Gefn - 01.07.1872, Blaðsíða 1

EDDA.
Sæmundur fróði. Sæmundar-Edda.
I.
Urn miðbik Asíu þykjast menn fullvissir að sú þjóð
haíi átt lieimkynni, sem frá eru komnir málflokkar Norðurálf-
unnar þeir er með einu nafni kallast enar arisku túngur.
J>essi frumþjóð nefndist Arya, sem merkir tignarmenn, og
átti heima í íran,1) sem ritníngin kallar »Eden«; nú er hún
horfin sem frumþjóð, en afspríngur hennar hefir dreifst út
um allan heim, og upprunalega í tvær áttir eða tvo strauma:
norðvestur-straum og suðaustur-straum. Hinn fyrrnefndi
þjóðstraumur innifelur fyrst í Asíu sjálfri írana eða Persa;
og svo lángflesta Norðurálfumenn, sem aptur deilast í fimm
aðalflokka, sem eru þessir: 1) Grikkir (á Grikklandi, Tyrk-
*) Ekki það sem nú heitir Iran, heldur Armenía; enar fjórar ár
í Eden, sem ritníngin nefnir, eru Frat, Hiddekel, Gihon og
Pison, sem svara til Evfrat, Tigris, Araxes og Halys, sem
allar spretta upp í Armeníu og renna i ýmsar áttir. Gihon
segir ritníngin að hafi runnið í kríngum landið Kusch, en svo
nefnist Georgía enn í dag, þó menn hafi þráfaldlega sagt að
það vœri Egiptaiand. Armeniskir rithöfundar og ebreskir kalla
Araxes líka Gihon. Pison rann í kríngum landið Havila, það
er land Kalybanna, sem var auðugt að ýmsum málmum. A
þessum stöðvum lá hið upprunalega Arya-land, Airyana eða
Eden, og þannig kemur þetta náttúrlega heim við ritnínguna;
en hún er öll miklu ýngri en ritmerki og trú Egiptalands.
1