Kvennablaðið - 28.01.1902, Blaðsíða 2

2
KVENNABLAÐIÐ.
höfðu þær þá dálitla kveniðnaðarsýningu. Eftir
sýninguna tókust nokkurar umræður um, hvort
fundir þessir hefðu svarað tilgangi sínum, að verða
fundarkonum til gagns og framfara, og kom þeim
öllum saman um, að svo hefði verið. Því var
samþykt að halda þeim áfram næstu io ár. Að
lokum voru þessar tillögur samþyktar:
1. Að láta kenna öllum börnum að skrifa
og reikna, sem til þess væru fær.
2. Að reyna að viðhalda þjóðerni voru eftir
megni, sér í lagi í tilliti til klæðasniðs, og láta
ekki börn heita óþjóðlegum nöfnutn, sfzt 2—3,
3. Að koma upp matjurtagörðum á þeim
bæjum, sem þá vanta.
4. Að koma til næsta fundar með reikninga
og arð af ýmsum matföngum og innanbæjarvinnu.
5. Að stofna sjóð til að kaupa fyrir einhverja
þarflega vinnuvél, þegar hann væri orðinn þess
megnugur, og var strax skotið saman 15 rd.«
A þessu má sjá, að Sigurlaug hefir verið
langt á undan flestum sínurn samtfðarkonum f
áhuga á að efla og auka verklega þekkingu og
framfarir á heimilunum, og auka og efla ment-
un barna og unglinga, enda hefir hún að sjálf-
sögðu notið góðs af ttmgengni við mann sinn,
því þau hafa bæði jafnan verið hvetjandi til að
bæta áhöld og efla heimilisiðnað í héraðinu.
Frú Sigurlaug var að allra dómi hin mesta '
búsýslukona og fyrirmyndarhúsmóðir, glaðlynd,
gestrisin og rausnarleg, hjálpfús við bágstadda og
nærfærin við sjúka. Heimilisiðnaður var jafnan
mikill hjá henni, og óf hún sjálf áklæði, sjöl,
klúta, og allskonar dúka. Það er því líklegt, að
það hafi verið að hennar ráðum.að Gunnar sál.
sonur þeirra sigldi 1880, og lærði þá ýmsar ný-
jar vefnaðaraðferðir, og sömuleiðis fékk sér hand-
hægri vefstól. Þessar nýju vefnaðaraðferðir breidd-
ust svo víðsvegar út norðanlands.
Þegar kvennaskólinn var stofnaður f Ási í
Skagafirði, haustið 1877, þá kendi Sigurbjörgvið
hann ásamt frú Jónu Sigurðardóttur frá Nesi í
Höfðahverfi, og mun hún einnig hafa átt góðan
þátt í að honnm væri komið á fót.
Þegar Sigurður Guðmttndsson málari ferðað-
ist um Norðurlandið 1856, þá kom hann að Ási
og kyntist frú Sigurlaugu. Hann dvaldi þar í
2 daga og talaði margt við hana um íslenzka
kvenbunin^inn, sem hann var pá farinn að hu^sa
um að endurbæta. Árið eftir kom ritgjörð eftir
hann »um kvenbúninga« f »Nýjum félagsritum«,
og nokkuru seinna sendi hann Sigurlaugu margar
teikningar, bæði til að baldyra og skattéra eftir
á skautföt. Þá fór hún að sauma sér búning
eftir hans tilsögn, kennaralaust og í hjáverkum
sfnum, að heita mátti. Búningi þeim var lokið
1860, og var það sá fyrsti með þeirri gerð norð-
anlands. I honttm var hún þá í bntðkaupsveizlu,
og litu þá margir upp stórum augum, og þótti
hann mun glæsilegri en gamli búningurinn að
frádregnum faldinum, sem þótti lítill og tilkomu-
laus eftir »rekuna« gömlu. Ungu stúlkunum leizt
þó vel á þessa nýung og hjálpaði Sigurlaug þá
mörgum að sauma sér lfka búninga, svo hann
breiddist þaðan út. Enda er henni jafnan sárt
um hann, og óskar að hann leggist ekki niður,
meðan landið byggist.
Nú fyrir fáum árum (1897) hélt hún fyrir-
leslur á Sauðárkróki um uppeldi og mentun
kvenna. Það er mesta furða, hvað svo göniul
kona er ung í anda og fylgir vel tímanum. Fyrir-
lestur þessi birtist í 6. árg. Kvbl. Hann er mjög
skýr og skynsamlega saminn, og leggur höfund-
urinn eins og áður áherzlu á mentun kvenna,
og að þær læri sem bezt allt það, sem lýtur að
því að bæta og göfga heimilin og ala vel upp
börriin. Hún ætlazt þar til, að mæðurnar séu
svo mentaðar, að þær geti orðið fyrsti og holl-
asti fræðari og kennari bama sinna. —Betur að
kvenfólkið viltist ekki oflangt frá þeirri stefnu.
Óskandi væri, að sem flestar vorar yngri
konur vildu læra af reynslu og kunnáttu þeirra
eldri það sem bezt væri, og bæta svo við því,
sem tfmamir hefðu síðan sýnt hagfeldara. Þá
mundum vér með ári hverju fjölga góðum hús-
mæðrum og farsælum heimilum.
Vinnuheimili.
1.
itt af mestu atumeinuni aiþýðunnar
í borgunum er vinnuleysi ungling-
anna og götulif þeirra. Það er
undirrót allrar þeirrar eymdar og
spillingar, sem stórborgirnar eiga f svo full-
um maeli.
Þetta er líka orðið Ijóst öllum þeim, sem