Óðinn - 01.11.1910, Blaðsíða 3

ÓÐINN
59
Fiskiveiðastöðin í Sandgerði
og eigandi hennar.
Síðastliðið vor keypti Mattliías Þórðarson fiski-
veiðastöðina í Sandgerði við Faxaflóa og rekur nú
útgeið þaðan.
Matthías Þórðarson er fæddur 1. júlí 1872 á
Móum ‘ á Kjalarnesi, sonur Þórðar Runólfssonar
hreppstj. og Ástríðar Jochumsdóttur. Tók skip-
stjórapróf 1890 og var skipstjóri nokkur ár, þar
til liann 1899 gerðist leiðsögumaður mælinga- og
strandvarnar-skipanna
hjer við land, og hafði
liann það á hendi til
1907. Á þessu tíma-
. bili var liann með .
»Díönu« í 8 sumur við
. mælingaathuganir á .
hafinu fyrir Norður-
og Austurlandi, eða á
svæðinu frá Ingólfs-
liöfða austur og norður
með landi, alla leið
norður fyrir Kolheinsey
og að hafísspildunni
milli Grænlands og ís-
. lands, fyrir norðan .
Horn,og inn að fjarða-
botnum. Síðan í 6
sumur með varðskip-
inu »HekIu« og 1 sumar
með »Islands Falk«.
Á ferðum sínum
með þessum skipum
hafði hann tækifæri til
að kynnast ýmsu, er
menn alment hafa ekki
lök á, enda skrifaði hann ýmsar smágreinar í
blöðin um þessar mundir um ýmislegt, er snertir
fiskiveiðar og II.
Árið 1905 byrjaði hann útgáfu fiskiveiðatíma-
ritsins »Ægir«, er kom út mánaðarlega, oggafþað
út í 4 ár. Ýmsar orsakir urðu þess valdandi, að það
hætli að koina út, en þó einkum og sjer í lagi
það, að útgefandi hafði mörgu öðru að sinna og
varð oft að vera í fjarveru frá Reykjavík. Þegar
hann af þessum ástæðum sá sjer ekki fært að
halda því áfram, var leitað samkomulags hjá fje-
lagi útgerðarmanna og skipstjóra í Reykjavík, að
þau tækju útgáfu þess að sjer, en varð árangurs-
laust, sem var illa farið, því slíkt blað var
nauðsynlegt.
Árið 1906 var í flestum dönskum blöðum talað
um hreyfingu þar í þá átt, að fara að gera alvarlega
gangskör að því að nota þau auðæfi, er sjórinn
við ísland hefði að geyma, og var Lauritsen kon-
súll frá Esbjerg talinn meðal hinna fremstu, er
tilraun ætluðugera hjer með fiskiveiðar á mótorskip-
um og gufuskipum. í þessum tilgangi Ijct hann
hyggja nokkur skip, er stunduðu næsta sumar
fiskiveiðar fyrir Vestur- og Norðurlandi. Veiðin
gekk mjög illa, svo að
stórljón varð á útgerð-
inni. Til þess að kynn-
ast sem llestu, er til
sjávarútvegs heyrði og
verða mætti að gagni
við áframliald veið-
anna, ferðaðist Laurit-
sen konsúll hingað til
lands -— var með í
konungsförinni 1907 —,
og þá rjeði hann Matt-
hías til sín árið eftir,
til þess að sjá um út-
gerðina. Útgerð þessi
fór svo, sem kunnugt
er, að skipin fiskuðu
mjög litið það sumar
líka, svo Lauritsen kon-
súll hælti við útgerð-
ina með töluverðu tapi.
Hverjum nokkurn
veginn æfðum fiski-
manni er það Ijóst, að
til þess að stunda veiði-
skap á litlum skipum
þarf »stöð«, þar sem skipin geti tekið nauð-
synjar sínar og lagt á land afla sinn. Þetta var
því það fyrsta, er Matthías ljet framkvæma. Hann
valdi Sandgerðisvík í Miðneshreppi, nokkuð fyrir
sunnan Garðskaga.
Þar voru svo reist hús og bryggjur bygðar
og varið til þess miklu fje.
Höfnin, sem sjest á fyrstu myndinni, mynd-
ast af Býjaskerseyri að sunnan og vestan, en Sand-
gerðis- og Flankastaðalandi annars vegar, eða
norðan og austan, en mynni víkurinnar snýr í
norðvestur. Höfnin er grunn, með sand- og stein-