— 111 — syrgja þvi sárann seggir févana, ekkjan, börnin, já! allir saman. Heims frá mæiíu hafinn ertu mí! Sál þin ofar syndugra heimkynni, Sæl nú býr í gleSi' og rósemdinni; Indislig er ákvöriSun vor sd! Svo setti vin sinnrtt P. M. Th. Grafminníng. '¦ Hér undir hvílir líkhamr þreyttr, Öldúngsins Benjamins prests Júnssonar; hann var fæddur í heim þenna 1755, giftist Ingunni Eijólfs prests dóttur Siguriíarsonar 1777, misti hennar 1811, var ekkjumaisr um ár 21, deyiíi lOda apríl 1832, á 77da aldrs ári, þá hann hafiSi prestverkum þénaií 52 ar. Rétt sem til viiSar runnin sól sumai-dag heilann lýsti láiii, loptið kvöld-geislum siiíast stráisi, svo prýddi kémpan stand og stól. Benjamins guíligt lærdóms ljós leiftraili hálft um aldar skeiöiiS', manndygiíar kinníng hans ber hrós, hans æruminníng blómstrar leiöiö. G. J. S. O. Th. S. Einföld saknaðar - stef viiS fregn um lát Kaupmanns og Riddara B. Sivertsens. 1833. Fækka en fögru tre, Föisurland ! gftmd' á þín, nakiim brátt svöris þinn sé sorga þig hjúpa-lin,