Þjóðstefna - 31.08.1916, Blaðsíða 4

Til ísenzkra
barnakennara.
Bækur og blöð eru boðberar'
hugsana. í þeim geta menn átt
tal saman um áhugamál sín, sem
ella mundu liggja í þagnargildi
vegna strjálbygðar og fleiri örð-
ugleika.
Nú er því svo háttað, að menn,
sem inna af hendi sama starf og
ættu því að eiga sameiginleg
áhugamál, eru svo að segja bundn-
ir hver öðrum sérstökum skyldu-
kvöðum. Af því leiðir aftur, að
sjálfsagt væri að slíkir menn
byndust félagsböndum og mynd-
uðu „stétt“ er gætti hagsmuna
sjálfra þeirra og starfs þess eöa
málefnis, er þeir helga krafta
sína um lengri eða skemri tíma.
— Svo hefur þetta líka verið um
heim ailan, að myndast hafa
„stéttir“ á þessum grundvelli.
All-oftast hafa þær átt sér mál-
gagn til að styðja að samheldni
stéttarinnar, skýra kröfur og verja
réttindi hennar. —
íslenzkir barnakennarar kvarta
mjög undan kjörum þeim og kost-
um, er þeir verða við að búa.
Eru þær kvartanir á fylstu rök-
um bygðar og því réttmætar.
En svo gersneiddur er fjöldi
þessara manna ábyrgðartil finn-
ingu fyrir sameiginlegum hag
„stéttarinnar" og svo áhugalaus
er meginþorri þeirra fyrir stefnu
þeirri, sem starfinn á að vera
samfara, að vér höfum það fyrir
satt, að aðeins litill hluti þeirra
kaupi og lesi „Skólablaðið“, eina
íslenzka málgagnið, sem þeim er
sérstaklega ætlað.
þegar nú þar við bætist, að
blaði þessu er haldið út af yfir-
stjórn fræðslumála í landinu, er
með áhuga og samtökum kennara
að baki sér gæti miklu ráðið um
kjör þeirra og kosti og hefurþar
að auki mikinn áhuga fyrir því,
að starf þeirra verði sjálfum þeim
og þjóðinni til heilla og blessun-
ar, þá sætir það mestu firnum,
að allir barnakennarar í landinu
skuli ekki kaupa blaðið og lesa.
Hefur þó jafnan verið vel ritað
og mjög leiðbeinandi á ýmsa
lund og ætti að hafa verið og
vera hollvinur hvers kennara.
Nú er svo komið, að vafasamt
er hvort blaðið getur haldið áfram
að koma út, nema kaupendum
fjölgi að mun og allir standi vel
í skilum, sem einnig mun hafa
verið nokkuð ábótavant hingað
til. Óhætt má fullyrða að áhuga-
leysi einu er um þetta að kenna
þvi að enginn getur afsakað sig
með því að 1 króua og 50 aurar
á ári, séu svo mikil útgjöld, að
með því sé efnahag hans stofn-
að í voða.
Skorum vér því hér með á öll
starfssystkini vor, nær og fjær,
er eigi hafa haldið blaðið hingað
til, að gerast kaupendur þess nú
þegar, og hina, er eigi hafa staðið
í sæmilegum skilum við blaðið
að greiða því nú skuldir sinar
að fullu. ""
Að vér séum öll samtaka í
þessu efni sem öðru, er skilyrði
fyrir heill kennarastéttarinnar og
málefnis þess er vér störfum fyrir.
Og hiklaust teljum vér það
bæði skaða og skömm fyrir fræðslu-
mál landsins og kennarastéttina
í heild sinni, ef blaðið legst niður.
þJÓÐSTEFNA
Lífsábyrgðarfólagið
DANMARK,
er stærsta, auðugasta, áreiðaniegasta, ódýrasta og
því öflugasta, tryggasta og bezta/iífsábyrgðarfélag
á Norðurlöndum.
Sem dæmi upp á það, má geta þess, að vátryggingarfjárhæð
félagsins og eignir þess aukast stöðugt; þannig er vátryggingarfjár-
hæðin nú orðin 95 miljónir og eignir þess 23 miljónir.
þetta gefur mönnum sönnun fyrir því, að „Danmark" ertrygt
öflugt og ábyggilegt lífsábyrgðarfélag, en það er aðalatriðið fyrir alla þá
er tryggja vilja líf sitt, og ættu því allir að tryggja líf sitt í
þessu félagi.
Danmark er nú orðið bezt þekta lífsábyrgðarfélagið, sem
starfar á íslandi. það nýtur trausts almennings vegna þess góða
álits sem það hefur allsstaðar. þar að auki hefur það styrkt ís-
land að miklum mun.
Nýtísku
barnatryggingar
fást hvergi
betri áreiðanlegri, ódýrari
og hagkvæmari
heldur en í
lífsábyrgðarfélaginu
DANMARK
Ríkissjóður Oana tryggir
þar fjölda embættismanna sinna.
þegar einhver ætlar að tryggja líf sitt, á það að vera hans
fyrsta spurning, hvaða félag sé tryggast og ábyggilegast,
og þegar hann hefir leitað sér upplýsingar um þetta, sér hann að
það er lífsábyrgðarfélagið Danmark og þess vegna á hann að
l'ftryggja sig í því.
Þorvaldur Pálsson læknir

gefur upplýsingar um fólagið.
Stórt úrval
En það þarf eigi að verða ef
kennarar í þessu efni gera skýlausa
skylau sína og má aldrei verða
sóma þeirra vegna.
— Sameinaðir stöndum vér,
sundraðir föllum vér.
pt. ísafirði 25. júlí 1916.
Snorri Sigfússon
frá Tjörn,
Friðrik Hjartarson
frá Mýrum,
Baidur Sveinsson.
Greinarstúf þennan eru önnur
blöð vinsamlegast beðin að flytja.
Höf.
Síðustu fregnir. Síðasta
vika hefur verið all viðburðarrík,
ekki þó hvað snertir sigurvinn-
inga neinna ófriðarþjóðanna, því
þeir hafa ekki miklir verið, þó
segir heldur af framgangi Breta
og Frakka á vesturvígstöðvunum.
það sem gerst hefur og getur
haft áhrif á gang ófriðarins, er
aftur á móti, að Rúmenía, sem
hingað til hefur setið hlutlaus hjá,
er orðin einn þátttakandinn í þess-
um mikla hildarleik. Hvötin er
hjá Rúmeníu, því hún sagði Aust-
urríki stríð á hendur að fyrra-
bragði, en á hinn bóginn hefur
svo þýzkaland sagt Rúmeníu stríð
á hendur með aðeins nokkura
stunda millibil. þetta síðarnefnda
er líka ekki nema alveg sjálf-
sögð afleiðing af því, aö
Rúmenía segir Austurríki stríð á
hendur þar sem þjóðverjar eru
bandamenn Austurríkismanna og
munu aldrei láta þá berjast við
ofurefli án þess að senda þeim
lið til hjálpar, ef þeir bara geta
mist það annarstaðar afherstöðv-
unum. Aðalhernaðarþýðinginíþátt-
töku Rúmena er þó ekki sú,
að bandamönnum bætist mikill
herstyrkur, heldur er hún sér-
staklega fólginn í því, að nú fá
Rússar greiðan veg yfir Rúmeníu
og eiga þeir þá miklu hægara
aðstöðu þar suður á Balkan.
Hlýtur þetta að gjöra þeim mik-
ið gagn, ef þeir standa eins vel
að vígi að öðru leyti einsog
maður hefur ástæðu til að ætla,
ekki síst út af þeirra miklu sigr-
um á móti Austurríkismönnum.
Nú bíða menn eftir miklum frétt-
um af Balkanskaganum.
Um ástæðuna til þess að Rú-
menar hafa nú gengið út í ófrið-
inn, er ekki unt að segja neitt
með vissu, en liklegt er að sigr-
ar Rússa í Geliciu hafi valdið
miklu. Getur líka stafað af ó-
samkomulagi milli Rúmena og
Austurríkismanna.
Hvergi jafn góðar
og ódýrar
sem í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Fátækramálið.
Ritgjörð sú, með þessari fyrirsögn, sem birst hefur í nokkrum
Einsog menn muna höfðu
hingað til ekki orðið friðslit á
milli ítala og þjóðverja, þótt ítal-
ir hafi nú um lagan tíma barist
á móti Austurríkismönnum, banda
mönnum þjóðverja. En nú hafa
ítalir sagt þjóðverjum stríð á
hendur. það var sagt frá því
í síðasta blaði, að þjóðverjar
hefðu sent lið til hjálpar A-ustur-
ríkismönnum á móti ítölum við
Triest og er þetta vafalaus or-
sökin til friðslitanna. Enn hafa
engar fregnir borist um viður-
eignina við Triest.
Futningakafbáturinn „Deutsch-
land“, sem þjóðverjar sendu vest-
ur um haf, komst heilu og höldnu
heim aftur. Biðu menn með ó-
þreyju eftir því hvernig heim-
ferðinni mundi lykta, hvort bát-
urinn gæti komist án þess að
lenda í klóm Englendinga, og
er þetta eitt atriði í ófriðnum
mikla, sem lengi mun verða
minnst. þ.
tölublöðum Ingólfs og síðan í þjóðstefnu, mun ekki koma áfram-
haldandi fyrst um sinn í þessu blaði, vegna þess að höf. ritgjörðar-
innar, Einar Benediktsson, fer nú af landi burt og býst ekki við
að ljúka við hana fyr en hann kemur aftur.
Sérprentun á að koma út af ritgerðinni og mun lesendum
þjóðstefnu tilkynnt það á sínum tíma,
Saltfiskur
ágætur
fæst í verslun
^muuda jUttasoua*
Abyrgðarmaður: ______—-------
Páll Jónsson, yfirdómslögm. Prentsm. P. Þ. Clementz — 1916
Stnbbasirsið
einlita, margeftirspurða
n ý k o m i ð
í V e r s 1 u n
5 f