Morgunblaðið - 16.06.1998, Blaðsíða 58

58 ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚNÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
EIRÍKUR
HELGASON
+ Eiríkur Helga-
son var fæddur í
Reykjavík 25. júní
1927. Hann lést á
Landakotsspítala 8.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Jóhanna Árna-
dóttir, f. 15. júní
1904, dáin 14. nóv-
ember 1994, og
Helgi Eiríksson,
bankastjóri, f. 21.
maí 1900, dáinn 14.
mars 1976. Systir
Eiríks er Helga
Helgadóttir, f. 16.
desember 1925, gift Garðari
Sigfússyni, kaupmanni. Eiríkur
kvæntist Vöku Sigurjónsdóttur
25. júni 1953. Þau skildu. Börn
Eiríks og Vöku eru: 1) Helgi, f.
28. febrúar 1954, d. 24. nóvem-
ber 1996. Hann var ókvæntur
og barnlaus. 2) Anna, f. 10.
september 1955, gift Bjarna Há-
konarsyni framkvæmdastjóra.
Börn þeirra eru Hákon Helgi, f.
16. september 1987, og Helga
Þegar Eiríkur Helgason lést var
hann á 71. aldursári. Ef til vill má
segja að hann hafi látist saddur líf-
daga. Ævi hans var viðburðarík.
Hann var umdeildur, þó hann hafi
verið ljúfur maður. Hann gat verið
sérvitur í skoðunum, en hann var
líka réttsýnn og fljótur að meta að-
stæður, skilja hismið frá kjarnanum
í hverju máli sem hann skipti sér af.
Og hann lá ekki á skoðun sinni. Ei-
ríkur var vinur vina sinna. Eg tel
mig lánsaman að hafa talist til vina
hans um 16 ára skeið.
Eiríkur Helgason var Reykvík-
ingur í húð og hár, fæddur og upp-
alinn við Tjömina. Heimur æsku
hans miðaðist við Tjamargötuna,
miðbæinn, kvosina og Hótel Borg,
sem seinna átti eftir að verða hans
„félagsheimili", í félagsskap margra
annarra kunnra borgara Reykjavík-
ur. Morgunkaffi og síðdegiskaffi á
Borginni í góðra vina hópi var mik-
ilvægur hluti tilvemnnar.
Sama hlutverld gegndi Park La-
Björt, f. 15. júlí
1989. 3) Jóhanna, f.
23. janúar 1959, gift
Jóni Wendel fram-
kvæmdastjóra.
Böm þeirra era Ad-
olf, f. 14. júní 1993,
og Frosti, f. 14. des-
ember 1994. Fyrir
átti Jóhanna Vöku,
f. 25. júní 1979 með
Ágústi Ragnars-
syni. Auk þeirra
átti Eiríkur Jóhann-
es, f. 11. desember
1961, með Katrínu
Jóhannesdóttur. Jó-
hannes er kvæntur Katrínu
Steingrímsdóttur. Börn þeirra
eru Eiríkur Bjarki, f. 7. ágúst
1984, Katrín Lind, f. 8. október
1990, og Elías, f. 10. maí 1992.
Eiríkur lauk prófi frá Verslun-
arskóla fslands og rak heild-
verslunina E. Helgason & Co.
mestan hluta ævi sinnar.
títför Eiríks fer fram frá
Dómkirkjunni í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
ne-hótelið í London, þar sem hann
dvaldi löngum, og hann þekkti alla
og allir þekktu hann. Eiríkur var
glæsimenni með einstakan fegurð-
arsmekk, sem kom meðal annars
fram í klæðaburði hans og fram-
komu. Þá unni hann listum. Starf
Eiríks var að miklu leyti bundið við
innflutning og sölu smekklegra
karlmannafata, sem endurspegluðu
góðan smekk hans og auga fyrir
stílhreinni fatahönnun. Hönnun sem
í gamla daga var kölluð „British
Throughout".
Eiríkur Helgason setti þannig
svip á borgina okkar á margvísleg-
an hátt. Hann lét sér annt um vini
sína, útlit sitt, lífsgæði og samfélag
sitt. Hann var skemmtilegur og
fyndinn, en um leið ákveðinn og
fastur fyrir. Hann var einstakur
maður.
Ég þakka fyrir alltof stutta við-
kynningu.
Bjarni Hákonarson.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Þökkum inrtilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
mannsins míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÓSKARS INGMAR HUSEBY JÓHANNSSONAR,
Norðurbrún 1.
Sérstakar þakkir færum við starfsfóiki 14-G Landspítala, og sr. Árna
Bergi fyrir umhyggju og hlýhug.
Guð blessi ykkur.
Björg Elísdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Innilegar þakkir færðar öllum þeim sem sýnt
hafa okkur samúð og vinarhug við fráfall og út-
för okkar ástkæra
SIGURÐAR SIGURÐSSONAR,
Efstalundi 1,
Garðabæ.
Fyrir hönd ættingja og tengdafólks,
Lilja Hreinsdóttir,
Sigurður Halldórsson
MINNINGAR
FJOLA
G UÐMUNDSDÓTTIR
+ Fjóla Guð-
mundsdóttir
fæddist á Hell-
issandi 21. júlí 1929.
Hún lést á heimili
dóttur sinnar og
tengdasonar á
Hellu 8. júní síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Fossvogskirkju 15.
júní.
Elsku mamma mín.
Þegar Unnur hringdi
seinnipartinn á mánu-
dag og sagði mér að
þér hefði versnað ákvað ég að
renna suður til þín og kveðja. En
því miður tókst það ekki því mað-
urinn með ljáinn hafði þegar
bankað. Þegar Kolla hringdi
skömmu seinna og tilkynnti mér
að þú værir öll var sem eitthvað
brysti innra með mér og ég dofn-
aði allur. Minningarnar streymdu
fram. Þú hringdir í mig á sjó-
mannadaginn og óskaðir mér til
hamingju eins og alltaf. Hver
hefði trúað því að það yrði okkar
síðasta símtal. Þrátt fyrir að við
vissum öll hvert stefndi var þetta
reiðarslag. Þú sem alltaf varst svo
ljúf og góð og vildir allt fyrir alla
gera, alveg sama hvað það var.
Alltaf mundir þú eftir afmælinu
mínu og ef þú vissir að von væri á
mér í land bakaðir þú pönnukökur
með rjóma, því þú vissir hvað mér
þótti þær góðar. Þú vildir alla
gleðja. Söngur og gleði voru ríkj-
andi í þínu hjarta.
Oft sátum við saman og skoðuð-
um gamlar myndir frá Flatey sem
var þér svo kær og Arnabæli þar
sem við ólumst upp. Þá var eins
og allir erfiðleikar vikju fyrir öll-
um góðu stundunum sem við átt-
um þar eða þegar þú fórst með
vísur eftir þig sem
glöddu alla sem á
hlustuðu. Heimili þitt
bar þess merki
hverslags kona bjó
þar, snyrtimennskan
og fegurðin var slík
að manni leið ákaf-
lega vel að koma til
þín. Þú áttir mjög fal-
legt heimili þar sem
styttur og myndir af
þeim sem þér voru
hjarta næst voru höfð
í öndvegi. Elsku
mamma mín, þú vissir
að hverju stefndi, en tókst því
með fullkomnu æðruleysi eins og
þér einni var lagið. Þú vildir fá að
sofna heima, en ekki inni á ein-
hverri sjúkrastofnun, og þér varð
að ósk þinni. Þegar kallið kom
varstu í heimsókn hjá elstu dóttur
þinni, henni Kollu og Samma á
Hellu. Og ég veit að svona vildir
þú helst fá að fara, hjá þeim sem
þér þótti svo vænt um, hjá ein-
hverju barna þinna. Alltaf varstu
með hugann hjá okkur og tengda-
synir og tengdadætur voru ávallt
eins og börnin þín að ég tali nú
ekki um barnabörnin og barna-
barnabörnin. Elsku mamma mín,
ég kveð þig að sinni og veit að
góður Guð þig geymir.
Guð blessi þig, vina. Þinn son-
ur,
Guðmundur.
Elsku amma. Strax þegar
mamma sagði okkur að þú værir
dáin þá tókum við Vignir utan um
hana og hágrétum. Ég skildi
þetta samt ekki. Fjóla amma var
ekki farin til Ivars litla. Hún var
ekki dáin úr krabbameini eins og
hann, það gat ekki verið! Mamma
hringdi til Reykjavíkur í pabba og
STEINÞOR
EIRÍKSSON
+ Steinþór Eiríksson fæddist í
Tungu á Úthéraði 2. sept-
ember 1915. Hann lést 7. maf
síðastliðinn og fór útför hans
fram frá Egilsstaðakirkju 16.
maí.
Það sem mér er efst í huga þeg-
ar ég hugsa til Steinþórs tengda-
föður míns er þakklæti fyrir að
hafa fengið að kynnast þeim
merkilega manni sem hann var.
Steinþór var ótrúlegur hafsjór af
fróðleik um landið sitt, bæði
landafræði, jarðfræði og sögu
þess. Af landinu sínu þótti honum
ávallt vænst um Héraðið, fegurð
fjallanna og síbreytileg litaskipti
náttúrunnar sem honum þótti svo
vænt um. Stórbrotin og hrikaleg
náttúra Dyrfjalla sem hann ólst
upp í nágrenni við sem barn og
unglingur varð honum snemma
hugleikin, og seinna meir óþrjót-
andi brunnur myndefna í list
hans. Steinþór var ákaflega rök-
réttur í hugsun og fljótur að átta
sig á þeim verkefnum sem fyrir
lágu, og skipti nánast engu máli á
hvaða sviði það var. Hann var al-
veg ótrúlega fjölhæfur maður.
Þeir sem leituðu ráða hjá Stein-
þóri komu ekki að tómum kofan-
um, og höfðu yfirleitt betra úr
býtum ef þeir fóru eftir hans ráð-
um.
En það sem mér þótti mest um
vert við Steinþór var persónan
sjálf, elskulegheit hans, skilning-
ur á lífinu, þolinmæði og vina-
festa. Steinþór var fljótur að afla
sér vina í þeim sem hann hitti fyr-
ir á lífsleiðinni og urðu margir
þeirra vinir hans fyrir lífstíð, og
skipti þá ekki máli hvort stutt eða
langt væri milli þeirra. Þeir sem
Steinþór tók vinskap við voru eft-
ir það hans, margir vina hans held
ég að hafi skynjað náttúrubarnið í
Steinþóri sem hló af gleði yfir
stórkostlegum sviptingum ís-
lensks veðurfars eða felldi tár af
yfirþyrmandi virðingu við hinn
mikla Byggingameistara er hann
sýndi honum fallegt sólarlag.
Steinþór var landnemi í orðsins
fyllstu merkingu, hann var einn af
þeim fyrstu er settust að á Egils-
stöðum og varð einn af hópi frum-
byggja, duglegra manna og
kvenna er mynduðu þann harð-
gerða kjarna sem gerðu Egils-
LEGSTEINAR t Marmari
íslensk framleiðsla Granít
Vönduð vinna, gott verð Blágrvti
Sendum myndalista Gabbró
MOSAIK Líparít
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími 5871960, fax 5871986
þegar hún kom úr símanum sagði
hún að við værum að fara á Hellu
til Kollu og pabbi væri líka á leið-
inni þangað. Við hentum ein-
hverju niður í tösku og mamma
sagði að þetta yrði að duga, ann-
ars myndu amma og Kolla
(heima) senda okkur ef okkur
vantaði eitthvað. Við vorum bara
öll svo dofin að við vissum ekkert
hvað við vorum að gera. Núna á
morgun, föstudag, fer ég í kistu-
lagninguna þína og kveð þig með
bleikri fallegri rós. Ég veit að það
á eftir að vera erfitt að fara þetta
á morgun og ég hálfkvíði fyrir, en
ég reyni að vera sterk eins og þú
varst alltaf. Þú barðist eins og
hetja en allt þurfti að fara á verri
veginn á endanum.
Elsku amma, það var alltaf jafn
gaman og yndislegt að koma til
þín í fallegu og snyrtilegu íbúðina
þína þó að ég hafi nú ekki gert of
mikið af því, því miður. Einu sinni
þegar ég kom þá fékk ég svo góða
þykkmjólk hjá þér með hunangs-
seríosi útí, mmm mmm, þetta
fékk ég bara hjá þér. En ég er
viss um að þegar við hittumst aft-
ur þá áttu áreiðanlega jafn fallega
íbúð og núna síðast.
Amma, passaðu nú Ivar vel fyr-
ir mig og nú ertu örugglega búin
að hitta afa og Guðna, og allt er
orðið gott aftur. Þú átt kannski
eftir að bjóða Ivari í þykkmjólk
og hunangsseríos og honum á ör-
ugglega eftir að finnast það gott
eins og mér, allavega eigið þið eft-
ir að verða góðir vinir, það er ég
viss um.
Elsku amma, viltu ekki gleyma
mér þó þú sért farin. Þú kannski
kíkir einhvern tíma á mig. Að
minnsta kosti á ég ekki eftir að
gleyma þér. En nú vona ég bara
að þér eigi eftir að líða vel og þú
þurfir ekki að kveljast meir, það
er fyrir mestu, eins og mamma
segir alltaf.
Bless elsku amma og takk fyrir
allt. Þín
Þórdís Fjóla.
staði að þeim myndarbæ sem
Egilsstaðir eru í dag. Hann var
stofnfélagi í ýmsum félögum og
gegndi formennsku og ábyrgðar-
stöðum í t.d. Slysavarnafélaginu á
Egilsstöðum, sem undirstrikar
það sem Steinþóri þótti mest um
vert í lífinu, að þjóna og hjálpa
öðrum. ‘
Steinþór var trúaður maður og
fullviss um elsku guðs á börnum
jarðar, þó hef ég grun um að hrikt
hafi í undirstöðum vissu hans er
hann og Þórunn kona hans sem
lést fyrir rúmum þremur árum,
misstu son sinn Eirík. Þar var
stórt skarð höggvið í fjölskylduna,
en eftir áttu þau þrjár dætur sem
reyndust foreldrum sínum vel.
Einnig litu þau alltaf á tengdadótt-
ur sína Hrefnu Loftsdóttur ekkju
Eiríks sem fjórðu dóttur sína.
Seinni maður Hrefnu, Hjörtur
Karlsson eignaðist líka sitt verð-
skuldaða pláss í hjörtum þeirra.
Steinþór var eins og kletta-
drangur við úfna strönd íslenskra
sjávarhamfara, á honum dundu á
lífsleiðinni holskeflur áfalla sem
hefðu lagt margan dranginn að
velli, en Steinþór stóð af sér öll
áföll. En síðustu mánuði Stein-
þórs höfðu stór björg fallið úr
dranginum, og að síðustu hvarf
þessi stórkostlegi mannvinur að
ég held fagnandi, á vit þeirra ást-
vina sem á undan honum voru
gengnir. En eftir stendur stórt
skarð sem seint verður fyllt upp,
- Utvörður alls sem íslenskt er er
horfinn, eftir að hafa haldið vörð
um landið sitt, málið og menningu
þess, alla sína ævi. Þegar Stein-
þór hitti að nýju Þórunni sína, Ei-
rík son þeirra, og sinn besta vin
Sigfús Arnason, sem lést fyrir
nokkrum mánuðum, er ég sann-
færður um að töluð hefur verið
kjarnmikil íslenska í Himnaríki.
Dætrum Steinþórs og fjölskyld-
um þeirra sendi ég mínar dýpstu
samúðarkveðjur.
Guðm. Fr. Kristjánsson.