Morgunblaðið - 07.03.1999, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 07.03.1999, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. MARZ 1999 23 „Mér finnst sárast að valda vonbrigðum. Ég vildi svo gjarnan gera betur“ I„Eg er hraustur á sál og líkama, ástfanginn upp fyrir haus og ekki f neinu rugli“ SKÍÐAPARIÐ Kristinn Björnsson og Hlín Jensdóttir. Hli'n er frá Norðfírði og starfar á ólympíusvæðinu í Lille- hammer og rennir sér mikið á skíðum sjálf. Hún hefur fylgt Kristni eftir og stendur þétt við bakið á honum. aðdáendaklúbb þinn og fram- kvæmdastjóri þess sagði á opinberri heimasíðu fyrir Olympíuleikana í Nagano að þú værir meðai bestu svigmanna heims. Slíkt tal er nú vai-Ia vænlegt til þess að slá á vænt- ingarnar! „Nei, það er alveg rétt og ég benti nú framkvæmdastjóranum sjálfur á þetta. Vissulega var ég næstbestur á þessum tveimur mótum í fyrra, en það þýðir alls ekki að ég geti farið að bera mig saman við menn sem hafa verið í fremstu röð á þessum mótum árum saman. Mér dettur slíkt ekki í hug.“ Vendipunktur í Veysonnaz Og þér gekk ekki vel í næstu mót- um þar á eftir „Nei, það tók heldur að halla und- an fæti hjá mér eftir þessa vel- gengni. Eg féll úr leik í einu móti, krækti í hlið á því næsta og átti í ein- hverjum erfiðleikum sem mér gekk afar erfíðlega að vinna mig út úr. Það er eins og einhver vendi- punktur hafí orðið í Veysonnaz, ég náði mér aldrei á strik eftir það og féll það mjög þungt - sérstaklega í ljósi velgengninnar fram að því.“ Vandræðin það sem eftir lifði keppnistímabilsins settu mark sitt á samskipti Kristins og Leitners, í fjöl- miðlum lýsti Kristinn yfir mikilli ánægju með samstarfið við fínnska liðið og þakkaði Leitner að hluta hinn góða árangur. Því kom það mjög á óvart er tilkynnt var um þjálfaraskiptin í vor. „Mér varð það ljóst í fyrravetur að samstarf okkar Leitners myndi ekki ganga og ég yrði því að fá nýjan þjáifara. Ég var afar ósáttur við það hvemig hann höndlaði mótlætið hjá mér. Mér þótti hann ekki hafa nein svör eða neinar lausnir. Hann benti endalaust á sömu hlutina, hvað ég væri að gera vitlaust í þessu og hinu mótinu. Það nægði mér ekki, ég vil kryfja hlutina frekar og komast að ástæðunni fyrir mistökunum. Aðeins þannig kemst maður raunverulega fyrir þau að mínu mati. Mér fannst hins vegar alveg skorta á þetta hjá Leitner sem þjálfara og ég gat alls ekki leitað til hans með þessi vand- ræði mín.“ Stirð samskipti Kristinn segir að hann hafí í raun verið á allt annarri línu en þjálfarinn í þessum efnum. „Það er ekki svo erfítt að vera þjálfari þegar vel gengur og Leitner þjálfaði mig stutt, aðeins nokkra mánuði. Ég hafði staðið mig vel tímabilið á undan og þá var hann hvergi nálægt. Ég tel að fyrst komi í ljós kostir og gallar þjálfara þegar leita þarf lausna á að- kallandi vandamálum." Samskipti Kristins og Leitners voru stirð á þessum tíma, sem Krist- inn segir að hafi verið mjög erfiður. „Ég varð alveg ruglaður í ríminu - varð óöruggur og óánægður. Slíkt smitar út frá sér og bitnar enn frek- ar á hugarfarinu í keppni. Við náðum hvergi að bæta úr þessum vandræð- um það sem eftir var af tímabilinu og ég varð aldrei nær því að skilja hvers vegna ég var skyndilega farinn að gera slík mistök í brekkunni. Þjálfar- inn kom ekki fram með neinar hug- myndir eða lausnir sem breytt gætu þessu ferli, horfðist ekki í augu við það. Fyrir vikið var mér hreinlega hætt að líða vel í návist hans.“ En hvers vegna þá þessar yfirlýs- ingar um áhuga á áframhaldandi samstarfi og ánægju með störf Leitners'! „Ég var ekki tilbúinn í að fara í hnútukast við eigin þjálfara á yfir- standandi keppnistímabili. Ég hefði hins vegar helst viljað vera áfram í samstarfi við finnska landsliðið og bæta Hauki inn í það samstarf. Ég hafði rætt það á sínum tíma lítillega við Finnana og Leitner og þeir tóku mjög vel í það. Það hefði getað komið vel út, enda sinnti Leitner þrekþjálf- un ekkert - það áttum við bara að gera sjálfír - og þar hefði Haukur getað nýst sérlega vel.“ Hvers vegna var þá ekki reynt að bæta Hauki inn í fínnska hópinn? í grein á dögunum segir Kristinn Svanbergsson, framkvæmdastjóri SKÍ, að það hafí m.a. verið af fjár- hagsástæðum, segir að hængurinn hafí verið sá kostnaður sem Islend- ingar áttu að bera af rekstri sameig- inlegs liðs. Hvort réðu peningamir þessum þjálfaraskiptum eða per- sónuleg mál ykkar Leitners? „Ég þekki þessa peningahlið ekk- ert, en SKI hefur ekkert sagt mér um slíkar viðræður við Finnana. Málið er að peningar skipta alls ekki máli í þessu sambandi, ég hefði borgað hvað sem er fyrir áframhaldandi samstarf við liðið ef Leitner hefði hætt þjálfun þess. Málin höfðu hins vegar æxlast þannig að um frekara samstarf okkar tveggja gat ekki orðið.“ Algjörlega ósammála Hvað gerðist eiginlega milli ykkar Leitners! „Við urðum algjörlega ósammála um nokkra þætti í þjálfuninni og það er ekkert hægt að kenna mér um það frekar en honum og svo öfugt. Ég er hins vegar ekki tilbúinn að skýra frá því sem gerðist persónu- lega milli okkar Leitners, það vitum við tveir einir og þannig verður það áfram. Ég vil ekki gera honum þann grikk að ræða þau mál opinberlega - okkar beggja vegna. Ég vildi svo sannarlega halda samstarfinu áfram við Finnana, en eins og staðan var orðin var það útilokað." Það hafði gengið ágætlega um vet- urinn og þú naust þín vel í félags- skap Finnanna, það hefur ekki vegið þyngra en þessi persónulegi ágrein- ingur ykkar! „Nei því miður. Arekstrar okkar vógu þar miklu þyngra og frekara samstarf kom aldrei til greina. Þess vegna viðraði ég þá hugmynd að fá Hauk sem þjálfara og kom þeirri hugmynd á framfæri við forráða- menn Skíðasambandsins." „Nú hefur komið fram í viðtali við Leitner að þessi ákvörðun þín hafí komið á óvart. Hann sagðist við Morgunblaðið hafa gert áætlanir með þig í liðinu. Var honum ekki Ijóst hvert stefndi? „Greinilega ekki miðað við þessi orð hans. En ég held raun- ar að hann tali þarna gegn betri vit- und. Hann vissi alveg hvernig mál- in stóðu. Hann er ekki heiðarleg- ur þama.“ Nú er einnig vitað að Leitner hef- ur góð sambönd og fær oft bestu æf- ingaaðstöðu sem hugsast getur. Þú kvartar yfír slæmu árferði í haust á undirbúningstímabilinu. Hefði ekki verið betra að æfa með Finnunum og Leitner á HinterTux-jöklinum í Austurríki, þar sem Leitner segir að þeir hafi æft í haust við frábærar að- stæður? „Jú, það hefði verið betra - ef að- stæðurnar þar hefðu verið frábær- ar. En því miður er þetta al- gjört bull í þjálfaranum og hrein- ustu ósannindi. Ég ræddi við Finn- ana í Austurríki í nóvem- ber og þá höfðu þeir sömu sögu að se gja og aðrir. Það var lítil fönn á jökl- inum og slæmt færi. Það er hrein- lega með ólíkindum að maður- inn skuli láta hafa þetta eftir sér.“ Hugmyndin fæddist ekki á einni nóttu Kristinn tekur það fram að þessi hugmynd með að fá Hauk til sam- starfs hafi ekki fæðst á einni nóttu, hann hafi lengi vitað af Hauki og farið hafi gott orð af þjálfun hans. „Hann hafði hins vegar ekki reynslu af hin- um harða heimi heimsbikarsins og þess vegna vissi ég að nauðsynlegt yrði að fá lið í samstarf með okkur. Við ræddum þessi mál við Svíana og þeim leist strax mjög vel á Hauk og hugmyndir hans um þjálfun. Og sam- starfið síðan hefur gengið mjög vel.“ En árangurinn hefur ekki verið í samræmi við það'! „Nei, alls ekki í heildina. En byrj- unin var mjög góð og lofaði mjög góðu. En svo virðist eitthvað hafa gerst og mér hefur ekki enn tekist að snúa þeirri þróun við. Það er við mig sjálfan að sakast, engan annan. Ég hef staðið mig miklu betur á æf- ingum en í keppni og það er mikil breyting frá því í fyrra.“ Hafið þið Haukur þá getað rætt þessi vandamál og hugsanlegar lausnir! „Já, og við vitum alveg hvað er að og þetta er aðeins spuming um hvenær hlutirnir snúast aftur mér í hag inni í brautinni. Allt annað er í lagi að mínu mati.“ Nú talar árangurinn sínu máli. Þú varst ósáttur við slakt gengi í fyrra, en ert sáttari núna. Hver er munur- inn? „Munurinn er gríðarlega mikill og ég hef náð að ræða þessi mál við þjálfarann - við höfum náð að kryfja þessi mistök mín og erum að komast fyrir þau. Þetta er aðeins spurning um tíma og aðeins stendur á mér. Ég er einfaldlega ekki að sýna sama styrk í keppni og á æfingum. Því miður er það svo í dag að æfingaferð- imir mínar em oft frábærar - ég fell eiginlega aldrei úr leik og næ samt mjög góðum tíma. En svo kemur í keppni og ekkert gerist. Svona var þetta fyrir síðasta mótið í heimsbik- amum - hreinlega eins og svart og hvítt. Ég sldðaði sérstaklega vel í upphitun klukkustund fyrir mótið, átti þá frábæran tíma og var mjög vel stemmdur. Ég var mjög spenntur við rásmarkið, fann að nú myndi allt fara vel. Síðan urðu vonbrigðin auðvitað gríðarleg þegar ekkert gerðist í brekkunni - mér fannst nánast eins og teygja væri aftan úr mér og héldi mér í skefjum. Þetta var hrikalega sárt. Mér finnst hræðilegt að geta ekki sýnt það sem í mér býr og ár- angur af því góða starfi sem við Haukur höfum unnið í vetur. Mér finnst sárast að valda vonbrigðum - ég vildi svo gjaman gera betur.“ Nú sagði gamli kennarinn þinn úr Skíðamenntaskólanum í Geilo, þar sem þú varst við nám í fjögur ár, eft- ir mótið fræga í Park City, að sál- rænn styrkur sé þinn helsti kostur. Er það ekki lengur rétt? „Jú, þannig hefur það verið - en öll þessi áföll að undanfömu hafa ýtt undir efasemdir mínar og fyrir vikið hefur kollurinn - hugarfarið - ör- ugglega ekki verið í lagi. Annað kemur hreinlega ekki til greina.“ Fór langt niður Fyrstu vikurnar eftir áramót vom erfiðar fyrir Kristin og hann var langt niðri um skeið. „Ég er mikill keppnismaður og geri ávallt mjög miklar kröfur til sjálfs mín - kannski of miklar. Ég er sífellt að leita að hinu fullkomna og eftir röð mistaka vai' ég sokkinn niður í neikvæðar hugsanir, farinn að velta mér upp úr hlutunum.“ Haukur þjálfari var ómetanleg hjálp á þessum tíma að sögn Kristins og undraskamman tíma tók að kom- ast upp úr þessu. „Haukur tók þessu miklu betur en ég, sérstaklega gagn- rýni á eigin störf. Mér sárnaði fyrir hans hönd, þar sem ég vissi að sökin var mín en ekki hans.“ Skapið versnar oft þegar álagið er mikið og árangurinn er ekki í sam- ræmi við væntingar. Kristinn segir að sínir nánustu hafi fengið að finna fyrir því og fólk í kringum hann hafi tekið eftir breytingunni. „Það hjálp- aði mér einnig mikið að fá góða að- stoð frá Jóhanni Inga Gunnarssyni sálfræðingi sem oft hefur veitt íþróttamönnum undir álagi holl og góð ráð. „Við Jóhann Ingi ræddum saman og mér þótti það mjög gott. Við fórum yfir sviðið og þótt auðvit- að sé trúnaðarmál hvað okkur fór í milli get ég alltént upplýst að það nýttist mér mjög vel.“ Skíðamaðurinn tekur þó fram að hann hafi verið sérlega fljótur að vinna sig út úr þessu neikvæða ferli. „Ég áttaði mig einfaldlega á því að skíðin eru alls ekki allt og náði að bægja því slæma frá mér. Það var einfaldlega liðið. Ég er miklu ríkari en svo - á góða að, yndislega og skilningsríka kænjstu og góða vini sem trúa á mig.“ Óhjákvæmilegar breytingar Þessi gagnrýni að heiman. Sámaði þér hún? „Já, að sumu leyti en öðni ekki. Ég er sjálfur tilbúinn að hlusta á gagnrýni, en virðist ekki jafn opinn fyrir gagnrýni á störf þeirra sem í kringum mig eru. Mér fmnst gagn- rýni sjálfsögð - ef hún er málefnaleg og byggist ekki á óraunhæfum vænt- ingum.“ En nú hlýtur það að hafa verið talsverð áhætta að ráða reynslulaus- an mann, kom þessi gagnrýni nokk- uð á óvart? „Hann er auðvitað alls ekki reynslulaus, þótt vissulega hafi hann ekki tekið þátt í heimsbikarundir- búningi áður. Hins vegar er hann af- ar fljótur að læra og tileinka sér hlutina. Nei, líklega er gagnrýnin ekkert óvænt, en mér sárnar samt þegar fólk er að ræða um þessi mál án þess að kynna sér okkar hlið á málum. Það er alltaf talað um þessi þjálfaraskipti sem mistök. Vissulega höfðu þau breytingar í för með sér - en þær voru óhjákvæmilegai\“ Þú ert íslenskur afreksmaður og nýtur opinberra styrkja sem slíkur. Finnst þér ekki að menn hafí rétt á að gagnrýna þegar illa gengur? „Jú, vissulega og ég geri það sjálf- ur, t.d. ef landsliðin í knattspyrnu eða handknattleik eiga í hlut. Þarna tel ég hins vegar að gagnrýnin sé ekki á rökum reist, ekki þegar hún beinist að þjálfuninni. Við höfum verið að feta okkur áfram í þeim efn- um og miðar örugglega að mínu viti. Aðeins er eftir að finna herslumun- inn fyrir mig - skipulagning Hauks og hugmyndir hafa reynst afai- vel. Síðan má ekki heldur gleyma því að við erum í samstaifi við sænska liðið og þar eru reyndir þjálfarar og stjómendur á ferð - margreyndir í keppni. Mér finnst stundum að menn tali eins og við séum tveir einir í heiminum.“ Athygli vakti á dögunum, er fram- kvæmdastjóri SKÍ lét að því liggja í beinni útsendingu frá Ofterschwang í Þýskalandi að Kristinn ætti við per- sónulega erfiðleika að stríða. Hvað átti maðurinn við? „Ég get allteins spurt þig að því. Ég heyrði af þessum ummælum og fólk hafði áhyggjur af þeim - hélt kannski að ég væri kominn út í eitt- hvert rugl. En staðreyndin er sú að ég er hraustur á sál og líkama, ást- fanginn upp fyrir haus og ekki í neinu rugli, þótt mér gæti gengið betur á skíðunum mínum. Ég kann- ast því ekkert við þetta.“ Árangurinn oft eini mælikvarðinn Kristinn segist þó skilja að árang- urinn sé oft eini mælikvarðinn í íþróttum og eftir honum séu menn dæmdir. „Mér finnst sárast að valda þessum vonbrigðum, því ég á miklu meira inni. Fólk er fljótt að dæma og þegar illa gengur er sökinni alltaf skellt á einhvern - þjálfarann í mínu tilfelli. Það verður hins vegar að vera öllum ljóst að ég styð Hauk í öllum efnum, við höfum náð sérlega vel saman og ætlum okkur að komast í gegnum þetta ferli saman.“ Nokkur minni mót eru eftir af keppnistímabilinu hjá Kristni, þar á meðal þátttaka i landsmótinu hér heima undir lok mánaðarins. Alþjóð- leg FlS-stig ráða röðun skíðamanna fyrir utan lista þeirra þrjátíu efstu í heimsbikarnum og því er mikilvægt að sögn Kristins að ná árangri í vor og vera eins ofarlega og kostur er. „Það er samt ekki jafn mikilvægt pg áður að vera með fyrstu mönnum. í vetur hefur verið kynnt ný tækni í frystingu brautanna sem gerir þær miklu jafnari en áður. Þess végna hafa menn neðarlega í rásröðinni náð að standa sig vel - það er ekki lengur jafn fjarlægt. Þess vegna er allt hægt. Sveiflurnar eru miklai- í heimsbikarnum, t.d. varð Norðmað- urinn Jagge í 18. sætinu á HM, en sigraði svo í næsta heimsbikarmóti á eftir. Næsta mót ræður einfaldlega öllu og sigur í þvi síðasta gefur ekki neitt. Ég er sannfærður um að þetta mun koma hjá mér - sannið þið til,“ sagði Kristinn Björnsson.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.