Morgunblaðið - 17.11.1999, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 17. NÓVEMBER 1999 49
17 A ÍKTAT /I D DT4 nizr umog byrgði lífsljósið skæra. Hvíl
X l\ AiX JDJ þú Í friði, elsku Fannar Bjai-ki, þú
> ____ lifír heill í hjortum okkar.
OLAFSSON AriosSof,fa'
+ Fannar Bjarki
Ólafsson fæddist
6. janúar 1993.
Hann andaðist á
Barnaspítala
Hringsins aðfara-
nótt miðvikudagsins
3. nóvember. Utför
Fannars Bjarka fór
fram frá Digranes-
kirkju miðvikudag-
inn 10. nóvember sl.
Hann Fannar
Bjarki er dáinn. Eftir
langa og stranga bar-
áttu hefur þessi litli
vinur okkar hlotið langþráða hvíld.
Langt er liðið síðan að ljóst varð að
baráttan við veikindin var töpuð og
að kveðjustundin var yfirvofandi
alla tíð síðan. Samt er maður víst
aldrei tilbúinn þegar kallið loksins
kemui’. Kallið sem leysti hann
Fannar okkar loksins frá sárum
þjáningum lífsins í stríðinu langa
við ólæknandi sjúkdóm. í brjóstum
okkar bærast blendnar tilfinningar
söknuðar og þakklæt-
is. Söknuðar til lítils
drengs sem ekki er
lengur í þessum heimi
og þakklætis fyrir að
hafa fengið að kynnast
honum og ganga með
honum þennan stutta
spöl í lífinu. Hann var
langþráð ljós í lífí for-
eldra sinna sem elsk-
uðu hann og hlúðu að
honum af ótrúlegri
elju alla tíð til lpkast-
undar. Elsku Óli og
Þrúða, missir ykkar er
meiri en orð fá lýst.
Ekkert bam hefði getað fengið
betri foreldra en einmitt ykkur eins
og þið hafið alla tíð sýnt í veikindum
Fannars með þrautseigju ykkar og
æðruleysi. Litla ljósið ykkar skín nú
loksins skært í öðrum heimi og lýsir
okkur öllum í minningunni um lítinn
einlægan rauðhærðan dreng sem
við fengum að kynnast örstutta
stund. Loksins hefur hann fengið
frelsi frá líkamanum sem brást hon-
Með þessu bamaversi langar
okkur til að kveðja hann Fannar
Bjarka.
Ástarfaðir Wminhæða,
heyr þú bama þinna kvak,
ennídagogalladaga
í þinn náðarfaðm mig tak.
Náð þín sólin er mér eina,
orð þín döggin himm frá,
er mig hressir, elur, nærir,
eins og foldarblómin smá.
Einn þú hefur allt í höndum,
öll þér kunn er þörfin mín,
ó, svo veit í alnægð þinni
einnigmérafpsiþín.
Anda þinn lát æ mér stjóma,
auðsveipan gjör huga minn,
og á þinnar elsku vegum
inn mig leið í himin þinn.
(Steingrímur Thorsteinsson.)
Hvíl í friði litli vinur. Kæra for-
eldrar, megi Guð vera með ykkur
og veita ykkur styrk.
Starfsfólk Smárahvamms.
ANTON BJÖRN
FERNANDO
+ Anton Bjöm
Femando fædd-
ist 3. apríl 1977 í
Reykjavík. Hann
lést 4. nóvember sl.
Utför Antons Björns
fór fram frá Fella-
og Hólakirkju föstu-
daginn 12. nóvem-
ber sl.
Elsku Toni, við sitj-
um hér þrír vinimir til
að kveðja þig. Það
reynist okkur erfitt
svona ungir sem við er-
um. Snemma hófst vin-
skapur með þér og Róberti, aðeins
sex ára gömlum. Þú fluttist burt úr
Breiðholtinu í nokkur ár, en þegar
þú komst aftur féllstu strax inn í
hópinn og urðum við þá allir mjög
nánir vinir. Gott var að trúa þér fyr-
ir okkar innstu málum, þú hlustaðir
vel og gast gefið okkur góð ráð. Allt-
af varst þú traustur vinur. Margt
var brallað á unglingsáranum og
varst þú hrókur alls fagnaðar. Eitt
skipti sem þú gistir hjá Róberti var
ákveðið að nenna ekki í skólann dag-
inn eftir og settum við ennið á ofn-
inn og kölluðum á mömmu til að
finna, en að sjálfsögðu dugði þetta
ekkert og voram við reknir með
harðri hendi í skólann. Aðaleinkenni
í fari þínu var áreiðan-
leiki og gleði, enda var
alltaf stutt í þitt sér-
staka bros sem fyllti
mann gleði. Þegar við
urðum eldri vora
kvennamálin að sjálf-
sögðu í brennidepli og
varst þú búinn að finna
þér lífsförunaut og
varst fyrstur til að
eignast barn en svo
fylgdum við þér tveir
fljótlega eftir.
Kæri vinur, það er
hoggið stórt skarð í
vinahópinn sem ekki
verður fyllt. Toni okkar, við kveðj-
um þig með söknuði og trega.
Elsku góði guð, varðveittu Tönju,
Alexíu Rós, Pálínu, Edvin og aðra
ástvini og gefðu þeim styrk í þessari
miklu sorg.
Róbert, Orri og Óskar.
Kæri Toni. Okkur langar til að
þakka þér fyrir allar góðu samver-
ustundirnar undanfarin ár. Minn-
ingin um þig mun aldrei gleymast
og er sú minning geymd í hjarta
okkar um ókomna tíð. Hvíl í friði
kæri vinur.
Kallið er komið,
kominernústundin,
EYÞÓR
STEFÁNSSON
+ Eyþór Stefáns-
son fæddist á
Sauðárkróki 23.
janúar 1901. Hann
lést á Sjúkrahúsi
Sauðárkróks 3. nó-
vember sl. Útför Ey-
þórs var gerð frá
Sauðárkrókskirkju
laugardaglnn 13.
nóvember sl.
Kveðja frá
Kirkjukór
Sauðárkróks
Heiðursfélagi okk-
ar, Eyþór Stefánsson, var frum-
kvöðull að stofnun kirkjukórsins
og stjórnaði honum um 43 ára
skeið. A þessum árum má segja að
heimili þeirra hjóna hafi verið ann-
að heimili kórfélaga, þar fóru söng-
æfingar fram og ýmsar aðrar
uppákomur tengdar kórstarfinu.
Kórinn varð þess heiðurs aðnjót-
andi að frumflytja flest af hans
fallegu kórlögum.
Þau hjón bjuggu yf-
ir sérstökum glæsi-
leika, en hitt verður
aldrei hægt að út-
skýra hvað þau báru
með sér mikla útgeisl-
un í félagsskap.
Listina að hrífa
aðra með sér til mik-
illa átaka og afreka er
ekki hægt að læra, sá
hæfileiki er meðfædd-
ur.
Kirkjukórinn naut
þess ríkulega hvað
Eyþór var mikill eld-
hugi og gat framkvæmt ótrúlega
hluti með list sinni, bæði á tónlist-
ar- og leiklistarsviði og eins með
sinni geislandi frásagnarsnilld og
óþrjótandi orku til að lýsa upp um-
hverfi sitt, slíkra manna er gott að
minnast.
Við vottum barnabörnunum
samúð okkar og óskum þeim alls
góðs.
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margterhéraðþakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margseraðminnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guðþérnúfylgi,
hans dýrðarhnoss þú hþóta skalt.
Grátnirtilgrafar
göngumvérnúhéðan,
fylgum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðirvérmegum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut
(V. Briem.)
Elsku Tanja og Alexía. Við biðj-
um góðan Guð gefa ykkur styrk til
þess að takast á við þessa erfiðu
stundir sem nú era og biðjum við
þess að minningin um góðan, hæfi-
leikríkan og einstakan dreng megi
mOda sárin. Við getum huggað okk-
ur við það að ef einhverjum er vel
tekið hjá Guði og englunum, þá er
það honum Tona okkar.
Ykkar vinir að eilífu,
Dagný, Jóhann og
óskírður Jóhannsson.
Skilafrest-
ur minn-
ingar-
greina
EIGI minningargrein að bh't-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skOafrestur sem hér
segir: I sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-,
föstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir
hádegi tveimur virkum dögum
fyrir birtingardag. Berist
grein eftir að skilafrestur er
útrunninn eða eftir að útför
hefur farið fram, er ekki unnt
að lofa ákveðnum birtingar-
degi. Þar sem pláss er takm-
arkað getur þurft að fresta
birtingu greina, enda þótt þær
berist innan hins tiltekna
skOafrests.
JONA SIGRUN
JENSDÓTTIR
4-
I Jóna Sigrún
Jensdóttir fæddist í
Þaralátursfirði N-
Isafjarðarsýslu 28.
febrúar 1916. Hún
lést þann 9. nóvem-
ber 1999. Útför
Jónu Sigrúnar fór
fram frá Siglufjarð-
arkirkju 16. nóvem-
ber sl.
Ég minnist Sigrún-
ar Jensdóttur með
djúpri virðingu og
þakklæti. Með virð-
ingu fyrir stórvirkið
sem hún vann að ala upp og senda
til mennta stóran mannkostahóp tO
uppbyggjandi starfa í þjóðfélaginu
- reglusamt, heiðarlegt, áreiðan-
legt, samvizkusamt og traust fólk.
Þessir eiginleikar vora auðvitað
fyrst og fremst hennar eigin kostir.
Kostir, sem börnin fengu frá henni
sem veganesti út í lífið. Þannig var
hún sjálf. (Ég naut þess að eiga
sum barna hennar sem nemendur.)
Ég er þakklát fyrir örlæti hennar
og takmarkalausa gestrisni, sem ég
reyndi árum saman, er leið mín lá
inn á heimili hennar. Það skipti
engu, hvort við voram fleiri eða
færri, alltaf var heimOi þeirra hjóna
opið með öllu sem bezt varð fundið
og ferðalöngum kæmi vel að njóta.
Þó við ympraðum stundum á því að
hverfa eitthvert annað til þess að
íþyngja ekki og
þrengja að, voru slíkar
athugasemdir sem ót-
öluð orð. I öOu hléd-
rægu lítillæti sínu og
orðfárri festu vissi
systir Sigrún veg sinn
og vilja. Þar var
hvorki orðflaumur né
fjargviðrun.
Móti okkur skyldi
tekið og við okkur gert
samkvæmt rausn
hennar og göfgi. Hjfy
henni sannaðist vissu-
lega orðtækið: „Þar
sem er hjartarúm er
húsrými." Hún bjó yfir mikflli
hjartahlýju.
Auk þess, sem hér er sagt var
systir Sigrún sanntrúuð og hvikaði
hvergi á því sviði fremur en annars
staðar þar sem sannfæring hennar
lá að baki. Hún var orðheldin og
vinföst.
Hér er gengin ein hinna sönnu ís-
lenzku mæðra, sem með störfum og
uppeldi hafa lagt sinn mikilvæga
undirstöðustein samfélaginu til
uppbyggingar. Blessuð sé minning
hennar.
Kæru vinir mínir, börnin öll, Eri-
endur og allir aðrir ástvinir. Við
hjónin sendum ykkur öllum inni-
legustu vina- og samúðarkveðjur.
Guð blessi ykkur og styrki.
Sólveig og Jón Hjörleifur.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
NÍELSÍNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
(ína),
Réttarholtsvegi 83,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju á morgun,
fimmtudaginn 18. nóvember, kl. 13.30.
Elísabet Jónsdóttir, Guðmundur Ingi Guðmundsson,
Guðmundur Jónsson, Brynja Baldursdóttir,
Ingibjörg Jónsdóttir, Hilmar Helgason,
Jensína Jónsdóttir,
Eiríkur Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
.................................
t
Við þökkum þeim fjölmörgu, sem sýndu okkur
hlýhug og vináttu við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður og
afa,
MARTEINS BJÖRNSSONAR
verkfræðings
og fv. byggingarfulltrúa Suðurlands,
Víðivöllum 10,
Selfossi.
Arndís Þorbjarnardóttir,
Björn Marteinsson, Ólöf Helga Þór,
Guðrún Marteinsdóttir, Kristberg Kristbergsson,
Hlín Kristbergsdóttir,
Gunnar Sveinn Magnússon.
t
Hjartans þakkir til þeirra fjölmörgu, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför eiginmanns míns,
JÓNS KJARTANSSONAR
símaverkstjóra,
Litlagerði 2,
Húsavik.
Sérstakar þakkir til björgunarsveitarmanna,
sem lögðu svo hart að sér við erfiðar aðstæður.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bertha Pálsdóttir.
i