Verkamaðurinn - 11.04.1936, Blaðsíða 2

2
VERKAMAÐURINN
NÝJA-BÍÓ
á annan í pðskum kl. 5 og kl. 9:
Pabbi okkar er
piparsveinii.
Aðalhlutverkin leika:
Olaf Winnerstrand
Og
Birgit Tengroth.
»rátækrafulltrúinn«.
Á bæjarstjórnarfundinum s. 1.
. þriðjudag var kosinn eftirmaður
Jóhannesar Jónassonar i fátækra-
fulltrúastöðuna.
Eins og titillinn bendir til á sá
maður að vera (olltrúi tðtsklinganna
í bænum, þeirra sem leita hjálp-
ar til framfæris sér og sínum.
Enda stendur i erindisbréíi, sem
fyrverandi fátækrafulltrúa var
fengið, að hann skuli hafa á
hendi umsjón með þurfamönn-
um og Iðta sér ant um liðan peirra.
Menn skyldu því ætla, að þessi
staða væri eigi fengin öðrum en
þeim, sem væru vinveittir fátæk-
lingunum, þeim, sem skyldu
þarfir styrkþeganna og hefðu hug
á að uppfylla þær.
En hvað skeður?
1 fátækrafulltrúast. er nú dembt
Sveini Bjarnasyni — manninum,
sem burgeisarnir i bænum stungu
inn í framfærslunefndina, vegna
þess, að þeir treystu honum best
til að standa gegn þvi >brilðll< til
styrkþeganna, sem Erlingur hafði
talið þeim trú um að ætti sér
stað. Manninum, sem eftir fárra
daga samstarf hrakti llokksbróðir
Siun úr framfærslunefndinni,
vegna þess að sá maður var of
ærukær til þess að vilja taka á
sig samábyrgðina af fátækra-póli-
tík Sveins, eins og hún þá strax
kom fram. — Manninum, sem
í, framfærslunefnd hefir barist
fyrir því með hnúum og hnef-
um, aðstyrkþegunum yrði skamt-
að hér til matar helmingi minut en
t.d. styrkþegum á Siglufirði er
enda mundi það að sjálfsögðu
tekið óstynt upp af verkamönn-
um, ef komið yrði með lögreglu
til að henda þeim út úr verka-
mannaskýlinu fyrir það eitt, að
þeir reyndu að »drepa timann*,
sem bæjarstjórnin lætur þá vera
atvinnulausa, með þvi að spila
eða tefla hver við annan. Væri
að minsta kosti vissara að- fjölga
lögreglunni áður en slik herför
yrði hafin.
Samsöngur
Kvennakórs Einingar
Og
Karlakors Akureyrar
í Nýja-Bíó 2. og 5. þ. m.
Samsöngur þessi var ágætlega
sóttur, og undirtektir áheyrenda
hinar bestu og vinsamlegustu.
Varð að endurtaka mörg lög og
syngja aukalög. Var sungið i
þremur flokkum: Fyrst söng
Karlakór Akureyrar sex lög, þar-
næst Kvennakór Einingar önnur
sex, og að lokum blandaður kór
— eða báðir kórarnir þrjú lög
sameiginlega.
Eg hefi áður hér i blaðinu
drepið litillega á frammistöðu
Karlakórs Akureyrar og hefi þar
litlu við að bæta. Styrkur kórs-
ins er, eins og siðast, veiki söng-
urinn, og lýsir hann greiuilega
þroskastigi kórsins og söngmenn-
ingu. þar sem kann að virðast
veitt. — Manninum, sem án
nokkurs umboðs frá fátækra-
stjórn bæjarins heflr tekið sér
fyrir hendur að skrifa upp hús-
muni styrkþega, með það fyrir
augum að Iðta selja nokkuð al peim.
— Manninum, sem hótar styrk-
þegum upplausn heimila þeirra,
og aldrei þagnar á þvi, að það
verði að senda sem flesta af
styrkþegunum út í sveit — eins
og fé, sem rekið er á afrétt.
Pessi maður er nú gerður að
•lulllúa fðlæklingannas - sem á að
»lðta sér ant um llðan peirra« - og
enginn í bæjarstjórninni, nema komm-
únistarnir, gera ágreining um kosn-
inguna. — íhaldið hrósar sigri —
fyrverandi fátækrafulltrúi veitir
því lið - en Erlingur situr hjá,
og glottir ánægjulega.
En nú er eftir að vita hve
lengi styrkþegarnir i bænum við-
kenna Svein sem »fulltrúa<r sinn.
Annan í páskum kl. 3:
Alþýðusýning. Niðursett verð.
Hautsæíin^ar.
1 aðalhlutverkunum:
Lltll og Slóri.
skorta á i styrkleik og krafti,
mun tvent valda. Fyrst það, að
kórinn af eðlilegum ástæðum, er
eg hefí áður nefnt, hefir réttilega
eigi meira bolmagn, og svo hitt,
sem mun aðal ástæðan, að söng-
stjóri sýnir þá næmu nærgætni
að beita aldrei kórnum yflr efni
fram og þroska og forðast að
ofbjóða röddunum. — Pað hefir
nefnilega lengi viljað brenna við
i íslenskum kórsöng, að ótam-
inn kraftur einstakra radda befir
verið kóranna veika hlið. Radd-
irnar hafa leystst sundur, er
krafti var béitt um of, »bestu
raddirnar* skorið sig úr, og svo
hefir allur söngurinn fallið í
mola. —
Af einstökum lögum Karla-
kórsins mætti meðal annars
nefna Söderman’s »Syng Syng«
(sjung, sjung, brusende vág),
sérkennilega fallegt lag og ljóð-
rænt og prýðisvel sungið. Lagið
»Eg er viljalaust fis«, eftir söng-
stjórann, er frumlegt lag og til-
komumikið og var ágætlega
sungið. 1 »Brúðarförin i Harð-
angri< eftir Kerulf þótti mér
skorta nokkuð þann sumarljúfa
sólskinsblæ og hátíðleik, sem
hvílir yfir bæði lagi og Ijóði.
Mun þetta meðal annars stafa af
því, að kórinn naut sin ekki
fyllilega i sumum lögum fyrra