Morgunblaðið - 04.01.1998, Blaðsíða 36
36 SIJNNUDAGUR4..JANÚAR 1998
MINNINGAR
+
Bróöir okkar og fósturbróðir,
HARALDUR ÞÓR JÓNSSON,
Hábergi 7,
Reykjavfk,
sem lést fimmtudaginn 18. desember sl.,
verður jarðsunginn frá Áskirkju mánudaginn
5. janúar nk. kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á að láta Krabbameinsfélagið
njóta þess.
Guðríður G. Jónsdóttir,
Hálfdán Á. Jónsson,
Helga Þ. Guðmundóttir,
Margrét S. Guðjónsdóttir.
t
Ástkær eiginamaður minn, fósturfaðir, tengda-
faðir og afi,
ÓLAFUR ÁRNASON
Ijósmyndari,
Vesturgötu 80,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness 31. desember.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
9. janúar kl. 14.00. Þeim sem vilja minnast hans er bent á
Sjúkrahús Akraness.
Ingveldur Ásmundsdóttir,
Guðmundur Garðarsson, Anna Björnsdóttir,
Ólafur Ingi og Sveinbjörn Freyr.
+
Frændi okkar,
ÞÓRÐUR G. JÓNSSON,
fyrrv. bóndi,
Miðfelli 2,
Hrunamannahreppi,
lést á sjúkrahúsi Selfoss mánudaginn 8.
desember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
látna. Fyrir hönd vandamanna,
Sigurður Kjartansson,
Margrét Albertsdóttir.
+
Bróðir okkar,
ÁRNI AÐALSTEINSSON,
Álfaskeiði 4,
Hafnarfirði,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur 27. desem-
ber. Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni Hafnar-
firði 6. janúar kl. 15.00.
Ragnhildur Aðalsteinsdóttir,
Helgi S. Guðmundsson
og fjölskyldur.
+
RANNVEIG SIGURÐARDÓTTIR,
frá isafirði,
Dalbraut 27,
Reykjavík,
andaðist 30. desember sl.
Jarðarförin fer fram frá Áskirkju hinn 8. janúar kl. 10.30. Þeir sem vilja
minnast hennar vinsamlegast látið Rauða krossinn njóta þess.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Ragnar Jóhannsson.
+
GÚNFER BORGWARDT,
Ásbyrgi,
Garði,
sem lést 21. desember, verður jarðsunginn frá
Ytri Njarðvíkurkirkju mánudaginn 5. janúar
kl. 14.00.
Fjóla Guðmundsdóttir,
og vinir
JÓN
MAGNÚSSON
+ Jón Magnússon
fæddist á
Bjarnastöðum á
Alftanesi 17. janúar
1911. Hann lést á
Sólvangi annan
jóladag, 26. desem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Magnús Þor-
steinsson og Mar-
grét Einarsdóttir.
Jón ólst upp á Álfta-
nesi og síðar í Hafn-
arfirði. Hann starf-
aði að verslunar-
störfum til margra
ára og rak verslun í Hafnar-
firði ásamt Adolfi Björnssyni.
Jón fluttist til Reykjavíkur og
hafði með höndum sjálfstæðan
atvinnurekstur. Hann var einn
af stofnendum Félags ungra
jafnaðarmanna og fyrsti for-
maður þess.
Með eins árs millibili hafa tveir
af heiðursfélögum Knattspyrnufé-
lagsins Fram fallið frá. Þetta eru
þeir Lúðvík Þorgeirsson kaupmaður
í Lúllabúð, sem lézt í desember
1996, en hann var formaður Fram
1935-37, og Jón Magnússon, sem
lézt annan dag jóla sl., en hann var
formaður félagsins 1938-39 og síð-
ar 1960-61.
Báðir áttu þeir sameiginlegt,
Lúðvík og Jón, ásamt Ragnari
heitnum Lárussyni, sem var for-
maður 1939-42, að vera réttir menn
á réttum stað fyrir félagið, þegar
það var að rétta úr kútnum eftir
1930. Og allir komu þeir við sögu
í stjórnum heildarsamtaka íþrótta-
hreyfíngarinnar, Lúðvík í stjórn ÍSÍ
og þeir Ragnar og Jón í stjóm KSÍ
um áratuga skeið.
Jón Magnússon var í þeirri
óvenjulegu stöðu árið 1939 að vera
samtímis formaður félagsins og
einn af meistaraflokksmönnum
Fram. Raunar var árið 1939 merki-
legt ár í sögu Fram, því að á þessu
ári endurheimti Fram íslandsmeist-
aratitilinn í knattspyrnu, en þá voru
liðin heil 14 ár frá því að Fram
hafði hreppt íslandsmeistaratitil
síðast, eða árið 1925.
Jón Magnússon lék stórt hlutverk
í sigri Fram 1939, því að hann skor-
aði sigurmark Fram gegn Val, en
þá hafði Valur um langt árabil ver-
ið nær ósigrandi í íslenzkri knatt-
spyrnu.
Þetta ár var einnig viðburðaríkt
fyrir þá sök, að meistaraflokkur
Fram fór í vel heppnaða keppnisför
til Danmerkur.
í þeirri för tókust vinatengsl við
forustumenn danskrar knattspyrnu,
sem síðar Ieiddi til fyrsta landsleiks
Jón var ötull liðs-
maður íþróttahreyf-
ingarinnar, stund-
aði knattspyrnu á
yngri árum og vann
mikið að félagsmál-
um innan hreyfing-
arinnar. Hann sat í
sljórn KSÍ 1953 til
1975, var í niðurröð-
unarnefnd KSI um
árabil og formaður
mótanefndar frá
upphafi 1962 til
1972. Þá var hann
einnig formaður
aganefndar um
skeið. Jón hefur dvalið á sjúkra-
stofnunum síðastliðinn áratug
og síðast á Sólvangi þar sem
hann Iést.
Jón verður jarðsettur frá
Fossvogskapellu á morgun,
mánudaginn 5. janúar, og hefst
athöfnin klukkan 15.
íslands í knattspymu 1946, en sá
landsleikur var hvati þess, að
Knattspyrnusamband íslands var
stofnað ári síðar.
Jón Magnússon var formaður
Fram aftur 1960-61, en frá 1953
til arsins 1975 sat hann í stjóm
KSÍ, þar af sem varaformaður
1972-75. Lengst af starfaði Jón með
Björgvin Schram og Albert Guð-
mundssyni í formannstíð þeirra.
Báðir létu þeir vel af samstarfinu
við Jón Magnússon, enda var hann
lipur í samstarfi við aðildarfélög KSÍ
og ötull sem formaður mótanefndar
um langt árabil. Naut Jón jafnan
mikils trausts á KSÍ þingum, en
hann átti sæti í stjóm KSÍ sam-
fleytt í 23 ár, eins og áður er vikið að.
Jón Magnússon var með stórt
Fram-hjarta. Velgengni félagsins
skipti hann öllu máli. Ekki aðeins
árangur meistaraflokks heldur
fylgdist hann náið með yngri flokk-
um félagsins meðan honum entist
heilsa.
Framarar minnast Jóns Magnús-
sonar og annarra fallinna forystu-
manna með hlýhug og þökk fyrir
brautryðjendastörf þeirra á árum
áður.
Alfreð Þorsteinsson.
Á sjötta og sjöunda áratugnum
sat mikið einvalalið í stjórn Knatt-
spyrnusambands íslands. Björgvin
faðir minn var formaður en með
honum völdust og sátu menn, sem
hver um sig hafa skráð nafn sitt í
sögu knattspyrnunnar. Guðmundur
Sveinbjörnsson frá Akranesi, Ragn-
ar Lárusson, Sveinn Zoega, Axel
Einarsson, Ingvar Pálsson og Jón
Magnússon. Það er til marks um
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasíma 5691115, eða á netfang þess (minning(a)mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíð-
um. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað
við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög. Höfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Elskulega móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTÍN SIGFÚSDÓTTIR,
Hólavangi 14,
Hellu, Rangárvöllum,
andaðist á Sjúkrahúsi Suðurlands föstudaginn
2. janúar.
Jarðarförin verður gerð frá Oddakirkju laugar-
daginn 10. janúar kl. 14.00.
Sigfús Þórðarson,
Bogi Vignir Þórðarson,
Unnur Þórðardóttir,
Ragnheiður Þórðardóttir,
Sigrún Þórðardóttir,
Þóra Björg Þórarinsdóttir,
Gunnhildur S. Helgadóttir,
Bragi Gunnarsson,
Jón Ólafur Sigurðsson,
Þorgeir Hjörtur Níelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
<3IG MPVF JOHOM
MORGUNBLAÐIÐ
samvinnuna, samheldnina og sam-
stöðuna um þá, að þeir voru kosnir
aftur og aftur í næstum tuttugu ár.
Einn þessara valinkunnu heiðurs-
manna, Jón Magnússon, kvaddi,
saddur lífdaga á annan í jólum.
Hann hafði átt við langvarandi veik-
indi að stríða undanfarin ár og ef
ég þekki Jón rétt, þá hefur hann
sjálfsagt verið frelsinu feginn. Það
var ekki hans lífsstfll að vera upp
á aðra kominn né heldur að liggja
ósjálfbjarga öllu lengur.
Jón var fæddur hinn 17 janúar
árið 1911 og hefði því orðið 87 ára
seinna í þessum mánuði. Lengst af
fékkst hann við verslunar- og fjár-
málaviðskipti á eigin vegum, en
hljóp undir bagga hjá fjölmörgum
fyrirtækjum og einstaklingum varð-
andi bókhald og rekstur og rak
meðal annars Happdrætti Hjarta-
verndar til margra ára.
Jón var þó þekktastur fyrir af-
skipti sín af knattspyrnumálum.
Fyrst sem leikmaður Knattspyrnu-
félagsins Fram, þar sem hann varð
íslandsmeistari árið 1939 og síðar
sem forystumaður í því góða fé-
lagi, meðal annars formaður Fram,
fyrst árin 1938 til 1939 og síðar
1960 til 1961.
Jón var kjörinn í stjórn KSÍ árið
1953 og sat þar allt til ársins 1975,
lengst af sem formaður mótanefnd-
ar, þar sem hann lét mjög til sín
taka og tók það starf svo alvarlega
að varla var sá leikur sem móta-
nefndarformaðurinn var ekki sjálf-
ur viðstaddur.
Á landsliðsárum mínum og
keppnisárum, var Jón oft farar-
stjóri, auk þess sem hann var tíður
gestur í foreldrahúsum mínum og
þar kynntist ég þessum vaska
manni, fráum á fæti, stuttyrtum
en gagnyrtum, skjótum til ákvarð-
ana, léttum í lund, hvatskeytlegum
en ljúfum. Jóni entist stjórnarseta
í tuttugu og þrjú ár og endaði sinn
feril sem varaformaður í formanns-
tíð minni. Naut ég þess vegna sam-
starfs og vináttu Jóns, jafnt sem
óharðnaður leikmannsstauli og ný-
græðingur á formannsstóli. Reynd-
ist Jón mér vel í hvorutveggja hlut-
verkinu enda maðurinn sjentilmað-
ur af guðs náð. Annálað snyrti-
menni til orðs og æðis.
Jón Magnússon var með afbrigð-
um skemmtilegur maður, hlátur-
mildur, geðgóður, hreinn og beinn.
Vinur vina sinna. Enda átti hann
vinsældum og virðingu að fagna,
jafnt meðal leikmanna sem forystu-
manna í þá daga.
Á vettvangi þjóðmálanna var Jón
mikill og góður alþýðuflokksmaður
og fór aldrei í launkofa með þær
skoðanir sínar. Má til sanns vegar
færa að þær pólitísku skoðanir hafi
verið í samræmi við hug hans og
hegðan alla tíð að hafa samúð með
lítilmögnum og smælingjum, enda
hefur Jón sjálfsagt dregið dám af
uppeldi sínu og uppvexti, sem var
aldrei neinn dans á rósum, frekar
en hjá öðru alþýðufólki.
Á þeim árum, þegar Jón var full-
ur atorku og áhuga, var hann leið-
andi maður í kosningastarfí Alþýðu-
flokksins hveiju sinni. Sú saga er
löngu fræg þegar þingmannsefnið
spurði hvað helst vanhagaði um í
kjördæminu. Ja, okkur vantar einna
helst flugvöll, sögðu heimamenn í
hálfkæringi og frambjóðandinn
mælti að bragði: skrifaðu flugvöll.
Hér átti Jón hlut að máli. Alþýðu-
flokkurinn sendi Adolf Björnsson,
sem lengi starfaði í gamla Útvegs-
bankanum, í framboð vestur á Snæ-
fellsnes. Hann tók Jón með sér til
aðstoðar. Það mun hafa verið Adolf
sem sagði hin fleygu orð: skrifaðu
flugvöll. En það var Jón sem skrif-
aði.
Ein saga, brot úr minningu. Ijóð-
sögn. Þannig var Jón Magnússon.
Sem örskot, kominn, farinn. Hrað-
mæltur, hraðskreiður.
Fyrir allt sem Jón Magnússon
gerði sinni eftirlætisíþrótt til fram-
dráttar er nú þakkað. Þökk fýrir
samfylgdina, samvinnuna og hin
sterku bönd. Sérstakar kveðjur flyt
ég frá Björgvin, föður mínum.
íþróttahreyfingin vottar þessum
látna heiðursmanni virðingu sína.
Ellert B. Schram.