Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1904, Blaðsíða 17

17
lögð brú yfir mýrina heim að Arnarholtstúni. Sér fyrir henni þá er
mýrin er frosin. Svo sagði mér Sigurður sýslumaður Þórðarson. Ofan
á stakkgarðinum er hústóft, og er það víst hún, sem »Presthúss«-nafnið
á við. Það er án eta frá katólskri tíð, og bendir til þess, að prestur nokk-
ur hafi átt þar einsetukofa. Annars er engin sögn urn það.
16. Langavatnsdal
hafði eg áður skoðað, sem skýrt er frá í Arbók fornl.fél. 1896. En eftir
að eg átti tal við Halldór sál. Bjarnason (sbr. »Athugasemd um Langa-
vatnsdal« í sömu Arbók), þótti mér þó þörf á að koma þar aftur, ef færi
gæfist, og vita hvort eg fyndi þúfnabarðið, sem hann vísaði mér á fyrir
innan Rauðhól. Fór eg því Langavatnsdal í sumar, og athugaði hinn til-
nefnda stað. Þóttist eg finna þúfnabarðið þar, sem Halldór vísaði á.
Fleiri þúfnabörð eru þar raunar hér og þar, auðsjáanlega mynduð af skriðu-
hlaupum. Þetta er einna stærst; en að öðru leyti gat eg ekki séð, að það
væri hinuni frábrugðið.
Hrafnabjargarmáldaga, sem Halldór sagði mér frá, og sem getið er í
sömu athugasemd, sá eg í sumar á Hrafnabjörgum. Það er sama bréfið
sem prentað er í Fornbréfasafninu, þriðja bindi, bls. 491. (Khöfn 1896).
Um Laugar i Hörðudal.
Inn frá Tungu í Hörðudal skiftist dalurinn í tvo langa arma. Eystri
dalurinn er Vífilsdalur, og er hann enn bygður. Vestri armurinn heitir
Laugadalur. Hann er nú óbygður, en áður var þar einn bær, er hét að
Laugum, og hefir dalurinn nafn af honum. Bærinn hefir staðið í grösug-
um hvanuni, vestanmegin ár þeirrar, er eftir dalnum rennur. Utan til i
hvamminum eru volgar uppsprettulindir, og hefir bærinn haft nafn af
þeim. Rústirnar eru innantil í hvamminum. Þær eru í þrennu lagi og
miklar um sig. En af því jarðvegur er þar mjúkur, eru þær allar um-
myndaðar í þúfnabörð, og er ekki hægt að sjá fyrir tóftum með neinni
vissu. Tvö þeirra eru sarnan inst í hvanuninum, annað nær fjallinu,
hitt neðar. Hið þriðja er nær laugunum. Það er aflangt eftir stefnu dals-
ins, og er sem votti fyrir laut eftir rniðju þess. Gæti það verið bæjar-
rústin. En hvert þúfnabarðið fyrir sig hefir næga stærð til að vera bæj-
3