Morgunblaðið - 13.03.1999, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 13. MARZ 1999 43
opnuð í Kent í lok mánaðarins í
nýrri verslunarsamstæðu, Blue-
water Front, sem mun hýsa meira
en hundrað verslanir.
Eina Muji-verslun er að finna í
París en gert er ráð fyrir að fjölga
þeim þar áður en árið 2001 rennur
upp. A döfinni er einnig að opna
fyrsta útibúið í Norður-Ameríku
innan tíðar.
Einfold hönnun
og umhverfisvæn
„Velgengni fyrirtækisins felst í
að hafa á boðstólum vörur sem
uppfylla þarfir fólks í daglegu lífi -
og það á góðu verði.“ Þetta er haft
eftir Ewan Douglas, svæðisstjóra
Muji í Bretlandi, í nýlegu viðtali
við blaðamann breska tímaritsins
Kitchens, Bedrooms and Bath-
rooms. „Muji höfðar til allra sem
kjósa einfaldar lausnir og eru vak-
andi fýrir umhverfinu,“ segir Ew-
an Douglas ennfremur.
I hugum margra þýðir Muji
nefnilega nýr lífsstíll en hjá fyrir-
tækinu hefur mikil áhersla verið
lögð á umhverfisvemd, til að
mynda eru skreytingar og umbúð-
ir um vörur hafðar í algjöru lág-
marld, meira að segja er litasam-
setning varanna náttúruleg, lítið
sem ekkert er um æpandi eða
skæra liti. Þetta hefur m.a. annars
haft í for með sér minni fram-
leiðslukostnað og hagræðingu í
rekstri.
Lækkað vöruverð
er markmiðið
Lækkað vöruverð er eitt af megin-
markmiðum stjómenda fyrirtæk-
isins en undanfarin ár hefur mark-
visst verið unnið að því að lækka
verð varanna. I ár hafa til að
I mynda 129 vörategundir verið
lækkaðar í verði að meðaltali um
17% en það er talið vera merki
þess að hagræðing í framleiðslu
skili sér beint tii neytenda. Saman-
lagt hafa vöramar lækkað um allt
að þriðjung frá því sérstaki-i her-
ferð þar að lútandi var hrandið af
stað árið 1995.
Muji-verslunarkeðjan hefur
unnið til fjölda verðlauna fyrir
hönnun, meðal annars hjá Sam-
bandi framleiðenda í Bretlandi ár-
ið 1996.
Greinargóðar upplýsingar um
Muji ásamt myndum af húsgögn-
um, tölvum og ýmsu fleira athygl-
isverðu er að finna á vefsíðu fyrir-
tækisins: http://www.media-
galajdy.co.jp/muji.
Næst þegar leiðin liggur til út-
landa er sem sagt um að gera að
líta á japönsku munina í Muji.
meira yfirborð en innihald á ferð-
inni. Draumurinn gefur í skyn að
angur huga þíns (þú grést í
draumnum) eigi við rök að styðj-
ast, að X sé meira á yfírborðinu í
gerðum sínum en þér hugnist.
Hann er fjarri (hann er hvergi
nærri á bílaplaninu) þegar þú vilt
hann og þarfnast hans og þegar
þið hittist er það opinberlega (í
búð) á annarra forsendum en ekki
eigin, þá vantar í svör hans á irk-
inu þó síðasta svarið gefi eitthvað
annað í skyn, hvort það er ósk-
hyggja þín um vilja hans eða hann
að sjá að sér, segir draumurinn
ekki.
• Þcir Iesendur sem vilju fá drauma
sína birta og ráðna sendi þá með
fiillu nafni, fæðingardcgi og ári
ásamt hvimilisfangi og dulnefni til
birtingar til:
Draumstafir
Morgunblaðið
Kringlunni 1
103 Ileykjavík
Einnig geta lesendur sent drauma
sína með tölvupósti á netfang Kri-
stjáns Frfmanns:
krifri@xnet.is
Úr myndasafni Morgunblaðsins
BRESKIR hermenn þramma
eftir Suðurgötu í Reykjavík.
Hernám Breta stóð formlega í
rúmt ár frá 10. maí 1940 en síð-
ustu Bretamir yfirgáfu
landið vorið 1947.
LEIGUBÍLSTJÓRINN Richard
Lodge á óbeinar æskuminningar
um Island og geymir lúið sel-
skinnsveski með sögu.
Sumartíminn hlýtur
að vera ykkur kær
LEIGUBÍLLINN er svartur og
gamaldags, ótvírætt breskur.
Bílstjórinn er gráhærður og
kurteis, ótvírætt breskur. Hann
talar með skemmtilega stað-
bundnum áherslum og afsakar
þétta umferðina í miðborg
Lundúna. Spyr hvort ekki sé í
lagi að hann fari suður fyrir
Thames, þar sé leiðin greiðari.
Farþeginn kinkar kolli.
„Ertu virkilega frá fslandi?"
hváir hann eftir að hafa spurt
um upprunann. „Pabbi ntinn var
þar í stríðinu, hann bjó í bragga
og stundum í tjöldum. Eg geymi
enn lúið selskinnsseðlaveski sem
hann kom með heim. Islenskur
minjagripur, sjáðu til.“
Þetta var jú hersetulið
f ljós kemur að faðir leigubíl-
stjórans hét Fredrick Lodge og
sinnti að sögn sonarins her-
skyldu á íslandi á árunum
1941-43. Hann var vélvirki og
hefur að líkindum haft aðsetur í
Hvalfirði, samkvæmt því sem
Richard riljar upp. „Þeir voru
nálægt höfuðborginni en
bjuggu í sérstöku hverfi og
höfðu ekki mikil samskipti við
íbúana. Eg hugsa að Islending-
um hafi heldur ekki verið gefíð
um að blanda geði við þá, þetta
var jú hersetulið. En hefðu þeir
ekki komið hefðu Þjóðveijarnir
einfaldlega sest þarna upp í
staðinn. Ætli það hefði nokkuð
þótt betra?“
Richard lætur bflinn sigla með
seigfljótandi umferðinni af göml-
um vana. Hugur hans er hins
vegar í þátíðinni, hjá foður hans
sem lést fyrir fáeinum árum.
„Hann dáði Island,“ segir Ric-
hard og horfir á íslendinginn í
Það er happdrætti að
taka leigubíl í London.
Flestir þeirra skila far-
þegunum að vísu á rétt-
an áfangastað en það er
viðmót bílstjórans sem
skiptir höfuðmáli. Sig-
urbjörg Þrastardóttir
fékk far með hinum
vinalega Richard
Lodge sem sagði sögur
af veru föður síns í her-
setuliði Breta á íslandi.
baksýnisspeglinum. „Síðar sagði
hann okkur frá heitu hverunum
og snjónum og birtunni á sumr-
in. Það hlýtur að vera skrýtið að
búa við rökkur nánast allan vet-
urinn og viðstöðulaust sólskin á
sumrin. Sumartúninn hlýtur að
vera ykkur kær,“ giskar hann og
lítur við.
Hún var aldrei
hrædd um hann
Richard er fæddur 1945 og
það var því fyrir hans daga sem
faðir hans dvaldi á Islandi.
„Bróðir minn fæddist hins veg-
ar skömmu cftir að pabbi hafði
verið heima í leyfi og var skírð-
ur í höfuðið á honum.“
Á meðan Fredrick eldri
gegndi herþjónustu beið eigin-
kona hans þolinmóð í Bretlandi.
„Þau giftu sig viku áður en
stríðið braust út árið 1939,“
segir Richard og þagnar í dá-
litla stund. „Pabbi var kallaður
í herinn 22 ára að aldri og losn-
aði ekki fyrr en undir þrítugt.
Einmitt sá tími ævinnar sem á
að vera hvað skemmtilegastur.“
Hann segir móður sína hafa
verið einstaklega yfirvegaða
allan biðtímann. „Þau skrifuð-
ust reglulega á og bréf pabba
frá Islandi eru enn tU. Það er
merkilegt, en hún segist aldrei
hafa verið hrædd um hann.
Hann tók meira að segja þátt í
innrás Bandamanna í Normandí
1944 en aldrei kveðst hún hafa
leitt að því hugann að skeyti
kynni að berast um lát hans.
Kannski er það einmitt best, að
hugsa jákvætt,“ segir Richard
og snýr sér við til hálfs. Far-
þeginn kinkar kolli.
Sigldi frá íslandi
með fiskiskipi
Móðir Richards er enn á lífi,
áttræð að aldri. „Þau voru gift í
fimmtíu ár. Pabbi lést stuttu
eftir gullbrúðkaupið,“ segir
hann og bætir við: „Þegar kalt
var í veðri urðu fingumir á
honum iðulega náhvítir. Hann
kenndi það dvöl sinni í frost-
hörkunum á Islandi. Hann
sigldi þaðan með fiskiskipi árið
1943 og sneri aldrei aftur. En
kalið fylgdi honum alla ævi og
minnti hann á Island,“ segir
Richard.
Leigubfllinn er korninn að
umbeðnum áfangastað og bfl-
sljórinn snýr sér við til þess að
rukka. En áður en að því kemur
horfir hann góða stund um-
hyggjusamur á íslendinginn og
ítrekar: „Sumartíminn hlýtur
að vera ykkur afar kær.“