Óðinn - 01.04.1915, Blaðsíða 1
OÐINN
H. J. G. Schierbeck landlæknir,
Vjer Islendingar höfum mjög haldið því á
lofti i ræðu og riti, er erlendir embættismenn lijer
á landi í fyrri tíð
hafa unnið oss til
óþurftar - og er það
eðlilegl og ofl að
maklegleikum. En
hitt er jafn sjálfsagt
og skylt að halda á
lofti minningu þeirra
erlendu embættis-
mannanna, er oss
hafa reynst ágæta-
vel og jafnvel verið
miklu þjóðnýtari
menn á meðal vor,
en allur þorri ísl.
embættism. á sam-
tíð þeirra. Hverri
þjóð, sem er á
þroskaskeiði, er
mikill styrkur að
starfskröftum og
reynslu erlendra á-
gætismanna, er flytja
henni nýja þekkingu,
kenna henni hag-
kvæm hyggindi og
leggja sig í líma til
þess að koma betra
skipulagi og menningarbrag á
hagi hennar, þar sem þeir hafa
betri tök og meiri verklægni til
brunns að bera en samtiðar-
mennirnir í landinu. Er slíkt
einkum mikils vert í afskektu og fámennu þjóð-
fjelagi eins og hjer hjá oss. Er sómi vor að meiri,
að kunna að meta slíkt að verðleikum, enda þurf-
um vjer eigi að láta oss lægingu í þykja, þar sem
altítt er um miklu stærri þjóðir og lengra á veg
komnar, að þær fái lil sín erlenda menn og noli
sjerþekkingu þeirra til þess að koma skipulagi lijá
sjer á ýmislegt, er aílaga fer, og verði það ráðlag
að góðu. Auðvitað verður þó árangurinn bestur,
er erlendi maðurinn ílendist sem lengst og tekur
ástfóstri við þjóð þá,
er hann dvelur lijá
og starfar fyrir, og
vill gæfu hennar og
gengi i öllu.
Hjer flytur nú
»Oðinn« rnynd af
úllending, dönskuiu
embætlismanni á Is-
landi, er slíkt má
óhikað eigna— mik-
ilhæfum merkis-
manni, er rjett er
og skylt að minnast
hjer á landi með
virðingu og hlýjum
hug.
Hans J acob George
Schierbeck var bor-
inn og barnfæddur
að Oðinsvjeum á
Fjóni í Danmörku
24. dag febrúarmán.
1847. Faðir hans var
m álmsteypum að u r
þar í borginni. —
Snemma bar á áhuga
Schierbecks á garð-
rækt og var hann við garðyrkju-
nám í æsku nokkur ár, las því
næst utan skóla undir stúdents-
próf og varð stúdent 1870. Ein-
bættispróf í læknisfræði tók hann
187(5. Var hann svo um tíma aðstoðarmaður á
Friðriksspítala í Khöfn. Fór siðan erlendis til að
leita frekari fræðslu í læknavísindum og var í för
þeirri nokkur ár, m. a. sótti hann fyrirlestra og
fullnumaði sig á ýmsan hátt í Parísarborg.