Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1912, Blaðsíða 66

66
61?2. —
6173. 7 8
6174. la/8
6175. 15/8
6176a-b»78
6177. 79
Legsteinn raeð áletrun í rúnum, íimmstrendur baulu-
steinn, 1. 79 sm., br. 21 sm.. þ. 16 sm. Áletrunin i 1
línu á einum fletinum, — hæð rúnanna 7—9,5 sm. —
þannig: kP: þ. e. »Hér
hviler Hallbjörg«. — Steinninn er ekki heill, áletrunin
hefir verið lengri, föðurnafnið og »dótter* hefir verið á
þeirn hlutanum sem vantar. — Sbr. Árb. 1909 bls. 34.
Frá Stafholti.
Ebenezer Guðmundsson, Eyrarbakka: Innsigli úr eir-
blendingi, kringlótt plata með lítilli höldu uppúr, sem
gat er á til að binda í, þverm. 2,2 sm. Leturlína með
rómv. upphafsstafaletri umhverfis, og í miðju búmerki,
sett saman úr rúnum. Mjög eytt og nær ólæsilegt
( . . . BRAND . . . ION . . .?). Fundið í jörð í Gerð-
um í Landeyjum.
Sessuborð, st. 52X43 sm., alt útsaumað með kross-saum,
blómkarfa með margvíslega litum, skrautlegum blóm-
um; saumað með »zephyr«-garni í svart klæði. Snúra
meðfram jöðrum og skúfar á hornum. Frá fyrri hluta
síðustu aldar.
Nemendur mentaskólans: Skrúðgöngumerki á stöng,
blátt með hvítum fálka á flugi (þ. e. merki Islands
samkv. frumteikningu Sigurðar málara Guðmundssonar),
saumað af frú Ingibjörgu Johnson í Reykjavík. — Gylt
lýra er efst á merkisstönginni.
Altarisstjakar 2 úr messing, aldrifnir í »barok«-stil;
stéttin áttstrend neðst, þverm. 19 sm., sömuleiðis kragi
niður við hana, þverm. 15. sm., og kragi á kertispíp-
unni, sem er laus, þverm. 11,7 sm. Snúinn leggur milli
kraganna, h. 17 sm., þverm. um 5 sm.; hæð 26,5 sm.
Berjaklasar, blóm og blöð eru drifin á stétt og kraga,
mun vera danskt verk frá 17. öld. — Frá Þingvalla-
kirkju. — Sbr. nr. 3843, 1191 og ennfremur eina mjög
líka stjaka í Vídalínssafni.
Hökull úr rósrauðu ullardamaski, með pressuðum blóm-
um í, — sem nú eru orðin mjög dauf; kross á baki úr
gulum silkiborða. Sams konar silkiborði er og fram
með öllum jöðrum. Fóðrið úr grófu hörlérefti, hvítu.
Gamallegur, líklega frá 17. öld. Stærð ca. 104 X 65 sm.
Heill á báðum herðum, smokkist yfir höfuðið, þó virðist
honum hafa verið krækt saman á vinstri öxl í fyrstu,
en hann síðar saumaður þar saman.