbreytti hafnaraðstöðunni á
Akranesi til hins betra. Unnið var
af krafti að undirbúningi hitaveitu,
þótt ákvörðun um veitu frá Deild-
artungu væri tekin síðar. Auk
þessa var unnið að öðrum hefð-
bundnum verkefnum sveitarfé-
lagsins, svo sem gatnagerð, bygg-
ingu skóla o.fl.
Það var jafnan mikill kraftur í
Daníel og það gustaði oft um hann
en í öllu samstarfi var hann
áreiðanlegur og drengur hinn besti.
Það slitnaði upp úr samstarfi
vinstri meirihlutans á árinu 1977
og ég starfaði áfram sem bæjar-
stjóri með þeim meirihluta sem við
tók. Leiðir okkar skildu að mestu
málefnalega í bæjarmálum, því oft
voru mjög skiptar skoðanir milli
minni- og meirihluta á þeim árum.
Vináttuböndin slitnuðu þó ekki og
góð vinátta var alla tíð milli okkar
og fjölskyldna okkar, enda lágu
leiðir víða saman.
Síðast hittum við hjónin Daníel
hressan og kátan 23. mars sl. á
40 ára afmælishátíð Norræna fé-
lagsins á Akranesi. Langt ferðalag
var framundan hjá honum og Önnu
og atvikin högðu því svo að við
kvöddum Daníel mjög innilega
þetta kvöld, þótt engan grunaði
þá að hann væri senn að leggja
upp í ferðina yfir móðuna miklu.
Kæra Anna. Við hjónin vottum
þér, Ingileifí, Erlendi og fjölskyld-
um þeirra innilega samúð. Minn-
ingin um góðan vin lifir.
Magnús Oddsson.
• Fleirí minningargreinar um
Daníel Ágústínusson bíða birting-
arogmunu birtast í blaðinu næstu
daga.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins
í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi
í númer 5691181.
Framvegis verður við það miðað, að um látinn einstakling birt-
ist ein uppistöðugrein af hæfílegri lengd en lengd annarra greina
um sama einstakling er miðuð við 2.200 tölvuslög eða um 25
dálksentimetra í blaðinu. Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast
við eitt til þijú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar
afmælisfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða
eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi
útprentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg
fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu
tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word
og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.