Fjallkonan - 22.05.1909, Blaðsíða 4

72
FJALLKONAN
Danskir ferðamenn til íslands,
—o:o—
Danska blaðið „Politiken" heflr
gengist fyrir því, að flokkur manna
takist för á hendur hingað til lands i
sumar frá Danmörku. Förinni verð-
ur hagað sem hér segir:
Frá Höfn verður farið á „Sterling"
árdegis 6. júli Til Reykjavíkur komið
flmtudaginn 15. júlí. Föstudaginn 16.
verða ferðamennirnir um kyrt hér.
Laugard. 17. farið upp á í’ingvöll.
Sunnud. 18. vei ið um kyrt þar; mánud.
19. farið til Geysis. friðjud. 20. við
Geysi og farið til Gullfoss og gist að
Geysi um nóttina. Miðvikud. 21. farið
til Þingvalla aftur. Fimtud. 22. komið
til Reykjavikur og stigið á skipsfjöl
þá um kveldið,
tOlilMHW
Fermingar-
hálslín
er bezt og ódýrast hjá
dlnóersen d Sön
Hafnarfirði.
i
L
Ljósmyndastofan í Hafnarfirði
gerir allar tegundir ljósmynda,
hvort heldur af fólki eða öðru.
Myndir stækkaðar og- smækk-
aðar. Talsíini nr. 1.
Carl Ólafsson.
!••■•■•■•■

ALFA
margarine
ætti hver
kaupmaður
að hafa.
CHR, JUNCHERS KLÆÐEFABRIK
RANDBRS.
Sparsemi er leiðin til auðsældar og
hamingju; þess vegna ættu allir, sem
vilja eignast góð og ódýr fataefni
(og færeysk höfuðföt) og vilja láta
sér verða eitthvað úr ull sinni og
gömlum prjónuðum ullartuskum, að
skrifa til klæðaverksmiðju Chr.
Junchers i Randers og biðja um hin
margbreyttu sýnishorn, er send verða
ókeypis.
cfliunió saumastofu %X. JlnóersenS Sön J
■ Hafnarfirði. (p
Ritstjóri: Jón Jónasson. — Prentsmiðja Hafnarfjarðar.
D£ FOREí'JEDE
BRYGGERIERS
MALT-
Danmark Expeditionen meddeler den i Septbr. 1908
Med Fornejelse kan jeg eive det Danmark Ex
peditionen medgivne „Ægte Kongens Bryghus Malt
«xtrakt“ mm bedste Anbeialing.
0llet holdtsig fortrjeffehgt under hele vort 2aarige
Ophold 1 Polarcgnene m«i rmm aki«ik
Alf. Trolle.
cr framúrstarandl hvað sncrtír
nijúkan og; þægilcgan smekk.
Hcfir hælilega miklð af ,,cxtrakt“i
fyrir meltinguna.
Heíir fcngið mcðmæli frá mörg- j
uiu mikilsmctniun lækuum.
BEZTAMEDALVIÐHÓSTA,|
H Æ S I
0G ÖÐRUM
KÆUfli ARSJÚKDÓMUM.
ER BEZT
SCHWEIZER SILKI
Biðjið utn sýnishorn af okkar prýðisfögru nýungum, sem vér ábvrHumst
haldgæði á.
Sérstakt fyrrtak: Silki-damast fyrir isl. búning, svart, hvitt og með
fleiri litum frá 2,15 tyrir moterinn.
Yér seljum beint til einstakra manna og sendum þau silkiefni, sem menn
hafa valið, tollfrítt og burðargjaldsfrítt til heimilanna
Vörur vorar eru til sýnis hverjum sem vill hjá frú Ingibjörgu Johnsen, Lækj-
argötu 4 í Reykjavík.
Schweizer & Co. Luzern Y 4 (Schweiz).
Silkivarnings-útilytjcndur. Kgl. hirðsalar.
. bTSt i 3» át J-Ti
26
nýkomnir fuglar fríkka tún,
farinn er snjór af hverri brún.
53. Jörðin skiftir um lánarliti,
leiðist rjúpunum skjallarhams;
mér breytist og, að mínu viti,
mjög svo geðferðið innan skamms;
því öll er komin önnur lyst
í mig, en sú eg hafði fyrst.
54. í haust er var eg þrumdi þreyttur,
þá jurtagarðsins iðju sleit;
nú vil eg aftur verða sveittur
og velta þar um einum reit;
en varpa síðan fræi’ í fold,
fyrirmyndun, um sjálfs míns hold.
55. Lystugt er úti’ að vera’ á vori,
veðrið fagurt, en sólin skín;
ærnar jarmandi, fær og forinn;
fuglasöngurinn aldrei dvín;
fiskar upptaka’ og firtir hiygð
forvitnast ætla’ um landsins bygð.
56. Frækornin þó eg felli niður,
fara þau upp á von og trú,
náttúran hress þeim heldur viður,
hlaupa þau upp að bragði nú;
án fyrirhafnar minstujjmá
maðurinn af þeim jurtir fá.
57. í*ar vex upp mest af minstum öngum,
margslags kálgresi nytsamlegt;
27
gróðursetningar lifna löngum,
líka kryddjurtir eigi tregt;
mjólkurtir gefa mal.arlyst,
magann kælandi’ og brjóstið þyrst.
58. Af myntu gall og maginn heilist;
mustarð af tali frelsarans
þekkjum; mann yflr sá hér seilist,
sætan ylm gefur limið hans,
magann vermir, en hreinsar haus,
hann vægir kýlin graftarlaus.
59. Steinseija ieysir þvagsins þunga,
þá miltisteppu’ og kviðarstein;
spínakkan mýkir líf og lungu,
laukurinn kveisu’ og ormamein;
eins hvert meðal það eykur kraft
áborið, sem til matar haft.
60. Niðrí jörðunni nýtan akur
náttúrlega eg gerði mér;
hinn yfir jörðu’ er enn þá lakur;
epli meina’ eg, sem vaxa hér,
og mjöl og bráuð og grjónagraut.
gefandi, svengdar- eyða þraut.
61. En jörðin fésjóð hulinn hefir
handa mér, næpur, rófur með;
fleira mitt akurgerði gefur
gott, þó hér só ei fiamtalið;
uppskeran mér ei verður vönd,
veturinn þegar fer í hönd