Skírnir - 01.01.1836, Blaðsíða 95
— «5 —
■ T __ ,■
Hér geymist lik
O. II. Finsens,
iiann fæddist 22an majj 4793,
tók Ista Examen við háskólann 1814
síSasta i lögvísi 1817,
var settr sýslumaðr í Kjósar og Gullbríngn sýslum 1818,
sömu sýslur veittar Sta maji 1821,
varð virkilegt kammerráð 8da maji 1832,
Assessor í Iandsyfírréttinum 12ta apríl 1834,
gégndi stiftamtmanns embættinu
hér á landi frá því i aug. 1834
og til síns dauðadags 24da febr. 1836.
Hann giftist 18da augúst 1820
jómfrú Mariu Möllcr/
Atti með henni 10 börn,
þar af lifa 6,
síðasti sonur fæddist 5 döguin áðr og audaðist
2 dögum seinna enn faðirinn dó.
Ef ókénndr mig að því spyr
Ur garði hvör hér hafi géngið?
Viti sá þ'að, ef vissi ei fyr,
Vinir hann trega tnunu lengi,
Gnfna var honnm gnótt óspart
Géfín, svo færri tneira fengu,
Mikið hann nam, þó nymdi inart
Ncita muu þcssu heldur engi.
Hjartað var gott, og hreint og blitff,
Hans trygð mun flestra yfirtaka,
Siðferðið lastvart, fast og fridt,
Fáa þvi muntu sjá hans maka.
A]lir elskuðu afbragðs mann,
Allir setn þekktu nú liann syrgja.
Harmdauði oss er orðipn hann,
Ekki þann tjáir harm að byrgja;
En — eg hætti. Eg óttast má,
Að öndin sæl, við liold er skildi,
Hól, en þótt satt, ef lilustar á,
Og heyra mætti, en ei vilc’.i.
A. Hclgason.
s