Skírnir - 01.01.1841, Blaðsíða 98
100
fátækt honum fylgdi
á fundi alla,
en harmar biSu hans
heima optast.
5.
Konúngs hafsi hann hjarta
meS kotúngs efnum,
á líkn viS fátæká
fátækt sína ól;
öBrum varS hann gæfa
ei sér sjálfum,
og hjálpaSi sjúkur
til heilsu öSrum.
6-
Önd hans þó var auSug
og þegar harma-
björg og vanheilsu
á brjósti honum lágu,
brauzt hún undan fargi
og bjó 1 skyndi
skrípi • tröll skjaldmeyjar
og skóga hugmynda.
7. ,
Harma pá um stund
hennar glöptu
J>ær enar kátlegu
kynja myndir.
ASra j>ær hneixluSu,
en Oddr bygSi
sér J>ar hlátra heim
er heimur grætti.
8.
fegir nú Oddur,
en augun IiSnu
eptir önd
i eylífS stara,
hún þar heim
hefir slikan
aS betri ei
sér byggja þarf.
9.
E_n þú sem undan
æfí straumi
flýtur sofandi
aS feigðar ósi,
lastaSu ei laxinn
sem leitar móti
straumi sterklega
og stiklar fossa,
B. Th.
Grafskrift (á Likkistu-skildi):
Hér hvílist
Stephdn Pdlsson,
fæddur 19 Dec. 1788,
Giptist Gufrrífri Magnúsdóttur 12 Oct. 1819,
andaBist 20 Sept. 1840.
Hann var
guBhræddur, |ráSvandur, friðelskandi;
mesti erviðis- og iSju-maSur.
Harmar ekkja
hér meSan þrejir
ektamann trúfastan,
ástvin tryggvan
og hógværa
húss fo'rstöSu,
gráta börn tvö
góðan föður.