Morgunblaðið - 27.07.1999, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 27. JÚLÍ 1999
það, ég fór heim með þessum
ókunna manni. Það fyrsta sem að
við heyrðum voru hljóðin í kon-
unni sem var komin með léttasótt
en lítill snáði um það bil þriggja
ára stóð skelfingu lostinn úti í
horni. Mér sjálfri leist ekki heldur
á blikuna, snéri mér að drengnum
og sagði „Heyrðu Pétur, nú förum
við í strætó til Reykjavíkur og fá-
um okkur ís.“ Upp frá þeirri
stundu höfum við Pétur verið
perluvinir. Og ekki aðeins hann,
öll fjölskyldan hefir verið meðal
nánustu og tryggustu vina okkar
fram á þennan dag. Þegar svo að
því kom að ég gekk sjálf í hjóna-
band var manni mínum strax tekið
eins og hann væri einn af fjöl-
skyldunni. Maðurinn sem leiddi
mig heim til sín þennan sólskins-
dag, var Hans Lindberg Andrés-
son. Hann hafði komið til íslands
frá Færeyjum rúmlega tvítugur
að aldri til þess að vinna að starfi
sínu sem skipasmiður. Unnusta
hans Ala, sat í festum heima í
Færeyjum ein fjögur ár, kom síð-
an á eftir honum hingað, þau
gengu í hjónaband árið 1946, settu
saman heimili og hafa átt hér
heima æ síðan.
Hans Lindberg var snillingur í
höndunum. Fyrst byggði hann fal-
lega íbúð handa fjölskyldunni og
svo síðar þegar fjölskyldan stækk-
aði, reisti hann glæsilegt einbýlis-
hús. En það var sama hvort húsa-
kynnin voru smá eða stór, hvar-
vetna kom fram handlagni og list-
fengi þeirra hjóna beggja, því að
eins og hann var afburða smiður,
þá var Ala framúrskarandi hús-
móðir og mikil hannyrðakona. Þau
prýddu heimili sitt með eigin
verkum, útskornum vegglömpum,
borðum og skápum, smíðuðum og
mótuðum af Hans og veggmynd-
um, dúkum, púðum, postulíns-
styttum og ýmsum öðrum munum
sem Ala vann, jafnframt því að
annast þeirra stóra heimili og
barnahóp, en alls eignuðust þau
hjónin sjö börn. Það ríkti mikil
gleði við komu hvers bams og það
var gaman að heimsækja þau og
stóra barnahópinn þeirra, sem öll
urðu vinir okkar. En lífið er ekki
alltaf dans á rósum og það var
sárt að upplifa með þeim veikindi
og missi Erlu litlu, fjórða barnsins
í hópnum. En Guð gaf þeim lítinn
dreng nokkrum mánuðum síðar og
þá ríkti mikill fögnuður. Og tíminn
leið, skin og skúrir skiptust á, en
þó voru gleðistundirnar miklu
fleiri og ætíð var vináttan hin
sama.
Þegar maðurinn minn andaðist
voru Hans og Ala stödd í útlönd-
um. Við komuna til landsins óku
þau beina leið heim til mín til þess
að deila sorginni með mér og
drengjunum, en andlátsfréttin
hafði borist þeim á heimleiðinni.
Okkar sorg var þeirra sorg , eins
og gleði okkar hafði verið þeirra
gleði. Bömin okkar bundust vin-
áttuböndum þegar í bernsku og
þau vara enn og tengjast nú þegar
nýrri kynslóð.
Að koma til Hans og Ölu, var
eins og að koma heim, slík var hlýj-
an í viðmóti þeirra. Hans glaður og
reifur, svolítið stríðinn, en jafnan
skemmtilegur og Ala með út-
breiddan faðm gestrisninnar. Sam-
fylgd Hans og Ölu hefur nú varað í
rösklega hálfa öld. Missir Ölu er
því mikill. Auðvitað kemst enginn
maður svo langa leið án þess að
eitthvað gefi á bátinn, en þau öxl-
uðu saman byrðamar, eins og þau
deildu með sér gleðistundunum.
En Ala er ekki ein þótt Hans
njóti ekki lengur við. Börnin og
barnabörnin standa við hlið henn-
ar og veita henni styrk á allan
máta. Hans Lindberg naut krafta
sinna, andlegra og líkamlegra
lengur en margur annar. Stundaði
sund og lifði heibrigðu lífi. Hin
allra síðustu ár var þó sem honum
þyngdist nokkuð fóturinn, en hann
lét það lítt á sig fá og hélt háttum
sínum með glaðværð og spaug-
semi þegar fundum bar saman.
Siðustu mánuðirnir voru honum
erfiðir, en hinsta legan var ekki
löng. Hann andaðist sunnudaginn
18. júlí sl.
Og nú hefir hann kvatt okkur
maðurinn sem vatt sér að föður
mínum á götu endur fyrir löngu
og bað hann að útvega sér barns-
fóstm, en sem varð einn af okkar
bestu vinum á lífsleiðinni. Það er
ekki sjálfgefið að eiga vini um
áratugabil án þess að nokkru
sinni beri skugga á. I mínum huga
er þessi löngu liðni sólskinsdagur
einn af happadögum lífs míns. Það
var gott að ganga veginn með
Hans Lindberg og fjöldskyldu
hans. Við þökkum Hans fyrir
samfylgdina og vottum Ölu og
fjöldskyldu hennar innilegustu
samúð. Megi allar góðar vættir
vera með þeim í framtíðinni.
Kristjana H. Guðmundsdóttir
(Gógó) Gylfi, Ásgeir Valur
og fjölskyldur.
GUÐRÚN
GÍSLADÓTTIR
+ Guðrún Gísladóttir fæddist
á Hóli á Bíldudal 29. mars
1928. Hún andaðist á Sjúkra-
húsi Suðurlands 18. júlí síðast-
liðinn og fór útför hennar fram
frá Hrunakirkju 24. júlí.
Þegar ég heyrði lát Guðrúnar
Gísladóttur á Laugum, eða Gunnu
frá Fossi eins og við kölluðum hana
hér, kom upp í huga mér fallegt
minningarbrot.
Það var einn af þessum fallegu
dögum sem festast svo vel í vitund
manns, sól og blíðviðri. Um morgun-
inn hafði verið smalað til aftektar í
Tungumúla þar sem ég átti heima,
féð var komið í réttina og fólk um það
bil að hefjast handa við aftektina,
þegar við sjáum til mannaferða af
Fossheiði, sem var nokkuð fjölfarin
ferðamannaleið milli Arnarfjarðar og
Barðastrandar í þá daga. Tungumúli
stendur undir heiðinni að sunnan en
Norðurfoss að norðan. Milli þessara
bæja var alltaf góður kunningsskap-
ur. Þegar ferðamaðurinn nálgaðist,
kom í ljós að þetta var Gunna á Fossi
með tvo til reiðar. Eftir að hafa heils-
að bregður hún sér inn fyrir réttar-
vegginn, dregur upp vasahníf og
byijar að taka af, með þaulvönum
handtökum og miklu kappi og þannig
hélt hún áfram til kvölds.
Ekki hafði hún nú komið alla þessa
leið til að hjálpa okkur við aftektina,
sem hún hefði þó verið vís til, heldur
var hún að sækja piltinn sinn, hann
Einar á Laugum, sem var á leiðinni
vestur með rútunni.
Rútan kom á tilsettum tíma, lagt
var á hestana og haldið af stað norð-
ur. Sólin roðaði himininn yfir Amar-
býlisdalnum, ég stóð og horfði á eftir
þeim þar sem þau riðu samhliða útyf-
ir Stekkjarmýrina og áfram upp
Leikvöllinn þar til þau hurfu mér
sjónum, - ung og ástfangin inn í vor-
nóttina.
Einar og fjölskylda. Við hjónin
vottum ykkur dýpstu samúð, guð
styrki ykkur í sorg ykkar. Minningin
um dugmikla rausnarkonu mun lifa.
Bríet Böðvarsdóttir, Seftjörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kr-
inglunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinamar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið grein-
ina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvem látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um
25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast
við eitt til þijú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skímamöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins em birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar em birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverkn-
að. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali
em nefndar DOS-textaskrár. Þá em ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
+
Bróðir minn,
SIGGEIR ÓLAFSSON,
Sólheimum 35,
lést á dvalarheimilinu Ási, Hveragerði, föstudaginn 9. júlí síðastliðinn.
Útför hans hefur farið fram.
Kærar þakkir færi ég þeim, er sýndu mér og öðrum aðstandendum
samúð og hlýhug við fráfall hans.
Jón Ólafsson.
+
Systir mín og frænka okkar,
OKTAVÍA LEVORÍUSARDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Hlíð, Akureyri, mánu-
daginn 19. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir til fyrrum starfsfólks á Skjaldar-
vík og starfsfólks á hjúkrunarheimilinu Hlíð fyrir
einstaka umönnun.
Rósa Levoríusardóttir,
börn og tengdabörn.
+
Kær systir okkar,
GUÐNÝ ÞORKELSDÓTTIR
frá Arnórsstöðum,
síðast til heimilis
í Safamýri 51, Reykjavík,
andaðist á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund laugardaginn 24. júlí.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Systkini hinnar látnu.
+
Móðir okkar,
GUÐRÍÐUR ÞÓRÐARDÓTTIR
frá Króki,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum, Selfossi, laugardaginn 24. júlí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Haraldur Bjarnarson,
Ólafur Bjarnarson.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
MARGRÉT ÁSMUNDSDÓTTIR,
Jökulgrunni 4,
Reykjavík,
sem andaðist fimmtudaginn 22. júlí, verður
jarðsungin frá Áskirkju miðvikudaginn 28. júlí
kl. 13.30.
Garðar Víborg,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
INGVELDUR HALLMUNDSDÓTTIR,
Þingvallastræti 29,
fyrrum húsfreyja á Arnarhóli,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
laugardaginn 24. júlí.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn
30. júlíkl. 10.30.
Kristinn Sigmundsson,
Hörður Kristinsson, Sigrún Sigurðardóttir,
Magnús Kristinsson, Birgitte Kristinsson,
Hallmundur Kristinsson, Anna Lilja Harðardóttir,
Kristin Örn Kristinsson, Lilja Hjaltadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HREFNA HERBERTSDÓTTIR,
áður til heimilis að Álftamýri 48,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
miðvikudaginn 28. júlí kl. 15.00.
Herbert Árnason, Herdís Magnúsdóttir,
Ólafía Árnadóttir, Reynir Olsen,
Hertha Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
TÓMAS KRISTÓFER HALLDÓRSSON,
Heiðargerði 65,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grensáskirkju í dag,
þriðjudaginn 27. júlí, kl. 13.30.
*
Jóna Tryggvadóttir,
Einar Breiðfjörð Tómasson, Elísabet Þórdís Harðardóttir,
Alda Breiðfjörð Tómasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn. ^