Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 2

Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 2
66 GUÐMUNDUR MAGNÚSSON IEIMREIÐIN undinn sjálfan, en þegar fleiri bækur fóru að koma eftir hann, varð fljólt á allra vitorði hver hann var. Eimreiðin liefir birt allmikið eftir hann af ýmsu tagi, og þ}rkir því hljTða að minnast hans að nokkru nú, eftir Iát hans. Það hefir mikið verið ritað um skáldskap Guðmundar Magnússonar, sérstaklega nú á síðustu tímum, bæði lof og last, bæði vit og óvit, og ætlar sá, er þetta ritar, ekki að fara að kyrja með í þeim kór. Eg ætla að eins að segja dálítið frá manninum' Guðmundi Magnússyni, eins og eg kyntist honum. Til þess að kynnast manninum, þarf maður að þekkja æfiferil hans að nokkru. Guðmundur er fæddur 12. febrúar 1873 á Rifi á Sléttu, nyrsta bæ landsins. Föður sinn misti hann fimm ára, og fór hann og systkini hans þá á sveitina; flultist þó til móður sinnar aftur, er hún giftist annað sinn, og var hjá henni til 16 ára aldurs. Síðan var hann í vinnumensku þar nyrðra þangað til árið 1891, er hann fór til Austfjarða. Þar stundaði hann sjómensku í hálft annað ár, en réðst síðan til Skafta ritstjóra Jósefs- sonar, til þess að nema bjá honum prentiðn. Sumarið 1896 ferðaðist hann um Norðurland með Daniel Bruun, en fór um haustið til Kaupmannahafnar og \ar þar í tvö ár. Hafði hann þá fengið styrk til að kynna sér útbúnað á leiksviðum. Hingað til Reykjavíkur fluttist Guðmundur um haustið 1898. Á Alþingi 1903 var honurn veittur 1200 kr. styrkur til utanfarar, og ferðaðist hann árið eftir um Þýskaland, Sviss og England. í Reykjavík stundaði Guð- mundur ýmis störf, svo sem kenslu, verslunarstörf, en þó aðallega prentiðn, þar til 1913, er hann varð skrifari í Stjórnarráðinu. Á skrifstofu Alþingis var hann starfandi fimm þing, ennfremur nokkuð í íslandsbanka. Guðmundur kvæntist 1898 Guðrúnu Sigurðardóttur frá Akureyri. — Móðir mín og fjölskylda leigði í húsi Guðmundar við Grundarstíg 15 í 5 ár, og höfðum við því nokkuð náin kynni af honum og fjölskyldu hans. Húsið lét Guðmundur byggja árið 1911, nokkru eftir að brunnið hafði hús það, er hann bjó í við Þingholtsstræti 23. Eg
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.