Morgunblaðið - 21.03.1999, Blaðsíða 38

MORGUNBLAÐIÐ
c 38 SUNNUDAGUR 21. MARZ 1999
MINNINGAR
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN NIKULÁSDÓTTIR,
áður til heimilis á Framnesvegi 29,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni mánudag-
inn 22. mars kl. 10.30.
Guðrún K. Júlíusdóttir,
Sigríður Júlíusdóttir, Kristmundur E. Jónsson,
Hulda Þorsteinsdóttir,
Sigríður Dúna Kristmundsdóttir, Kristbjörg Elín Kristmundsdóttir,
Guðrún Björk Kristmundsdóttir, Júlía Hrafnhildur Kristmundsdóttir,
Lára K. Guðmundsdóttir, Guðrún Edda Guðmundsdóttir,
Emil Gunnar Guðmundsson, Þórunn Hulda Guðmundsdóttir,
Hulda Birna Guðmundsdóttir, Gunnhildur Halla Guðmundsdóttir,
barnabarnabörn og aðrir aðstandendur.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
BÖÐVAR EYJÓLFSSON,
Hlíðarvegi 7,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Digraneskirkju þriðju-
daginn 23. mars kl. 13.30.
Emilía Böðvarsdóttir,
(na Böðvarsdóttir,
Ólöf Helgadóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
HILDIGUNNUR ENGILBERTSDÓTTIR,
Brekkubraut 23,
Akranesi,
sem andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur mánu-
daginn 15. mars, verður jarðsungin frá Akra-
neskirkju þriðjudaginn 23. mars kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlega bent á Krabbameins-
félagið.
Ásgeir Samúelsson,
Þórunn Ásgeirsdóttir, Gunnar L. Stefánsson,
Einar Ásgeirsson, Helga Jónsdóttir,
Hrönn Ásgeirsdóttir, Svavar S. Guðmundsson,
Svandís Ásgeirsdóttir, Sigurbjörn Guðmundsson
og barnabörn.
t
Alúðarþakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát
og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
MAGNÚSAR ÞORLEIFSSONAR
viðskiptafræðings,
Jökulgrunni 15.
Ida Sigríður Daníelsdóttir,
Guðmundur Magnússon, Kristín Magnúsdóttir,
Þorleifur Magnús Magnússon
og fjölskyldur þeirra.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
auðsýndu okkur vináttu samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegs föður okkar, stjúp-
föður, tengdaföður, bróður og afa,
GUNNARS HALLDÓRSSONAR,
Álfaskeiði 88,
Hafnarfirði.
Hafsteina Gunnarsdóttir, Helgi Bentsson,
Amalía Rut Gunnarsdóttir, Jónas Yamak,
Anna María Valtýsdóttir, Jón B. Hermannsson,
Oktavía Ágústsdóttir, Karl Kristensen,
Magnúsína Ágústsdóttir, Kristján Ólafsson,
Guðrún Helga Ágústsdóttir, Stefán Sigurðsson,
Unnur Bjarnadóttir,
Ásgeir Halldórsson
og barnabörn.
+ Jakob Tryggva-
son fæddist að
Ytra-Hvarfi í Svarf-
aðardal 31. janúar
1907. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Seli á Akureyri 13.
mars siðastliðinn.
Jakob var sonur
Tryggva Jóhanns-
sonar, f. 11. aprfl
1882, d. 23. ágúst
1971, bónda á Ytra-
Hvarfi í Svarfaðar-
dal, og Guðrúnar
Soffíu Stefánsdótt-
ur, f. 12. júlí 1885,
d. 9. janúar 1963 frá Sandá í
Svarfaðardal. Systkini Jakobs
voru Jóhann Tryggvason
(1908-1915), Lilja Tryggvadótt-
ir, húsmóðir (1910-1992), gift
Antoni Baldvinssyni, bjuggu í
Svarfaðardal og á Dalvík, Jó-
hann Tryggvason yngri, tónlist-
armaður (1916-1997), kvæntur
Klöru Símonsen, f. 1918, bjuggu
í London, Stefán Tryggvason,
skrifstofúmaður (1917-1976),
kvæntur Þóru Aðalsteinsdóttur
(1916-1996); bjuggu á Akur-
eyri, og Olafur Tryggvason,
bóndi, f. 1920, kvæntur Frið-
riku Haraldsdóttur (1915-
1994), bjuggu á Ytra-Hvarfí og
Dalvík.
Jakob kvæntist árið 1936
Unni Tryggvadóttur, f. 27. des-
ember 1907 d. 24. maí 1987. Hún
var dóttir Tryggva Kristinsson-
ar, organista (1882-1948) frá
Ystabæ í Hrísey, og Nönnu Am-
grímsdóttur (1884-1908), dóttur
Arngríms málara Gislasonar.
Unnur ólst upp að Völlum í
Svarfaðardal hjá föðurbróður
sinum, séra Stefáni Kristinssyni
(1870-1951), og konu hans, frú
Sólveigu Pétursdóttur Eggerz
(1876-1966). Börn Jakobs og
Unnar em: 1) Nanna, f. 26. októ-
ber 1937, d. 27. júní 1988, fiðlu-
leikari, var gift Gísla Geir Kol-
beinssyni og era dætur þeirra
Unnur Ingibjörg og Hildur. 2)
Soffía, f. 2. desember 1939, leik-
kona, var gift Pétri Einarssyni
og em dætur þeirra Margrét
Kristín og Sólveig. 3) Tryggvi, f.
19. aprfl 1950, útgáfustjóri,
kvæntur Svanhildi Jóhannes-
dóttur og em synir þeirra Jakob
og Jóhannes.
Jakob var organleikari við
Akureyrarkirkju 1941-1986 og
starfaði að tónlistarmálum á
Jakob Tryggvason organisti dá-
inn! - Andlátsfregnin kom ekki að
óvörum. Starfinu var lokið. Aldur-
inn var orðinn hár. En mig setti
hljóðan. Fregnin var eins og eitt-
hvað óvænt hefði gerst. Reynslan
sýnir það, að dauðinn kemur óvænt,
hvort sem æviferill hins látna var
langur eða skammur. Umbreyting-
in er svo mikil, þegar hún kemur,
að ekkert jafnast á við hana. En þá
minnist ég þess, að skrifað stendur:
Hræðst eigi dauðann, mundu að
þar eiga með þér hlut aldir og
óbornir. Sumir þeir, sem komnir
voru að mörkum þess ósýnilega, en
komu svo til meðvitundar þessa lífs
aftur, hafa sagt frá því, hve sælu-
kennd þeirra hafi verið mikil um
það bil er þeir voru að skilja við á
dauðastundinni.
„Ó dauði, hversu kært er kall
þitt,“ - var ég oft búinn að lesa úr
texta handbókarinnar yfir kistu
hins látna í áheym Jakobs, þar sem
hann sat við orgelið í kirkjunni, og
nú læt ég þau enn tala sínu máli í
minningu orgelleikarans og kór-
stjórans. Þannig hugsa ég mér að
þessi ágæti samverkamaður og vin-
ur hafi mætt hinsta kallinu.
Jakob Tryggvason var einstakt
prúðmenni og hverjum manni hóg-
værari. Hann var laus við að koma
sjálfum sér á framfæri sem e.t.v.
hefur háð honum nokkuð, en þeim
mun betur kappkostaði hann að
Akureyri um 45 ára
skeið. Um ferming-
araldur hóf hann
nám í orgelleik hjá
Tryggva Kristins-
syni, síðar tengda-
föður sinum, en
fluttist svo til
Reykjavíkur þar
sem hann stundaði
nám við Samvinnu-
skólann og sótti
jafnframt ti'ma hjá
Sigurði Frímanns-
syni organista. Jak-
ob lauk prófi frá
Samvinnuskólanum
árið 1927 og fluttist þá norður
og starfaði á skrifstofu Kaupfé-
lags Eyfirðinga. Árið 1931 fór
hann aftur suður til Reykjavík-
ur og fór í einkatíma til Páls ís-
ólfssonar organista. Hann var í
Tónlistarskólanum í Reykjavík
til ársins 1938. Jafnframt starf-
aði hann á skattstofu Reykja-
víkur. Árið 1941 var Jakob ráð-
inn organleikari við Akureyrar-
kirkju og sinnti hann því starfi
til ársins 1945 að hann fór til
framhaldsnáms í London. Þar
var Jakob við nám í The Royal
Academy of Music til ársins
1948. Frá þeim tíma var hann
organleikari við Akureyrar-
kirkju óslitið til ársins 1986.
Jakob var kennari og skóla-
sljóri Tónlistarskóla Akureyrar
frá 1950-1974 og stjórnaði
Lúðrasveit Akureyrar um tutt-
ugu ára skeið. Þá stjómaði
hann Lúðrasveit Barnaskóla
Akureyrar um árabil og kenndi
tónmennt við Oddeyrarskóla á
Akureyri. Jakob þjálfaði
Smárakvartettinn á Akureyri
og síðar Geysiskvartettinn og
lék undir með þeim báðum. Þá
stjórnaði hann kvennakórnum
Gígjunum á Akureyri.
Eftir Jakob liggur fjökli út-
setninga á sönglögum og
kirkjutónlist, auk nokkurra
frumsaminna verka. Jakob var
kjörinn heiðursfélagi Lúðra-
sveitar Akureyrar árið 1967,
Félags íslenskra organleikara
árið 1991 og Kórs Glerárkirkju
árið 1994. Hann var sæmdur
riddarakrossi hinnar íslensku
fálkaorðu árið 1980.
Utför Jakobs verður gerð frá
Akureyrarkirkju mánudaginn
22. mars klukkan 13.30, en jarð-
sett verður að Völlum í Svarfað-
ardal síðar sama dag.
rækja skyldustörf sín. Þar er mér
nærtækast organistastarf hans.
Orgelið í Akureyrarkirkju var
um skeið stærsta og fullkomnasta
pípuorgel á landinu og átti Jakob
mestan þátt í að það orgel var valið,
enda eru hljómar þess miklir, eins
og hlustendur hafa fengið að heyra.
Jakobi var mjög annt um hljóðfæri
sitt og lék á það af mikilli leikni, og
meira en það.
Orgelleikur var honum ekki að-
eins starf, ekki aðeins list heldur
var hann honum heilagur. Maður
þurfti ekki annað en að sjá hann
leika á hljóðfærið til að skynja
þetta. Þó að langt væri á milli okk-
ar við þjónustuna í kirkjunni, þar
sem orgelið var þannig staðsett, áð
hann sneri bakinu við mér, fann ég
þennan heiiagleika í orgelleik hans.
Þá man ég hve þýtt og milt hann
spilaði undir hina hljóðu bæn í
messulok, þegar allir sátu hljóðir,
en tónarnir leiddu undurþýtt bæn-
arandann.
Árin liðu. Tíminn fór miidum
höndum um Jakob. Er við samfógn-
uðum honum á níræðisaímælinu
var ekki að sjá, að ellin íþyngdi
honum. Teinréttur stóð hann og
gekk um. Á Akureyri vildi hann
vera, og þar bjó hann einn síðustu
árin og hugsaði að mestu leyti um
sig sjálfur, eins og ekkert væri.
Hann var tilfinningaríkur trúmað-
ur, en bar ekki tilfinningar sínar á
torg. Hann var orðvar, talaði yfir-
leitt ekki margt eða mikið, en hann
átti hlýjan persónuleika, hlýtt
hjarta, og það var tekið eftir því
sem hann sagði. Þó að verkahring-
ur hans takmarkaðist við tónlistar-
iífið, þá var sjóndeildarhringur
hans stór. Hann lét sér ekkert óvið-
komandi. Þetta fann ég svo vel, er
við ræddum saman, í góðu tómi og
létum hugann reika vítt og breitt.
Tryggð, festa og hjartahlýja ein-
kenndi umfram allt skaphöfn hans.
Þannig reyndist hann mér þau
mörgu ár, sem við störfuðum sam-
an eða um þrjá áratugi. Við Sólveig
konan mín kveðjum góðan vin og
mikinn heiðursmann með þakklæti
og hlýhug og biðjum honum bless-
unar Guðs, er hann hverfur nú á vit
þess eilífa. Við erum með ykkur í
anda fyrir norðan, er þið kveðjið
þennan mikilhæfa tónlistarmann.
Kynslóðir koma,
kynslóðir fara,
allar sömu ævigöng.
Gleymist þó aldrei
eilífa lagið
við pílagrímsins gleðisöng
Oft var Jakob búinn að flytja
þessi heilögu sannindi með orgeli
sínu og kirkjukór. Orðin tjá ævidag
hans „með eilífa lagið við pílagríms-
ins gleðisöng“, og þar sem við sjá-
um hann í anda í sinni himnesku
mynd líkt og postulinn orðar það í
1. Kor. 15:49:
„Og eins og vér höfum borið
mynd hins jarðneska, munum vér
einnig bera mynd hins himneska.“
Við hjónin sendum ykkur
systkinunum, Soffíu, Tryggva og
fjölskyldunni allri inniiegustu sam-
úðarkveðjur. Við biðjum Guð að
blessa bjarta og fagra minningu
Jakobs Tryggvasonar og þeirra,
sem á undan eru farnir.
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Pétur Sigurgeirsson.
Kveðja frá Tónlistar-
skólanum á Akureyri
í dag kveður Tónlistarskólinn á
Akureyri einn af brautryðjendun-
um í sköpun hins fjölbreytta tón-
listarlífs, sem Akureyringar geta
státað af í dag. Jakob Ti-yggvason
var skólastjóri skólans frá
1950-1974, að einu ári frátöldu. Á
þeim tíma óx skólinn og dafnaði úr
því að vera skóli með nokkrum tug-
um píanónemenda í að verða einn
stærsti og fjölbreyttasti tónlistar-
skóli landsins. Sá grunnur sem
lagður var á þeim árum er undir-
staða þess starfs sem unnið er í
dag. Á þessum árum var Jakob
jafnframt organisti Akureyrar-
kirkju, stjórnandi Lúðrasveitar
Akureyrar og kvennakórsins Gígj-
anna, auk fleiri tónlistarstarfa sem
á hann hlóðust.
Á engan er hallað þótt staðhæft
sé að Jakob Tryggvason hafi verið
helsti máttarstólpi tónlistarlífs á
Norðurlandi á þessari öld. Á sinni
löngu starfsævi var hann margra
manna maki, en vann sín störf af
hógværð og lotningu fyrir tónlistar-
gyðjunni. Allt fram á þetta skólaár
var Jakob fastur gestur á flestöll-
um tónleikum skólans og fylgdist
vel með starfi hans. Var auðfundið
hvern hug hann bar til skólans og
áhuginn fyrir vexti hans og við-
gangi var ódrepandi.
Starfsfólk Tónlistarskólans á
Akureyri þakkar samfylgdina og
óeigingjörn störf sem hafa borið
ríkulegan ávöxt. Við erum sann-
færð um að áfram verður fylgst
með okkar starfi.
Atli Guðlaugsson skúlasljóri.
Kveðja frá Félagi
íslenskra organleikara
Jakob Tryggvason er látinn.
Hann var einn af frumherjum ís-
lenskrar organistastéttar og jafn-
framt einn af stofnfélögum FIO.
JAKOB
TRYGGVASON