Fréttir - 14.05.1918, Blaðsíða 4
4
FR E TTIR
^Cnglingspiltur,
rosfíur og sRýr,
cjQÍur Jzngié aívinnu um síunéarsaRir.
cfljgreiéslan vísar á.
Skrifstof uskápur,
með æði mörgum hóifum óskast.1 Afgreiðslan' vísar á.
Talsimi (iskast.
Háva póknun gelur sá fengið, sem
leig’ja vill talsíma smn
nú pegar, eða sem fgrst.
Aí'greiðslan vísar á.
Gra^fræ
Au^lýsirigum
Qarl éCöepfner
Reilóscluverzlun
hefur fyrirliggjandi:
Rúgmjöl, danskt. Banka-
bygg\ Bygggrjón. Kafíi.
Exportkaffl.. Súkkulaði
margar teg. Kex fleiri. tegundir.
Sveskjur. Rúsínur. Eld-
spýtur. Sóda. Mjólk, Ideal
og Daiiish Flag. Vindlar o. fl.
Flutni
u r
Tilboð óskast í flutning’ á
fæst lijá
. s . ... 1 Frett,r er veitt mottaka 1 Soluturnmum. Prekan upp-
6bͻy OUesca. T .,. . , A. . .
1 Litlu buðmm
jí Pinghollsstræti þegar af-
JrlliSllIlglir. greiðslu blaðsins er lokað.
Ágætur riklingur til sölu.
Aígreiðslan vísar á.
lýsingar fást á Viðskiftafé-
lag'sskrifstofunni. Tilboð sé
afhent þangað fyrir 15. þ. m.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Guy Boothby: Faros egypzki.
65
66
67
næst greip mig einhver deyfð og doði, svo að
mér var sama um alt, jafnvel um mitt eigið
líf. Hné eg svo örmagna niður á stólinn, sem
stóð fyrir aftan mig, — sótti mig ákafur
svefn, höfuðið hallaðist aftur á bak án þess
eg reyndi að sporna við því og eg misti
meðvitundina.
IV.
Pað var komið fram á morgun þegar eg
raknaði við aftur. Fuglarnir kvökuðu fyrir
utan vinnustofuna, enda þótt árrisulasti fugl-
inn, mjólkursalinn með öðrum orðuin, væri
ekki ennþá farinn að láta til sín heyra þar
á götunni. Mér hefur ávalt fundist stund sú,
sem gengur næst á undan sjálfum deginum,
vera hin ömurlegasla í öllum sólarhringnum,
og einhver hinn óviðkunnaniegasti atburður
í lífi manns er sá, að vakna um þetta leyti
og verða þess var, að maður hafi sofið í
fötunum alla nóttina sitjandi í óhægum hvílu-
stól. Svona var nú ástatt fyrir mér og eg leit
ringlaður í kringum mig um leið og eg lauk
augunum upp, en ekki hefði eg getað gert
grein fyrir því, hvers vegna eg lá ekki í rúmi
mínu, þó að eg hefði átt líf mitt að Ieysa.
Eg hafði aldrei áður sofnað út af sitjandi á
*
stól og mér féll þetta illa. Eg leit yfir her-
bergið enn á ný og var alt með kyrrum
kjörum, eins og verið hafði kvöldið áður, að
svo miklu leyti sem eg gat séð. Pað var að
eins eg, sem var eitthvað öðruvísi en eg átti
að mér að vera og mér fanst höfuðið á mér
vera eins og klettur. Eg reyndi eins og eg
gat að rifja upp, hvað til hefði borið kvöldið
áður, en fann brátt að mér var alls ómögu-
legt að muna nokkurn skapaðan hlut a því.
Meðan eg var í þessum hugleiðingum heyrði
eg að útidyrnar voru knúðar fast og flýtti
eg mér þegar til dyra og opnaði. Má nærri
geta hvað mér varð hverft við, þegar eg sá
tvo lögregluþjóna standa i dyrunum.
»Eruð þér ekki herra Forrester, með leyfi
að spyrja?« tók annar þeirra til máls og hélt
svo áfram þegar eg játaði því: »Þér verðið
að afsaka að eg geri yður ónæði svona
snemma morguns, en til þess liggja mikil-
vægar ástæður. Eg mundi vera yður þakk-
látur, ef þér vilduð gera svo vel að tala við
mig stundarkorn í einrúmi«.
»Með ánægju«, svaraði eg og bað hann
koma inn.
Eg lokaði dyrunum og vísaði honum til
vinnustofu minnar.
»Já, það er eins og þér sögðuð, að þetta
er fremur einkennilegur heimsóknartími«,
sagði eg. »Hvað get eg gert fyrir yður?«
»Eg held, að þér getið gefið mér mikils-
verðar bendingar«, svaraði hann. »Pað hefur
verið framið djöfullegt morð hjá fornmenja-
salanum hérna á næsta götuhorni annaðhvort
seint í gærkvöldi eða einhverntíma í nótt
sem ieið, liklegast þó milli klukkan tólf og
eitt. Pað er sérlega einkennilegur atburður og
eftii öllum líkum að dæma, hafa talsverðar
stimpingar gengið á undan, þótt ekki hafi
heyrst neitt hljóð. Götudyrnar voru harðlok-
aðar þegar við brutumst inn, svo það er
auðséð, að morðinginn hlýtur að hafa getað
forðað sér út um bakdyrnar. Það vill nú
líka svo vel til, að maður hefur sézt vera á
ferð í göturangalanum, sem er bak við
húsið milli nr. 1 og 2, en það vakti engan
grun þá í svipinn. Vitnið, sem sá hann,
skýrir svo frá, að hann hafi gengið hérna
megin eftir götunni þar sem skugga bar á
og heldur, að hann haíi skotist inn í eitt-
hvert húsið hérna í grendinni, þótt ekki þori
hann að fullyrða það. Húsið hægra megin
við yður er mannlaust og harðlokað á því
öllum gluggum og dyrum, svo að ekki hefur
hann getað farið inn í það og húsið vinstra
megin er matsöluhús. Eg hef fundið hús-
móðurina þar að máli og hún fullyrðir að