Alþýðublaðið - 18.08.1963, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 18.08.1963, Blaðsíða 4
Benedjkt Gröndal skrifar um helgina: OLIAN OG GRÓÐ- INN f HVALFIRÐI EINN ÞÁTTUR í starfsemi Atlmtshafsbandalagsins hefur veri.5 að treysta „innviði” banda lagsins, meðal annars með bættum samgöngum, fjarskipt- um og birgðastöðvum viða um Vestur- og Suður-Evrópu. Eru birgðastöðvar til daemis víða á hinni löngu strönd Noregs, ekki aðeins olíugeymar eins og hér heima, heldur einnig skot- færa- og sprengjugeymslur (þó ekki nein kjarnorkuvopn). I Noregi hefur engum manni dottið í hug að kalla þetta her- stö'ðvar, jafnvel ekki skotfæra- geymslurnar, hvað þá olíuna. Ég hygg, að allir sanngjarnir íslendingar muni við umhugs- un komast að þeirri niöurstöðu, að bein hernaðaraðstaða At- lanishafsbandalagsins hafi í engu breytzt, þótt nýir olíú- geymar rísi í Hvalfirði í stað 20 ára gamalla geyma. Hins vegar er ástæða til að óttast, að inn í þetta mál blandist and- styggilegasta hlið varnarmál- anv.a, sem er hermang og gróða fíkn. Olíustöðin í Hvalfirði kom ís- lendingum í góðar þarfir árin eftir ófriðinn. Olíufélagið kej pti stöðina og átti hún rík- an þátt í hinum myndarlega og hraða vexti félagsins. Þjóð- viljinn kallaði liana dulbúna herstöð fyrir Standard Oil, en hún var lengi eina stöðin, sem gal geymt og afgreitt olíu fyrir nýsköpunartogarana, þegar þeir streymdu til landsins. Þetta mun vera ein ástæða þess, að. ýms einkafélög, til dæmis Kveldúlfur, eru hluthaf- ar í Olíufélaginu. Ekki var þó ætlunin að nota . stöðina lengi, enda var það trú manna 1947, að hún mundi ekki duga til margra ára. Voru því reistir olíugeymar fyrir at- vinnuvegi okkar viðs vegar um land. Þess vegna gat Olíufélag- ið tekið að sér að geyma í Hval- firði olíubirgðir fyrir varnar- liðið, þegar það kom, og hefur gert síðan. Það er auðvelt að vera vitur eftirá, en mér finnst, að ríkið hefði átt að fá stöðina aftur,. þegar varnarliðsviðskipti komu til sögunnar. Samvinnumenn eiga ekki að gera tilkall til auð- fengins gróða af slíku tagi, þótt þeir eigi sama rétt til hans og aðrir. Eðlilegast hefði verið, að opinbert fyrirtæki, ef til vill með' þátttöku olíufélaganna, hefði rekið stöðina. Gróðinn hefði til dæmis getað runnið til að gera viðunanlegan veg úmhverfis Hvalfjörð. Það er ekki eðlilegt, að eitt félag hljóti svo mikinn gróða af slíkri stöð, að fyrir hann hefði á 2—3 ár- um mátt setja fyrsta flokks bílaferju yfir llvalfjörð. Ef: til vill er nú tækifærið til að koma betri skipan á þessi mál, þótt það sé óráðið á æðstu stöðum að því er bezt verður séð. Stofna mætti ríkishlutafé- lag, þar sem olíufélögin ættu til dæmis 10% hvert, af því að þetta er á þeirra starfssviði, ep ríkið öruggan meirihluta. Yrði að tryggja ríkinu meirihluta í stjórn fyrirtækisins, og fyrir- skipa, aö ágóði rynni annað- hvort beint í ríkissjóð eða til framkvæmda í samgöngumál- um Hvalfjarðar, sem vissulega snerta alla landsmenn. I þessu sambandi er rétt að minna á olíumál okkar íslend- inga sjálfra. Atvinnuvegir okkar og samgöngur, svo og upphitun á þúsundum íbúða og margt fleira, er káð olíu eða benzini. Samt eru aldrei til í landinu nema fárra vikna birgð ir af þessu eldsneyti. Ef flutn- ingur á olíu og benzini til lands ins stöðvaðist af einhverjum ástæðum í nokkrar vikur, eins og vel getur komið fyrir, mundi skapast hér neyðarástand á ör- skömmum tíma. Undanfarin ár hafa birgðir Atlantshafsbandalagsins í Hval- firði í rauninni einnig vei/5 varabirgðir fyrir íslenzku þjóð- ina. Hefur nokkrum sinnum komið fyrir, að við höfum ver- ið í vandræðum með olíu, og þá fengið að ganga í birgðirn- ar í Hvalfirði. Þessi mál verð- inn við að íhuga, því þjóðinni er lifsnauðsyn að eiga birgöir eða aðgang að birgðum í land- inu sjálfu. Með þátttöku okkar í At- lantshafsbandalaginu njótum við ekki aðeins þeirra varna, sem eru hér á landi, heldur heildárstyrks bandalagsins. Sá styrkur hefur komið fram í því, að ekki hefur verið skertur fer- metri lanas í bandalagsríkjun- um síðan 1949, af því að árás á eitt er sama og árás á öll. Olíu- birgðir í Hvalfirði eru lítill liður í þessari heildarmynd, liður, sem hefur véitt bæði varnarliðinu og íslenzkum at- vinnuvegum öryggi á undan- förnum árum. Viö skulum líta á þessi mál af skynsemi og koma þeim fyr- ír á þann hátt, sem er þjóðinni liollast, en hugsa ckki eingöngu um að bítast um auðfenginn gróða. Frægur fiðluleikari leikur í Gamla Bíó Práfess^r Wilhelm Si^-oss <JiðIuleikari raun halda tónleika * Gamla bíó á mánudagskvöld kl. "7. Þá mun einnig Sigurður Björns- «on söngvari syngja með undir- iteik Guðrúnar Kristinsdóttur. Á- ♦jóðinn af tónleikunum rennur tií Landakotsspítala. Wilhelm Stross er mjög þekktur 4ónlistarmaður og kennari. Hann ■er prófessor við tónlistarháskól- ann í Miinchen og liefur kennt ‘mörgum fiðluleikurum. Hann er 156 ára að aldri. Stross hóf nám í fiðluleik hjá prófessor Bram Eld- •erling en meðal nemanda hans var *n.a. Adolf Busch. Tvítugur hlaut Ahloss Felix-Mendelsohnverðlaun in og hófst þá frægðarferill hans sem einleikara. 26 ára að aldri var hann skipaður prófessor í tón- list. Auk kennslunnar og einleiksins kom prófessor Stross brátt á fót kammerhljómsveit og strokkvart- ett. Kammerhljómsveit hans lék m.a. á Baeh-hátíðinni í Leipzig 1956 og í sambandi við för dr. Adenauers til Sovétríkjanna 1952 fór hljómsveitin til Moskvu og hélt þar tónleika við gífurlega hrifningu. Stross-kvartettinn er talinn ganga naést hinum fræga Busch-kvartett og hefur haldið tónleika víða um heim. Prófessor Stross er hér í >um arleyfi ásamt konu sinni og dótt- ur, sonur hans er nú btUettur hér giftur íslenzkri konu, Ásdísi Þor- steinsdóttur, sem nam fiðluleik hjá Stross og spilar nú með Sin- , fóníuhljómsveit íslands. | Prófessor Stross skipuleggur ár lega tónlistarhátíðina í Salzburg, hina svonefndu Friihlingfestival. , Þar koma ýmsir þekktir tónlistar menn og leika og syngja. Sigurð- ur Björnsson söngvari hefur kom- ið þar fram. | Eins og fyrr segir eru tónleikar prófessor Stross hér eingöngu í góðgerðaskyni og rennur ágóðirm til Landakotsspítala. Prófessorinn mun leika hér inn á segulband fyrir Ríkisútvarpið og hugsanlegt er, að hann komi síðar og haldi hér tónleika á vegum Tónlistar- félagsins. 4 18. ágúst 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ HVER HLÝTUR PRINS-BlLINN? Dreglð eftir 2 daga. 25 kr. miðinn. Skattfrjálst. Skcðið bliinn í Bankasiræti Söluböm: Komið og tákið meða að Skólavörðustíg 22 (Húsgagnaverzl. Erlings Jónssonar) eða Suðurgötu 22, í skrifstofu Krabbameinsfélag anna. Há sölulaun. Auðveld. sala. Styrkið oss tii starfa. Krabbameinsfélag Reykjavíkur. NÝKOMIÐ CREPE - SOKKAR N Ý K O M I Ð Kr. 25.00 parið. ÁSA Skólavörðustíg 17 — sími 15188. PRÓFESSOR STROSS hefur nemendur hvaðanæva að úr heiminum. Sumir þeirra fylgja lionum eftir á ferðum hans. Hérlendis eru nú nokkrir nemendur hans. Myndin sýnir próf. Stross með japanskri stúlku, sem stundar nám hjá honum. Er hún aðeins 15 ára að aidri en talin mjög efnileg. Á tónlei(kunum á mánudags- kvöld mun prófessor Stross leika þrjár fiðlusónötur, Fiðlusónötu nr. 2 í A-dúr eftir Vivaldi, fiðlusónötu í B-dúr eftir Mozart og fiðlusón- ötu op. 24 í F-dúr (vorsónötuna) eftir Beethoven. Sigurður Björns son syngur Dicliterliebe nr. 1-7 eftir Robert Schumann og nokkur íslenzk lög.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.