Norðurland - 20.03.1918, Blaðsíða 1

NORÐURLAND.
Ritstjóri og útgefandi: JÓN STEFANSSON.
9. blað. | Akureyri 20. marz 1918. | XVIII. árg.
Undirritaðir hafa til sölu ágæta
rakhnífa, rakvélar,
r a k v"é 1 a b 1 ö ð, skcggsápu, skeggkústa, slíp-
ólar og álúnssteina.
v4gæt meðul við f 1 ö s u í h á r i o. fl.
Seljum aðeins það sem við höfum g ó ð a
r e y n s 1 u fyrir að er VÖNDUÐ VARA.
Sendist gegn póstkröfu.
Reykjavík í febr. 1918.
KJARTAN & SIQURÐUR ÓLAFSSYNIR
rakarar.
Landsverzlunin
Málgagn óaldarflokksins (»Tím-
inna) hefir mjög lagt sig í fram-
króka til þess að reyna að rógbera
hr. Olgeir Friðgeirsson í Reykjavík
og gera starfsemi hans í þarfir Lands-
verzlunarinnar tortryggilega á allan
veg. Þessi mannskemmingar-tilraun
»Tímans“ hefir að vísu orðið árang-
ursiaus hér nyrðra og eystra, þar
sem menn þekkja hr. Olgeir Frið-
geirsson og vita hve duglegur, reglu-
samur og æfður hann er í aliri verzl-
unarstjórn, en þó telur *N1." rétt að
flytja hér vottorð, sem endurskoð-
unarmenn Landsverzlunarinnar hafa
gefið um starfsemi hr. O. F. þann
tíma, er hann vann i þarfir hennar.
Með því að eg hafði á hendi,
siðastliðið ár, að gera reikning um
hag og rekstur Landsverzlunarinn-
ar, frá þvi að hún var stofnuð
(1914) og fram til aprílmánaðar-
loka 1917, —- er mér kunnugt um,
að i verkahring hr. Olgeirs Frið-
geirssonar var ekki annað af bók-
fœrslu verzlunarinnar en það, sem
við kom sölunni. Stjórnarráðið hafði
með höndum vörukaup og skipa-
leigu, og sá um bókun þeirra reikn-
inga, en af þeim hafði hr. Olgeir
Friðgeirsson engin afskifti. Bœkur
hans gáiu því ekki náð yfir nema
aðra hlið viðskiftanna. Pær áttu
ekki að sýna og gátu ekki sýnt
allan hag verzlunarinnar. Útlátnar
vörur voru bókaðar i frumbók, af-
hendingarbók, höfuðbók og sióðbók.
Eftir þessum heimildum fór eg við
reikningsgerðina og varð ekki ann-
ars var, en þœr vœri ábyggilegar,
og itarlega Jœrðar". Fjárgreiðsl-
ur allar greinilega bókaðar og
sjóðbók œtið ,gerð upp“ nákvœm-
lega.
Reykjavík 3. jan. 1918.
Þórður Sveinsson.
/ sambandi við ummœli herra
Jórðar Sveinssonar 3. jan. 1918,
um bókfœrslu herra Olgeirs Frið-
geirssonar skulum við láta þess
getið, að við höfum ekki orðið
annars varir en að hún voeri á-
byggileg það sem hún nœr. Eneins
og tekið er fram af herra Pórði
Sveinssyni, nær hún að eins yfir
afhendingu og sölu á vörunum hér.
Pað skal og tekið fram, að skýr
grein er gerð fyrir öllum þeim pen-
ingum, er hann hefir tekið á móti,
og eru aldrei nema litlar upphœðir
i sjóði degi lengur hjá honum.
Reykjavík 3. jan. 1918.
Ólafur Daníelsson.
Þórður Bjarnason.
Það er í fullu samræmi viö hina
„heiðarlegu" framkomu „Tímans" í
málefnum þjóðarinnar, að hann hef-
ir neitað að flytja Iesendum sínum
þessi vottorð, og geta menn þó séð,
að þau eru ekki svo löng, að mik-
ið rúm hefðu tekið í blaðinu. Er það,
sem betur fer, sjaldgæfur níðings-
háttur í íslenzkri blaðamensku, að
blað leyfi sér að neita að flytja
stutta, rökstudda vörn, með fullutn
nöfnum þjóðkunnra manna undir,
gegn aurkasti blaðsins á saklausan
mann. En hvað er það, sem „Tfm-
inn" telur sér ekki sæmilegt og les-
endum sínum boðlegt?
Skrifað ósjálfrátt.
Eg er eins og margir aðrir, kvíð-
andi fyrir gerðum aukaþingsins og
hugsa oft um hvaða óhappaverk
nú muni vera í vændum. Stundum
„skriía eg ósjálfrátt" eins og nú er
að verða móðins. Rétt áðan féll eg
í dá og lét þá Qizur sálugi hvíti
mig skrifa það sem hér fer á eftir:
„Þótt enn sé ókunnugt um þau störf
sem aukaþinginu er ætlað að
vinna, finst mér alls ekki ó-
sennilegt, að frá því sem það
starfar, verði skýrt eitthvað á
þessa leið, að þing’inu loknu:
Fjárhagsbölið. Meiri hluti þing-
manna sá þegar í þingbyrjun að
þeir höfðu eytt altof miklum tíma í
hrossakaup við atkvæðagreiðslur um
fjárlögin á síðasta þingi, þvf vegna
hins þrönga hags iandssjóðs er ó-
hugsandi að nokkuð verði fram-
kvæmt að ráði af brúagerð eða vega-
gerð né nokkru hrundið í lag um
samgöngur á sjó. Einnig sáu þeir
að alt hjal þeirra 1917 um almenna
dýrtíðarhjálp hefði átt að vera ótal-
að vegna þess að féð vantaði er til
átti að taka og tóku því það ráð að
samþykkja lög um frestun allra verk-
legra framkvæmda landssjóðs á þessu
fjárhagstfmabili, á fjárhagstimabilinu
1920 og 1921 og á fjárhagstíma-
bilinu 1922 og 1923. Ennfremur
skal framkvæmd dýrtíðarhjálparinn-
ar frestað „til bráðabirgöa" öll þessi
ár, nema framkvæmd „dýrtíðarhjálp-
ar« þeirrar er þingmenn veittu sjálf-
um sér í laumi á síðasta þingi, með
því að hækka „dagpeninga" sína,
er enginn hafði þó þrek til að stynja
upp á þingi þá. Sú dýrtíðarhjálp
skal nú hækkuð um 100 °/o og tii
tryggingar skilvísri greiðslu hennar
til þingmanna, skal hún ganga fyrir
öllum greiðslum úr landssjóði. Af
fremsta megni skal reynt að útvega
landssjóði fé með lántökum — helzt
hjá Dönum — til þess að borga
bitlinga þá sem Alþingi hefir veitt
eða kann að veita, en skattar þeir
og tollar sem landssjóði bera, er á-
ætlað að muni hrökkva fyrir laun-
um embættismanna, fossanefndar
og annara nauðsynlegra milliþinga-
nefnda, alþingiskostnaði, þar með
töidum fei ðakostnaði þingmanna
og „farartáima"-réikningum, er eft-
irleiðis skulu greiddir með þeirri
upphæð er sé að minsta kosti sex-
falt hærri en hinn lögákveðni ferða-
kostnaður hvers einstaks þingmanns
er nú.
Stjórnarskffti. Um þau var
nokkuð rætt í þinginu og gekk
hvorki né rak langa hríð, en þegar
þingmanna-„klikkur" þær er standa
í hnapp utan um þá Sigurð-ana
höfðu sannfært sig um að þær gætu
ekki fengið þægri né auðsveipari
„ráðherra" en þá, tjáðu þær þeim
í kyrþey fylgi sitt og stuðning í
hvívetna. I sama streng tóku og
við þá nafna allar gírugustu bitl-
ingasugur og „bein"-ingamenn með-
al þingmanna og er talið líklegt að
G. Björnson landlæknir hafi haft orð
fyrir þeim. Höfðu þessir tveir „ráð-
herrar" þá meiri hluta í þinginu.
Sögðu þeir svo báðir af sér ráð-
herradómi og létu blöð þeirra „Frón"
og „Tíminn" hátt um valdalystar-
leysi þeirra. Þó fór brátt að kvisast
að Sig. Eggerz mundi vera fús til
þess að verða yfirráðherra og loks
fór svo, er „meiri hluti" þingsins
hafði gefið þeim eindregna trausts-
yfirlýsing, að þeir létu til leiðastog
lofuðu því að vera við stjórnvölinn,
þótt auðvitað væri þeim það mjög
nauðugt og þvert um geð báðum.
Rafn Pórólfsson.
'i
Frá blóðvellinum.
IJ/3. Þjóðverjar éru ekki ásáttir
um framtíð Eystrasaltslandanna. í-
búar þeirra viija helzt að úr þeim
verði gert sérstakt konungsríki. Þjóð-
verjar hafa tekiö Odessa og korn-
birgðir sem eru ársforði handa Mið-
veldunum. — Stöðugar stórskota-
liðsorustur á vesturvígstöðvunum og
búist við enn harðari sókn Þjóð-
verja. — íbúar Álandseyja vilja að
þær verði sameinaðar Svíþjóð. —
Belgir hefja sókn í Flandern. —
Mikil loftskipaárás á austurströnd
Bretlands og margir drepnir og
særðir.
14/3. Bretar mælast til að Hollend-
ingar afhendi sér á leigu eða selji
flutningaskip er beri samtals 50,000
smálestir, en vilja í staðinn láta þá
fá kol eftir þörfum og aðrar vörur
eins og unt er. „Times* telur þetta
höfðinglegt tilboð en Hollendingar
færast undan því. — Stöðugar stór-
orustur í Frakklandi.
15/3. Austurríkismenn leysa upp
landvarnarlið sitt. — Hollendingar
reyna að semja við Breta um skipa-
leiguna. Þjóðverjar lýsa yfir að þeir
telji það hlutleysisbrot ef Bretar fái
skipin og að þeir fari þá tafarlaust
með her inn yfir landamæri Hol-
lands. Hollenzkum skipum hefir
verið neitað um kol í Amerlku
þangað til málið er útkljáð.
16/3. Pan-Þjóðverjar heimta að öll
Eystrasaltslöndin verði lögð undir
Þýzkaland. Kúrland hefir verið gert
að prússnesku stórhertogadæmi. —
Þjóðverjar hafa skipað meðráðanda
með rússnesku stjórninni með full-
komnu neitunarvaldi. — Hvíldar-
laus orusta í Frakklandi.
18/3. Búist við að Bretar taki skip
af Hollendingum með valdi. —
Þingið f Kákasus neitar að viður-
kenna friðarsamninga Lenins. —
Bráðabirgðastjórn er skipuð á Á-
landseyjum. — Finska stjórnin hef-
ir hafið sókn gegn rauðu hersveit-
inni. — Alþjóðafundur í Rauða
kross félaginu hefst í Genf 30. aprfl.
— Æðisgengnar blóðsútheilingar og
Iátlausar stórorustur á vesturvíg-
stöðvunum.
AukabinziO-
Spakur maður, nokkuð aldraður,
hér í bænum, kvað svo að orði, er
hann frétti um aukaþingið. „Nú,
það á þáað „setjast" ásama tima og
hrafnarnir fara að verpa. Það verða
víst líka sannarleg hrafnsegg tem
það ungar út.« — !!