Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 25.08.1901, Blaðsíða 8

144
Þj|óðvilji\n|.
XY, 35.-36.
Nú geta allir tengið skegg!
Hin heimsfrægu, ekta rússnesku skeggsmyrsli skapa óhjákvæmilega hið fegursta
heilskegg, eða yfirskegg, og auka einnig hárvöxt. — Lita ekki
frá sór. — Abyrgst, að kaupandi fái fé sitt aptur, ef eigi
kemur að liði, og fylgir sú ábyrgð sendingunni.
Sé þetta ekki satt, borga eg kaupandan-
uin 500 kr.
Yerðið er, fyrir styrkleika nr. 1, 3 kr. 75 a., fyrir
styrkleika nr. 2, 5 kr. 75, og fyrir styrkleika nr. 3, 8 kr. 75 a.
(það meðal hrífur á 2—3 vikum). — Sendist hvert sem vill
á Islandi, ásamt notkunarleiðarvísir, og tryggingar skírteini,
sem samið er á öllum Evrópu tungumálum.
Borgun sendist fyrirfram til aðal-umboðsmannsins Ove Nielsen, Lundsgade 7,
Kjöbenhavn.
Slái íieiri menn sér saman um fleiri dósir, sendast smyrslin franko, en að
öðrum kosti verða þeir að senda 50 aura aukreitis.
Þar sem eigi er auðið að senda vörur til íslands gegn eptirkröfu, sendist
balsamið, sem sagt, að eins mót fyrirframborgun.
Hus til leigu.
Ný og vönduð sjóbúð á Stekkjunum
í Hnífsdal er til leigu fyrir tvö sex-
mannafór. Búðinni fylgir stór saltskúr,
hausahjallur og spil.
Semja má um leiguna við Guðmund
kaupmann Sveinsson í Hnífsdal.
Þegar jeg var 15 ára að aldri, fékk
jeg óþolandi tannpínu, sem jeg þjáðist
af meira og minna í 17 ár; jeg hafði
leitað þeirra lækna, allopathiskra og
homöopathiskra, sem jeg hefi þekkt, og
að lokum letaði jeg til tveggja tannlækna,
en það var allt jafn árangurslaust. Jeg
fór þá að brúka Kína-lífs-élexír, sem bú-
inn er til af Valdemar Petersen í Frið-
rikshöfn, og ðptir að jeg hafði neytt úr
þremur flöskum, varð jeg þjáningarlaus,
og hefi nú í nær tvö ár ekki fundið til
tannpínu. Jeg get af fullri sannfæringu
mælt með ofan nefndum Kína-lífs-esixír
herra Yaldemars Petersens við alla, sem
þjást af tannpínu.
Hafnarfirði.
Margrét Guðmundsdöttir,
ljósmóðir.
Kina-lífs-elexíriim fæst hjá
flestum kaupmönnum á íslandi, án nokk-
urrar tollhækkunar, svo að verðið er,
sem fyr, að eins 1 kr. 50 aur. fyrir
flöskuna. —
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elexír, eru kaupendur beðn-
ir að líta vel eptir því, að —standi
á flöskunni í grænu lakki, og eins eptir
hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðan-
um: Kínverji með glas í hendi, og firma
nafnið Valdemar Petersen, Nyvej 16,
Kjöbenhavn.
~~ KENNSLA.
A næstkomandi vetri tek jeg að mér
að veita stúlkum og stúlkubörnum til-
sögn í hannyrðum og orgelspili, einnig
munnlegum námsgreinum.
Anna Benediktsson,
ísafirði.
Til gamle og unge Mænd
anbefales paa det bedste det nylig i
betydelig udvidet Udgave udkomne
Skrift af Med.-Raad Dr. Muller om et
FORSTYRRET |NÍeRVE- OG
EXUAL— ^SySTEM I
og om dets radikale Helbredelse.
Priis incl. Forsendelse i Konvolut
1 kr. i Frimærker.
Curt Rober, Braunsdnveig.
9C Feeðl sdur:
Anna Benediktsson
ísafirði
PRBNTSMIÐJA &JÓÐVILJANS.
200
Heidenstein gekk nú fram og aptur í herberginu,
og stundi þungan.
Honum fannst það vera skylda sín, að reyna að
frelsa stúlku þessa frá glötunarinnar barmi, og hvildi sú
hugsun mjög þungt á honum.
Og þótt hann nú gengi hús úr húsi, og ynni menn
til þess, að sjá stúlkunni fyrir vinnu, og þó að hún lifði
siðsömu og reglusömu lífi, þá hlaut þó sá tíminn að
koma — að 12 árum liðnum —, er þrælmennið losnaði
aptur úr typtunarhúsinu, og þá — já, hvað þá?
En það var nú að visu nógur timinn, að hugsa um
það síðar.
Nú var að eins um það að ræða, að frelsa hana frá
óvættinum, er nú reyndi að klófesta hana.
Heidenstein lagði höndina á höfuð henni, og þrýsti
því ofur-lítið aptur, svo að hún varð að hoifa beint fram-
an í hann.
„Maríau, mælti hann; „ef hægt væri að útvega yður
atvinnu hér í bænum, mynduð þér þá hætta við, að fara
til Berlínar með Winkler?“
„Já, þá færi jeg ekki eitt fet með honum“, anzaði
María þegar.
„Jeg ætla þá að reyna, að útvega yður atvinnu“,
mælti Heidenstein þá enn fremur. „Jeg ætla að reyna
að gera allt, sem jeg get í því efni. En fárra daga þol-
inmæði verðið þór að hafa“.
„En ef mamma fengi að vita þetta“, mælti þá
stúlkan.
„Jeg segi móður yðar það sjálfur“, mælti Heid-
enstein.
201
„Æ, já, kæri herra, gerið þór það! Segið hennt
það!“ hvíslaði María í ákafa.
„Já, jeg skal sjálfur tala við hana“, hólt Heiden-
stein áfram. „Hittí eg hana, og yður, heima seinni part-
inn i dag?“
María játti því.
„Grott og vel, seinni partinn í dag, — þegar fer að
skyggja“, bætti hann þá við.
María roðnaði, því að hún skildi vel, hvað hanm
átti við, er hann bætti þessu við — „þegar fer að-
skyggja“.
María for nu að klæða sig í yfirhafnarfötin, og varð.
þá um leið litið út um gluggann.
Það var farið að líða á daginn.
„Hún sló augunum niður, og mælti:
„Er yður það mjög ógeðfellt, náðugi herra, að koma-
til okkar?“
Heidenstein sá, að hún hafði skilið, hvað hann.
hugsaði, og var rétt að honum komið, að spyrja hana,.
hvers vegna hún titlaði sig „náðugan herra“.
Hann sleppti því samt, og þagði.
En María stóð fyrir framan hann, auðmjúk og nið-
urlút, svo sem ætti hún allt undir náð háns eður ónáð..
Hann fann, að blóðið tók að stíga örar til hjartans.
Hann fann, að hann var ungur maður, og að svo
gat farið, að ofan á þann voða, er henni var búinn, gæti.
ef til vill bætzt nýr voði úr annari átt, sem honum hafði
sízt hugkvæmzt, þótt honum lægi nærri.
„Farið nú“, mælti hann, „jeg kem seinni partbm,
í dag“.