Skírnir - 01.01.1828, Blaðsíða 73
73
Innscnd Fylgiskjöl írá ymsum
höíundum.
Minníng
Prestsins sáluga Fridriks Gudmundssonar.
Stutt var ydja þíu
í víngardi,
þcims þú scttr í sást.
Ei var vilja vant,
medan vinna lcyfdist
saknar þvx ræktara reitr.
Beittir þú vcl gáfutn,
sem þér gefnar voru,
lcifdir dygdaiíkt dæmi.
Leid viS þat dygd þín,
ad lcstir skýldust;
þér var mannordit mæt’ia.
Yitnadi dagfar
um dygd í brjósti,
og liegdun um lxugar ró,
Far vel Fóstbródir
í friS þér lieitinn!
mörg eru trcgcnda tár.
Ö. SU’ertsen.
Yid Andlát Frúr Sigrídar Stephensen
þann 2an ndvbr. 1827.
Nam cg i æsku,
ad cg skyldi
gódiun gudi trcysta,
og álita
alt þad mætír
liaus af gæzku geliS.
Opt var þcssi trú
yndis bætirj
opt liún ángr deyfdi,
þix ad eg einatt
ckki skildi,
gott hvad böl gjöra mundi.
Yar þad hclzt tvisvar,
ad vafi slíkr
hrjúst med böli þjadi:
fyrst þegar dcydi
drottna sonn
ödlings amtmadr Stephán.
Og nú þá burthreif
aptr daudi
elztu amtmanns dóttur,
Frú Sigrídi ,
Sigrídar jafna
mætrar födurmódur.
Leyft er mér, þóad
lágr sé rórnr,
Ilcnnar um sóma hrcifa:
vissi cg einga
af Jlenni bera,
Konu i kvennaskara.
Hennar blídlyndi
og hjartagæzka